Natuurlijk denk je weleens wat mijn ouders vroeger deden doe ik nu totaal anders. Bij mijn thuis was er weinig tijd om dingen of alleen met vader of alleen met moeder te ondernemen. Het was altijd met het hele gezin of als ik dan met mijn moeder op stap was dan moesten wij met het middageten thuis zijn want dan kwam mijn vader thuis. (Alsof hij zijn eigen boterham niet kon smeren ). Eén op één qualitytime met kind vind ik dus erg belangrijk. Wat zou jij anders doen of doe jij al anders ? xxx
Mijn ouders waren redelijk makkelijk en dan vooral mijn moeder, wel in positieve zin hoor ze deed alles voor me, als er ergens naar gebeld moest worden dan deed ze dat, ik hoefde nooit boodschappen te doen, mijn kamer werd altijd opgeruimd ik werd en ben gewoon verwend en ik wil en ga dat zeker anders doen bij die kleine, ik merk dat ik al wat strenger ben want als ik dan bij mijn ouders ben en zeg dat die kleine iets niet mag doen dan zegt me moeder '' ach laat hem toch '' ... daarin merk ik dat wij verschillen ...
Ik zou seksualiteit meer bespreekbaar maken. En mijn stiefvader kon nogal boos en agressief worden, dit had ook met zijn ziekte te maken. Mijn moeder wist hier overigens niks vanaf, want tegen haar was hij niet zo. En hij was al met pensioen (20 jaar ouder dan mijn moeder) en mijn moeder werkte nog gewoon 4 dagen per week Verder zou ik denk ik alles hetzelfde doen, lijk qua doen en laten ook veel op mijn moeder.
Idem, er is met mij ook nooit over menstruatie of iets gesproken. Verder zou ik willen dat de kindjes ook alleen met papa wat ondernemen. Kan me namelijk niet herinneren dat ik echt iets met mijn vader deed.
Ik ben er meer voor mijn dochter dan mijn moeder en drink ook een hoop minder.(heeft niet echt met opvoeding te maken, maar was wel de grootste reden dat ze zich soms niet veel van me leek aan te trekken) En ik ben denk ik ook strenger dan mijn ouders, die waren altijd heel makkelijk. Denk ook ergens wel uit schuldgevoel.
Ik zal de baby de eerste zes maanden bij ons op de kamer laten slapen, mijn moeder heeft dit met mij en m'n broer nooit gedaan, wij moesten dadelijk in ons eigen kamertje slapen. Als we een zuivere luier en pas gegeten hadden en we huilden dan nog dan liet ze ons maar huilen, dat zou ik ook niet doen. Verder zijn er eigenlijk best veel dingen die ik anders zou doen. Op sommige dingen zegt mijn moeder dan dat ik veel te streng ga zijn en op andere momenten zegt ze dat ik mijn kind te fel ga verwennen!
Hahahaha hoe herkenbaar!!! zo was mijn ma eerst ook tot ik der ogen open schudde dat hij dat echt wel zelf kan doen, toen zijn wij zelf lekker ergens gaan lunchen hahaha. Wat ik anders zou doen als mn ouders pff dat is een goeie.. Iig zorgen dat mn vent meer zelfstandiger is dan wat mn pa nu is.. en alles bespreekbaar maken, hoe moeilijk het soms voor beide partijen is.. gewoon een luisterend oor scheelt al zoveel.
Ik heb nog nooit een band met mn vader gehad. Dus vind het erg belangrijk dat mijn man en kind dat wel krijgen. Hij gelukkig ook, dus hij heeft al papa dag op de planning staan en gewoon lekker luisteren naar je kind. Het is toch wel fijn als elke avond bij het eten wordt gevraagd hoe je dag was. Deed mijn paps nooit. Zag de man amper. Aan tafel eten met zn allen. Wij aten gewoon wanneer het ons uitkwam. Geen vaste tijden....en al helemaal niet samen met het hele gezin. Seksualiteit bespreekbaar maken inderdaad!! (zag t boven ergens al staan) En sowieso makkelijk aanspreekbaar zijn voor mn kind. Niet dat hij eerst moet nadenken van: zal ik t wel aan mama of papa zeggen want misschien worden ze wel boos en blabla. Nee kind moet met alles bij me kunnen komen of bij zn vader. En ookal worden we misschien boos,....alles is te bespreken en wil dat mn kind ook goed weet: Bespreek je dingen ten alle tijden....wij zullen je zo goed mogelijk proberen te adviseren en te sturen. Ga er niet alleen mee rondlopen. Denk dat dat het wel een beetje is. Wat ik anders zou doen.
