Woensdag in de ochtend (gelukkig) heb ik mijn 1e echo..Ik merk dat ik er toch echt nerveus onder ben. Ik ben toch bang zoals velen hier op ZP dat het hartje niet klopt, of een leeg vruchtzakje... etc..Ik weet dat ik niets anders kan doen, dan gewoon rustig af te wachten en er van uit moet kunnen gaan dat het goed zit. Maar pfff jeetje, als ik er aan denk, heel bewust..dan gieren de zenuwen door mijn lijf! Gewoon zo spannend vind ik het. Ik hoop dan ook dat deze laatste dagen snel voorbij gaan. Wat maken we het onszelf soms toch onnodig moeilijk he.. Je weet het allemaal, en toch gaat je koppie er mee van door.
Hoi, Herkenbare angst hoor. Mij helpt het om het van me af te schrijven en er zo rationeel mogelijk naar te kijken. Je kan er niets aan veranderen lieve meid.. Als het mis gaat, is dat intens verdrietig maar dan moet je daar op dat moment mee proberen te dealen. Je nu helemaal gek maken met wat er mis kan zijn helpt je niet. Probeer vertrouwen te hebben. Het gaat zoveel vaker goed dan fout..
En dat weet ik dus ook, en vind het dus ook erg zonde van mijn energie.. Toch kan ik er soms even niet uit "snappen"... pff kan niet wachten om mijn kleine garnaal te zien op dat beeldscherm.
Heel herkenbaar hoor.. En je zit ook zo tegen die datum aan te hikken. (Tenminste dat heb ik zelf) En je probeert jezelf al voor te bereiden op allerlei horrorverhalen, maar ja... Kwestie van afwachten!!! Heb vertrouwen!!
Ik vind het ook spannend hoor, ook woensdagochtend de eerste echo. Ik kan het wel redelijk loslaten, moet ook zeggen dat mijn gevoel goed is erover. Neemt niet weg dat ik wel de angst heb dat het niet goed zit, helaas kun je daar verder niets aan doen...
Mijn gevoel is er gelukkig ook verder goed onder... denk ook dat het komt, omdat ik zelf niet zo lekker in mijn vel zit. Gebeuren veel dingen momenteel ... waardoor je gauw kunt denken, dan zal dit zeker ook wel mis gaan.. zo negatief, ik weet het.. Ik probeer mezelf ook in te dekken, en ben er gelukkig niet heel de dag mee bezig, maar dan ineens "popt" het weer omhoog..
Oh meid zo herkenbaar! Ik heb een topic geopend bij echo en onderzoeken met t onderwerp: 'maandag 8 weken echo en bang' ik heb morgen mijn 8 weken echo en ben al 3 weken doodsbenauwd... ook heel bang dat het hartje niet klopt, lege vruchtzak, of gestopt met groeien enz... ben al die weken al dingen in mn hoofd aan t halen.... ik snap je dus zo goed en t is zo herkenbaar. Ik durt ook gewoon nog niet blij te zijn... ik heb mijn rust pas als ik morgen de echo heb gehad.. Ik weet hoe je je voelt... hou vol. T is zwaar en moeilijk maar ik probeer maar te denken als t idd niet goed gaat zal dat met een reden zijn en doe je er helaas zelf niets aan. Soms heb ik wel eens t gevoel als ik zoiets denk alsof er vanuit mn buik geroepen word: "alles is goed hoor mama" klinkt heel dom! Maar helpt soms wel. Heel veel succes!
Gelukkig kan ik mezelf goed afleiden.. Alhoewel ik me toch weer zorgen begin te maken, omdat er zoveel dames in het zwangerschaps clubje moeten afhaken..Waarbij het mis gaat..
Deze onzekerheid herken ik. Heb 21 januari mijn eerste echo gehad, en man wat vond ik het eng en spannend. Maar op de echo was een mooi kloppend hartje te zien. A.s woensdag mag ik voor de tweede echo, de termijnecho. Maar toch leef ik vanaf de vorige echo alweer naar deze dag toe hoor! Het is voor mij net zo spannend, want, wat als er in de tussentijd.... Wat kunnen we onszelf toch gek maken tijdens die zwangerschap he Ik duim voor jullie, hopen op mooie echo's!
Hier echt precies hetzelfde! Ruim 4 weken moeten wachten op de 1e echo die ik morgen heb.. Time is killing me!
Nou de tijd is nog best snel gegaan...laatste dagje.. Morgen is het dan eindelijk zover.. kijk er zo naar uit.. Hoop zo dat ik met een opgelucht gevoel naar huis kan. (voor voorlopig dan haha.. daarna weer uitkijken naar de termijn echo)
Dat gevoel is idd heel herkenbaar. Had laatste echo met 8+4 en was zooooo nerveus dat toen alles perfect was ik ook begon te huilen. Nu morge de termijn echo maar heb nu alweer n week zn zenuwen n angst voor n ma. Heb er geen reden toe maar na laatste miskraam ben ik sowieso al erg onzeker. Nog 1 dagje wachten en als daar alles goed is hoop ik voor mezelf wel n wat zekerder gevoel te krijgen. Jy ook succes morgen met je echo
Gefeliciteerd, Ik ga duimen voor een prachtige echo!! Weet hoe die zenuwen voelen, al heb ik elke week wel een echo gehad (zelf betaald) ik blijf zenuwachtig, eerste echo heb ik gekregen met 6 weken omdat ik bloedverlies had, bleken daar 2 hartjes te kloppen had ik effe niet verwacht, maar door mijn 1ste miskraam was ik erg bang dat mis zou gaan heb ik elke week echo laten maken en elke keer weer die zenuwen, en morgen heb ik weer een echo en weer ben ik bang pfft
Dank jullie wel meiden, duim ook voor jullie! En wat leuk hotsiflots! een tweeling... dat lijkt me zo bijzonder.. Kan het mij niet voorstellen ik met een tweeling denk dat ik gek zou worden hahaha...
haha ik dacht echt: hoe ga ik dat in godsnaam redden? ben een bewust alleenstaande moeder, en er komen geen tweelingen voor in beide families, ik heb een dubbele eisprong gehad meteen na mijn miskraam, mijn lichaam had dus wat goed te maken Het is gek hoe snel je eraan went hoor!! totdat je een huil koter hoort in de supermarkt en ik dan denk; shit straks heb ik daar twee van
Hahaha, nou en dan ook nog tegelijk als je geluk hebt ach die dagen heb je er eenmaal tussen..gwn snel weer naar huis en lekker in je kloffie met de kids.. Heerlijk hoor, en wat stoer dat je het alleen doet!! Mijn beste vriendin zit nu in "het traject.." vind het ook zo dapper van haar..
Ja he, ik heb de hele dag al een nerveus gevoel op de achtergrond. Echt wel een beetje vervelend hoor... gisteren ging veel sneller voorbij haha.. Deze dag lijkt voorbij te kruipen... hoop dat ik een beetje kan slapen vannacht