Hey Joyce, Nee ik heb dat boek niet gekocht, maar Chris is ook geen lezer. Ik vind iets voor de baby kopen aan de ene kant heel mooi en symbolisch. Maar aan de andere kant eng, alsof het de goden verzoeken is of zo. En als het weer mis gaat zit ik ermee in huis, weg gooien doe je zoiets ook niet. Ik weet het nog niet.
Meiden, Ja, dat is moeilijk he....moet je iets kopen voor het kleintje in dit stadium of niet. Bij de eerste keer zwanger was dat voor mij toch echt anders: ik was toen zo blij dat ik meteen dezelfde dag een piepklein stoer 'zakkenbroekje'in khaki heb gekocht, net als dat papa en mama toen net hadden gekocht (papa en mama niet helemaal dezelfde broeken hoor, niet van dat enge stelletjes gedoe ). Ik heb er toen niet eens bij nagedacht maar voelde dat ik dat wilde, zo blij dat ik eindelijk iets kon kopen voor ons eige babietje, ipv al jaren lang voor allerlei kraambezoeken. Nu zou ik dat ook wel spannend vinden maar zou het zelf toch doen: het geeft ook hoop en doet wel beseffen dat het ook echt zo is....en het is echt zo, hoe het ook verder gaat en daar mag je ook van genieten...de eventuele pijn (knock knock on wood) komt dan mogelijk later wel en kom je ook doorheen, ongeacht een gekocht klein dingetje. Wij hebben overigens nu een door mijn mannetje voor het eerste beebje gekocht 'Gap' fleece vestje nog steeds netjes ingepakt liggen...en we zeggen tegen elkaar dat dat niet voor het eerste kindje bestemd was maar voor de echte Max of ... (meisjesnamen zijn we nog niet over uit ). Dit weekend ga ik hoogstwaarschijnlijk de 18e ronde in....vind dat een mooi getal 8) .....zien hoe we daar doorkomen. Ik hoop zo dat het raak is en dat het pendel uitkomt ....maar durf daar bijna niet op te hopen, net alsof door het te denken het verderaf drift...zoiets van 'het komt op de onverwachte momenten....als ik nu focus op de operatie in januari en er dus al vanuit ga dat het niet raak zal zijn in december dan...misschien toch...'...hahaha alsof het zo werkt. We zienw el, ben ieg lekker bezg van mijn lijf te houden, dat voelt wel goed. En jij Joycie-girl? Je klinkt wel relaxed op het moment....je bent vast en zeker al ook wel blij als je redelijk op tijd ongi wordt zodat je zeker weet dat je lijf het weer normaal doet toch? Al duim ik wel voor je hoor dat het toch meteen....wie weet.... Liefs, Koosje
Nou zeg....hebben jullie dan ook niet dezelfde fietsen dan?! Dat valt me van je tegen Ik hoop niet dat ik mensen tegen het zere been aanschop, maar als ik érgens een hekel aan heb....hihi Ik ben ook wel relaxed, ben stiekem opgelucht dat boobs weer wat zeerder gaan doen, was beetje bang dat na de MK mijn hormonen stuk waren, maar ze doen het nog (al is het echt stukken minder dan anders). Ik merk overigens wel dat ik -hoewel relaxed- nog dagelijks aan de MK denk. Bij de minste of geringste tegenvaller denk ik "heb ik deze maand nog niet genoeg shit gehad" en dat wordt wat erger nu de NOD nadert Ik heb echt geen enkele hoop; heb vanmorgen (ik denk 2 dagen voor NOD) testje gedaan, negatief. Vorige keer 2 dagen voor NOD super positief, dus zou nu tenminste vaag streepje moeten zien lijkt me, maar niks, noppes, nada.... Ik weet al wel wanneer vruchtbare periode komende ronde is. Precies in een weekend, geen kids dan en het valt dan samen met de vruchtbare periode van die vage maancyclus. Ik heb me voorgenomen om hubbie te gaan verleiden en er een heftig sexweekend van te maken, just like the old days! En niks om de dag, gewoon vrijdag, zaterdag en zondag! Arme hubbie.... Maar ja, Koosje wordt nog zwanger in december, Natas is het al, dus als we met kerst alledrie zwanger willen zijn zal er toch wat moeten gebeuren Meiden, fijn weekend, tot maandag!
