Da's precies de reden waarom wij gewacht hebben tot ons meisje jarig was. daarna meteen gaan oefenen en raak...dus is maar goed dat we ff gewacht hebben.
Ik heb hier ook altijd meegeschreven en ik was weer in verwachting toen sam 7 was en ik moet zeggen dat de tweede zwangerschap een makkie was en de bevalling ook! Mar dat kan natuurlijk per persoon schelen. Mij is het erg meegevallen. Nu erg druk, maar ook ontzettend genieten van onze knullen met 16 maandjes verschil! @ Beastie gefeliciteerd meid!! Super gevoel weer he!!
Hey dames, even snel een berichtje vanuit apeldoorn. rebecca doet het geweldig.. gaat alles ontdekken, pakt alles vast en stop het in haar mondje, brabbelt als een gek. ze slaapt 10 to 11 uur per nacht.. en ze zit nu op 4 voedingen van 200cc zo ineens liet ze zelf de 5e voeding weg. binnen de familie is het drama, maar dat vertel ik later nog wel even. ga snel weer verder want heb niet zoveel tijd. oh ja, ik heb waarschijnlijk een flatje met 3 slaapkamers . sorry dat ik niet kan reageren. Liefs
ik zou toch minimaal even 9 maanden even je lichaam de kans geven om natuurlijk te herstellen das nog snel maar handiger qua planning omdat de andere dan al loopt (en je mag soms helemaal niet tillen als je bv verzakking hebt (waar je dus meer kans op hebt als je zo snel weer zwanger word) wie ga je dan je eerste laten tillen? is toch handig als ze al een beetje kunnen lopen..toch? maar daarnaast wat is de haast? geniet gewoon even lekker het gaat snel genoeg waarom zou je het nog sneller willen laten gaan, ik zou minimaal 9 maanden even wachten en gewoon even van je kindje genieten ipv meteen de volgende te willen..
nog een beetje last van je hormonen ofzo? Ik ben zelf ook snel weer zwanger geworden maar denk wel met mijn hersens ipv hormonen even je lichaam laten rusten en dus de kans op complicaties verminderen is wel zo verstandig, maar daarnaast snap ik niet goed waarom je soms zo snel verder wilt? Is het nu niet leuk of mis je nog wat, is er een leegte, waarom zou je niet even jezelf de kans geven om goed te herstellen en dus je bestaande kindje meer mama te geven (want als jij plat moet liggen heeft ze ook niets aan je en dat in haar eerste levensjaar is wel erg heftig!) Het zijn dus niet alleen gevoelens maar ook praktische zaken waar je aan moet denken en door al die hormonen die nu nog in je lijf zitten denk je daar vaak niet aan, je weet in principe nog geeneens hoe je kindje echt "werkt" want het doet nog amper wat behalve slapen, het is nu nog heel makkelijk... straks begint pas het "opvoedwerk" Mijn enige vraag is dus waarom wil je zo snel? waarom niet even lekker genieten van hoe het nu is? En als je deze vragen al zeuren vind.... dan moet je je VK horen over hoe voorzichtig je moet doen omdat je zo snel perse zwanger wilde worden, en misschien wel de rest van je leven incontinent rondloopt (want ja dat hoor je niet van al onze oma;s die de een na de andere kregen en nu allemaal met depend lopen)
Misschien wel vanwege weinig leeftijdsverschil tussen de kleine en de volgende. Uit eigen ervaring weet ik dat dat erg prettig is! Dus niks geen eigen belang.
Isademi (geloof ik): ze moet het altijd nog zelf weten natuurlijk, ik vind je nogal veroordelend over komen. Ik zelf vind het erg snel, en daarom vroeg ik ook of ze niet bang was voor complicaties. Maar als zij denkt dat ze er goed aan doet, moet ze het vooral doen toch?
