hee meiden, ik heb hier al veel gelezen, zou vorige week in de medische malle molen komen, ik heb pco en mijn partner zwak zaad, maar zijn zaaduitslag was zo slecht dat ik niet eens met hormonen mag beginnen. ik was in shock, vooral toen de gyn begon over ivf en dat dat meteen ook het eindstation is, heb meteen gezegt dat ik het zaad nog een keer wil laten testen over 3 maanden, ondertussen stoppen met roken, en vitamines nemen. ik heb me nog nooit zo gevoeld als afgelopen week, het voelt alsof het over en uit is, wat als het niet lukt? ik heb nog wel vragen over de zaaduitslagen maar ik durf niet meer te bellen, mijn vriend had begrepen dat mischien kui of ui nog een kans zou zijn,maar ik begreep juist dat de kwaliteit daar beter voor moest zijn, en wat als het dat niet is....... hoe houden jullie je hoofd zo rustig, de zenuwen gieren dag en nacht door mijn lijf, ik probeer allerlei redenen te verzinnen waarom het slecht was ( beetje naast het potje geschoten, man 8 weken ervoor een hernia operatie en niersteenanvallen gehad en dus behandeld met zware medicatie, hij heeft vroeger 2 keer de bof gehad en vanwege pijnklachten hernia een medicinaal hennep roker ( dagelijks) natuurlijk is hij daar meteen mee gestopt en ligt nu met een electrische deken in bed, dat helpt ook wel iets tegen de rug. ik ben gewoon wanhopig, ik kan niet leven zonder een kind, al is het er maar eentje. Hoe doen jullie dit? ik snap dat dit voor mij en m,n relatie ook niet goed is, we zijn al 12 jaar bij elkaar en ik ben 26 en dus nog jong zei de gyn pppfffffff m,n tranen zijn op. vinden jullie dat ik me aanstel ,valt het allemaal misschien best wel mee en hoe groot is de kans met ivf dat het lukt? xxxxxx jo
Je stelt je absoluut niet aan! Ik zou ook in een mega shock zijn. Dit is gewoon niet wat je wou horen. Ik weet verder niets af van ivf behandeling (hoop ook niet zover te komen) dus daar kan ik je helaas niet mee helpen. Ik kan alleen maar zeggen dat ik het heel erg voor je vind en ik hoop dat de uitslag over 3 maanden wel goed zal zijn. Dikke knuffel.
Je stelt je zeker niet aan hoor, ik herken het wel wat je schrijft, het brengt best een hoop spanningen en stress met zich mee (niet tussen mijn vriend en mij) maar geestelijk wat het met je doet als je in de MMM terecht komt. Mijn vriend en ik praten er heel veel over en ik geloof ook wel dat onze tijd nog wel komt. Maar ik begrijp dat het bij jullie iets erger is dan bij ons en dat is niet leuk als je dat te horen krijgt. Ik hoop dat je door de behandelingen toch nog zwanger mag raken en dat jullie een mooi kindje zullen krijgen. Heel veel sterkte en succes. Dikke knuffel. Liefs wolly
Tja hoe hou je je rustig. Lang en veel praten. Veel vragen aan de artsen, veel lezen en het uiteindelijk over je heen laten komen. Ik denk ook dat het per persoon heel verschillend is. Ik wens jullie heel veel succes. Groetjes, Elvira
Ja vooral veel samen met elkaar erover praten. Het lijkt nu het einde van de wereld. Maar geloof me als je eenmaal de mmm ingaat en wat verder bent ga je je grenzen verleggen . En ooit komt vast de dag dat je een posi test in handen hebt. Succes verhaal: Ik heb pco , man slecht zaad en zie mijn banner, zelf zwanger geworden in een afgebroken iui ronde , wel met hormonen maar zonder hulp voor de zwemmers.
in het begin houd je je helemaal niet rustig! ik was ook helemaal even uit de running toen we de MMM ingingen. maar later went het, en vind je je plaatsje erin. nu ik vandaag heb gehoord dat het icsi word, ben ik ook weer van slag! maar ik weet dat als ik er eenmaal mee bezig ben, ik ook weer meer hoop krijg op hetgeen waar we het allemaal voor doen: een kindje.
wij hebben ook de uitslag van onze test gehad vorige maand.. en ben ook ontzettend geschrokken.. erg weinig en slecht bewegend... 0% goede en 16% langzaam bewegende... ik hoop dat wij nog voor ICSI in aanmerking kunnen komen.. maar ook k ben erg bang voor dat het helemaal NIET gaat lukken.. as. maandag moeten we voor t eerst naar de gyneacoloog... ik ben erg bang!
je stelt je zeker niet aan! toen ik het net hoorde stortte mijn en me mans wereld even helemaal in,ik dacht ook meteen van o nee zometeen lukt het nooit! toen ik van de pil af ging had ik nooit gedacht dat ik na een tijd zo erbij zou zitten. maar na heeel veel lezen en praten vond ik er toch een plekje voor. we praten en lezen nog steeds veel,maar we hebben het een plekje gegeven. en elke dag hoor ik de dokter nog zeggen "jullie kunnen kinderen krijgen maar wel met wat hulp " dat houd mij ook een beetje sterk. mijn mans zaad is erg slecht,en binnenkort krijgen we een inteek voor IVF,ik heb ook nu echt het gevoel van oke we "werken" eraan het komt goed. en ik denk vaak aan de positieve verhalen wat ik op deze pagina vaak lees,geeft wel hoop. veel succes meid!liefs mounia
Ik heb ook dagn dat ik bloednerveus ben en huilerig en het zwart in zie! maar daarna pak ik mezelf weer op en ga ik er weer voor! Vroeg naar bed, sporten en in het weekend samen leuke dingen doen om uit de ziekenhuis sfeer te komen! Het is niet makkelijk ,maar je moet moed houden! Sterkte!
