lieve mensen, Gisteren kreeg ik een spoed echo omdat ik een heel klein beetje gebloed had maar ook omdat ik wat lichtbruinige afscheiding regelmatig had.Na 10 seconden had de echoscopiste het al gezien;het is niet goed,de vrucht is 2cm groot terwijl hij al 4cm had moeten zijn en ik kan geen hartactie zien! De grond werd onder mijn voeten weggeslagen. Ik was namelijk vol goede hoop.Mijn vriend was vol ongeloof maar ik geloofde het meteen,de droom was voorbij. Ik leefde in een roze wolk en moet nu maar afwachten wanneer het los gaat laten. volgens mij zeer snel.Zag vanmorgen alweer meer bloed maar nog geen krampen.Zal elk moment wel komen. Ik hoop dat het zo snel mogelijk allemaal voorbij is zodat ik al mijn moed kan verzamelen en weer opnieuw kan beginnen. Behalve pijn in de heupen 2 dagen en gering bloedverlies had ik verder geen aanwijzingen dat het mis zou kunnen gaan. Veel liefs irisje x
Veel sterkte meisje....Ik was ook een April mama. De maan staat waarschijnlijk niet goed ofzo. er zijn wel al redelijk wat miskramen bij April mama's....
Ahh meis.... Wat vind ik dit rot voor jullie zeg! Ik kan er over meepraten. Ik wil jullie heel veel sterke wensen meid!
Hoi... Ik heb gisteren een echo gehad...leeg vruchtzakje was alles wat er te zien was... Ik voelde al vanaf het begin dat het mis was. Had steeds rood/bruine afscheiding en ik had totaal geen klachten. Laatst onder de douche zag ik ineens een slijmerige roze sliert met een rondje er in. Het vruchtzakje is trouwens maar 2 cm groot... Waarschijnlijk al heel vroeg misgegaan, maar ik zit er mooi mee! Nu wachten totdat het vanzelf loslaat en naar buiten komt. Heb al een wondertje van 2 rondlopen. dus dat verzacht iets de pijn... Maar toch blijf je hopen en dromen op een lief klein frummeltje... Maar helaas
hallo meiden... Ook ik was vanaf het begin al erg onzeker.Weinig kwaaltjes: niet misselijk lusste gewoon nog koffie ,kon alles eten en had ook geen trek in vreemde dingen.men zei al die tijd tegen mij,dat ik me niet zo druk moest maken,maar ik denk dat mijn lichaam mij alle redenen gaf om me druk te maken.Het zat gewoon niet goed en mijn lichaam wilde me dat ook vertellen,denk ik.Ik dacht dus 10.2 weken zwanger was dat ik erachter kwam maar het vruchtje is niet ouder geworden dan 8.4 weken.Ik zal dat moeten verwerken.Het liefst zou ik er sectie op laten verrichten, maar ik weet niet of dat veel geld kost en/of ze dat wel doen, misschien zou ik het dan beter begrijpen,maak ik te weing HCG aan of ...tsja misschien had ik iets kunnen doen om het te voorkomen, zoals niet meer 1uur fietsen per dag naar mijn werk.Het kunnen 100 redenen zijn natuurlijk en zal het moeten aanvaarden.Ben vandaag gewoon weer aan het werk gegaan om mijn hoofd op iets anders te zetten maar vind het zwaar,zwaarder dan ik dacht... Bedankt voor jullie lieve reacties, Irisje
Lieve Irisje Heel veel sterkte de aankomende tijd en uit vooral je verdriet, erover praten lucht erg op. Liefs
Ach meisje, het is ook zwaar en je moet jezelf wel de tijd gunnen om te rouwen. Bij mij gingen dezelfde vragen door mijn hoofd, maak ik wel genoeg HCG aan etc. Ook was ik vanaf het begin al bang, behalve heel pijnlijke borsten verdwenen de symptomen langzaam allemaal na een week of twee. Toen echo gehad en hartje gezien en de week erna alsnog MK....je word met je gevoel van hot naar her geslingerd. Je gevoel zegt: niet goed. Echo zegt hartje kloppend, dan toch mk...pffff is valt ook allemaal niet mee, maar een ding is zeker: je moet zelf geen verwijten maken want je had er HELEMAAL NIETS aan kunnen doen of voorkomen. de natuur maakt deze natuurlijke selectie helaas.
Lieve schat wat oneerlijk ik weet helaas hoe je je voelt. Ik leef met je mee! wij allemaal. Veel praten dat lucht op ik heb ook veel gehuilt en het een plekje kunnen geven. Veel sterkte en liefs jennie72
ook van mij veel sterkte toegewenst irisje ook ik weet hoe je je voelt. heb de ene week het hartje zien kloppen en een week later was er geen hartactie meer te zien. een ongelooflijk kl.te gevoel is dat. gun jezelf de tijd om dit te verwerken. nogmaals STERKTE!
MOet wel de maan zijn. April doet wat ie wil. Ook deze april mama moest eraan geloven. Sterkte ermee Irisje. Bij mij helpt inderdaad huilen en veel praten.