Goedemorgen meiden.... Natas, heb je al lekker boven de pot gehangen vanmorgen Ik vind het nog steeds zo bizar dat ik het had gedroomd......en werd ook met zo'n gevoel wakker dat het me gewoon niet losliet..... Ik wil ook wel dromen dat Koosje en moi zwanger zijn Ik heb voor deze ronde echt geen enkele hoop. Nul-komma-nul sypmtomen.....zelf geen zere borsten en die heb ik dus echt ALTIJD na m'n eisprong.... Maar snel ongi worden en door naar de volgende ronde.....kan ik tenminste bij de sportschool ook weer lekker op de powerplate.... Werk ze vandaag!
Meiden, Even nog een berichtje.... Wij zijn vanochtend bij de gyn geweest, ben er een beetje van geschrokken en laat het maar eerst even bezinken. Hij zei dat hij graag wilde weten of mijn eileiders beide open zijn en of de aansluiting van eileider/eierstok goed is. Dit mede gezien een uit het bloedonderzoek gekomen uitslag dat ik in het verleden (nu niet meer!) een chlamydia-besmetting heb gehad die soms enige schade aan de verbinding tussen eilieder en eierstok kan betekenen, hoeft helemaal niet, dat we zwanger zijn geweest spreekt dat tegen , maar anderzijds kan het ook een lucky shot zijn geweest Hij stelt een kijkoperatie voor half januari, als dan alles goed is kunnen we als we willen meteen de volgende maand starten met IUI. Als het niet (helemaal) goed is heeft IUI mogelijk weinig zin en zouden we starten met IVF maar daar is 3 tot 4 maanden wachttijd voor. Manlief moet nog een sperma-analyse laten doen, kreeg ook een tik op zijn vingers omdat hij niet helemaal is gestopt met roken. Dit soort feiten en stappen worden ook maar zo even verteld...ik schrok my rot, en schaamde mij ook wel een beetje, over die chlamydia. En dan ook nog een operatie, ben nog nooit onder narcose geweest, vind het best fors maar we neigen wel tot het na laten kijken. Wanneer we dan uiteindelijk beginnen met IUI dat is en blijft natuurlijk aan ons. We neigen nu naar kijkoperatie doen, als alles goed is en het zaadonderzoek niet dan eerst zaad op orde en dan IUI. Het voelt erg als 'menens' en ik word er een beetje verdrietig van. Het voelt zo beladen, maar als we het niet doen nu dan zal het over een tijdje ook weer beladen voelen en stel dat er iets aan de hand is.... We hebben ook nog gevraagd naar de zuurgraad Joyce: volgens de gyn kan een zuurgraad na een miskraam niet dusdanig veranderen dat de zaadjes er niet in kunnen overleven. Maar goed......het moet eerst nog even zakken, we zien wel. Ik hoop echt van ganser harte dat we voor het einde van het jaar toch nog zwanger worden....nu helemaal! Liefs, Koosje
Even.......ik heb helemaal niet zo'n losbandig seksleven gehad dat ik nu juist chlamydia zou oplopen...in tegendeel Even ter jullie informatie....heb zin om naar huis te gaan vandaag van hetw erk. Koosje
hallo dames ik heb deze maand ook een ovulatietest gebruikt (clear blue digitaal) en ik had na drie dagen een smilie we hebben die dag en toevallig de dag daarvoor geklusd en ik moet nog 4 dagen wachten voor mijn nod. de maand daarvoor had ik ook geen smilie maar ik was toen te laat begonnen met testen het is heel belangrijk dat je weet hoe lang je cyclus is die van mij is maar 25 dagen en ik ben op dag 6 na mijn eerste dag van mijn menstuatie gaan testen mijn smilie kwam dus erg snel! ik teste s, morgens op de zelfde tijd! nu heb ik het gevoel dat ik zwanger ben maar wie weet houd mijn lichaam me voor de gek groetjes puck
