Mag ik even klagen. ik zit nu een paar maanden thuis omdat ik depressief en overspannen ben. Vandaag heb ik een gesprek met mijn teamleider. En uitgerekend nu is een van de kinderen ziek. Of nou ja uitgerekend nu. Er is hier altijd wat. We zijn elke winter de hele winter ziek, zwak en misselijk. Om de beurt hebben we wat. Mijn man brengt het meeste inkomen binnen en kan lastig vrij nemen. Ik merk dat ik de stress gewoon niet meer trek. Altijd is er wat en meestal net op de dagen dat ik moet werken. Ik ben al aan het rekenen geweest of we het redden als ik niet meer zou werken. Dat zou kunnen maar ik wil eigenlijk ook niet afhankelijk zijn en toch ook wat voor mezelf hebben wat werk betreft. Mijn man zegt, dat heb je nou eenmaal in een gezin met 3 kinderen. Dan is er altijd wat. Is dat zo en hoe lossen jullie dat op. ik ben ook altijd bang dat als er een ziek wordt de rest het ook krijgt. Vrijdag kreeg de jongste buikgriep. Ik durf dan niet meer te eten want ik ben bang dat ik het dan ook krijg. Herkennen jullie hier iets van. Hebben jullie dat ook dat er altijd wel wat is thuis en dat je daar stress van hebt?
Ik herken het zeker. Wij hebben dan wel geen drie kinderen maar twee. Ook wij hebben de eerste jaren gehad dat de kinderen elke winter ziek waren de hele winter door. En ook altijd op de momenten dat het echt niet uitkwam. Gelukkig hebben we allebei een flexibele werkgever en kunnen we regelmatig thuis werken maar leuk is anders. Ik snap het dus heel goed maar bedenk dat je er niets aan kunt doen! Kinderen zijn nu eenmaal vaak ziek of onderweg..
Wat vervelend voor je en dat het ook zo voelt! Zeker nu je ook ziek vent, je zou die stress nu vooral niet moeten hebben! Ik herken het met 2 kids niet zo, ondanks dat we beide 32 uur werken. Als ze ziek zijn is dat meestal in het weekend of toevallig op onze vrije dagen. En anders kan 1 van ons wel thuiswerken of vrij nemen. Daarnaast hebben wij een goede achtervang in mijn ouders die gepensioneerd zijn (begin 60) en kunnen bijspringen mocht het echt niet lukken. En beide fijne werkgevers: doktersbezoeken, schoolactiviteiten, ziekte, calamiteit: ik mag altijd gaan als mijn werk maar afkomt. Maar wanneer en hoe moet ik weten. Ook bij mijn man werkt dat zo en dat geeft rust. Maar ja ik begrijp ook wel dat dit niet zo kan in elk beroep en elke branche dus ik begrijp het wel hoor. We hebben nu ook wel een nare periode he met alle ziektes!! Om zelf ziek te worden heb ik niet zo. Ik ben gezond en pik niet zo alles me en zowel, dan komt dat ook weer goed. Ik pak de problemen aan aks ze voorbij komen: er vantevoren over nadenken “wat als” geeft alleen stress denk ik. Als je man weinig flexibel kan zijn is het wellicht wel waard om samen om tafel te gaan. Wat kan wel? Heb je achtervang? Zou een flexibelere werkgever helpen?
Ons werk is goed op elkaar afgestemd, dus we ervaren daarin geen stress. Maar dat zal mogelijk dit jaar veranderen, waardoor we bij noodsituaties een achterwacht nodig hebben. We hebben wel erg weinig tijd voor elkaar en daar baal ik wel eens van. We hebben het jaren op één salaris gered en dat was prima, maar het is toch wel lekker om meer ruimte te hebben en niet op alles te hoeven letten. Maar ik kan me voorstellen, nu je ziek thuis bent, dat het stress gevoel sterker wordt.
Ik herken het ook en verzucht in die tijden dan ook regelmatig dat ik wil stoppen met werken. Want er is altijd iets op de dagen dat het "echt niet kan". Heel vervelend en geeft mij ook veel stress. Mijn vader hebben we de laatste tijd als noodopvang kunnen vragen voor oppassen, maar die is nu ook ziek en mijn man is nu ziek en dan slaat de stress alweer toe. Volgende week een belangrijke week op het werk en wil dan niet ziek zijn pff.
