Ons zoontje is 3,5 jaar, heeft een spraak achterstand en lijkt ook een ontwikkelings achterstand te hebben. Daarbij lijkt er ook sprake te zijn van een gedragsstoornis. Hij is inmiddels ingeschreven op een dag behandeling voor zijn spraak maar zit nu wel een beetje met het school dilemma. Weet iemand in hoeverre een kind alsnog kan mee komen met een achterstand? Hoeveel extra aandacht kan een kind krijgen? Het is een druk mannetje, typische peuter/kleuter denk ik. Maar dan met zijn 'eigen' trekjes. (Bijv alles moet op een bepaalde manier, expres pijn doen van anderen, veel gillen, ontzettend slecht luisteren, gooien met dingen enz) We hebben hulp thuis vanuit cjg en hun vermoedde autisme. Op die dag behandeling voor zijn spraak hebben ze voldoende ervaring om te zien of er inderdaad sprake is van een gedragsstoornis en/of achterstand. Ik heb vanmorgen wel inschrijfformulieren gehaald voor school, maar eerlijk gezegd denk ik niet dat hij het daar zal redden. Weet iemand hoe dat in zijn werk gaat op school? Medisch kinderdagverblijf zou nu het beste zijn waarschijnlijk maar de wachttijden zijn daar zo lang dat het geen nut heeft hem daar aan te melden. Daarom nu in eerste instantie naar die 'taal school' in de hoop dat zijn gedrag ook beter word als hij beter praat.
Ik lees vooral vermoedens in het verhaal. Misschien is het goed om bv eens vanuit een instantie samen met een gedragswetenschapper te gaan kijken wat er nu werkelijk aan de hand is. Wat heeft hij nodig om goed te kunnen functioneren en wat sluit aan bij zijn behoefte? Vanuit daar een plan te trekken welke school en ondersteuning hem kunnen bieden wat hij nodig heeft.
Omze dochter heeft een verstandelijke beperking, ontwikkelingsachterstand en er zijn vermoedens van autisme. Wij gaam binnenkort kijken bij een tyltylschool. Ik zou als ik jou was met de begeleiding van de taalschool kijken naar een vervolgplek. Bij ons kijkt de orthopedagoog van het revalidatiecentrum waar ze nu zit mee. Ik denk dat ze op de taalschool ook wel zo iemand hebben.
Klopt, het is vooral dat andere mensen dingen denken. Bij die taal school zouden ze wel zien of er meer aan de hand was. Geen idee hoe we hem nu zouden kunnen laten testen/onderzoeken.
We hebben nu alleen te thuis begeleiding vanuit cjg en hij krijgt logopedie. Taal school is via de logopedist van het zh gegaan, maar die dacht dat een mkd misschien een betere plek was maar dat niet kan ivm wachtlijsten. We weten ook niet wanneer hij op de taalschool terecht kan. Maar thuis word het gewoon lastiger om met hem om te gaan. Alles is een 'strijd'. Niks is goed.
Je zou zelf contact op kunnen nemen met het MKD. Ik heb er voor mezelf geen ervaring mee, maar wel gehoord dat tegen iemand hier in de regio ook was gezegd dat er wachtlijsten waren, maar bij bellen naar het MKD bleek er wel plaats te zijn. Dus dat is zeker het proberen waard!
Mijn zoon is met 3,5 jaar gestart op dagbehandeling van Kentalis met vermoeden van autisme en ontwikkelingsachterstand. De eerste maanden is eigenlijk niets anders dan observeren: wat speelt er allemaal bij dit kind? Wat heeft het nodig? Zit het hier op zijn plek of heeft hij iets anders nodig? etc. Het lijkt mij dat aan iedere vorm van dagbehandeling voor kinderen ook een orthopedagoog of gedragsdeskundige verbonden is en die zal meekijken naar het kind. Vanuit de resultaten van observatie en respons op geboden behandeling zullen ze verder kijken naar de 'toekomst', en dus ook naar welke school geschikt is voor hoe je kind nu functioneert. Als jij nu inschat dat een reguliere school het (voorlopig) echt niet gaat worden, dan zou ik ook geen inschrijving doen. De kans is groot dat jouw moeder gevoel het bij het juiste eind heeft. Mijn zoon was bij de leeftijd van 4 jaar absoluut niet school-rijp. Zat wel op de juiste plek bij Kentalis en kon daar gewoon blijven zonder dat er iets 'bijzonders' moest gebeuren. Hij ging 4 dagen naar de dagbehandeling in plaats van naar school. Toen hij 5 jaar werd vond men het beste voor hem om nog (even) op dagbehandeling te blijven, hij heeft toen tijdelijk ontheffing van leerplicht gehad. Met 5,5 jaar is hij gestart op speciaal onderwijs in kleuterklas. De school waar hij heen zou gaan heeft hem op dagbehandeling geobserveerd om te beoordelen of hij zou passen in hun leerklimaat, alvorens het definitief gemaakt werd. In zijn groep zat een kindje dat met 4,5 jaar naar regulier is doorgestroomd omdat dit werd ingeschat als beste optie voor hem. Ik zou het dus nu 'open' laten en afwachten wat de dagbehandeling jullie gaat brengen. Ik hoop dat hij snel mag starten, want ik weet nog hoe loodzwaar die periode was, wachten op een behandelplekje zonder dat je echt goede hulp thuis hebt... Succes!
Mijn oudste is destijds met spoed op het mkd geplaatst omdat wij ook onze twijfels hadden voor het starten op de basisschool. Hij had al wel de diagnose ASS maar zijn ontwikkeling was zo disharharmonisch dat we geen idee hadden waar hij stond en wat hij aan zou kunnen. Na uitgebreid onderzoek op het MKD en de SON-R (non verbaal intelligentieonderzoek) kwam advies cluster twee. Dat had nog wat voeten in de aarde en is toen pas gestart toen hij 4,5 was, maar dat is het wachten waard geweest. Als je hem laat starten op school, moet school uiteindelijk gaan zeggen dat ze handelingsverlegen zijn. Daarom hebben wij hem ook niet eerder of eerst laten starten op een reguliere school. Maar goed, dat was kort voor de wet passend onderwijs werd ingevoerd. Zal nu misschien anders lopen, maar laat je goed informeren. Wij hadden ook hulp van iemand van de stichting waar de peuterspeelzaal onder viel. Weet alleen niet meer de functie van deze dame was.
Vanmiddag hebben we weer overleg gehad met de thuis begeleiding. Ze gaan een gesprek regelen tussen - ons - hun - stek jeugdhulp - cjg - logopedist - kinderarts - taal school - mkd In de hoop dat we met zijn alle een plan kunnen maken voor hem. Taal school en mkd kunnen dan samen kijken waar hij op zijn plek is. Jeugdhulp gelijk voor het gemeente stuk (aanvragen van dingen). Ze snapten wel dat het zo niet meer ging. Caylen kreeg een "woede aanval" met hun erbij. Dat zei genoeg.