Ik vond de eerste keer weer ongesteld worden na de MK heel confonterend Joyce. Ik kan me voorstellen dat nu je het aan zien komen (erg jammer van de nega test) het van invloed is op je. Een MK heeft ontzettend veel invloed op onze gevoelens Dat wordt je komende vruchtbare periode een heftig weekendje Joyce..... jullie mogen van te voren wel goed uitrusten Koosje, voel jij al of je ongi er echt aan zit te komen? Of iets anders?...... Je hoort idd wel eens dat men toch zwanger bleek in de laatste ronde voor de MMM in gaan. Zou toch prachtig zijn, ga daar maar voor! Je hebt wel gelijk wat je zegt over het kopen van iets voor de baby. Misschien ga ik het wel doen. Oh ja, en shocking nieuws...... Chris en ik hebben nagenoeg gelijke regenjacks van hetzelfde merk in dezelfde kleur
Gelijke regenjacks van hetzelfde merk....geeft nix ale: :^o De eerste keer sinds de MK ongesteld worden vond ik eerlijk gezegd niet zo heel erg...ik wist dat mijn lichaam het weer deed en we gingen er van uit dat het snel weer zou lukken. Eigenlijk blijft zo'n gebeurtenis als een MK altijd wel een beetje hangen vind ik...met vlagen denk ik er aan terug bijv als er een programma over Cuba op TV is: we hebben een MK gekregen op vakantie in Cuba en we hebben het daar ook begraven. Zulke dingen wis je eigenlijk niet meer uit, het is alleen steeds minder gevoelig. Ik weet niet meer of ik iets bijzonders voel...ik kan er niet meer van op aan. Heb pijnlijke borsten en veel wit slijmverlies, dat heb ik sommige maanden wel, andere niet. Ik denk en ga er ook vanuit dat ik zonag ongi ga worden en dan hebben we idd nog 1 cyclus tot het verdere onderzoek. Ik ga er niet voor die cyclus, niet meer dan anders, want anders loopt de druk zo hoog op...en onder druk doen wij t niet zo goed Ik kijk wel wat er van komt, wanneer het ons lukt te klussen....at ease, veel yoga-oefeningetjes, rondjes hard rennen dan kom ik die tijd wel door. Ben benieuwd wat je gaat kopen voor het beebje Natas....ik smelt altijd helemaal bij die zoete Hema-babykleertjes Goed weekend meiden! Liefs, koosje
Sorry dat ik jullie zo heb teleurgesteld met onze gelijke regenjacks Een prima manier zoals je er nu in staat Koosje, dat doe je goed. De miskraam op Cuba?....... jeetje Maar idd, die herinnering zal altijd een zwakke plek blijven. Ik neig naar iets van kleertjes ja, dat spreekt mij ook het meeste tot m'n verbeelding. x Natas.
Ik moet toegeven dat ook ik her en der af en toe een leuk rompertje of pakje heb gekocht, ook al kan het nog mis gaan. Kan het soms gewoon niet laten! Zag dat je nog een aantal keer getest hebt. Ik kon het ook niet laten om gisteren te testen. De streep was niet donkerder als een week geleden, maar hij was toen al vrij donker vond ik. Wel was de streep er nog sneller geloof ik. Terwijl je de urine het 1ste venstertje zijn inlopen, kwam de streep gelijk in beeld (het was de 1ste streep, van de 3 die erop moeten staan, die zichtbaar werd). Heb je trouwens al meer symptomen Natas? Bij mij zijn de symptomen nogal wisselend. Zo heb ik dagenlang ergens last van, dan weer enkele dagen niet en opeens komt het weer terug. Dat maakt me op wel een beetje onzeker, maar we gaan maar van het beste uit. Groetjes, Essie.
