Bedankt voor jullie reacties, voor alle reacties. Ik ga er van uit dat iedereen de bedoeling heeft om een ander een hart onder de riem te steken vanuit hun eigen ervaring. Hoewel visualiseren bij ons nooit effect zal hebben gezien de medische achtergronden, geloof ik wel dat de geest een krachtig iets is. Ook snap ik het als mensen het vervelend vinden als gezegd wordt dat dit kan helpen. Maar uiteindelijk willen we, zeker op dit forum, allemaal hetzelfde!
Mijn bedoeling was inderdaad alleen om aan te geven dat het kán helpen. Het is geen wonder middel, dat bestaat ook niet. Naar het kan naar mijn mening in ieder geval geen kwaad om te proberen. Inderdaad vooral als je er geen vertrouwen meer in hebt... Bij ons ging het ook zeker niet vanzelf, dus de reacties dat het beledigend is en als de grootste onzin wordt betiteld, vind ik wat kort door de bocht. Het was alleen als optie bedoeld. Positief blijven over de uitkomst kan nooit kwaad..
Als er iets is 'waardoor' je zwanger raakt, kun je dat inderdaad adviseren. Maar van visualiseren word je niet zwanger. Niemand. Hoe hard er ook gevisualiseerd is, als je het geluk hebt om zwanger te raken, komt dat door de behandeling, de ondersteuning van de medicatie die je gebruikt (hebt) en door de enórme dosis geluk die erbij komt kijken. Niet doordat je jezelf voor je hebt gezien met een baby in je armen. Wat volgens mij iedereen die in de MMM zit doet, overigens. Elke dag weer. Elke keer als je een vrouw met een dikke buik ziet lopen, als je weer eens op kraamvisite moet of als je langs een babywinkel loopt met zwangere etalagepoppen en schattige babykleertjes. Daarnaast wordt er beweerd dat het ook voor mensen mét medische indicatie zou werken. Want dat IUI niet lukt, 'betekent niet dat het geen optie is die zou moeten kunnen werken' Als je positief kúnt blijven, is dat hartstikke fijn, maar het mislukken van behandelingen wijten aan niet positief genoeg zijn, is inderdaad de grootste onzin die er is. Soms is er in plaats van positiviteit ook realiteit nodig.
@Poebelie: Misschien is er wel een goede reden voor dat IUI niet lukt, en ben je straks van de eerste IVF of ICSI zwanger. Natuurlijk kun je nog eindeloos doorgaan en bestaat er elke keer een kans dat het wel lukt. Maar omdat je al 37 bent zou ik het niet te lang meer op zijn beloop laten... Zeker niet als je bijv wacht met iVF omdat je er bang voor bent. Ik vond het echt enorm meevallen achteraf terwijl ik er vooraf van gruwelde. En tegen Frummeltje en Laub zou ik willen zeggen: misschien "bedoelen jullie het goed" maar god, wat is dat toch altijd dom advies... Denk volgende keer wat beter voor je met zoiets achterlijks komt als visualiseren. Ik heb meerdere zwangerschappen de secret uitgeprobeerd. Bij elke stap die ik zette, ELKE stap, tegen mijn in wording zijnde baby'tje gezegd: blijf zitten en groei. blijf zitten en groei. Tot ik bijna niks anders meer kon denken. Ik heb mindfulness gedaan, psychologen bezocht. Maar ik heb ook zwangerschappen tijdens vakantie gehad. Als ik heerlijk ontspannen aan het zwembad lag en toch een miskraam kreeg. Het haalde allemaal niks uit! Wou je nu dus beweren dat ik dat allemaal niet goed genoeg gedaan heb? Dat ik het aan mezelf te danken heb omdat ik niet "genoeg gevisualiseerd heb"? Nee, dat bedoel je vast niet. Maar zo klinkt het wel voor moeders zonder kindje. Denk dus voortaan 2 keer na voordat je zogenaamd goedbedoeld advies geeft.
