dan zal hier de stemming toch even om moeten slaan meneer laat hier een schaaltje chips vallen, je moest hem eens horen godverdomme kutzooi! dan denk ik veeg het even op en pak een nieuw schaaltje het is een echte dramaqueen haha een dramaking eigenlijk
@Rox en Mieke: Thanks. En nee, niet meer gegaan... . Ik krijg nu het geld terug van lief... maar 't blijft zonde.
wat een verhalen, geen tijd om bij te lezen. Misschien morgen dan ben ik vrij maar heb ik het ook druk genoeg. Ga nu slapen. Welterusten voor iedereen die nog niet in dromenland is... Gr. Kat
Waarom wordt ik toch elke keer vergeten. En lala is ook nog niet zwanger. Ik ben zo'n beetje het langste bezig van allemaal en zie mezelf ook als vaste kern al kletste ik soms niet elke dag zoveel. Maar ik vergeef je hoor. Alvast veel succes de 17e. Weet niet of je het nog leest maar heeft je mannetje al zijn test gehad? En hoe is dat gegaan, is alles goed? Ik ben er ook niet elke dag dus je mag me ook pb-en als je erover wilt praten. Nou meiden, dit moest ik even kwijt. Kon het niet laten.... Ben vanavond op kraamvisite geweest. Wat een schatje zeg. Echt een klein popje. Een dikke knuffel voor jullie allemaal, ik ga weer kan het toch niet laten om zo nu en dan even te spieken en te reageren. Liefs Zora
Ff snel bijgelezen, maar niet alles onthouden. Heb alleen even de foto's van de cavia's gezien, maar dat is toch niet normaal? Die komen er zo uit? Arme mamacavia...... Ik dacht ook dat ze klein, kaal en blind zouden zijn.......
Late reactie, was gister druk met andere dingetjes.. Maar Daan, dat weet je al he? Ik vond het in eerste instantie best moeilijk, omdat je weet dat je gaat aankomen. Nu is het bij mij redelijk netjes gegaan de eerste maanden. Ik woog ook altijd thuis, niet op de vk-praktijk. Mijn eigen weegschaal. De laatste weken ging het wat harder, maar daar doe je nix meer aan op dat moment. Ik moet ook zeggen; ik vond het zo belangrijk dat beebje goed groeide in mijn lijf, ik wilde er echt goed voor zorgen! En dat gevoel was heel sterk tijdens mijn zwangerschap. Achteraf had/heb ik ook weer moeilijk mee, met mn lijf zoals ie nu is. Maar dan kijk ik naar mn meisje en dan maakt dat zooooo ongelooflijk veel goed. Klinkt clichee, maar het is echt waar. Ik ben niet eetstoornisvrij, omdat ik merk dat het in mn hoofd nog niet goed zit. Ik gedraag me er eigenlijk nagenoeg niet meer naar nu. Automutileren doe ik al een hele tijd niet meer, zeker anderhalf jaar denk ik. Met de nodige moeite overigens.
Mogge trouwens! Ik denk trouwens ook dat het altijd wel voor een stukje zal blijven hangen (eetstoornis). Qua hulpverlening: ambulante therapie (half jaar gehad ofzo?), toen door naar dagbehandeling (eerst 2 weken opname voor eetstructuur) 5 maanden, daarna 8 a 9 maanden deeltijd (3 dagen in de week) dagbehandeling, nazorg ambulant aantal maanden. Ik vind het idioot als mensen bij een eetstoornis reageren met 'als je maar niet aan kinderen denkt'. Voor zover de eetstoornis enigszins onder controle is, zijn er toch echt veel ergere dingen! Meiden, ik ga werken. Tot vanmiddag/vanavond!
Goedesmorgens! Zora en Lala, tuurlijk horen jullie erbij! het zonnetje schijnt, moeders gaat aankleden en de schapjes doen en dan de rest van de dag lekker van mijn knulletje genieten
Reageren mensen zo . En kan het denken aan kinderen niet als een soort houvast werken, zoals met stoppen met roken soms? Of is dat raar gedacht van mij? Werk ze .