vooral doen maar niet zeuren dan als je complicaties krijgt die simpel te voorkomen waren door even wat geduld te hebben en gewoon te genieten van je kindje. Jouw kindje heeft liever een gezonde vrolijke mama dan eentje die niet lekker in haar vel zit, haar gezondheid schaad door snel een brusje te willen voor haar kindje, als je een voorbeeld wilt stellen voor je meisje laat je zien dat je als vrouw zijnde genoeg van jezelf houd om je lichaam de nodige rust te geven en zo bepaalde complicatiekansen te verkleinen. Leer eerst gewoon lekker je eigen kindje op je gemakje kennen ze is nog maar 8-9 weken en moet dan haar mama al delen omdat ze moe is, pijn in haar bekken heeft, misschien wel een verzakking krijgt en dus helemaal niet meer opgetild mag worden of erger nog als je opgenomen moet worden in het ziekenhuis mis je het eerste jaar van je kindje voor een groot gedeelte, dat zou toch zwaarder moeten wegen als je broertje of zusje, je kindje ziet heel dat voordeel niet hoor..
Ik ben trouwens helemaal niet anti snel weer een tweede maar wel een beetje met verstand ipv hormonen.. dus gewoon even je lichaam laten rusten ..
En gelukkig gaat daar dit topic over en nu is jou standpunt wel duidelijk hoor. Het kwam op mij ook redelijk veroordelend en aanvallend over. Hoeveel maanden zit er tussen jou kleintjes? Bij mij 16 maanden. De oudste was 7/8 maanden toen ik in verwachting raakte. We waren vanaf de 4e maand bezig. Ik geniet er ontzettend van. Een hele makkelijke zwangerschap en bevalling gehad. Zo kan het dus ook! Ben benieuwd naar verschil tussen die van jou! Liefs Pooh
20 maanden, ik heb 9 maanden gewacht toen weer met speciale medicatie begonnen om verstandig zwanger te worden omdat ik meer kans heb op miskramen e.d. (ik maak geen vit B12 en B11 aan in mijn lichaam heb dus hoge doseringen nodig) ik was zwanger toen onze zoon net 1 jaar werd in die maand zijn we pas voor het echie gegaan en meteen raak.. Begrijp me niet verkeerd het is best wel leuk om er niet al teveel tijd tussen te hebben zitten en dat jij een m akkelijke zwangerschap heb gehad is keigoed maar in het algemeen heb je meer kans op complicaties en das zonde daarvoor houd ik teveel van mijzelf en mijn gezin. Ik krijg zoiezo veel grotere kindjes (boven de 10 pond als ze me door laten lopen dus loop al met 3 maanden met een 6 maanden buik qua grootte dus dat heeft er natuurlijk ook mee te maken dat het best wel zwaar is , als je amper een buik hebt dan is het begin al wat makkelijker qua tillen enzo.. Ik vond het trouwens NU nog moeilijk en niet eerlijk tegenover onze zoon dat mama niet altijd lekker was, en hij wel mijn aandacht wilde en ik plat moest omdat ik een punctie moest, vruchtwater verloor, toen weer een virus had die kwaad kon voor de baby hierdoor heb ik toch al genoeg gemist ik was blij dat het niet zijn eerste jaar was in elk geval maar ik vond het nu al niet altijd even leuk.. voor hem dan.. voor mezelf natuurlijk ook niet maar ik kan relativeren een kindje wil gewoon je aandacht...
@ Isademi: ik ben het gedeeltelijk met je eens hoor. Het eerste jaar van een baby gaat zo snel voorbij. De eerste weken slaapt je baby vooral. Mijn dochter is nu met 11 maanden ook echt geen baby meer maar een dreumes die je constant in de gaten moet houden (optrekken, kruipen, kastjes openen enz) En of een tweede zwangerschap voorspoedig gaat dat weet je natuurlijk nooit. Moeheid hoort de eerste 3 maanden (of langer) bij een zwangerschap en ik ben nu af en toe 's avonds al kapot en dan ben ik niet eens zwanger. Maar aan de andere kant je weet nooit of je een voorspoedige zwangerschap hebt. Ik ken ook iemand waarvan haar kindje 3,5 jaar is en zij zwanger was van de tweede en niet echt een voorspoedige zwangerschap gehad heeft. Voor een kindje van 3,5 jaar is het ook niet leuk als mama zich niet lekker voelt en even wilt gaan liggen (misschien nog wel veel moeilijker omdat niet alle kindjes van 3,5 jaar nog een middagdutje doet). Leeftijd van je kindje heeft er dus niet zoveel mee te maken. Ik lees dat jouw kindjes 20 mnd schelen. Hoe oud zijn jouw kindjes nu en hoe gaan ze met elkaar om?
de oudste is nu 2 en onze dochter is 4 maanden jong. de oudste vind zijn zusje wel heel leuk maar slaat net zo makkelijk haar harses in het besef is er nog niet echt haha voor hem is het gewoon een popje.. Ik kon nu soms al uitleggen dat mama moe was en dat we even samen gingen slapen dat was dan wel een voordeel aan dat ie iets ouder was...