Hey Essie, Ik heb nog 1 test in huis, en daarna ga ik ook ophouden De streep kan natuurlijk maar niet donkerder blijven worden, daar zit een limiet aan. En helaas, zekerheden worden er ook hier niet bijgeleverd...... Ik heb nog niet veel symptomen, eigenlijk alleen wat vermoeider, beetje kortademig en gevoelige borsten. Maar vorige keer had ik ook geen andere dingen, ben b.v. toen nooit misselijk geworden. Ik zou het ook niet prettig vinden als ik ineens een paar dagen helemaal niets meer zou voelen, ook al weet ik dat dit kan en niets naars hoeft te betekenen. Jij hebt op 19-12 je eerste echo zag ik, dat is fijn. Ik leef echt naar die datum toe hoor, dat wordt een 1ste mijlpaal. Deze keer wil ik een mooi hartje zien! Ik vind het wel eng om nu al iets te kopen. Beetje dubbel eigenlijk, want het is ook heel mooi en leuk.
Hoi Natas, Tja ik had zelf ook al bedacht dat de test niet meer donkerder kon worden , dus op dat gebied maak ik me geen zorgen. En die symptomen die steeds switchen, tja echt wijzer word ik er niet van maar zolang ze maar blijven terugkomen, hou ik de moed erin. En mijn borsten blijven tot nu toe elke dag echt pijn doen als ik er op de zijkant lichtelijk op druk (en mijn tepels bij het aanraken van de handdoek tijdens het afdrogen). Al is het soms een dag ietsjes minder. Ik heb gelukkig elke dag wel 1 symptoom! Nu heb ik weer een aantal dagen lang een soort van ongikrampjes, maar ook dat hoort erbij lees ik op het forum (oprekken baarmoeder??). Ik had ze al wel een aantal dagen niet meer gehad en nu weer wel. Soms ben ik trouwens ook erg vermoeid en ik ben nog steeds bij vlagen misselijk. Ik zie ook inderdaad uit naar mijn echo! Wel vroeg, want ik ben dan pas 9 weken, maar aan de andere kant ook erg fijn. Ik zie er al wel als een berg tegenop! Vooral omdat ik zoveel dingen lees over niet kloppende hartjes! En ik mijn naaste omgeving ken ik alleen maar mensen waarbij de 1ste zwangerschap fout ging. Maar ik blijf positief denken: het moet gewoon goed gaan. Maar zolang je geen teken van leven hebt, is het soms wel moeilijk......... Als je iets leuks wil kopen, kan je het misschien wel doen, als het niet te groot is. Een kleinigheidje. Zoals ik al schreef, kan ik het soms niet laten een kleinigheidje te kopen. Vorige week 2 rompertjes van Nijntje gekocht en gisteren een heel lief shirtje en broekje bij Duthler. Maar je moet daarin helemaal je eigen gevoel volgen. Nou mocht ik je niet meer "spreken" heel veel suc6 bij je eigen echo en dat je inderdaad een heel mooi kloppend hartje mag zien! Maar misschien meld ik me nog wel een keertje op de forumonderdeel. Groetjes, Essie.
He meiden.... Natas, gelijke regenjacks zal ik je niet aanrekenen Je ziet soms alleen van die stelletjes die alleen nog maar dingen samen doen, allemaal dingetjes in unisex en setjes (fietsen!) hebben en voor mijn gevoel compleet hun eigen identiteit hebben verloren. Het gaat erom of mensen daarmee gelukkig zijn, dus ik zal het nooit veroordelen. Maar voor mij persoonlijk is dat echt een schrikbeeld. Ik heb het heel erg nodig om mijn eigen dingetjes te blijven doen (ook zonder manlief) en mijn eigen ik te blijven. Daarom gaan mijn nekharen altijd overeind staan bij al die uni-dingen. Maar regenjacks zijn oke, ik vind je nog steeds leuk, hihi Als je iets heb gekocht voor de kleine laat je het ons wel even weten he?! Koosje, afwachten maar weer....ik vind wel dat je er op dit moment erg goed in staat. Ik ben trots op je! Ik voel wel wat ongi-krampjes, maar nog geen bloed. Vind die krampjes wel confronterend, want het herinnert me zooooo aan toen ik zwanger was. Verder gaat het echt wel lekker. Ik ben dus sinds een kleine maand weer lekker aan het sporten, zit nu al weer wat strakker in mijn vel en merkt dat ik me daardoor beter en fitter voel. Essie, sterkte met de echo. Nog even wachten! Ik zwaai af...ga me nu op de sinterklaasgedichten storten....heb er nog heleboel te gaan
