Nou waar zal ik beginnen. 5 Oktober 2009 hebben we te horen gekregen dat mijn moeder longkanker heeft. Ze had sinds juni/juli last van haar arm en schouder. Hiervoor ging ze naar de fysio en dat hielp de ene keer beter dan de andere keer. Tot een paar weken voordat we het nieuws te horen kreeg hier helemaal niet aangedacht. Op een gegeven moment werd haar oog kleiner en is ze naar de dokter gegaan. Die heeft haar onderzocht en hoorde iets op haar long. Daarna is een foto gemaakt en maandag 5 oktober kregen we daar de uitslag van. Was op dat moment helemaal van de kaart. Je weet dan nog niets en is alles super onzeker. Nu zijn we een maand verder en weten wel al iets meer, maar nog geen behandel plan. Het is wel te behandelen, maar we weten nog niet wat voor kankercellen het zijn en dat maakt me heel onzeker. Ik hoop gewoon dat het een langzame soort is en niet dat in de tussen tijd het weer gegroeid is. Doordat ze ook plekjes heeft in haar andere long is de behandeling voorlopig op het stopzetten ervan en niet op genezing. Ik hoop zo dat ze er nog jaren is en ik haar een kleinkind nog kan geven. Wat kan het leven soms toch kl.o.te zijn. sorry maar moest dit even van me afschrijven. Kan er nog veel meer over vertellen, maar dan wordt het zo'n lang verhaal.
Jeetje wat vreselijk. Heb eigenlijk niks nuttigs te zeggen, maar wil je heel veel sterkte wensen en hoop dat ze nog jaren bij jullie mag blijven.
Heel veel sterkte Aisha, dit is niet niks. We kunnen alleen hopen voor jullie dat ze er nog een hele lange tijd is.
Hey Aisha, ik begrijp je bezorgdheid heel goed! mijn moeder heeft kantje boord gelegen. ze is al jaren nierpatient en allebei haar nieren werkte niet meer. hierdoor moest ze bijna dagels 5u aan de nierdialyse. hierdoor takelde ze erg hard af. heel erg vermoeid, heel erg vermagerd, alles deed pijn... tot ze "eindelijk" het verlossende telefoontje kreeg, een nierdonor alsnog gevonden! ze werd een aantal uur later geopereerd en nu is het al 3 maanden geleden en het gaat gelukkig hardstikke goed. maar ik begrijp dus zeker je bezorgdheid! ook wil ik even zeggen dat het niet altijd slecht af moet lopen!! ik wens je alle goedheid van de wereld! veel steun en sterkte in deze moeilijke tijd! ik hoop dat jou verhaal net zo mag eindigen als het mijne!
Lieve Aisha heel veel sterkte! Een erg onzekere en spannende tijd voor jou en je familie. Ik hoop dat er snel met behandeling begonnen mag worden en de prognose (en bovenal de positieve leefkracht van je moeder) gunstig mag zijn. Ik weet uit ervaring dat het vaak lastiger is de machteloze bijstaander te zijn dan de patiënt zelf.
Dank jullie wel voor jullie lieve woorden. Dat geeft een mens hoop. Gelukkig is het ook niet opgegeven, maar je voelt je idd machteloos in zo'n situatie. We zijn heel positief en gaan ervan uit dat het goed gaat komen op de een of andere manier. Nogmaals bedankt!!!
Heel veel sterke met je mama lieve Aisha!! Lijkt me vreselijk om te horen soms denk je er wel eens over na wat als mama.... maar probeer positief te blijven! Groejes en digi knuf van mij
Hoi Aisha, Ik wil je even heel veel sterkte wensen in deze tijd. Ik weet hoe het is om in die verschrikkelijke onzekerheid te zitten. Ik heb dit ook gehad met mijn moeder. En helemaal als ze nog geen behandelplan hebben ga je je toch extra zorgen maken. Ik leef met je mee en hoop voor je dat ze snel wat gaan doen en dat de behandeling aan gaat slaan. Mijn moeder heeft er 8 jaar tegen gevochten maar voor haar was er geen behandeling meer en ik moet haar nu sinds 3 weken verschrikkelijk missen, en dat nu ik net zwanger ben van haar 3e kleinkind en daar leefde ze altijd voor want die kleintjes waren haar allesie. Je kan me altijd een PBtje sturen ofzo als je je ei kwijt wil ofzo. Echt ik heb er ook altijd heel veel aan gehad als ik me ei ergens kwijt kon. Nu nog steeds want ik heb een hele fijne buuf waar ik lekker kan beppen als ik het weer kwijt wil. Heeeeel veel sterkte nogmaals met dit verschrikkelijke nieuws.
Ja gelukkig zijn ze tegenwoordig al veel verder dan bijv. 10 jaar geleden. Zie trouwens bij een aantal dat jullie uit Rotterdam of omgeving komen. Ik ook, woon op Rotterdam Zuid.
Wat naar nieuws zeg.. Ik zat het met kippenvel te lezen.. Mijn vader had ook longkanker, en die hebebn ze een long weg gehaald en hij leeft nog.. Ik hoop dat jij ook zulk goed nieuws mag ontvangen over een tijd! Sterkte
Ik heb well op Zuid gewoond maar tegenwoordig weer terug in Vlaardingen. Maar ja dat valt tegenwoordig ook gewoon onder Rotterdam toch
Ja dat is goed nieuws idd, maar waarschijnlijk heeft mijn moeder het ook in haar andere long zitten en dan is de kans dat ze gaan opereren weer kleiner volgens mij. We zitten nu gewoon nog in een onzekere tijd en dat maakt het moeilijk. In het begin ging het best snel en nu moet je wachten en daar wordt je niet gelukkiger van helaas. Je gaat allemaal scenarios afspelen in je hoofd. Wil haar nog niet kwijt, ze is mijn alles!!
Heel veel sterkte. Zulk nieuws slaat in als een bom. Mijn moeder kreeg vorig jaar ook te horen dat ze kanker had. Vele operaties en chemokuren later is ze er nog steeds en gaat het eigenlijk best goed. De artsen zijn erg tevreden en wij dus ook! We hopen dat ze nog lang bij ons mag zijn!
Ik werk in Vlaardingen toevallig, bij een gasboer op industrie terrein het Scheur. Wat is de wereld toch klein.
Jah ik woon ook in rotterdam tegenover het alexandrium, heb vroeger wel altijd gezwommen in het sportfondsen bad... Nou meid ik duim voor je!
Jeetje wat een verschrikkelijk nieuws. Ja die onzekerheid is verschrikkelijk.. Sterkte de komende tijd!!! @ Danoontje, jij nog gecondoleerd.. En ook heel veel sterkte!! Voor jullie allebei een knuffel!!
@Ingrid en Aisha Dank je wel, het is echt en mega zware tijd. Me moeder was me allesie en t gemis word dagelijks alleen maar groter. Zeker omdat ik dr elke dag zag en we hingen elke dag aan de foon. Maar ik wil niet het topic naar me toe trekken hoor, het gaat nu om Aisha die deze topic gestart is om dat ze het nu moeilijk heeft. Maar ik vind het natuurlijk lief dat jullie nog even op mij gereageerd hebben