De kinderarts heeft een kinderfysio ingeschakeld, die heeft een nestje voor me gemaakt van 2 handdoeken. Ze ligt er heerlijk in. Waarom mocht je geen nestje van de kraamzorg? Ik las dat je kindje ook zantac krijgt, ligt haar hoofdeinde iets ophoog? Dat helpt bij ons ook goed tegen het zuur. En ook hier is de lactulose in huis geweest, wat ik alleen gaf als ze langer dan 2 dagen niet had gepoept, de ontlasting wordt er nl. heel dun van! Ik gebruikte tot vorige maand ook infacol, dit hielp beter. Ik kan je geruststellen; ineens merk je dat het allemaal beter gaat. Bij ons was de omslag bij 3 maanden. En de huilstress? Ik zucht diep en denk dan goed aan dat ze er ook niks aan kan doen. En als ik het echt niet trek, leg ik haar even veilig weg en loop weg. Ik heb er weleens zo doorheen gezeten dat mijn vriend vrij heeft genomen van zijn werk om het een dagje over te nemen. Gelukkig is dat nu niet meer nodig, ik voel me steeds zekerder en je leert je kleintje steeds beter kennen. Ik plan niet te veel in de week en nooit meer dan 1 uitje op een dag! Ook houd ik zoveel mogelijk rekening met haar ritme. Langzaamaan gaan de betere dagen de slechtere dagen overheersen. En de verwerking? Ik ben een echte opkropper, maar heb heel veel gehuild, vooral in mijn eentje, verschrikkelijk!!! Zorg dat je erover praat!
Dat nestje dan mocht niet ivm wiegendood. Nu wordt ze ook regelmatig wakker snachts maar heb dan het idee dat ze zich dan niet 'geborgen' voelt. Hadden jullie ook zo'n Zaky hand? Zit te denken zoiets ook zelf te gaan maken zodat dat dan ook lekker bij dr kan liggen. Haar bed iis inderdaad verhoogt aan 1 kant. Probeer het ritme ook aan haar aan te passen maar er zit nog niet echt regelmaat in. Als je visite krijgt zie je dat dan ook als uitje of echt als je weggaat? Probeer ook diep te zuchten als ze zo huilt maar soms... Ook bij reacties van sommige mensen maar het lukt niet altijd. Gister was ik naar de markt en daar zag ik ineens dezelfde stof als wat we daar om het voedingskussen hadden, dan schrik ik zo dat ik ook bijna gelijk moet huilen. Van de lactulose geven we nu 1cc, kijken of dat werkt, maandag terug dan evt ophogen naar 2 keer 1cc en anders naar ka. Ze gilt zo als ze een scheet laat of moet poepen, ontlasting is niet dik. Vind het echt fijn om te lezen wat anderen meegemaakt hebben en erin stonden /staan!!!
Ik ben op een gegeven moment (toen Jesse een maand was ongeveer) begonnen aan een fotoalbum (via internet) waar ik ook de zwangerschap (die helaas ook niet probleemloos was) de bevalling en de eerste twee weken uitgebreid in heb beschreven. Dit luchtte al wel op en hielp ook om mijn emoties een beetje op een rijtje te zetten. Al moet ik zeggen dat het me nog steeds heel veel doet en als ik aan die tijd terugdenk dan springen de tranen bijna weer in mijn ogen. De ds brownsfles werkt heel goed tegen krampjes en zorgt ervoor dat de fles niet zo snel wordt leeggedronken. Jesse moet er echt voor werken, het loopt hem niet vanzelf in de mond. Wanneer je kindje de fles altijd snel leeg heeft en/of veel last van krampjes heeft is het een echte aanrader. Wij hebben thuis in het begin overigens gewoon overdag Jesse in de box in een nestje te slapen gelegd net zoals in het ziekenhuis (op voedingskussen met doek eroverheen) en op een gegeven moment 's nachts ook. Hij lag dan wel naast ons in zijn wiegje zodat we hem goed in de gaten konden houden. Vanaf ongeveer zes weken zijn we hem gaan inbakeren, eerst in een Puckababy en daarna in een Pacco.
Is ook nog te proberen die brown fles dan! Wacht eerst de medicijnen af anders weet ik niet meer wat het nou geweest is. Ja lijkt me ook dat de tranen dan weer komen. Ben jij al wel weer aan het werk?
