Als aanvulling op mijn vorige post: de kat blijft maar miauwen. Gister van 4.30 tot 7 en vandaag al vanaf 6.05
Onze poes in laten slapen. Ik kreeg haar als kitten van 6 weken oud toen ik voor mijn opleiding uit huis ging en verhuisde naar een andere stad. In de jaren dat ik nog geen kinderen had, was zij mijn (poezen)kind. Wat hield ik veel van haar. Ze zou bijna 17 jaar geworden zijn. De ouderdom kwam met de nodige gebreken. Artritis in haar achterpoten/bekken, plassen en poepen op plekken waar het niet hoorde. Sinds een paar maanden kreeg ze pijnmedicatie. We maakten aanpassingen in huis om het haar zo gemakkelijk mogelijk te maken. En je zag haar opleven. Ze kwam weer bij ons liggen, de kinderen mochten weer met haar knuffelen. De laatste 1,5 week zagen we haar elke dag verder en verder aftakelen. Ze liep maar te dwalen door het huis, klagelijk miauwend. Je smekend aankijkend voor hulp. Nergens vond ze haar rust. Niet bij ons op schoot, niet op haar eigen plekje op onze slaapkamer, nergens meer.. Eten en drinken deed ze minder en minder. Gisterenavond wilde ze haar medicijnen niet meer innemen terwijl ze er elke avond letterlijk om kwam vragen door bij de kast waar ze opstonden rondjes te gaan draaien en zich tegen de kast aan te schurken. Ze at het op als een snoepje. Maar ze weigerde ronduit nu. Mijn man zei me al een paar dagen: ik ben bang dat je een keuze moet gaan maken..... (mijn naam). Het gaat niet goed met haar, ze heeft pijn en de medicijnen helpen niet meer afdoende. Wetende dat hij gelijk had, schoof ik de beslissing voor me uit. Hopende op het wonder dat niet kwam. Vanochtend heb ik haar bij me genomen en nog eens goed naar haar gekeken. Mijn ooit zo mooie poezenkind was nu een uitgemergelt, uitgeput beestje. Dit mocht ik haar niet aandoen. Het was niet eerlijk meer voor haar. Ze was op. Na telefonisch overleg met de dierenarts, mochten we vrijwel gelijk komen. Eerst hebben we de kinderen verteld wat er (hoogstwaarschijnlijk) te gebeuren stond zodat ook zij hun moment nog even met haar konden pakken. De dierenarts schrok van hoe ze eruit zag. Het verschil met een paar maanden geleden tijdens de jaarlijkse inenting en "apk keuring" was zo enorm groot.. Ze is, opgekrult als een mensenbaby in mijn armen in "slaap" gevallen. De tweede injectie was bijna meer protocol dan noodzakelijk. Ze was meteen weg. Een teken dat we voor haar de juiste keus gemaakt hebben. Strikt eerlijk gezegd, misschien een paar dagen later dan dat voor haar zelf goed geweest was...
@Marchella , sterkte, ik weet hoe moeilijk het kan zijn. Bedenk dat ze wel een mooi leven heeft gehad en dat jouw keuzes uit liefde waren. Het is ook moeilijk inschatten soms als je ze elke dag ziet, de dierenarts ziet opeens een andere kat, jij hebt het heel langzaam zien gebeuren, dan zie je het meestal ook later.
Grr, ik ben even heel chagrijnig. Ik reis altijd met het OV naar mijn werk, maar door de nieuwe dienstregeling doe ik er nu langer over dan eerder. Daarnaast zijn de dubbeldekkertreinen omgewisseld voor enkele. Het is niet te doen in de spits, iedereen staat zo opgepropt tegen elkaar. En daar betaal ik dan 20 euro voor Vervolgens zijn ook de lijnbussen ingeruild voor kleine busjes. En die zijn áltijd koud. Alsof de deur openstaat! Ik kan me hier zo over opfokken Voel me bijna geen mens meer, we moeten alles maar accepteren. Klagen helpt niet. Alles wordt duurder, maar je krijgt steeds minder. Maar ondertussen heeft iedereen wel hoge verwachtingen, en o wee wanneer je niet aan de verwachtingen voldoet... Op dit moment wil ik echt even de wereld vergeten en gewoon op de bank zitten Zo. Dat moest er even uit
Onze badkamer wordt getegeld maar ik denk dat onze tegelzetter jenever drinkt ipv koffie. Alles is zo scheef als de hel en de tegels waren maar € 80 per vierkante meter. Alles moet eraf en de bouwcontainer in. Wat zou ik die man graag een paar petsen verkopen.
Mijn vriend belde me om 06:50 wakker. Hij dacht dat ik me verslapen had. Ik moet pas om 12 uur beginnen
Al bijna een week buikgriep/rotte maag. Mijn boeren stinken naar rotte eieren en zit 24/7 aan de diarree. Vriend heeft precies t zelfde. Echt mega fijn om elkaars poep geluiden te horen
Sorry moet even spuien want ik zit er doorheen. Dochterlief kreeg 4 weken geleden uitslag, zalf, schimmelinfectie en andere zalf. Waren we 1.5 week aan het smeren, krijgt ze nierbekkenontsteking. Weekendje ziekenhuis. Weekend erna verhuisd. Tijdens de verhuizing aan het nakijken geweest want piekdrukte op werk. En nu blijkt dat mijn collega zijn deel niet alleen niet gedaan heeft maar ook niet gaat doen. Ik ben er zo klaar mee! 1 maart ben ik er weg en kan waarschijnlijk al 6 feb met verlof maar ik zit echt stuk.
Ons zoontje is al een paar dagen ziek en heerlijk aan de diarree.. Afgelopen nachten echt heel vaak moeten verschonen en onder de douche gezet. Bedden verschoond enz. Hij kwam vaak 4 tot 5 x per nacht bij ons.. Nu lig ik eindelijk op tijd in bed en eindelijk slaapt ons zoontje voor het eerst weer door .. En ja hoor.. Ik kan niet slapen arrghh en ik voel me echt een zombie..
N spuugd zichzelf onder bij mijn moeder. Goed shirt uit en dat regel ik later we. Schijt ie zich vervolgens compleet onder.. Luier aan en aan mijn broertje gegeven. Ik snel naar huis gerend om schone kleding te halen.. dat had ik namelijk een x niet bij me -.-
Mijn jongste is al 3 dan ziek. 39gr koorts. Spugen. Diarree. Arm ventje. Beterschap voor alle zieke kindjes hier!