Hoi, ik zit zelf alles behalve in jouw situatie omdat ik zelf geen kinderen heb, maar ik herken dit wel heel erg bij mijn collega's met meerdere kinderen. Ze zijn allemaal in mindere of meerdere mate overspannen. Dus mijn conclusie van een afstandje is dat het dus niet heel goed te doen is. Ik snap dat zo'n artikel over dat je als vrouw financieel onafhankelijk moet zijn zo'n keuze ook niet makkelijker maakt. Maar daar zou ik dan weer schijt aan hebben Zelfs zonder kinderen zou hier voor mij de grens liggen hoor, als ik er overspannen van wordt dan stop ik met m'n werk. Helaas heeft niet iedereen de financiële luxe om die keus te hebben, maar jij gelukkig wel. Succes, welke keuze je ook maakt, hopelijk ben je snel weer helemaal beter
O wat veel reacties al. Ja achtervang.... mijn moeder is zelf zwaar depressief. Die heb ik vorig jaar naar de Paaz kunnen brengen. Daar zit ze nu gelukkig niet meer maar ze is niet echt belastbaar en mijn schoonmoeder is manisch depressief. Die laat ik echt niet komen. Mijn zusje is overleden en we hebben verder geen broers of zussen dus dat valt ook al af. Vriendinnen werken ook. Onze kinderen zijn 14, 11 en bijna 4. Die jongste neemt alles mee van het kdv. En als zij het niet is dan heeft een van de andere 2 wel op school iets opgelopen. Ik werk in een rooster en kan ook niet op het laatste moment schuiven oid. Hopsatee, zoals jij denkt zo denkt mijn man ook. Ik kan dat niet. Onze oudste is bv komend weekend jarig. Ik zie het al helemaal niet meer doorgaan. Maar ja ik moet wel gebak bestellen. En wat nou als we het moeten afblazen, zit ik straks met god weet hoeveel vlaai te kijken. Over dat soort dingen maak ik me dan druk.
Ik ben alleenstaande moeder van 3 kids en werk 30 uur per week. Tja als er 1 ziek is en ik moet die dag werken. is het heel jammer maar dan gaan ze alsnog naar de oppas. Ik heb geleerd om het los te laten. Is niet altijd makkelijk maar het werkt voor mij prima. Ik moet wel werken anders kan ik geen monden voeden maar eerlijkheidshalve zou ik best wel thuis willen zijn af en toe.
Alleen heeft niet iedereen een oppas die een ziek kind kan en wil opvangen natuurlijk. Bij een kinderdagverblijf houdt het sowieso op als een kind ziek is en ik denk ook niet dat de meeste gastouders zitten te springen om een ziek kind op te vangen. Verder vind ik, maar ik snap dat dat als alleenstaande moeder gewoon geen optie is, dat een ziek kind het beste thuis kan zijn.
Tja als alleenstaande moeder moet je ook werken. Maar dat geldt natuurlijk ook voor mensen die van 1 inkomen niet rondkomen. Maar wie heb jij dan als oppas? Ik kan mijn zieke kind niet naar het kdv brengen. Op het werk wordt ook vaak gezegd regel maar wat als ik op een dag dat ik niet werk terug moet komen voor overleg oid. Ja wat moet ik regelen dan? Kdv zit vaak vol en dan kan ze daar niet extra terecht. Dan moet mijn man verlof nemen maar dat gaat vaak niet of lever me al zoveel stress op voor hij het geregeld heeft.
He wij zijn ook om beurten ziek deze periode... en we hebben ook zaterdag een verjaardag waarvan ik bang ben dat hij niet door kan gaan. Ik kan je een hand geven ! Ja ik baal er ook van dat ik iedere keer bij mijn werkgever moet aankloppen met al mijn problemen. Maar ik vind wel dat jij en je man het wat eerlijker zouden kunnen verdelen. Wij bekijken meestal per dag wie het meest makkelijk vrij kan nemen. Mijn werkgever vindt het ook fijn om te weten dat mijn man ook meehelpt en dat we de lasten delen. Als jij ziek bent zou je man je sowieso wel een beetje kunnen ontlasten. Maar over taarten maak ik me echt geen zorgen hoor. Dan bestel je toch een keer niet? Haal je gewoon wat er ligt, desnoods bouw je een taart van diepvriessoesjes. Of je belt wat visite af en je laat alleen naaste familie komen...
Nee ik herken het toaal niet. Beide kids zijn eigenlijk nooit ziek, de oudste hooguit 1 dag per schooljaar. Snottebellen zijn er wel in de winter maar daar blijft ze natuurlijk niet voor thuis. Misschien kun je de weerstand verhogen met Echinaforce en Vitamine C, en de kids lekker veel buiten laten spelen? Wij hebben gelukkig wel achtervang met opa's en oma's, en ik werk thuis als zelfstandige. Vervelend dat je geen achtervang hebt! Het doemdenken ken ik ook totaal niet, ik ben echt het tegenovergestelde. Zien we dan wel weer is een beetje mijn motto. Misschien heb je iets aan het boek 'Beren op de weg, spinsels in mijn hoofd' om te leren relativeren.