@Natas Je schreef 'prima h9oe je er nu in staat' ...nou, dat sta ik ook niet altijd hoor. Gisteren bekroop mij weer in volle hevigheid het idee 'ik doe er alles voor en hij niet het maximale..' in de zin van dat hij na maandag, na de gyn, niet meteen is gestopt met roken, wel wiskeytjes dronk gisteravond en het naar de sportschool gaan voor zich uit schuift terwijl hij had gezegd dat hij mee zou gaan. Dat stemmetje dat dit soort dingen zegt in mijn hoofd is zo venijnig....ik ben dan zo bang de verantwoordelijkheid voor deze zaken bij hem te laten (hij roept al zo lang dat hij wil stoppen, ziet echt geen kwaad in alcohol drinken, hij is geen sporter) en ik vind dan dat hij ook een offer moet doen. Uiteindelijk kwam dat er vanochtend ook uit....en kregen we gillende ruzie. Hem op zijn nek zitten heeft een tegengesteld effect, hem helemaal vrij laten geeft mij de angst dat het dan maar opschuift en opschuift (hij voelt immers minder de druk).....vanochtend hadden we er zo genoeg van dat we beiden zeiden 'laat maar die kinderen..' Ik heb echt het gevoel dat het onze relatie onder druk zet nu, dat ik onze relatie onder druk zet met mijn strenge normen die ik hem wil opleggen.... Koosje
Ah, meissie...... Ik wil niet zeggen dat ik weet hoe je je voelt, maar ik weet WEL dat het voor mannen gewoon anders is dan voor ons. Wij voelen van alles in ons lijf en zij hebben meer iets van "wat komt dat komt". Hubbie en ik hebben daar ook wel eens ruzie over gehad, met name in die periode toen ik nog aankondigde dat de vruchtbare dagen eraan kwamen en hij gewoon echt te moe was....niet leuk die aanvaringen Hopelijk wordt je niet boos als ik het zo zeg, maar misschien vraag je nu ook even teveel van hem: En stoppen met roken, EN stoppen met drinken, EN opeens gaan sporten..... Ik heb rokers in mijn omgeving dus ik weet dat stoppen heftig is en dat dan ook opeens stoppen met drinken en gaan sporten teveel van het goede is..... Misschien dat je een compromis kunt sluiten? Roken is het meest slecht voor de zwemmers. Dat moet sowieso stoppen. Maar misschien dat je dan over drinken afspraken kunt maken? Bv wijn ipv whiskey (minder sterk) en dan bv max 1/2 dagen door de week, dan 1 glas per dag. En dan bv zaterdag 2 wijntjes. Niet dat het zo moet hoor, ik noem het zo als voorbeeld.... Volgens mij kan alcohol in die hoeveelheden ook niet echt heel veel kwaad. Want als je voet bij stuk houdt, en hij doet alles braaf (nou ja, braaf ), dan is hij misschien onwijs gestressd, en DAT is pas slecht voor de zwemmers! Maar nogmaals, ik herken het helemaal....mijn schat zegt altijd dat ik heel lief ben, en zeker geen drammer. Muv een onderwerp: zwanger worden, "drammer" is dan my middle name Tja, je moet maar iets heel graag willen..... Lieve Koosje, heel veel sterkte, ik weet zeker dat alles goed komt als bij jullie beiden de gemoederen weer zijn bedaard. Realiseer je goed dat dit gewoon de emoties zijn die er nog uitkomen nav het gesprek bij de gyn afgelopen maandag, en dat is normaal! Voor nu hele dikke knuffel, ik denk aan je! liefs, Joyce
Joyce, Je bent zo'n lieverd en zegt zulke goede dingen, dank je wel daarvoor! Goed te horen dat het in zekere zin ook herkenbaar is, ik heb nu 2 jaar een relatie met mijn mannetje en daarvoor geen lange relatie gehad of samengewoond dus horen van (digi)vriendinnetjes dat het 'normaal' is sterkt mij echt enorm. Ik ben het zeker met je eens dat ik op dit moment teveel van hem vraag...het IS voor ons vrouwen idd ook echt anders. Voor hem ligt de prioriteit ook niet overduidelijk bij zwager worden, hij wil het graag maar niet zoals bij mij 'ik wil er alles voor laten, als je iets echt wilt...'