Ten eerste: het laatste wat ik van je denk is dat je losbandig bent. Om de een of andere reden kom je zo gewoon niet over! Ik ben zelf ook ooit op Chlamydia getest (uitstrijkje, niet door bloedonderzoek) terwijl ik echt heeeeel braaf ben geweest altijd...heb in mijn eentje het gemiddelde voor "de eerste keer" voor nederland omhoog gehaald, haha.... Bij mij was het negatief gelukkig, maar een keertje onveilige sex met de verkeerde persoon kan al genoeg zijn (of met de juiste persoon met een verkeerde ex ) Ik had toen ook het gevoel van : als uitgerekend IK chlamydia zou hebben..... Ik kan me voorstellen dat je geschrokken bent, meissie......pfhhh....zo wordt je heen en weer geslingerd van "we waren toen heel snel zwanger dus wat kan er mis zijn"......naar "misschien kan IUI niet, misschien wordt het IVF"....Dat is nogal een grote stap! Ik zou willen dat ik wat kon zeggen om het wat gemakkelijker voor je te maken, maar volgens mij kan dat niet Laat het gewoon even bezinken.... Misschien is de kijkoperatie wel gewoon goed en kan het IUI worden. Een ding hoef je in ieder geval niet tegenop te zien en dat is de narcose. Ik ben 1 keer onder narcose geweest en zag daar toen ook verschrikkelijk tegenop. Maar je valt binnen paar seconden in slaap en ik werd wakker met het gevoel dat ik echt heeeel erg lekker had geslapen. Neem het van dag tot dag meis. En weet een ding.....je mag altijd tegen me aanpraten, ik vind niks stom! En ik weet zeker dat Natas er ook zo over denkt! Ik ga nu de komende maand ff extra hard voor je duimen [-o< [-o< En trouwens....deze maand is ook nog niet voorbij! Dikke knuffel en ik denk aan je! Joyce
Dank je, je bent een lieverd! Ben er wel een beetje onthutst van ja, maar dat moet dan maar even. Wat je zegt, de overgang is heeeel erg groot. Maar goed, er wordt ieg serieus naar gekeken en we zitten hiermee nog in de onderzoeksfase. Of we, en wanneer, overgaan naar een behandelfase blijft onze beslissing, dat is voor mij erg belangrijk. Voor deze ronde heb ik, net als jij, echt geen hoop. Voel wel allerlei ongi-verschijnselen maar niets bijzonders. We zien wel. Ik heb erg het idee dat dit mijn les in loslaten is....en met mijn mannetje en de vriendinnen afgelopen weekend had ik het erover. We kwamen tot de conclusie dat het kijken naar programma's als babyboom (kennen jullie dat?) en het mailen met jullie op internet voor mij niet goed is. Ik blijf dan met zwanger worden bezig....aan de andere kant vind ik het zoooo gezellig met jullie, maar ik merk wel dat ik het moeilijk vind niet te mailen of te checken....beetje verslaafd da's vast niet goed. Ik weet niet wat ik ermee moet...voelt dubbel. Ben daarbij ook bang dat ik als laatste van ons drieen overblijf......mss toch maar geen banner meer, geen post meer van en aan jullie, rust op het zwangerschapsvlak (met laproscopie voor de boeg ook wel dubbel).....ik zal jullie echt missen dan. Wil dit nu vandaag niet. Liefs, Koosje
Een ding: je moet doen wat goed is voor jou! Kies alleen wat je doet om wat je zelf vind en niet om wat anderen denken wat goed is (niet dat ik denk dat je zo'n beinvloedbaar persoontje bent!). Persoonlijk geloof ik er niet zo in dat (te?) veel ermee bezig zijn echt van invloed is. Kijk maar in dit topic: Natas kon de MA niet loslaten en stond doodsangsten uit en is na drie maanden weer zwanger! Jij had zoiets van...lukt wel weer, en bent inmiddels 17 rondes verder... Er mee bezig zijn is dus volgens mij niet van invloed op je vruchtbaarheid. Maar het is natuurlijk wel van belang wat het met je eigen gemoedsrust doet!
Koosje ik wil je/jullie toch even heel veel sterkte wensen met de beslissingen die genomen moeten worden....... Zal voor je duimen dat alles mevalt en je snel goed (baby) nieuws krijgt!