Ik ben inmiddels alweer 5 weken aan het werk. Ik werk nu 3 dagen per week. Vind het welmoeilijk om mijn mannetje dan weg te brengen, maar vind het ergens ook wel lekker om even iets anders te kunnen doen. Had er de eerste twee weken echt heel moeilijk mee (zat ook al vanaf week 25 volledig thuis). Ik moest weer wennen aan een hele dag werken en wennen aan het 'alleen' zijn (zonder mijn zoontje). Maar nu gaat het goed, al moet ik zeggen dat ik telkens weer blij ben zodra het weer weekend is.
Ja dat geloof ik graag! Gaat hij naar familie of naar kdv? Jeetje vanaf 25 weken al thuis, dan is het helemaal weer een omschakeling!!!! Ik mijn eerste avondje zonder mn kleine meisje gehad, gegeten bij een vriendin en toen samennaar een verjaardag van een andere vriendin. Was zo blij dat ik weer terug was Morgen gaat ze naar mn ouders, dan gaan mn man en ik samen f shoppen en uit eten.. spannend!!!
Huilmomenten nu: Soms ga ik even naar buiten een sigaretje roken als het me te veel word. De momenten dat ik buiten of in de keuken ook stond te huilen werden minder en is nu al weer een poos geleden. S'nachts ga ik, nadat ik 3 keer bij Lars ben geweest voor zijn speen, even naar beneden. Glaasje water en een sigaretje. Dit helpt voor mij beter dan steeds 2 tellen in bed liggen en er weer uit moeten. Maar meestal is het na een halfuurtje weer rustig boven. Ik heb ook soms gewoon op mn donder gehad van mijn vriend. Dan moest ik van hem mn oordopjes in doen en moest ik blijven liggen en even de nachtelijke zorg aan mijn vriend overlaten. Ik kijk nog regelmatig de foto's van mijn buik tot nu... vooral die van het inleiden en ks. Dit helpt me ook heb ik het idee. Ik denk... als je kindje uiteindelijk gewoon gezond is, en de huiluurtjes en buikkramp periodes voorbij zijn dat het steeds leuker gaat worden. Toevallig vandaag met een vriendin/collega ove gehad. Dat die eerste 3/4 maanden gewoon niet leuk zijn. En welke gek had dat eigenlijk vezonnen!? NU begint het leuke pas vind ik. Brulmomenten maken plaats voor pleziergilletjes! En dat is zó leuk! Als je er over praat merk je dat heel veel mensen van die roze wolk zijn afgedonderd (zelfs zonder ziekenhuis gedoe) Het is dus zowiezo niet gek dat je je wel eens k*t voelt.... Ik denk altijd maar zo "diegene die zeggen dat het zo geweldig is de eerste maanden, die liegen gewoon!" Hoe vaak heb ik om 5 uur Lars wel niet verschoon mét oordopjes!!! Ik denk als je zo'n rotkraamtijd hebt gehad dat het huilen altijd een gevoelig punt blijft
hoi, Hier 2x kindjes (onze 2 zoontjes van 2 jaar nu en 3 weken) op de couveuse afdeling gehad... De eerste keer was heftiger en misschien heb ik het door de 2x wel beter kunnen verwerken... Ze hebben er niet lang gelegen maar het was wel heel heftig... Geen rust op en neer naar het zkh.. Zelf herstellen van een KS enz... Ik heb er bij mijn eerste flink wat problemen aan over gehouden... Heb ook bij een psych gelopen en ben zelfs gestopt met werken omdat ik me eigenlijk gewoon schuldig voelde omdat ik hem eerst in het zkh moest achter laten, toen mee naar huis mocht nemen en daarna 'gewoon' weer ging werken...Ik kon dat niet aan...En gelukkig kon dat gewoon.... Verder is het bij de 2e veel beter gegaan omdat we wisten wat ons te wachten stond... Bij mijn 1e zoontje moesten we nog roomingin doen...Maar bij ons 2e zoontje werden we smorgens gebeld of we hem niet mee naar huis wilde nemen omdat alle waardes goed waren...En natuurlijk stonden we na een half uur op de afdeling om hem mee te nemen.... Tis iets onbegrijpelijks als je kindje niet zoals het hoort bij mama kan zijn... Ik zelf heb er veel moeite mee gehad (zoontje is nu 2 jaar) de een kan er beter mee omgaan dan de ander....
