Hallo allemaal, Ik ben sinds september 2007 bezig met zwanger worden, tot nu toe helaas zonder resultaat. Ik ben in december 2008 naar mijn huisarts geweest en die heeft mij doorverwezen naar de fertiliteits arts. Sinds ik bij de fertiliteitsarts loop heb ik al 2x bloedonderzoek gedaan, onderzoek naar Chlamidiya, inwendig onderzoek en samenlevingstest. Deze waren allemaal gelukkig goed. Mijn man heeft al 3 keer zaadonderzoek gedaan, de eerste keer was deze heel erg slecht en de laatste 2x waren deze goed. Nu moet ik de 25ste mei een baarmoederfoto (HSG) laten maken. En als deze goed is, dan moeten we het een half jaar zelf proberen en dan weer even terug komen en dan weer een half jaar zelf proberen en daarna gaan ze pas kijken wat ze voor ons kunnen doen. Ik vind dit echt klote en het frusteert mij enorm!!! Als het afgelopen anderhalf jaar niet gelukt is, waarom dan weer een jaar wachten? Ik zie ook enorm tegen de baarmoederfoto, er is mij niet eens verteld wat er dan gaat gebeuren, moet je nagaan. Wie kan mij hier meer over vertellen? Gingen de onderzoeken bij jullie ook in dezelfde volgorde en moesten het jullie na alle positieve uitslagen het zelf weer één jaar op eigen kracht proberen?
Hoi Chichi, Ik heb de HSG vorig jaar gehad. Er staan hier op de site ook wel een par topics met ervaringen, probeer maar eens te zoeken op HSG. HSG is dat ze vloeistof inspuiten om te kijken of je eileiders goed doorgankelijk zijn. het kan een pijnlijk onderzoek zijn. Maar de ervaringen van de meiden hier die m gehad hebben zijn heel verschillend. Bij mij was het wel pijnlijk maar het was ook snel weer over dus te doen. Na het HSG onderzoek heb ik nog een kijkoperatie gehad omdat ze niet helemaal zeker waren of de uitslag goed is. Daarna zijn wij met IUI begonnen. Wij waren al bijna 2 jaar bezig voor we met IUI mochten beginnen waarvan ook al een jaar van onderzoeken en een paar keer een paar maanden naar huis gestuurd om zelf te proberen en af te vallen (ben rond de 5 kilo te zwaar en heb PCO). Daar komt dus bij dat ik PCO heb en dus een onregelmatige eisprong en mijn mannetje zeer matig zaad. De MMM is wachten, wachten, wachten. Als je het echt niet trekt om nog 6 maanden zelf te proberen moet je dat aan geven en voet bij stuk houden dat je een behandeling wilt. Bedenk wel dat een behandeling ook niet DE oplossing is en veel stress en tijd opslokt. Succes en sterkte ermee!
Hoi Zora, Dank je wel voor jouw reactie. Ik had al gezocht op "baarmoederfoto", maar kon niet echt de informatie vinden ik ik wou hebben. Ik heb al aangegeven dat ik niet nog een paar jaar wil wachten, aangezien ik over 2 weken 27 jaar wordt en om dan nog een paar jaar te wachten vind ik niet fijn. Mijn arts zei tegen mij dat ik met een behandeling niet meer kans heb om zwanger te worden, dan het gewoon zelf te proberen. Ik heb een hele regelmatige cyclus 28 á 29 dagen en voor de rest is alles gelukkig goed. Ik hoop elke maand dat het raak is, maar helaas is het elke maand weer een teleurstelling! Ik hoop dat wij snel worden verblijdt met een klein wondertje!!! Ik hoop
Hoi Chichi, Ik herken je frustratie helaas maar al te goed. Als ik je advies mag geven... bekijk alles stapje voor stapje. Begrijp ik heel goed, hoor, als je dat lastig vindt. Ik ben ook zo ongeduldig als de pest. Maar ik had steeds in mijn hoofd dat dingen op een bepaalde manier gaan, en dan gaat het weer net anders. En elk ziekenhuis en elk persoon is anders, het is heel moeilijk te zeggen hoe het verder gaat. Het kan zijn dat als alles goed is je voorlopig naar huis wordt gestuurd. Maar daarna zullen ze wel met inseminatie beginnen als je niet zelf zwanger wordt. Hangt af van protocol van zhs hoe lang dat duurt. Ik hoop voor jou dat het heel snel gaat lukken. Ik weet hoe vervelend het is om te moeten wachten, terwijl je denkt dat het voor geen meter opschiet... Veel succes! B.