Dat is lief van je Lady Zorra...vind het allemaal reuzespannend, maar het zakt al wel wat. We zitten 'gewoon' in de uitgebreide onderzoeksfase voelt al heeeeel anders dan in de behandel-medische molen zitten ..... Fijn dat jouw HSG goed was...onder dat onderzoek kom ik dus nu uit, al krijg ik dan weer dat narcose-roesje erbij Jullie onderzoeken zijn dus goed nu he? Dan zou het toch moeten kunnen! Ik duim hard voor je dat het deze klusronde, die nu op scherp staat zie ik , lukt! Wat zou het fijn zijn voor het einde van het jaar jij ook zwanger! Dat wordt een heel rits zwangerschappen dan Lieve groet, Koosje
Dank voor de felies! Ik voel mij nog hetzelfde : lichamelijk voel ik nog niets (maar begon vorige keer ook een paar dagen na NOD), geestelijk ben ik blij met deze stap maar rekenen we onszelf nog niet rijk. De afspraak voor 1ste echo staat voor 20 dec., een week daarna de VK, en a.s. donderdag ga ik naar de acupuncturist. Met name met de afspraak voor vroege echo ben ik blij. Dan ben ik als het goed is iets meer dan 7 weken en dat is precies wat ik wilde, dus perfect. Ik denk dat pas als ik dan een kloppend hartje zie ik kan beginnen met erin te geloven. @ Essie : leuk dat je hier nog even post! Maar zag bij jou ook een hele mooie banner staan, gefeliciteerd! @ Joyce : toch blijf ik deze maand ook voor jou duimen @ Koosje, lieve Koosje........ meis, wat heb je vandaag veel te verstouwen gekregen. Ik kan me je gevoelens zo goed voorstellen, het dubbele ervan, hoe je heen en weer wordt geslingerd. Ik denk dat ik b.v. vorige week een klein beetje hetzelfde heb beleefd. Wat ik mezelf voor ogen probeerde te houden (en nu ook weer) = stap voor stap. Dat is moeilijk, heel erg moeilijk. Maar het is wel de realiteit, elke keer komt er meer info los en kun je alleen op basis daarvan een beslissing maken. Een kijkoperatie lijkt me niet niks, maar wel erg de moeite waard omdat jullie daarna gericht geholpen kunnen worden. Dit is toch ook niks voor je, maand in maand uit? Oh ja, jij hoeft je helemaal nergens voor te schamen hoor! Als hier blijven schrijven niet goed voor je is kan ik me voorstellen dat je ermee wilt stoppen. Ik zal je wel ontzettend missen, maar dat is ondergeschikt. Misschien is het een plan dat je het een tijdje uit probeert, kijken hoe dat bevalt en of dat je wat helpt. Ik denk dus ook niet (meer) dat er veel mee bezig zijn negatief is voor de vruchtbaarheid (anders ben ik wel een mega uitzondering ), maar het is ook heel belangrijk dat jij je zo goed mogelijk voelt. Gewoon, voor jezélf. Over narcose : heb ik nu 2x gehad (bij grote gebitsoperatie en bij curettage), en echt dat is helemaal niet eng. Maak je daarover nou maar geen zorgen, er zijn helaas al zorgen genoeg. Heel veel liefs, Natasja.
@Natas Wat goed dat je een eerste echo al zo vroeg krijgt! Het zou ook eens anders moeten zijn eigenlijk Ik vind het echt super dat jullie deze eerste stap binnen hebben....geweldig te weten dat het ieg weer zo snel raak is en dat je dus heeeeel goed vruchtbaar bent! Dat doet je vast goed en trots zijn! Blijf je nog wel met ons meeschrijven? Ik zelf zit in een soort emotionele achtbaantje...en ach ik laat het maar even gebeuren... Ik word verdrietig van je woorden: 'dit is toch ook niets maand in maand uit'.....confronteert mij met mijn machteloosheid hierin en toch de pijn die ik elke maand daar weer over voel, maar dat is jullie bekend. Je hebt gelijk als je zegt, zo is het ook niks, maar ik had het zooooo graag in eigen hand gehouden...die medische gang voelt zo als zwak terwijl ik mij graag sterk en 'in control' voel (wie niet? ). De meeste dingen lukten ook altijd wel in mijn leven, zo ook bij mijn mannetje....en hierbij moeten we het over geven en meegaan in de stroom, stapje voor stapje. Gisteravond hebben we wel lekker samen ergens een hapje gegeten en zijn we ons met bokbiertjes te buiten gegaan...voor dat we een beetje aangeschoten raakten hebben we heel fijn gepraat en hebben we onze angsten op tafel kunnen leggen, dat verheldert wel veel en maakt het ook lichter. Doet mij ook beseffen dat we zo boffen met elkaar, mijn mannetje en ik. Nu kijken we wel waar we uitkomen....even geen druk op het geklus, beiden aan het sporten, hij stoppen met roken en ondersteunende pillen en in januari naar het ziekenhuis. Hoe zit het met jou Joyce? Duurt nog even he? ...voelt vast en zeker weer als laaaang.... Nu ga ik naar mijn opleiding, gisteren en vandaag voelt wel als alles te veel en regelmatig zo'n punt dat ik verdriet onder de oppervlakte voel...en dan fleurt het weer op en ben ik weer afgeleid. Moet toch wennen. Tot snel, Koosje
Meiden, jullie zijn liiieeeefffffff........... Ik vind het echt heerlijk hoe we elkaar steunen en een hart onder de riem kunnen steken. Als iemand stopt met schrijven heb ik daar uiteraard alle begrip voor, maar ik zal jullie wel heel erg missen. Ik denk dat we alledrie de komende maanden een pittige tijd tegemoet gaan, ik waarschijnlijk nog het minste. Maar ik denk dat we ons super gelukkig mogen prijzen dat we alledrie zo'n goede relatie hebben. Wij zijn nu vijf jaar samen en ik heb soms nog steeds dat me zo'n gevoel van intens geluk overvalt als ik naar hem zit te kijken (het is dan ook een erg lekker ding, hihi). Die wetenschap geeft zoveel rust! Deze maand duurt gek genoeg niet zo lang. Ik heb gewoon geen enkele hoop. Ik maak me zelfs een beetje zorgen dat ik mijn boobs 5/6 dagen voor NOD niet/nauwelijks voel. Zouden mijn hormonen na de MK dan nog wel goed werken? Maar ja....Natasja had de eerste ronde na de MA bv ook geen vruchtbaar slijm, en kijk hoe die er nu voor staat! Als het deze maand niet raak is is het ook oké, misschien zelfs wel beter: dan kan ik met kerst tenminste lekker skien (zoveel zin erin!) en valt de zomervakantie niet in het water (zou zo sneu zijn voor de kids). Als het wel zo is ben ik er natuurlijk heeeeeel erg blij mee, maar ik probeer het gewoon op voorhand positief te benaderen. Meiden, later! Joyce PS Natas, leuke foto's! Je bent wel beetje zoals ik me had voorgesteld!
Koosje, je pijn en machteloosheid zijn hier voelbaar Misschien kun je de stap naar de MMM omdraaien in je hoofd : door dit te gaan doen neem je juist het heft weer in handen! Jij en je lief beslissen bij elke stap wat wel en wat niet, je gaat alleen de richting op waar je achter staat, je onderneem aktie. Niet de aktie die je had gewenst, dat zeker niet, maar wel aktie! Ik ga hier nieh weg hoor, zie me maar es weg te krijgen Joyce, het zou best kunnen dat je lijf nog niet helemaal goed werkt na de MK. Bij mij was dat inderdaad zo en je hoort het vaak. Ik heb geprobeerd die eerste maand te zien als "lijf, laat maar zien dat je weer een beetje functioneert" en pas de 2de maand zag ik als echte ronde. Maar goed, je weet het gewoon niet, het kan alle kanten uit. Geen of weinig hoop hebben geeft wel erg veel rust, heb ik deze maand ook een beetje gehad. We hebben zeker allemaal goede relaties, dat is opvallend. Tuurlijk is de onze niet perfect maar we hebben een heel solide en warme basis. Mij helpt het ook altijd mijn angsten uit te spreken en naar de zijne te luisteren. Die foto's heb ik er gisteren opgezet, thnx Joyce!