Soms denk ik dat het beter voor de wereld zou zijn geweest als sommige mensen niet hadden leren praten/typen of wat dan ook. Zwanger worden door het te visualiseren of door er minder mee bezig te zijn. Lieve hemel: onder welke steen of in welke grot hebben de mensen gezeten die denken dat mensen zwanger kunnen raken door dat soort fratsen?? Is het nu straks Jippie haar schuld doordat ze er te veel mee bezig is geweest dat zij geen broertje of zusje voor haar kindje heeft kunnen krijgen? En is Betty niet voldoende op vakantie geweest? En de man van Shadixxx was vast elke keer te veel aan het piekeren over zijn zaad waardoor het niet ging zwemmen. Foei mensen! Jullie eigen schuld!!??!! Wat een beledigingen zijn dat toch... Hmm, ik denk dus toch dat de logica van sommige onderontwikkelden niet helemaal op gaat: tijdens mijn ECD was ik 60 seconden per minuut, elk uur, en elke dag aan het stressen over of het ging lukken. Ik moest 3 keer per dag bolletjes in mn gat stoppen, 3 Prednisolon tabletten per dag innemen, 2 tabletten Estradiol en noem maar maar op. Ik werd knettergek van alle alarmen op mn telefoon om maar niet te veel tijd tussen de medicatie te krijgen. Ik kon niets anders meer dan er aan te denken, te googlen over alle krampjes etc, te huilen dat het ons nooit ging lukken om ons gezin compleet te krijgen. Wat voelde ik mij ellendig. En visualiseren?? Nee. Daar was ik wel mee gestopt in de loop der jaren. Het boek van de secret dat ik ooit eens van een lieve vriendin had gekregen zou ik het liefst ritueel willen verscheuren en daarna in de fik willen steken. Maar goed. Volgens jullie logica ben ik vast zwanger geraakt omdat we een weekendje aan het kamperen waren toen ik ging testen, toch? Heerlijk op vakantie op de Veluwe. Dáár wordt iedereen wel zwanger van, toch??
Een vraagje van een iets andere aard, hoop dat ik 'm mag stellen: bij mij is na alle onderzoeken in de mmm geconstateerd dat ik maar 1 functionerende eileider heb. Verder is alles goed. Ze hebben mij 6x IUI met hormonen aangeboden, die we willen gaan aanpakken. Daarna mogen we over op IVF. Nou heb ik me (bewust!) nog niet zo verdiept in IUI (ook ik probeerde 100% positief te blijven denken ), dus mijn vraag is hoe hebben sommigen van jullie het voor elkaar gekregen om na die 1e 6 nog meer IUI's te krijgen? Valt dat dan nog onder je basisverzekering of hebben jullie ze uit eigen zak betaald? Ben benieuwd naar jullie antwoorden. En @Poebelie ik ben 35. Ik wens je alle geluk van de wereld bij de aankomende IUI! <3 onder je riem!
Iui's worden onbeperkt vergoedt vanuit de zorgverzekering. De fertiliteitsassistente/gynaecoloog bepaalt of iui zinvol is. Bij ons waren ze vergeten om een HSG te doen nadat ik zes rondes clomid had gehad. ik kreeg de HSG pas na zes rondes iui. Omdat je na een hsg een iets verhoogde vruchtbaarheid kunt hebben, kregen wij, wel in overleg met ons, nog drie iui's. We mochten er vier, maar we hebben gekozen voor drie stuks en intussen ook het ivf traject alvast in werking gezet zodat we, mocht het deze negende keer niet lukken, direct door kunnen met ivf. Omdat ik inderdaad 37 ben, willen wij nu wel heel graag over op ivf. We wilden echter de drie extra kansen niet laten liggen! Enneh... Mylady, ik wens jou natuurlijk helemaal hetzelfde toe!!
MLady IUI wordt inderdaad onbeperkt vanuit de basisverzekering vergoed, mits de artsen er nog heil in zien. Wij hebben na de zesde IUI-behandeling de intake gehad voor IVF. In ons ziekenhuis moest je eerst een halfjaar op een wachtlijst voordat je met IVF kon beginnen. Wij mochten in dat halfjaar doorgaan met IUI, omdat alles anders helemaal stil lag. En niet geschoten is altijd mis. Vandaar dat wij in totaal op tien IUI-behandelingen zijn uitgekomen. Het HSG-onderzoek heb ik na de derde IUI gehad. Succes! Maartje, Betty en Shaddixxx AMEN!
Excuses, het was echt niet mijn bedoeling om iemand voor het hoofd te stoten. Vond zelf de adviezen van iedereen ook altijd vervelend, dus had beter moeten weten en mijn mond moeten houden. Natuurlijk is het niemand zijn schuld, want het is gewoon stomme pech, het spijt me echt als ik iemand die indruk heb gegeven. Poebelie heel veel succes met de iui!
Merk wel weer dat er hier mensen zijn die alleen zien wat ze willen lezen. Mijn advies was zeker geen verwijt, nadat gewoon een extra manier, die bij mij heeft gewerkt. Vond het: ieder geval het delen waard omdat het naar mijn idee het proberen waard is. Maar dat hier al drie mensen zijn die in mijn berichten alleen lezen dat ik het niet lukken van behandelingen toeschrijf aan niet visualiseren, moeten denk ik zelf een cursus begrijpend lezen gaan volgen. Ts vroeg om ervaringen, en dat is toch echt mijn ervaring feest. Voor mij heeft het geholpen, al zou het ts maar een klein beetje kunnen helpen, zou het al fijn zijn. Maar het kan ook niets uithalen, wat heb je er dan mee verloren......