Hoi Botervliegje, Ik ben absoluut niet zo ongeduldig, maar de houding van de fertiliteitsarts tijdens mijn laatste bezoek beviel mij absoluut niet. Hij was zo droog als de pest en hij liet echt heel duidelijk merken dat hij niet van plan was om ook maar iets te ondernemen. Hij was ook totaal niet begripvol. Hij zei letterlijk, je hebt geen enkele keus dan over een half jaar terug te komen en daarna weer een half jaar. Ik was echt woedend! Naar mijn mening schiet ik ook geen meter. Het Orienterend Onderzoek zou maar 2 maanden duren en ik ben nu al 5 maanden bezig. Elke keer moet ik weer een maand of meer wachten omdat zij te vol zitten. Ik ben echt van plan om na de HSG, mijn dossier op te vragen en naar een ander ziekenhuis te gaan.
Hoi! Jemig, als je al anderhalf jaar bezig bent om zwanger te worden, me dunkt dat er dan toch wel actie wordt ondernomen door je gynaecoloog/fertiliteitsarts. En ik vind jou helemaal niet ongeduldig hoor. In jouw geval had ik waarschijnlijk precies hetzelfde gereageerd. Ik denk helaas dat elk ziekenhuis een ander protocol hanteert. Ik heb gelukkig een gynaecoloog die van aanpakken houdt. Wij zijn sinds oktober 2007 bezig voor een eerste wondertje. Na een half jaar zijn wij al door onze (aardige) huisarts doorverwezen naar de gynaecoloog. Mijn vriend had zijn zaad al laten testen en dat bleek goed te zijn. Van de gynaecoloog moesten we het nog een half jaar zelf proberen (dan zouden we het een jaar hebben geprobeerd) en moesten we in februari van dit jaar terugkomen als het nog niet gelukt was. Aldus geschiedde. Vervolgens werd ik binnenstebuiten gekeerd. Bloedonderzoek, kweekjes, hormoonwaarden, eisprong bleek allemaal perfect in orde. Uit de samenlevingstesten bleek alleen dat ik troebel slijm had en een te hoge PH-waarde. Na een zware antibioticumkuur en een 10-daagse kuur Lynoral (waardoor ik deze ronde helaas geen eisprong heb ) heb ik nu ook perfect helder slijm. Maar de samenlevingstest van donderdag was weer negatief. Weinig tot geen bewegende zaadcellen. Conclusie gynaecoloog: we zijn nu twee jaar bezig (ruim genomen) en we mogen nu direct door voor IUI. Ik heb allerlei folders meegekregen en daar staat ook iets in over een baarmoederfoto (HSG). Geen idee of dat bij mij ook nog plaats gaat vinden, maar dat horen we volgende week van de gynaecoloog tijdens de intake. Als je je niet op je gemak voelt bij je huidige fertiliteitsarts, zou ik op zoek gaan naar een andere. Want ik ben van mening dat je je wel goed moet voelen bij de arts die jou behandelt! Desnoods zou ik naar een ander ziekenhuis gaan. Second opinion, misschien willen ze jou daar wel sneller helpen! Succes!
In het begin had ik er nog wel vertrouwen in, maar nu echt niet meer. Vooral na de laatste afspraak niet meer. In de folders en op de website van het ziekenhuis staat dat je na 1 jaar geholpen wordt en nu zegt hij ineens dat ik pas na 3 jaar zelf proberen, een behandeling ga krijgen. Dat betekent dat als het niet lukt ik nog ongeveer 1,5 jaar moet wachten voordat ik hiervoor in aanmerking kom! Ik word nu al helemaal gek, laat staan wanneer ik nog anderhalf jaar moet wachten. Ik ben zo ontzettend gestrest hierdoor en doe de laatste tijd geen oog meer dicht, ik heb last van slaapproblemen omdat ik de hele tijd aan het piekeren ben. Ik hoop echt dat ik na de HSG snel zwanger wordt!!
