Graag zou ik van jullie willen weten waarom je wel of niet voor een nekplooimeting hebben gekozen. Ik moet morgen aan vk laten weten of wij dit willen.
Wij hebben hier niet voor gekozen, omdat het uiteindelijk toch een kansberekening is en geen enkele garantie geeft. Voor ons zou het ook geen reden zijn om het weg te laten halen. Kortom, wij vonden het niet noodzakelijk.
Moeilijke beslissing... een kennisje van me heeft wel een nekplooimeting gedaan, ze is 36. De uitslag is met een kans van 1 op 260 dat er iets met haar kindje is. Dat is ca 0,4% dat er iets met het kindje is. Om er nu achter te komen of ze een gezond kindje zal krijgen kan ze een vruchtwaterpunctie doen. Hierbij heb je 1% kans dat het in een miskraam eindigt. Haar dilemma: uit de plooimeting blijkt voor 99,6% dat het om een gezond kind gaat (want 0,4% niet) moet ze nu de punctie doen of niet, want alleen met een punctie krijg je 100% zekerheid of er geen afwijkende chromozomen zijn. ??????? Groetjes van Kiki
Volgens mij heeft niemand ooit 100% zekerheid dat je kindje 'normaal' is. Onze buurvrouw heeft, toen ze in verwachting was van haar derde kindje, een vruchtwaterpunctie laten doen om twee redenen: - ze was ouder dan 36 - haar eerste kind heeft het syndroom van Down Uit de vruchtwaterpunctie bleek dat het kindje niet het syndroom van Down zou hebben. Dat heeft het ook niet, maar het meisje is in ieder geval niet normaal. Ze is heel klein, bleek, heeft slechte ogen, is onder meer manisch-depressief, vroegrijp, en ga zo maar door. Dus het is een inschatting van de KANS die je hebt om een kindje met het syndroom van Down te krijgen, en zelfs een vruchtwaterpunctie zegt weinig over feit of jouw kindje het daadwerkelijk wel of niet heeft. Sterkte met de beslissing! Groetjes, Wendy
Iedereen krijgt die vraag tegenwoordig. Wij hebben het niet laten doen, het kost heel veel geld. En je hebt nog totaal geen zekerheid. Vind het echt een onderzoek van niets. Je hebt er niets aan. Want als ze zeggen dat het een kans heeft dat het niet goed zit, je even later toch weer kan horen dat het wel goed zit. Heel frustrerend lijkt me. Ik wil het gewoon laten komen en we zien het dan wel. In onze families is er niemand met het down syndroom en we hebben alle 2 nog de "goede" leeftijd om niet getest te hoeven worden.
Wat wenniepennie al zegt: het blijft een kans en die is nooit zeker. Ik zou persoonlijk het risico van de punctie al niet willen. Bovendien ben ik aardig op de hoogte van statistieken en kansberekening (ik ben wiskunde docent) en als grapje hanteren wiskundigen vaak: Er zijn kleine leugens, er zijn grote leugens en daarboven is er nog statistiek! Groetjes van Kiki
risico van een punctie is relatief erg klein hoor 1 op de 300 dus dat valt reuze mee en de uitslag voor down is wel 100% want ze kijken de chromosomen na en daaraan zie je de afwijking van een kindje met down maar is ieder zijn eigen keus natuurlijk gr debbie ( heb punctie gehad zelf )
Dat verbaast mij ook??? ik ben 23 en bij ons deden ze niet eens een nekplooimeting, omdat de kans zo klein is, ivm onze leeftijd en goede gezondheid..
ja wij zijn ook jong en goed gezond toch hebben ze de nekplooimeting gedaan zonder het ons te vragen , ze zeiden dat er een kans was van 1 op 14 voor mongolisme dus heb ik zelf voor de vruchtwaterpunctie ingestemd. las daarna dat je zelf ook mag kiezen of je de nekplooimeting laat doen of niet, dat is mij dus nooit gevraagd geweest ze hebben het gewoon gedaan.
Als ik zwanger zou zijn en ze vragen het zou ik het wel willen als het geen risico met zich meebrengt,maar stel dat het niet goed is wat dan? Is natuurlijk helemaal geen leuk onderwerp,zelfs heel zwaar. Wanneer doen ze dat en moet/kan je dan de keus maken of je het verstandig vind om je kindje op de wereld te zetten? Het lijkt mij vreselijk allemaal als je voor een keus word gezet
Ik ben het helemaal met de woorden van Maryloes eens dat is ook precies de rede waarom wij geen prenataalonderzoek hebben laten doen
je kan natuurlijk zelf beslissen of je je zwangerschap verder zet of niet maar het is inderdaad een heel moeilijke en en zware keuze. ik zou bij mijn volgende zwangerschap er toch duidelijk bij vermelden dat ik geen tests meer wil.
Hoi Ik heb zelf alleen een combi test laten doen. Hierbij nemen ze wat bloed af (1 buisje) en doen ze als je 12 weken bent een echo maken, waarbij ze op de een ofandere manier de plooi van het nekje meten. Aan de hand daar van kunnen ze je dan zeggen of je een risico hebt ja of nee. Dit is wel een Kansbepalende test. En geen doorslaggevende! Daar voor zal je een vlokkentest of een vruchtwaterpunctie moeten doen. Maar dat wilde ik zelf niet. Hoor wel dat ze het steeds vaker voor stellen en ook steeds jonger ? In elk geval succes met je keus
wij hebben het ook niet gedaan.Het is idd een kans berekening en dan nog zegt het niets waarom jezelf zulke stress bezorgen.Als het niet in je fam. voorkomt en je bent zelf gezond waarom zou je (mijn mening natuurlijk) Het is schandalig dat met een test doet zonder toestemming of info te geven aan je
Ik zou het nooit over mijn hart verkrijgen een einde te maken aan een nieuw leven en al helemaal niet die van mijn ongeborene! Daarom zou ik geen testen doen. Ik heb wel makkelijk praten hoor, omdat er geen erfelijke en ernstige afwijkingen in de familie voorkomen. Dus... In mijn situatie zou ik kiezen voor de natuur, mocht mijn kindje komen dan komt het, met of zonder handicap! (maar nogmaals, ik praat makkelijk en kan keuzes van andere best begrijpen)
Niet nodig wil ik niet zeggen ...... Het hangt ook een beetje van de ervelijke factoren af. En ook van de leeftijd. Bij oudere mama's ligt het risico hoger om een niet gezond kindje te krijgen. Maar om het te doen is naturlijk aan je zelf! Jij bepaalt welke onderzoeken je wel of niet laat doen. Als jij je dr niet aan bloot wil stellen dan hoef je het niet te doen!!
Hmm vandaag vroeg mijn verloskundige of ik een nekplooimeting wou en ik heb ja gezegd. Maar ik moet naar het Diagnostisch centrum voor een echo. Kan ik dan zeggen dat ik het toch liever niet wil? Of zit ik er nu aan vast? Wordt dat vergoed of niet?