Ik had me van te voren ook wel "ingelezen" En wist dat het heel normaal is als je in het begin geen band voelt. Ik had das dus ook en tóch had ik het er moeilijk mee. Rooming-inn zullen wij ook nóóit meer doen. Wij zaten in 1 kamertje samen met het bedje waar Lars in sliep. Je hoort en ziet dus alles... tevéél dus... met als gevolg dat ik thuis heel angstig was om hem op zijn rug te leggen in bed ivm spugen. Ik was bang dat hij hierdoor stikte. Ook niet echt bevordelijk... Nu ben ik juist best makkelijk in het "wegbrengen" maar denk wel heel de dag aan hem. Op het kdv en bij opa en oma gaat het meestal heel goed en dat is een hele geruststelling. Maar in het begin wilde ik me ziekmelden na mn verlof Maar werken heeft me juist ook heel goed gedaan.
Oh, Spannend!!! Mijn man en ik zijn ook na een week of 6 met zijn tweeën uit eten geweest en hebben mijn ouders opgepast. Drie keer raden over wie we het de hele avond hadden... Vond het wel fijn om even wat tijd voor elkaar te hebben, maar was zo blij toen ik ons mannetje weer zag. Jesse gaat 2 dagen naar de oppas en 1 dag naar mijn moeder. De oppas is een goede bekende van ons en woont naast het werk van mijn man, echt heel fijn. Wij hebben nog een nachtje in een hotel tegoed, maar blijf het maar voor me uit schuiven. Vind het toch wel moeilijk om hem een nachtje ergens anders te laten logeren...
Een nachtje slapen lijkt me ook nog niks hoor!!! Ga zelf naar maatschappelijk werk in het ziekenhuis en zij vind dat zoals ik nu ben ik nog niet aan het werk kan. Mijn verlof loopt tot 8 juni en daarna neem ik nog vakantie op zodat ik 4 juli weer ga beginnen. Zij praat ook over ziekmelden op het werk. Ik ga me steeds beter voelen, alleen met de kleine is het nog niet alles, nog veel huilen dus tja schiet nog niet echt op. Hoop dat ze tegen die tijd er aan toe is om naar een kdv te gaan... kan je ook 'ziek' zijn omdat je kleine nog niet top is??? Van de week op de markt zag ik de stof van het voedingskussen van het zh, toen had ik het wel moeilijk maar neem aan dat dit steeds minder zal worden.
Wat ik ook zo rot vind nu thuis.. Daar lag ze aan een monitor, ook heel vervelend want bij ieder belletje zat ik te stressen of zij het was en wat het dan was. Ze had dalingen in hartslag en saturatie, uiteindelijk bleek dan dat ze reflux heeft en krijgt ze medicijnen maar die monitor gaf dan zekerheid. Die zekerheid heb ik nu niet, tuurlijk ben helemaal blij dat ze thuis is maar toch ben ik daar dan vaak onrustig van. Vandaag heeft ze toch ook weer veel gegild en dan ben ik weer zo bang dat er toch nog wat is...
Ik heb gemerkt dat ik het de eerste weken heel erg fijn vond dat Jesse bij ons op de kamer sliep. Doordat hij iets verkouden was kon ik hem 's nachts horen ademhalen. Nooit geweten dat dat zo'n mooi geluid kon zijn. Jesse heeft tot een week of 10-12 best veel gehuild. Hij heeft veel last van krampjes gehad en had toen nog geen medicatie voor de Reflux. Ik liep op sommige dagen de hele dag met hem op de arm. Hij wilde in zijn bedje niet slapen en in de box liggen wilde hij ook niet. Wandelen en autorijden werkte wel bij hem, dan was hij in een mum van tijd vertrokken. Op een gegeven moment hebben we een schommelstoeltje gekocht via mp. Echt ideaal! Hij vind het heerlijk. De eerste weken viel hij er echt in in slaap en werd hij er rustig van en tegenwoordig zit hij erin wanneer hij na zijn voeding nog even rechtop moet zitten, maar wij ons handen even vrij moeten/willen hebben.
Nee helaas werkt dat niet zo. Er zijn heel veel vrouwen waarbij de kinderen nog steeds in ziekenhuis liggen (prematuur) als ze alweer aan het werk moesten. Maar de wetgeving is aangepast (ik weeet niet of het nu al geldt), waarbij je als moeder 10 weken verlof hebt, vanaf het moment dat je kindje thuis komt. Dan heb je dus recht op evenlange verlof als moeders met gezonde kindjes.
Volgens mij wel hoor, ik zou het wel even nagaan als ik jou was. Kijk ook hier: Tien weken verlof zodra couveusekind thuis is