@ isademi: goed in de gaten houden dus, je peutertje haha. Ze hebben het besef natuurlijk ook nog niet van een jonger broertje/zusje op die leeftijd.
nope nog niet echt haha, bepaalde dingen weer wel, hij helpt me mee met de pampers weggooien, doekjes aangeven, en kust haar voetjes als ze in de box ligt maar je moet het idd in de gaten houden.. Ik heb trouwens wel al een lichte verzakking eraan overgehouden maar dat komt meer omdat ik vrij grote kinderen krijg en achteraf gezien had een jaar extra wachten zelfs nog beter geweest. Maar omdat ik een hele hoge kans heb om vervroegde overgang hadden we niet zo heel veel tijd.. stel dat we nog zouden besluiten dat we een derde zouden willen dan moet ik zoiezo wachten tot ze allebei lopen omdat ik helemaal niets mag tillen tijdens een zwangerschap dus minimaal moet onze jongste nu 2 jaar zijn en dan ben ik "al" 30 en mijn moeder ging de overgang volledig in met 32...
@ Isademi: leuk hoor die kinderliefde! Erg vervelend dat je er een verzakking aan over hebt gehouden. Komt dat doordat je grote kindjes hebt gekregen of omdat je ze "snel" (nouja valt op zich ook nog wel mee) na elkaar gekregen hebt? En heb je veel last van die verzakking? Hebben jullie de wens om een 3e kindje te krijgen? Begrijpelijk dat als je een hoge kans hebt om vervroegd in de overgang te raken er weer snel voor wilt gaan.
nou mijn man niet zo (die wilde eigenlijk altijd maar 1 kindje) maar die ziet ook wel het leuke in van broers en zussen (hij is enigskind) we zouden eerst stoppen maar laten nu even de optie open en hebben het er over 2 jaar nog eens over.. (want nu wil ik zoiezo eerst goed genezen) ik heb er niet superveel last van, maar ik was net optijd en heb goed geluisterd naar de artsen.. goed oefeningen gedaan en nu is het bijna normaal (zover dat kan na 2 kids haha) het is een combi van zware, grote kindjes, en redelijk snel (na 11 maanden) vandaar dat ik probeer om andere mense te attenderen dat je er niet altijd te licht over moet denken, je moet alles in overweging nemen en dan een beslissing maken maar zeker niet te licht over denken.. je moet wel de rest van je leven met je lichaam door en laten we eerlijk zijn met depend lopen op je 30e is niet erg aantrekkelijk of gewenst.. ik ben blij dat het me nu bespaard is gebleven maar laat straks eerst alles checken als we perse een derde zouden willen..
Lieve Isademi- Ik neem het je niet kwalijk dat je mensen erop wilt wijzen dat het beter is om wat langer te wachten. Je moet wel weten dat je goede raad niet altijd in goede aard valt. (zoals je al gezien hebt) Hoe zou jij het vinden als ik tegen jou zeg dat ik het echt niet slim van je vind om al zo snel nadat je je man hebt ontmoet zwanger te raken. Je kent die persoon nieteens! Je hebt geen idee hoe hij je zal behandelen en laat staan hoe hij met kinderen omgaat. Hoe kun je nu na een maand al weten dat hij HET helemaal is en dat je de rest van je leven samen wilt zijn met hem? Nu heb jij het echt getroffen en hebt 2 lieve kindjes en een lieve man. jij hebt een groot risico gelopen om zo snel zwanger te raken en alles is op zijn pootjes terrecht gekomen Begrijp me niet verkeerd meid. ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel?
Mijn punt is- Iedereen neemt risico's. We zijn allemaal oud en wijs genoeg om te weten wat we willen en pros en cons tegen elkaar af te wegen. Soms gaat het goed en soms gaat het fout...