Mijn zoontje van 3,5 doet af en toe weer net alsof hij een baby is. Volgens mij imiteert hij het van de creche ( waar ook kleine babietjes zijn). Hij gaat raar eten en soms zelf kruipen en maakt dan baby geluidjes! Weet niet goed wat ik ermee aanmoet, is er misschien iemand die dit herkent?
Heel normaal zo'n fase. Het beste is vaak negeren. Gewoon niet luisteren als hij zo iets vraagt, alleen op normale toon. Het spelen is op helemaal niet erg, maar hij moet op andere momenten wel normaal doen. Bij het eten zou ik zijn bord aan de kant zetten en hem de keuze geven voor normaal eten, of niks ( want baby's eten niet mee aan tafel)...
Heel herkenbaar! Hebben we hier ook een poos mee gezeten, best irritant. Als je er snel vanaf wilt zonder tegen zijn fantasie in te gaan (want op zich is het een goed teken), kan je het beste erin meegaan en ervoor zorgen dat het hem slecht uitkomt. Zoals deepfreeze ook zei: baby's eten niet aan tafel, baby's slapen de hele dag dus ik breng je lekker naar bed, baby's mogen nog geen koekjes, dat soort dingen. Ik heb de fout gemaakt door het eerst schattig te vinden en hem als babietje te gaan knuffelen, maar daardoor heeft mijn zoontje het heel lang volgehouden... Hij is hartstikke leuk hoor, maar ik was het babygedoe behoorlijk zat op een gegeven moment!
Heel herkenbaar ! Mijn dochter deed dat vanaf bijna 2 tot een paar maanden voordat ze 3 werd. Ik vond het ook heel vreemd en ik heb er toen zelfs een topic over geopend. Bij haar was het heel erg, ze liep ook over straat als een baby alsof ze haar eerste pasjes deed inclusief baby geluidjes en dat bijna de hele dag door. Maar het is goed gekomen
Miin dochter deed het ook maar niet extreem. Heb het gezien als een rollenspelletje van haar en gaf haar dan soms de opdracht voor een andere rol (nu ben jij de mama, of nu ben jij een prinses). Dan hield het snel op.
Hmm wij doen het (nog steeds) op vaste momenten. Namelijk in het weekend na het douchen mag ze als een baby in mijn bed liggen "opdrogen" terwijl ik me aankleed. En vanaf de bso naar huis speelt ze altijd "baby noud" Gelukkig laatste keer dat we daar waren kon baby noud al lopen... Dus dat maakt het een stuk makkelijker Ben ik er klaar mee... Dan zeg ik "ok, nu ben je weer Anne Sophia.. En ik ben weer mama." En dan is het meestal ook wel klaar
Mijn zoon doet dit regelmatig. Ik behandel hem dan na het douchen als baby. Overmatig knuffelen en helemaal platkussen en nog meer knuffelen. Dan heeft hij er snel genoeg van en is het weer een poosje klaar met baby spelen.
Wij doen dat ook standaard na het douchen. Dan wil hij graag dat ik hem helemaal inpak met handdoeken. Dan is hij een 'babypakketje' en mag hij lekker even op schoot liggen (in plaats van zitten) en dan zing ik wat wiegeliedjes terwijl hij op zijn vingers zuigt. Hij vindt het echt heerlijk. Soms knuffelen we dan op bed nog even verder. Ik vind het ook wel lekker eigenlijk, haha. Af en toe wil hij ook tussendoor even 'babypakketje' zijn. En als het uitkomt doe ik dat ook gewoon hoor. Maar als het op een onhandig moment is, zeg ik dat ook gewoon en dan gebeurt het niet.
Onze oudste heeft het een poosje gedaan na de geboorte van haar zusje. Deels hebben we er aan toe gegeven. Ze kwam dan regelmatig even vragen om "boertje doen"... dan kroop ze bij me op schoot, buik tegen buik, moest ik haar rug wrijven... en dan liet ze een boertje en was het verder klaar.
Volgens mij is dat heel normaal gedrag... Ik snap dan ook niet zo goed waarom je het zou moeten negeren. Ik ga er gewoon in mee hoor.
ik ken het wel, toen onze dochter geboren was had ik in 1 keer nog een baby van 2 jaar erbij. hij kon al heel goed praten lopen enz maar plots was hij ook het babytje. vreselijk irritant. ik zei dan ook dat als hij het op een normale manier kon vragen, mama dan wel wilde luisteren. hij was er gauw klaar mee
Volgens mij is dit vaak voorkomend hoor. In het kinderdagverblijf zien we dit wel vaker. Ik zou er gewoon in meegaan eigenlijk... op een bepaald moment willen ze geen baby meer worden genoemd en houden ze er vanzelf mee op