@Joyce Bij mij is na de miskraam veel veranderd in hoe ik reageer op eisprong en voortekenen van ongi. Het zou kunnen dat jouw boobs ook nu wat anders gaan reageren op de hormonen....of je bent gewoon meteen ineens zwanger! Dat zou wat zijn zeg! @Natas Dank je voor je lieve woorden...en je foto's passen daarbij. Is wel gek je nu ineens te zien, te weten welk gezicht de lieve stukken schrijft die ik lees. Je hebt gelijk dat de stap in deze medische molen eigenlijk ook meer controle kan betekenen....blijft dat ik het gevoel houd dat ik faal, dat mijn lichaam faalt. Maar aan de andere kant: ik had dat de afgelopen maanden toch ook al. Kon dan, en nu ook, naar mijn niet volle borsten kijken in de laatste week voor mijn ongi en dan zo van ze balen.....klinkt misschien een beetje gek maar ik voel dat mijn lichaam mij in de steek laat. Aan de andere kant probeer ik dat dan meteen een andere kant op te sturen: het doet het toch echt gewoon fantastisch goed (ben kerngezond) en nu werkt het ff niet mee aan deze droom en dan ben ik ontevreden over mijn lijf....dat wil ik niet, ik probeer het dan maar juist lief teoe te 'spreken' in mijn hoofd. Zie je het voor je? Die zwangere mensen in mijn omgeving lopen maar op en op.....ongelofelijk, echt een babyboom, maar gek genoeg kan ik het ze van harte gunnen. Net als jullie lieve Natas! Ik voel gewoon dat het goed gaat deze keer! Liefs, Koosje
Ik geloof daar wel in. Omdat ik vorige week een beetje sceptisch was over de prikkert van Natas denken jullie misschien dat ik in dit soort dingen te nuchter ben......maar dat is niet zo. Ik was vorige week sceptisch omdat voor mijn gevoel hij ons digidinnetje alleen maar ongerust maakte zonder eerst echt onderzoek te doen of actie te ondernemen. Maar ik sta dus wel open voor dit soort dingen. Daarom probeer ik nu ook wat liever te zijn voor mijn lijf. Ik was toch altijd wel beetje een "workaholic-lange dagen-snelle hap-te weinig beweging-tiepje". Nu probeer ik bewust gezonder te eten, drink minder wijntjes (niet dat dat er heel veel waren, maar toch.... ) en ben dus weer lekker aan het sporten. Ik probeer als het ware een deal te sluiten met m'n lichaam (tja, ben nu eenmaal commercieel ingesteld, hihi): lijf, als ik nu heel lief ben voor jou, ben jij dan ook lief voor mij? Toen ik zwanger was praatte ik ook tegen mijn buik Als ik dan achter de PC aan het werk was keek ik naar beneden, wreef over mijn buik en zei dan "frummeltje, je blijft wel zitten he?!" Tja....soms spoor ik gewoon niet..... Maar goed.... Meiden, ik ga weer aan het werk....heb vandaag vervelend gesprek met personeelslid voor de boeg, zie er erg tegenop :x Ik hoop erg dat jullie je goed voelen, lichamelijk EN geestelijk. veel liefs, Joyce
Veel succes met dat nare gesprek Joyce. Ik kan me je gevoel goed voorstellen Koosje. Na de miskraam verfoeide ik mijn lijf ook door de mislukking en het bedrog, en sindsdien had ik het een beetje als ik ongi was geworden. Wel een goed idee om je lijf lief toe te spreken in je hoofd, dat heb ik nooit gedaan. Ik ben wel veel liever voor mijn lichaam geworden sindsdien, net zoals Joyce gezonder eten, op tijd naar bed, etc. Koosje, als jij nou jouw gevoel over mij vasthoudt dan ga ik het werk ervoor doen de komende maanden! Mijn update : ik dacht vanmorgen even te merken dat mijn borsten wat gevoeliger beginnen te worden (nu zitten ze weer ingepakt in bh ). Bij trappen lopen merk ik dat al weer wat minder lucht heb, en net voelde ik een paar kleine steekjes in mijn onderbuik. Voor de rest hier nog niets veranderd. Ik heb maandag voor een 2de keer getest, kon het niet laten Het streepje was alweer wat dikker dan die van zondag. Morgen mag ik er weer eentje doen van mezelf, gewoon voor de leuk.