. We hebben net gepraat en geknuffeld en gezegd dat we elkaar nooooooit kwijt willen maar dat dit idd erg stressvol is voor beiden en dat we ook maar moeten accepteren dat dit soort ruzies erbij horen in deze maanden. Mijn mannetje had wel bewondering voor dat ik steed beter kan ruzie maken, voorheen nog wel eens wegslikkend en inhouden, nu ook mee ruzieen...da's alweer gewonnen Ik denk zeker dat zo ook onze emoties eruit kwamen over het gesprek van maandag. Mijn mannetje verzekerde mij ervan in zijn hoofd erg hard bezig te zijn met stoppen met roken en dat bij hem de knop om moet, hij neemt ieg zijn pillen (via de gyn foliumzuur, Vit C en Zink) en belt maandag voor het zaadonderzoek. Ik heb dan ieg het idee dat hij ook wat doet. Ik ga ieg lid worden van een sportschool bij ons id buurt, aan hem of hij mee wil of niet. De alcohol laat ik nog even. Ach, zo tegen de ongi aan na het bezoek aan de gyn komt alles ook wat op scherp te staan. Goed weekend! Liefs, Koosje
@ Essie, ongikrampjes kunnen er idd bij horen door het oprekken van de baarmoeder. Ik schrok me vorige keer ook rot, tot ik erop had gegoogeld en hier had gelezen dat het volkomen normaal is. Ik krijg mijn echo bij iets meer dan 7 weken, nog vroeger dan jij dus maar dat komt omdat het al een keer is mis gegaan en door mijn leeftijd (verhoogde kans miskraam). Ik heb dat vorige keer dus gehad, dat op echo bleek dat het hartje niet klopte. En dat is een drama! Maar probeer maar te onthouden dat heel wat meer zwangerschappen goed gaan dan fout. En meer dan gezond leven en positief denken kun je niet doen. @ Joyce : dat had ik ook zo erg, dat die ongikrampjes bij de 1ste menstruatie na de MK me zo vreselijk aan m'n zwangerschap deden denken. Datzelfde gevoel in je onderbuik als toen...... Ga je nog testen vandaag, als je niet ongi wordt? Oh, en je hoeft je over dat unisex kleden niet te verontschuldigen hoor! Ik heb er ook niks mee. Tis dat het voor Chris anders een jagersgroen jack had moeten worden, daar heb ik nóg minder wat mee hahaha. Wel blij dat je me nog steeds leuk vindt, hele opluchting! @ Koosje : ah lieve meid toch......... Ik kan het me zo goed voorstellen, dat stemmetje wat roept in je hoofd, de druk op de ketel, en dan de ontploffing. Het is ook zo moeilijk om het helemaal los te kunnen laten, zou ik ook niet kunnen hoor, ik heb alleen het geluk dat Chris daar nooit een probleem van heeft gemaakt. Ik denk trouwens dat er dan 3 dingen bij mij zouden spelen : ten eerste natuurlijk de kinderwens en angst dat het niet gaat lukken, ten 2de je gevoel van zelf alle offers doen en hij niet, maar ten 3de ook het feit dat hij iets beloofd maar het dan niet doet. Het is beter om duidelijke afspraken met elkaar te maken, dus ook geen loze beloftes en daarmee valse verwachtingen. Stoppen met roken is idd het belangrijkste op je lijstje, maar erg moeilijk..... been there done that begin april dit jaar. Wat Joyce zegt over een compromis sluiten lijkt mij ook aan te raden, niet alles tegelijk, maar dat compromis moet dan ook zijn beslissing zijn. En die jij dan zal moeten (blijven) accepteren. Over het stoppen : ik denk wel dat je lief zijn motiviatie in eerste instantie hoofdzakelijk moet vinden in het stoppen voor zichzélf, niet voor iets of iemand anders en daar bedoel ik ook de kinderwens mee. Natuurlijk kan dat een rol spelen, er kunnen meer dan 1 ding motivatoren zijn, maar niet de hoofdrol. Anders hou je het namelijk in die moeilijke beginperiode niet vol. Of bij een grote tegenslag ga je voor de bijl (dan denk ik b.v. aan mijn miskraam en dat ik toen er van af ben gebleven). Ik heb zelf veel gehad aan 2 boeken voor stoppen : "Rookvrij" van Kristina Ivings en "De Opluchting" van Jan Geurtz (boek van Allen Carr vond ik zelf niets). In het boek van Geurtz staat voor wie een ander van het roken af wil helpen dat het overhalen om te stoppen, het wijzen op negatieve gevolgen en het beroepen op liefde/solidariteit meestal alleen averechts werken. Erg moeilijk voor jou want dat roken staat zo haaks op je kinderwens...... Veel sterkte, Natas.