Hier mogen ze gewoon naar de opvang /bso/gastouder. En ik heb mijn moeder als achtervang mocht het daar niet gaan dat zij degene op kan halen. Verder geen breed netwerk meer na de scheiding dus ik moet alles alleen doen. Het is goed te doen hoor mits je dingen los kan laten. Tuurlijk vind ik het fijn als ik zelf voor mijn zieke kind kan zorgen. Maar als ik niet werk heb ik ook geen inkomen en dus geen dak boven mijn hoofd en dat vind ik dan net iets belangrijker hihi
Als je nou eens bereken, wat je minder per maand hebt als je tijdelijk stopt met werken? Geen oppaskosten, evt meer toeslagen.. Kan je in jouw werkgebied ook vanuit huis werken? Evt als zzp’er? Tot ong €10.000 winst per jaar betaal je geen inkomstenbelasting ivm startesaftrek/zelfstandige aftrek en MKB aftrek. Maar bedenk wel: je hebt wel te maken met je klanten, evt deadlines enz. (Voordeel als je werkt als zzp’er heb je wel recht op kinderopvangtoeslag) Je kan ook kijken, zeker met 3 kinderen, of een gastouder aan huis interessant is. Die vangt een kind ook op als het ziek is. Bovendien doen ze ook evt al koken, een wasje draaien. Gaan ze naar de sport enz. Kwestie van goed met elkaar overleggen.
Hier kan ik echt geen overgevend kind naar het kdv brengen. Die zien me aankomen. Jessi79 De kinderen krijgen al jaren elke dag vitamines en echinaforce. Ik ga het boek eens zoeken. Cowgirl jij ook een verjaardag. Mijn man komt ook echt wel naar huis als 1 vd kinderen ziek worden. Maar ik weet dat hij dan baalt en dat het eigenlijk niet kan. En daar heb ik dan weer stress van. Als ik terugkijk heb ik de afgelopen jaren 1 keer gebruik moeten maken van het zorgverlof omdat het toen echt niet te regelen was. Dus als ik het objectief bekijk wordt het altijd opgelost maar die stress. Komt natuurlijk ook doordat ik nu zelf niet goed in mijn vel zit. Ik kan de druk gewoon niet aan.
@ eenkadootje Ik heb uitgerekend dat als ik stop met werken we nog best een aardig bedrag kunnen sparen maar wat als mijn man dan zijn baan kwijt raakt. Ik heb een opleiding gedaan waar nu niet zo makkelijk werk meer in te vinden is helaas.
Heb je stress omdat je het gevoel hebt de ziekteopvang altijd zelf te moeten regelen? En dat je niet meer weet hoe? Ik zou het niet meer accepteren dat je man aangeeft niet makkelijk vrij te kunnen nemen. Jij kunt het ook niet; het geeft je stress. Iedereen heeft recht op zorgverlof. Een vrouw hoeft hier niet altijd voor op te draaien. Dat zou mijn werkgever iig niet accepteren.
Ik vind dat dus echt een butexcuus van je man. Het zijn ook zijn kinderen. Ik vind dat het niet zo moet zijn dat telkens dezelfde ouder een ziek kind op moet vangen. No way dat ik daarom zou stoppen met werken.
Na lang zoeken in je berichten heb ik gevonden hoe oud je kinderen zijn . De oudsten (13 en 11 jaar) kunnen toch wel alleen thuis blijven als ze ziek zijn? Desnoods een halve dag, dat jij wat uren opneemt in de ochtend en je man ook wat uren in de middag? Of andersom natuurlijk. Je jongste van 3 gaat binnenkort ook naar school denk ik? Waarschijnlijk is ze dan wat minder vaak ziek. Verder misschien kijken of je een oppas kan vinden die eventueel kan oppassen als de jongste ziek is. Een oppasoma via via ofzo. Kan natuurlijk dat die zo kortdag niet kan maar dan heb je in ieder geval al iets achter de hand ipv helemaal niets. Hier waren de eerste jaren met 2 kinderen ook wel een uitdaging. We namen om beurten vrij als er een kind ziek was, of mijn ouders pasten op. Sinds ze naar school gaan zijn en zeker de laatste jaren (ze zijn nu 10 en 7) zijn ze helemaal niet meer ziek eigenlijk. Oh en de taart bestellen, wij halen altijd gewoon wat bij de Jumbo of de Plus, bestellen niets. En ik maak zelf iets vegan/glutenvrij voor wat familieleden, maar maak het echt niet te moelijk.
@luca75 het komt dus eigenlijk altijd goed zeg je met de opvang...dus eigenlijk is je reden tot stress ongegrond. Ik ken dat boek ook wat Jessi79 noemt, Beren op de weg, spinsels in je hoofd. Het helpt je om minder snel in de stress te schieten. Je kunt dat jezelf aanleren. Stoppen met werken zou het maar gedeeltelijk oplossen, dan blijf je piekeren over je hoeveelheid vlaai en de verjaardag en het weer en dat ene gekke plekje op je been etc etc. Ik zit nu ziek thuis en ik heb veel teveel tijd om te piekeren nu ook. Wat doe je om met je depressie en burn out om te gaan? Mindfullness kan helpen en meditatie, zijn al meer topics over geweest de laatste tijd.