welkom vliegje, het is hier een heel fijn topic, allemaal lieve meiden die elkaar steunen door dik en dun zijn jij en je man of vriend al lang samen? gaan jullie voor je eerste kindje?
Dank voor je interesse Mijn man en ik zijn bijna 7,5 jaar samen waarvan bijna 3 jaar getrouwd. En ja, we gaan voor een eerste kindje. Het is bij ons alleen iets wat gepaard gaat (bij mij) met angsten. Ik heb 2 zwaar gehandicapte broers en omdat men niet weet wat ze hebben of waar het vandaan komt, kan men ons ook niet vertellen of het erfelijk is. Mijn oudste broer is vorig jaar overleden.. Maar we willen toch de sprong wagen en zien wel waar het schip strand
Nee we hebben besloten voorlopig gewoon net als andere stellen te beginnen (dus ook de reguliere onderzoeken, misschien wel vruchtwaterpunctie). We zijn wel al sinds 2005 3x bij het erfelijkheidscentrum geweest. Ze hebben kunnen ontdekken dat mijn ouders ver weg familie zijn van elkaar (in 1700 komen er dezelfde voorouders voor in hun stambomen). Het kan zijn dat er dus een fout gen die beiden voorouders droegen, samen is gekomen bij mijn ouders. In dat geval heb ik het 'goed' gedaan, mijn man komt uit een andere stad (in ons dorp trouwen veel neven en nichten met elkaar.. waardoor afwijkingen dus veel voorkomen). Mijn man is zeker geen familie van me dus in dat geval hebben wij een verhoogd risico van 4% of de normale 3% die iedereen heeft. Zit het in het geslacht (ik heb dus 2 broers) dan is het lastiger voor ons en is de kans 12% op een gehandicapt kindje. We hadden ervoor kunnen kiezen om dan te gaan voor een meisje, dus IVF bevruchting en met een nieuwe methode kunnen ze het geslacht van een embryo al met 10 dagen zien en dus een meisje bij me terug plaatsen. Maar voorlopig willen we niet de malle molen in. We zijn inmiddels zover dat een kindje (in welke vorm dan ook) van harte welkom is. Als het gehandicapt is, redden wij het ook wel. Het is emotioneel wel enorm zwaar, ik heb dit natuurlijk mijn hele leven gezien bij mijn ouders. Zeker met het overlijden van mijn broer vorig jaar. Maar het verlangen is groot, groter als we dachten. En ik vraag mijn broer en oma van boven om steun... nog een nadeel van de afwijking van mijn broers, men kan het tijdens de zwangerschap zien aan de groei van de schedel. Maar... bij hun beperking blijft die pas bij de 8e maand achter. De groei. Niet eerder dus. En dat maakt het dus zo moeilijk!
nou ik heb niet bijgelezen hoor. Zag nl. dat er al een nr. 3 is, vandaar. @vliegje: welkom op dit topic en succes. Hoop dat alles goed gaat. Mijn vriend en ik hebben het weekend weer in de tuin gewerkt. We hebben nu 3 koi-karpers in de vijver van tussen de 20 en de 15 cm. Woensdag ben ik met mijn werk naar het Tunneke in Schijndel geweest. Het was een vrijgezellen avond. Het was erg gezellig. Heb ik verder nog iets gemist?
Onsukkie is bevallen van Louise, en Samantha van Daisy heeft voor het eerst doorgeslapen Sniffy! 3 Koi's? Dure hobby lijkt me
Ja de aanschaf is normaal gesproken wel duur. Maar we hebben weer geluk gehad. Mijn vriend kreeg nl. de pomp en het filter van zijn baas.
Hoi hoi, Deel 3 alweer. Wat gaat het toch snel zeg. Nieuwe meiden, welkom en hoop dat jullie snel zwanger mogen zijn. Groetjes Taby.
hihihihihih hier ook een koivijver met 15 japanse koikarpers van 25 tot 60 cm. wel heel duur. zal eens proberen om een keertje de foto's erin te zetten! nou hier staat de kast in elkaar van ons kindje. erug leuk. helaas erachter gekomen dat de plank die hierin zit ook beschadigd is. (hadden we niet gezien) maar ik ga morgen toch bellen dus zal dan dat ook doorgeven. dan kunnen we en nieuwe krijgen. bah wat is dat toch k*t. als ingen stuk zijn. en het eerste wasje gewassen en gestreken en toen nog een wasje gewassern en die hangt nu te drogen. gr kim
Balen kim dat die kamer zoveel stukken dingen heeft ! Vliegje, wauw wat dapper van je dat je zonder al die testen toch dr aan durft te beginnen. Heel goed van je, en mooie gedachte van je oma en je broer.
jaaaaaa die babywasjes wat is dat toch schattig! en inderdaad wat een gelul met die babykamer. echt kan zo kwaad worden en het is maar een plank IN de kast maar toch! mijn man wil er niets aan doen. maar ik weet het nog niet hoor