Hey Koosje, we schreven tegelijkertijd Ik ben blij dat jullie erover hebben kunnen praten! Als hij een lezer is kan ik hem echt die 2 boeken aanraden. En er zijn nog heel wat meer hulpmiddelen, heeft hij daar al es naar gekeken? Tijdje terug heb ik gelezen over de combi folium, vit.c en zink voor manlijke vruchtbaarheid. Hoeveel zit er in die pillen? Ben wel nieuwschierig wat gyn's voorschrijven, kan me herinneren dat ik toen verschillende dingen las.
Hey Natas, Hihi we schreven idd tegelijkertijd. Dank voor je lieve woorden, ik herken de 3 punten die je schetst zo enorm...het blijft schipperen. Weet je, ik ken alle hulpmiddelen, hij ook, maar hij moet er echt zelf mee komen. Nu zeg ik wel eens tegen hem: 'is laseren geen goed idee' (goede vriendin, verstokt rookster, en waar hij veel respect voor heeft heeft dat laten doen)...hij hoort dit aan maar doet er vervolgens niets mee. Ik laat het nu even bij hem, dat kan ik ook weer wat makkelijker na zo'n uitbarsting Als hij mijn mening vraagt over wat te doen als ondersteuning dan zal ik hem zeker vertellen over de boeken die jij aanraadde. Net belde een vriend van mij die gynaecoloog is dat hij vader gaat worden, als er iemand is die veel rookt, regelmatig drinkt en niet sport is hij het. Ik wacht nu maar even het zaadonderzoek af en probeer mijzelf te onthouden van al te strenge oordelen. Fijn ieg dat jullie, Joyce en jij, en ook Essie, niet met dirt gedonder zitten. Maar ach, onzekerheden horen er dan ook weer bij als je zwanger bent...vind het fijn voor je Natas dat je ondersteuning houdt van de prikkert, dat vind ik wel goed klinken. je kunt nu vast de dagen vooruitdenken he, tot aan de echo! Ik ga nu naar een verjaardag van het zoontje van een goede vriendin, word 1 jaar. vanochtend helemaal geen zin in, nu is er weer meer ruimte voor. Dan nog een borrel vanavond van een vriendinnetje...druk weekend, morgen maar weer eens lekker naar het bos....op een holletj of met mannetje bladeren schoppend Blij nog even gekletst te hebben....fijn weekend! Liefs, Koosje
O ja, Natas....die pillen....mijn mannetje slikt 5 mg foliumzuur (op recept anders moet je zoveel normale foliumzuurtabletjes slikken), 1000 mg Vit C en Zink (weet ik even niet). Die gyn-vriend van mij zegt dat het effec nog niet bewezen is, maar onze gyn (en ook uit groot Ned onderzoek gebleken) zeg dat het zaad met 70% kan verbetren, de kans op vervormingen vd spermatozoiden neemt met 4 % toe....da's jammer maar dat neemt het gunstige affect bij lange na niet weg. Liefs, Koosje
Ja, dat zijn precies de percentages die ik ook gelezen heb. Niet iedere gyn staat er achter, maar ik zou ook de voordelen groter vinden dan de nadelen. Ik hoop dat je vriend dat knopje in zijn hoofd snel kan vinden. Ik ben 25 jaar een kettingrookster geweest en dit was mijn 4de stoppoging, als ik wist waarom ik het nu wel kon volhouden zou ik het vertellen! Prettig weekend!