Ja, of dat vier mensen hetzelfde zeggen over dergelijke berichten, betekent dat ze een punt hebben en dat zulke 'opties' inderdaad kwetsend kunnen zijn En wat je hebt te verliezen met teveel positiviteit? Zoveel! Bij de IUI's, die eigenlijk kansloos waren, hielden we rekening met een mislukking. Natuurlijk waren we intens verdrietig als bleek dat het daadwerkelijk mislukt was. Bij de eerste ICSI hadden we zoveel hoop. Dít zou een zwangerschap gaan realiseren. De klap toen de volgende dag bleek dat er geen bevruchtingen waren en dat de behandeling dus meteen voorbij was, was zoveel groter. En toen gingen we naar Duitsland. Bij m'n man werd een micro-TESE gedaan en er werden maar liefst NEGEN rietjes met zaad gevuld. Bij de punctie werden er ontzettend veel eicellen gevonden en er waren er maar liefst NEGEN bij van perfecte kwaliteit. Iedereen, ook alle artsen, was ontzettend positief. Ze zeiden dat ze ons weer zouden zien bij de terugplaatsing. Niet bij de TP op dag 3, die je krijgt bij 3 of minder embryo's, maar bij de TP op dag 5, die je krijgt bij meer dan 3 embryo's. De resultaten waren zo prachtig, we moesten wel met een mooi aantal bevruchtingen eindigen! Mensen deden voorspellingen; er waren 9 rietjes met zaad, 9 goede eicellen, de behandeling vond plaats in september, de 9e maand van het jaar, en straks zou ik 9 maanden zwanger zijn. Positiviteit all around. En toen kwam de volgende dag het telefoontje.. Geen bevruchtingen en jullie krijgen nooit kinderen samen. BAM. Van de overtuiging dat het nu echt ging lukken, naar helemaal niets. Nooit meer. Dat is echt mijn dieptepunt in de MMM geweest. Juist door een teveel aan positiviteit. Als we er maar wat meer rekening mee gehouden hadden dat we ook weer met niets konden eindigen, als we wat meer realistisch waren geweest, in plaats van positief, was die klap wat minder hard aangekomen. Dan was het misschien 'gewoon' een enorme teleurstelling geweest met veel verdriet, in plaats van een depressie. Dus nogmaals, positief kunnen zijn is hartstikke fijn, maar het levert geen baby's op. Daarnaast kan positiviteit je ook breken, in plaats van maken. Er zijn hier zoveel stellen op ZP die inderdaad moesten stoppen met behandelingen. Omdat ze uitbehandeld waren of omdat ze het simpelweg niet meer trokken. Dat lag niet aan hun positiviteit. En nee, dat zijn geen stellen die, toen ze stopten, ineens toch zwanger raakten, omdat ze er niet meer mee bezig waren. Dat zijn stellen die nog elke dag verlangen, maar die weten dat hun wens nooit werkelijkheid wordt. Stellen die af en toe nog een keer een blik werpen op de subfora's over vruchtbaarheidsbehandelingen en MMM-clubs en die dan dit soort berichten lezen..
Frummeltje Niet l*llig bedoeld, maar wie zegt dat het bij jou gelukt is doordat je bij een psycholoog bent geweest? Als je niet was gegaan, was je misschien die ronde ook wel zwanger geworden. Zwanger worden heeft met zoveel verschillende factoren te maken, je kunt het niet aan één ding wijten. Zelfs de wetenschap heeft geen kennis over elke factor, die meespeelt. Ik weet dat je het goed bedoelt, maar je kunt niet zo stellig beweren dat de psycholoog de reden was van het zwanger worden en dat een ander dat dan ook maar moet doen. Je weet het immers niet, het kan puur toeval geweest zijn. Dus het is wat kort door de bocht, waardoor het voor een ander vervelend kan overkomen. Als het zo simpel was, zouden stellen massaal naar een psycholoog gestuurd worden. En als je zoals wij vijf jaar in het medische traject hebt gezeten, heb je werkelijk alles uitgeprobeerd, geloof mij maar: visualiseren, ontspannen, extra je best doen, je eetgewoontes aanpassen, je lichamelijke activiteiten, vitamines nemen, enz, enz.
Frummeltje, wij hebben geen cursus begrijpend lezen nodig. Het is ook nergens voor nodig om een dergelijke opmerking te maken.
Amen. Mooi omschreven, ontzettend herkenbaar en ja, wij zijn 1 van die stellen die zijn gestopt met behandelen en nooit een kindje in onze arme zullen houden. Jarenlang gevochten, geprobeerd positief te blijven, maar keer op keer werd de grond onder onze voeten weg geslagen. Zwanger raak je niet door positief denken of visualiseren...was dat maar waar...