Hmm wij doen een hoop dingen vrijwel hetzelfde als hoe we zelf opgevoed zijn, maar toch zijn er een aantal dingen anders. Wij geven borstvoeding en vinden dat ook belangrijk, onze ouders hebben dit niet gegeven en vinden het ook niet erg belangrijk heb ik soms het idee. Wij laten onze kindjes niet alleen thuis, de ouders van mijn vriend lieten hem regelmatig alleen thuis slapend in bed als ze zijn broer op school op gingen halen. Wij gebruiken autostoeltjes tot de kinderen ik gok een jaar of 8 ofzo...zijn . Onze ouders gebruikten tot anderhalf ofzo een stoeltje, daarna gingen we gewoon los op de achterbank. Wij zullen proberen alles bespreekbaar te maken en te houden. De ouders van mijn vriend waren daar iets beter in dan mijn ouders . Maar bijv over seks hebben wij het beide thuis nooit gehad. Ik grap weleens dat ze nu (hoewel we 3 kinderen hebben) nog altijd niet weten dat wij seks hebben, haha! Maar ook andere dingen, dus gewoon echt naar de kinderen luisteren. Wij laten onze kinderen niet/nooit huilen, dit hebben onze ouders wel gedaan. Is voor hun ook een omschakeling geweest sinds ze op onze kindjes passen af en toe, maar het gaat ze prima af ! Wij vinden gezonde voeding belangrijk voor onze kinderen. Onze ouders vonden dat een beetje minder belangrijk , zo weet ik dat ik weleens een wit bolletje met alleen ketchup kreeg, omdat ik dat perse wilde (echt te goor voor woorden, maar oke). Wij zouden dat echt nooit aan de kinderen geven. Ook aten wij als kind niet elke dag fruit, iets dat wij onze kinderen wel aan willen leren. Verder weet ik eigenlijk niet wat we nou echt anders doen dan onze ouders !
eigenlijk doe ik het precies zoals me ouders gedaan hebben bij ons heb altijd n geweldige jeugd gehad superleuke herrineringen en dat gun ik mijn dochter ook alleen ben ik toch wel iets strenger denk ik...
Ik zal nooit boos worden op mijn kind als ie in bed heeft geplast of heeft overgegeven... Ik zal ook nooit mijn kind naar school sturen als hij of zij naar plas stinkt. Of als haar haren nog niet zijn gekamd. Of een week lang boos zijn als hij of zij per ongeluk iets kapot heeft gemaakt. Dus ja, ik zal veel dingen anders doen dan mijn moeder.
ik doe alles anders dan mijn ouders! heb niet bepaald een fijne opvoeding gehad.. natuurlijk had het ook wel leuke dingen, maar ik zou niet zoals mijn moeder willen zijn in de opvoeding... ze was veel te bezorgd en niet consequent... veel te bang enzo... die angst nemen je kinderen ook over... ook durfde ze niet zomaar even met ons allemaal weg te gaan... ik ga graag lekker eruit met mijn dochters!! heb wel een goede spiegel voorgekregen voor hoe het dus niet moet
Ik zou denk ik niet veel anders doen dan mijn eigen ouders. Mijn ouders zijn gescheiden en mijn vader is opnieuw getrouwd. Uiteraard zou ik niet willen scheiden, maar zulke dingen weet je niet van te voren. Mócht ik ooit gaan scheiden dan hoop ik dat mijn man en ik het hetzelfde aanpakken als mijn ouders. Dát zou ik dus hetzelfde doen als mijn ouders hebben gedaan. Het enige wat ik anders wil doen dan mijn vader is wat vrolijker zijn. Mijn vader viel vroeger na het eten standaard op de bank in slaap, was vervolgens met geen mogelijkheid wakker te krijgen (lekker gezellig ) en als ie dan eindelijk wakker werd was ie niet te genieten en blafte hij iedereen af. Mijn stiefmoeder heb ik altijd veel te soft gevonden en zij en mijn vader zaten bijna nooit op 1 lijn. Mijn stiefmoeder liet zich gigantisch manipuleren door mijn (half)zusje en -broertje en die 2 speelde mijn vader en stiefmoeder dus ook altijd tegen elkaar uit. Mijn vader