Jeetje Koosje wat een vervelende situatie. Als ik naar onze eigen situatie terug kijk, dan heeft mijn man ook wel wat dingen gelaten om mij zwanger te krijgen. Roken deed hij al 7 jaar niet meer, maar zo bleef hij echt van de drank af in de dagen dat het moest (vanaf de 1ste dag van de cyclus tot na de eisprong) en hij ging bijvoorbeeld ook niet in bad. Maar sowieso hadden wij al de voorkennis dat hij als kind 2 niet ingedaalde balletjes had. En op zich is er dan nog niks aan de hand als je voor je 1ste levensjaar wordt geopereerd. Maar hij is pas toen hij 8 jaar was geopereerd. We lazen dat hij dan nog maar 30% kans had om goed zaad te hebben. Daarom was het voor hem ook echt zo dat hij ook maar alles wou doen om verdere problemen te voorkomen. Voor hem dus niet zo'n extreem grote opgave, maar ik kan me voorstellen dat als je zoveel moet opgeven als jouw man/vriend, het moeilijk is........ Tja en bij ons viel die altijd getimede sex ook niet altijd in de goede aarde, maar uiteindelijk heeft het wel geholpen, want juist deze poging hebben we veel meer van die getimede pogingen gedaan en we weten inmiddels waar dat toe heeft geleidt. Mijn man is trouwens eigenlijk lichtelijk verplicht gestopt met roken: nadat zijn verstandskiezen operatief waren verwijderd, mocht hij niet roken. Hij probeerde het toch stiekem en toen vond hij het op dat moment zo vies, dat hij gestopt is. Maar ja om verplicht zijn kiezen te trekken...................niet echt mogelijk. Sterkte in elk geval. En Joycie en Natas natuurlijk ook sterkte. Liefs, Essie.
Meiden, @Essie Gezellig dat je meeschrijft en wat fijn dat je zwanger bent, gefeliciteerd nog! Wat goed dat jouw mannetje veel heeft gelaten voor een beebje en dus ook wel voor zijn eigen gezondheid. Wat een geluk bij een ongeluk dat hij het roken toen zo vies heeft gevonden na zijn kiezen....ik kan het mijn mannetje voorstellen heb ik straks een vent zonder kiezen....hmmm @Natas Ja, dat roken na jarenlang gerookt te hebben is killing om vanaf te komn he? Wel superknap dat het jou gelukt is....mij zou dat serieus ook lukken, maar ja in ons lijf moet het ook gebeuren Ik vind het by the way zo heerlijk dat je nog mee blijft schrijven ondanks je zwangerschap...kunnen wij ook meegenieten e hopelijk heb jij er ook wat aan (anders zou je er natuurlijk ook wel mee ophouden)! Ja, het is best lastig wat wel op te geven voor een beebje en wat niet...ben het erg met Joyce eens dat het bij mannen toch anders werkt dan bij vrouwen. Was gisteren op het verjaardagsfeestje van de zoon van een goede vriendin (werd 1, zo schattig!) en zij vertelde ook dat haar mannetje als hij iets moet het zo op zijn heupen krijgt dat hij dan zijn k0ont tegen de krib gooit. Ik ga ieg gewoon door met goed voor mijn lijf zorgen, ik voel mij daar supergoed bij nl en ik gooi zo nu en dan eens wa t balletjes op naar hem....intussen weet ik dat hij zich nu bijna schaamt als hij een sigaretje rookt en ik maak er zeker met hem geen gezellig momentje meer van als hij een siagertje wil roken (er wordt nl nooit in huis of in de auto of zo gerookt). Hij staat dan alleen buiten te roken En we gaan deze week squashen....vind ik superleuk en hij toverde ineens (bijna trots, de schat) een nog bijna nieuw peperduur squashracket te voorschijn dat hij jaren geleden had gekocht. Stapje voor stapje komen we er wel, dat voelt voor mij wel goed. Ik zie het ook maar als een les in accepteren van dit soort eigenschappen bij hem en niet al teveel mijn zin doordrukken (wel een beetje hahahaha). Wij gaan vanmiddag naar de sauna, heerlijk met dit weer. Ook nog een sauna met een goed restaurant! Voor jullie ook een lekkere dag lieve meiden! Liefs, Koosje