oja Assi helemaal gelijk , het ligt duidelijk aan verkeerde voorlichting... omdat niet alle VK's en gyn het ermee eens zijn (en sommige juist extreem voor) een punt waar aan gewerkt moet worden... Je krijgt allemaal info over wat je mag eten en niet maar goed info over die combitest krijg je niet altijd (ik kreeg wel een boekje maar vond ik nog niet echt volledig eigenlijk)
Penelope, ik ben het helemaal met je eens! Ik wist precies wat ik wilde en vertelde dit ook direct aan mijn vk bij onze eerste afspraak, ik was toen 38 jaar en 6 weken zwanger. ( vp) Imd, ook ik krijg steeds meer de neiging om te reageren zoals jij doet, maar twee tegelijk is niet nodig he hahaha
we kunnen om en om doen haha (de info dames van de combitest hihi) en ja ik vind OOK dat je zelf dingen moet onderzoeken op dit gebied en je mogelijkheden DAAROM vind ik dit forum goed natuurlijk...
Hoi, Ik ben nieuw op dit forum, dus moet nog even ontdekken hoe het werkt. Iedereem heeft natuurlijk zijn eigen beweegredenen om zo'n test te doen. Wij hebben er voor gekozen om een nekplooimeting te laten doen. Alhoewel ik net 27 ben en wij beide gezond zijn en geen erfelijkheden in de familie hebben. Wij zijn er vanuit gegaan dat de uitslag positief zou zijn. Toen kwam het moment dat de verloskundige me belde dat ze geen goed nieuws had. We hadden een verhoogde kans van 1 op 7. Dit was voor ons dus echt een grote klap in het gezicht. We hebben direct een afspraak gemaakt in het Radboud in Nijmegen waar we maandag ochtend meteen terecht konden voor verdere informatie over het vervolgonderzoek. Natuurlijk heb je dan een verschrikkelijk weekend, maar gelukkig hadden we steun aan elkaar. Afgelopen maandag dus naar Radboud. Na een kort gesprek met de gyn heeft hij besloten de nekplooimeting nogmaals te doen, omdat mijn bloedwaarden allemaal goed waren. Daar kwam uiteindelijk een meting van 1 op 28 uit. Dat is natuurlijk nog hoog, maar wel al beter dan 1 op 7. Daar kwam wel bij dat hij op de echo geen duidelijk beeld kreeg van het hartje van onze kleine en niet goed kon zien of het wel een bovenlip had. Dat was dus wel even schrikken, omdat dat kan duiden op Down Syndroom. Hij heeft ons aangeraden zeker vervolgonderzoek te doen. We konden dus kiezen uit een vlokkentest of een vruchtwaterpunctie. De vlokkentest zou meteen die dag gedaan kunnen worden, maar helaas lag mijn placenta te ver naar achteren waardoor ze er niet bij zouden kunnen. Ik zou dus een week moeten wachten en dan zou men het nogmaals proberen. Uiteindelijk zouden we dan nog 1 week extra moeten wachten op de uitslag van de vruchtwaterpunctie. Dus hebben we ervoor gekozen een vruchtwaterpunctie uit te laten voeren, omdat deze minder risico's met zich meebrengt. De afspraak staat begin februari gepland, dus tot die tijd blijven we in spanning. We hopen het beste, maar wachten af. Heeft iemand anders zo'n dergelijke situatie meegemaakt? En hoe ga je daar mee om? Ik hoor graag van anderen hoe zij ermee om gaan.
He bah Natel! Nee ik kan er helaas niet over meepraten. Wij hebben een vp laten doen puur ivm leeftijd. Ik wens je heel veel sterkte! Imd, dat zou mogelijk zijn! maar jij doet het op een nette manier en geduldig, ik geloof dat ik dat op een gegeven moment niet meer kan hahaha
haha jij vind mij netjes en geduldig? nou that's a first normaal ben ik geloof THE BITCH van het forum (of zo noemen ze me) ik vind dit belangrijk genoeg om kalm te blijven haha wel grappig dat jij mij geduldig vind He natel wij hebben een VWP in het radboud laten doen n.a.v. een "slechte combitest" heel aardig zijn ze daar en kundig! Als je info wilt over het radboud verder mag je me PM-en ...
Natel, als eerste sterkte met het lange wachten, want lang zullen de dagen duren tot aan de uitslag helaas weet ook ik dat uit ervaring. Wij kregen een uitslag van 1 op 15, door de verdikte nekplooi in combi met mijn bloed, al waren de waardes van mijn bloed keurig in orde. Uiteindelijk bleek met de vwp dat er geen afwijkingen zijn, en ook bij de medische 20 weken echo type 1 (vraag hier straks extra naar!) bleek alles in orde te zijn. Ik kan je niet meer wensen als heel veel succes en kracht en zorg dat je met elkaar blijft praten! en dat je samen het er over hebt mocht het allemaal slecht uitpakken juist nu moeten jullie een team vormen. dikke kus