was uiteindelijk altijd de boeman. Mijn stiefmoeder motto:"Ik houd niet van straf". Tja, niemand houd denk ik van straf geven, maar in mijn ogen is het soms nou eenmaal nodig. En mijn moeder...hm, ik weet eigenlijk niet wat ik anders zou doen dan mijn moeder. Ik vind dat zij het super gedaan heeft in haar 1-tje. En dan mijn schoonouders. Man, ik zou alles anders doen dan mijn schoonouders. Zij zeiden bijvoorbeeld nooit "ik hou van je" tegen mijn man (en schoonzus) en geknuffeld wordt er daar in huis ook niet. Verder werd (en word) mijn schoonzusje altijd voorgetrokken en behandeld alsof ze een klein kind is (ze is nu bijna 30!!! en woont nog thuis). Iedereen moe(s)t altijd rekening houden met haar. Dat zou ik dus nooit met mijn kinderen doen. Niet voortrekken (op zo'n overduidelijke manier) en ze niet doodbemoederen. Maar ze juist proberen op te voeden zodat ze ook zelfstandig worden. Ook werden daar nooit dingen besproken. Mijn man is dus ook een echte binnenvetter, want als hij vroeger thuis wel eens dingen bespreekbaar wilde maken over hoe hij dingen daar in huis zag of voelde, dan werd altijd alles gelijk afgekapt met "dat is niet zo!!!" en dan was het einde discussie. Ik hoop dan ook dat ik altijd open zal staan voor de gedachten en gevoelens van mijn kinderen. En ook echt luister als ze iets te vertellen hebben.
Ik wil onze dochter minder verwennen en de waarde van geld leren kennen. Mijn broertje en ik waren best verwend en hadden weinig besef van geld. Verder heb ik weinig op- of aanmerkingen op de opvoeding die mijn broertje en ik hebben gehad. Mijn ouders zijn er altijd voor ons geweest, hebben leuke dingen met ons gedaan, veel geduld gehad en ze hebben ons geleerd respect te hebben voor de mensen om ons heen. Ook erg belangrijk .
Helemaal niets! Ik vind dat mijn moeder (heb geen vader meer) het ontzettend goed heeft gedaan; liefdevol, warm, streng en fijn. Ik hoop dat ons purkje ook zo'n fijne jeugd krijgt, we gaan iig heel goed ons best doen!
Ik merk dat ik veel meer open praat met mijn zoon over allerlei onderwerpen en gebeurtenissen dan m'n ouders. Als hij boos is laat ik hem ook rustig uitleggen waarom hij boos is. Als hij het met ons ergens niet mee eens is, mag hij dat ook gerust zeggen en aangeven hoe hij vind dat het anders moet, maar wij zullen wel uiteindelijk beslissen hoe het gebeurd. Hij mag zijn mening geven en het is aan ons of we er iets mee doen. Bij ons werd nooit open gepraat en al helemaal niet over gevoelens. Ben blij dat mijn zoon dit wel kan, hoop dat het voor mijn dochtertje hetzelfde word.
alles mijn vader is alcoholist en ik ken hem niet, ik heb hem nooit ontmoet (mijn broer wel, rare situatie) en mijn moeder is manisch depressief en heeft de opvoeding aan mijn opa en oma overgelaten. ik merk dat ik veel hetzelfde doe als mijn oma, ik heb ook veel respect voor haar dus als ik haar als voorbeeld mag noemen dan wil ik niks anders doen, het alleen een beetje meer in deze tijd betrekken, verder niet.
Nog iets.. Wanneer ik iets had gekregen van mijn moeder, of we hadden ergens samen buiten de deur geluncht, dan mocht ik dat nooit aan mijn vader vertellen want dan werd hij kwaad want het was 'onnodig'. Verder was mijn vader al 54 toen ik geboren werd, en toen ik ging puberen op mijn 13/14de (toen was hij dus al bijna 70) en ik wilde iets of lag ergens dwars om, dan vertaalde hij het altijd naar zijn eigen jeugd. Dit kon niet, of dat kon niet want 'hij had dat ook nooit gehad op die leeftijd.' Maar ondertussen niet erbij nadenken dat hij zelf puber was in de jaren 40, dus gewoon niet te vergelijken.