Lieve meiden, Goh, dat je lijf toespreken doet mij heel veel. Ik merk toch dat ik mijn lijf steeds weer een beetje op de kop gaf als ik merkte dat ik niet zwanger was...en sinds gisteren zeg ik letterlijk dat ik het dankbaar ben en dat het het zo goed doet, ook wel zoals Joyce noemde 'ik ben lief voor jou, ben jij lief voor mij?'. Gisteren heb ik lekker weer 3 kwartier gerend buiten in de kou en dat doet mij zo goed en toen was ik ook weer zo blij met mijn lichaam....het voelt voor mij alsof dat je juiste weg is, voor mijzelf en voor ons beebje. Hihi Natas, dat je jezelf lekker toestaat zo nu en dan een testje te doen...fijn dan die bevestiging he? Ik hoop bijna voor je dat je je misselijk gaat voelen , dan dringt het meer en meer door. Bovendien is straks als je het kloppende hartje hebt gehoord de kans op een miskraam nog maar 1 %....op naar de echo-datum, spannend hoor! En Joyce, gesprek overleefd? Vast wel, je lijkt me een competente en kordate tante. Ben je al lekker met de wispo bezig? Heb ook zo'n zin te gaan, moet nog even wachten tot maart 8) Ladies, nu moet ik weer aan het werk. Tot later! Koosje
Ja, ik heb het gesprek overleefd, maar het blijft vervelend om een slechtnieuws-gesprek te voeren. Ik heb een aantal toppertjes voor me werken, maar er zit een rotte appel bij waar ik echt altijd gezeik mee heb (maar het onslagrecht hoeft niet versoepeld te worden, neeeee........ ). Ik lig er niet meer wakker van (vroeger wel), maar ik ga toch nog steeds met kloppend hart zo'n gesprek in, pfh........ JAAAAHHHHH ik ben aan het aftellen! Ik heb vanmorgen skihandschoenen met ingebouwde verwarming gekocht (wist niet eens dat het bestond...)! Kost een godsvermogen, maar mijn handen doen altijd zo'n pijn van de kou dat het een deel van de pret gewoon verpest. Ook zo sneu voor hubbie dat ik elk half uur moet stoppen om mijn handen aan de warme choco te warmen En ik heb ook al een uurtje indoor geskied, dus ik ben er klaar voor! Natas, hoe voel je je? Pas op met teveel extra testen he? Ik deed dat ook en bij mij betekende de lichtere test echt dat het mis was. Maar ik had de vraag ook bij de VK hier op het forum gesteld en zij zei dat een lichtere test vaak paniek geeft, maar lang niet altijd wat hoeft te betekenen! Ladies, tot later.
Joyce, gelukkig heb je het gesprek nu achter de rug. Geniet van je ski-voorpret! Koosje, fijn dat je je lichaam weer liever kan vinden. Dat is een heel belangrijk gevoel. Iemand raadde mij vandaag ook aan tegen beebje te praten, te zeggen dat het zo welkom is. En om iets te kopen voor de baby, maar dat laatste heb ik wat moeite mee. Ik ben blij met de positieve tests, ik geniet van het hier en nu en vandaag, maar droom niet over morgen. De echo is echt het 1ste tussenstation, daar wacht ik nu op. Ik ben vanmorgen bij de prikkert geweest. De acupunctuurbehandeling is gericht op werking baarmoeder en -slijmvlies, doorbloeding, tegen afstoting, hormonale balans (in week 7/8 moet baarmoeder die functie over gaan nemen van hypofyse en daar zit soms een kink in de kabel), etc. Voor foutieve aanleg of chromosoomfouten in het vruchtje zelf kan hij niets betekenen, hij kan alleen prikken op zo gunstig mogelijke omstandigheden en omgeving ervoor. Heb daar een half uurtje gelegen met 4 naaldjes in een oor. Tot week 8 mag ik elke week terug komen, daarna tot week 14 om de week, daarna mag ik hem rond week 40 een geboortekaartje sturen...... I hope! [-o< En vanmorgen weer een test gedaan, streep dikker dan de vorige 2. Ik doe het overigens voor de leuk, niet omdat ik er zo veel zekerheid aan ontleen. Door de ervaring met de MA, je zo zwanger voelen als wat maar toen was het al lang dood, zegt aanwezigheid van hcg mij niet zo veel. Maar ik zal er idd niet te lang mee doorgaan Joyce, ik heb ook geen zin in juist onzekerheden mocht ie lichter worden. Heb nog 1 test in huis En jullie, voor jullie komt de NOD er nu heel snel aan. Ik weet dat jullie weinig hoop hebben, maar ik duim toch hoor
jeetje, had ik net bericht getypt...knalt mijn systeem eruit $$%^&**(( Nieuwe poging: Natas, die korte periode dat ik zwanger was wilde ik ook steeds iets kleins kopen, maar ik kon me er steeds niet toe zetten (voorgevoel?). Toch vind ik eigenlijk dat je het wel zou moeten doen. Als een soort van positief teken om je aan vast te houden op die momenten dat je het eng vindt of moeilijk hebt..... Als je vindt dat ik niet wijs ben zeg het dan maar hoor, ik ben het gewend...ik zie hubbie soms ook zo naar me kijken Heb je trouwens voor Chris al "help ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt" van Kluun gekocht? Moet je echt doen, wij hebben echt zitten huilen van het lachen! Fijne avond!