Ik heb mijn HSG in februari gehad (is niet echt een prettig onderzoek, maar goed te doen. Je moet het gewoon maar laten gebeuren, da's het beste ) en daarna ben ik voor 6 rondes naar huis gestuurd. Dit omdat ze bij je HSG namelijk je eileiders doorspuiten met de contrastvloeistof en je dus helemaal "schoon" bent van binnen. Maar als deze 6 rondes voorbij zijn, gaan we wel meteen verder met het traject. Ik zou toch inderdaad eens kijken of er een andere mogelijkheid (andere arts of ander ziekenhuis) beschikbaar is. Ik heb ook altijd het idee dat vrouwen het emotionele gedeelte beter begrijpen.
Hallo, Ik heb in maart mijn HSG gehad en ik zag er als een berg tegenop maar het viel me reuze mee! Ik had een klein uur van te voren 400 mg ibroprufen genomen. Tijdens het onderzoek moest ik eerst aan de rand van een tafel liggen met mijn benen in van die steunen. Ze plaatsen de eendenbek en maken dan eerst de schede schoon met een soort jodium. Dat voelde wat raar, maar was goed te doen. Daarna brachten ze een slangetje met een soort ballonetje in. Omdat mijn baarmoeder nogal klein bleek te zijn konden ze het slangetje lastig plaatsen en moesten ze ook nog een of andere tang gebruiken. Daarna blaasten ze het ballonnetje een beetje op zodat het slangetje op zijn plek bleef. Vervolgens werd ik naar achteren geschoven en lag ik echt op de tafel. Boven mijn hoofd hing een scherm waarop ik later de foto's kon zien. Het inbregen van de vloeistof was echt een rotgevoel. Het voelt als een enorme kramp en je hebt echt de neiging om naar je buik te grijpen. Gelukkig duurde dat maar even. Daarna gingen ze foto's maken die ik dus op dat scherm kon zien. Dat was wel leuk om te zien. Toen het klaar was heb ik wat bloed verloren en had ik nog een beetje een vervelend gevoel in mijn buik. Ik zou, als ik jou was, zelf wat maandverband meenemen voor na het onderzoek. In het ziekenhuis hebben ze alleen van die enorme lappen. Daarnaast pijnstillers nemen van te voren!! Heel veel succes!!
Hee meis, Sorry, zo bedoelde ik het niet, hoor! Ik vind je helemaal niet ongeduldig. Als ik dit terug lees snap ik dat dat zo over komt. Maar ik wil alleen zeggen dat het moeilijk is om niet te stressen als je veel moet wachten. En het is belangrijk lief te zijn voor jezelf, want de MMM betekent voor veel mensen wachten, wachten, teleurstelling op teleurstelling en je moet daar op een of andere manier doorheen... Uiteraard moet je opkomen voor jezelf als het uit de hand loopt en het ziekenhuis je laat zwemmen. Vaak worden stellen naar huis gestuurd als ogenschijnlijk niets is. Maar de onderzoeken, o.a. HSG , horen gewoon snel te gebeuren. Ik geloof dat bij ons na 2 jaar kinderloosheid zonder reden de eerste IUI wordt gedaan. Maar ´zonder reden´ houdt dan ook in dat de HSG goed is. Succes, B.
Dames, dank jullie wel voor jullie reacties. Nu heb ik tenminste een beeld wat me te wachten staat. @botervliegje: volgens mij heb je mijn reactie verkeerd begrepen, ik bedoelde daar niet mee dat je mij ongeduldig vindt....hahahahha...even een misverstand. Ik weet dat de MMM wachten en nog eens wachten is, maar ik vind het niet normaal dat mijn arts mij voor 1 jaar terug naar huis wil sturen als de HSG goed is. Meestal is dat alleen maar 6 maanden.
Hoi, De hsg is voor iedereen anders, ik had minder geluk! Ze waren echt superlief en vertelde elke stap, maar toen de vloeistof ingespoten werd ging ik KO van de pijn:'( dat dus echt NOOIT meer! Had 3 pijnstillers gekregen en keek er niet echt tegenop, verwachte een ongemakkelijk gevoel! Helaas.....gelukkig voor mij was alles ok! Als je niet tevreden bent zou ik een universitair zh proberen, die pakken het vaker anders aan! Je moet je wel op je gemak voelen en een second opinion mag altijd Succes met de foto, neem genoeg pijnstillers en probeer te ontspannen! En met de keuze van ander zh
@botervliegje; Dank je wel schat! Ik hoop echt dat het allemaal wel mee zal vallen. Ben nu al super nerveus! @Dolfijntje74; Ik heb ook een recept voor 4 pijnstillers meegkregen die ik moet innemen voor het onderzoek. Door de stress ben ik zelfs eerder ongi geworden dan normaal! De baarmoederfoto heb ik twee of drie dagen na mijn eisprong. Checken ze voordat ze de foto nemen, wel eerst of je "mogelijk" zwanger bent? Op de verwijsbrief die ik heb meegekregen staat dat ik geen onbeschermde sex mag hebben gedurende die cyclus, dus ik moet de pil of een condoom gebruiken. Ik ben echt niet van plan om alleen voor 1 maand te pil te slikken en van een condoom moet mijn man niets hebben! Hoe deden jullie het eigelijk? Mochten jullie ook niet zwanger raken?
Ik had de HSG tussen ongi en ei, dus wij hebben gewon onveilig geklust. De kans dat wij zwanger raken spontaan is zo klein en ei was nog niet geweest dus. Als je de HSG na je ei pas hebt zou ik gewoon vanaf een paar dagen voor ei niet meer klussen. Succes!
Bij ons hebben ze niks gezegd over veilig vrijen ofzo,ff snel nagelezen in de folder, daar staat het wel in, maar als de foto na de ei is. Wat bij jullie dus nu het geval is. Bij ons was het tussen dag 6 en 13, wij hebben er geen rekening mee gehouden. Of ff geen sex hebben, paar dagen voor je ei. Is misschien ook niet leuk, maar wij weten daar ook alles van. Nadat wij de 1e ronde hormonen hadden gedaan, had ik 4 eitjes, mochten we tot mijn ongi niet sexen of met condoom, nou daar word het echt niet leuker op. Ik zal zeker aan je denken de 25e...
@zora; ik denk dat dat het verstandigste is. @dolfijntje74; mijn fertiliteitsarts heeft daar ook niets over gezegd, hij heeft de folder in mijn hand gedrukt en heeft me naar huis gestuurd. Eenmaal thuis aangekomen heb ik de folder gelezen en daar stond het in. Ik ben toen meteen wat informatie daarover gaan opzoeken. En de een zegt dat het geen kwaad kan en de ander zegt weer van wel, omdat het eitje wordt blootgesteld aan de straling. Ik denk dat ik maar niet ga klussen die dagen, straks raak ik zwanger en krijg ik daarna een miskraam, dat zou ik mezelf niet vergeven!
Ik had mijn HSG voor de eisprong, heb toen wel geklust, maar helaas niets opgeleverd... Maar als ik 'm erna zou hebben zou ik het ook echt niet doen, als het eitje misschien al echt bevrucht is, is het toch weer een ander verhaal denk ik... Ironisch idee hé, bewust niet zwanger mogen raken vanwege zo'n onderzoek! Ik hoop voor je dat alles er mooi uitziet! Neem je man/vriendlief mee?
@botervliegje; bij nader inzien neem ik het risico toch maar niet, je weet maar nooit, straks gaat het helemaal verkeerd ofzo. Ik hoop ook echt dat alles goed is, Ja, ik neem mijn man mee, want je mag niet alleen naar huis staat op de folder.