heel wisselend, de ene keer sta je op de top van de berg, om vervolgens weer het diepe dal in te vallen..zoals nu: eindelijk 2 eitjes, is het 2 dagen later geexplodeerd tot min 4 eitjes, dus afbreken die hap..na 17 maand pas 7 echte pogingen gehad
jeetje wat een boel antwoorden en reacties in zo,n korte tijd. het is fijn om jullie antwoorden te lezen. Het is ook zo onzichtbaar, niemand in mijn omgeving behalve papa,s en mama,s weten het, mijn beste vriending heeft verklevingen aan haar eirerstokken, maar heeft nu nog geen kinderwens. ik wil dit niet met haar bespreken omdat ze zelf al zo ongerust is over haar eigen situatie. dat maakt het ook gewoon zo moeilijk. en natuurlijk word iedereen plotseling zwanger...... al m,n vriendinnen. deze week ( precies de week van deze uitslag) heb ik 2 kraambezoekjes gehad, ben na 20 min weer weg gegaan omdat ik moest werken ( dat was eigelijk niet zo en ik vind het zo erg te moeten liegen) en daarna veel huilen in de auto. het is fijn hier te kunnen praten en je verhaal kwijt te kunnen, ik voel me niet meer zo alleen. xxxxx jo
Het klinkt allemaal heel herkenbaar in de oren josee! Wij waren ook helemaal ten einde raad toen we hoorden dat ICSI de enige oplossing zou zijn. En je stelt je dan al helemaal voor dat eht dus nooit gaat lukken. Gelukkig hebben de meiden hier en hun verhaal mij geholpen. Het wachten in ziekenhuizen duurt allemaal zo lang maar uiteindelijk leef je van stapje naar stapje en is het toch zover eer je er erg in hebt. Wij hebben vandaag al de punctie gehad.. dus zo snel kan het gaan. Bij ons is ook in een korte tijd iedereen die we kennen zwanger geworden. Ook mensen die hun leven helemaal niet op orde hebben, dat is gewoon oneerlijk en die mensen staan er niet bij stil dat het helemaal niet zo vanzelfsprekend is... maar na een dagje huilen en veel praten met mijn mannetje kom ik zoiets weer te boven. De keyword is in ieder geval blijven praten met elkaar! Dat scheelt zoveel.. Ook hebben wij trouwens acupunctuur gedaan en dat is ook een aanrader! Dat ontspant, en helpt zaadproductie te verbeteren en bij de vrouw de innesteling en alles te stimuleren... Heel veel succes in de MMM en hopenlijk snel goed nieuws. xxx
Hoi Jo, Ik heb de onderzoeken en uiteindelijk de IVF-ICSI procedure ervaren als iets dat je ondergaat. Telkens ga je een stapje verder. 'Tuurlijk hadden wij ook twijfels en wilden we al gelijk verder vooruit kijken. Als start is stoppen met roken en Vitamine C met Zink slikken prima! Heel veel sterkte gewenst. Groetjes, Danielle PS. onze kleine meid is ruim 5 maanden en ik realiseer me nu pas dat wat we hebben meegemaakt niet alledaags is. Ben ook een soort dagboekje begonnen met data van onderzoeken en ziekenhuis bezoeken/behandelingen in een brief aan mijn dochter, waarin ik haar uitleg hoe ze is ontstaan met alle emoties die daarbij horen.
Schrijven is hier ook het sleutelwoord. Wij gingen van niets naar ICSI en dat was best heftig. Ik heb alles opgeschreven, twee dikken boeken vol inmiddels. Dit heeft mij goed geholpen. Misschien kun je dit proberen. Erover praten is ook vaak fijn, maar dat moet bij je passen. Hier zit je in elk geval goed! Heel veel succes meid! Elmo
Dagmar: Voor ICSI hebben ze maar 1 zwemmer nodig...dus dat kan eigenlijk altijd. Probeer positief te blijven meid! Elmo
Ook een langzame Dagmar. Want bij ICSI spuiten ze het zaadje in de eicel. Hij hoeft dus niet meer te zwemmen, naar bijvoorbeeld het eitje in de baarmoeder. Juist die stappen worden overgeslagen. Heel veel succes. Groetjes, Elvira
ok bedankt voor je reactie.. er is wat dat betreft zo weinig info.. wij hebben het al dikke maand te horen gekregen maar niemand die ons iets kan vertellen.. via dit forum lees ik dat ICSI wrs de enige mogelijkheid is met zon uitslag.. maar ik hoor niks over de langzame zwemmers zeg maar.. morgen... pfffff eindelijk het gesprek! ben zo benieuwd en zooo zenuwachtig...
Graag gedaan. Morgen zullen ze dat ook allemaal wel vertellen hoor. En er zijn hier genoeg meiden met ervaringen hiermee. Dus als je vragen hebt gewoon posten en dan komen de antwoorden echt wel. Succes morgen. Groetjes, Elvira
hey meid, je wereld stort in als je zoiets hoort. en het is ook heel moeilijk om vrolijk te zijn. ik start volgende maand met ivf, toen ik dat hoorde kon ik alleen nog maar huilen, maar je geeft het een plekje en hier schrijven vind ik heel fijn. ik wil je heel veel succes wensen met alles wat voor jou komen gaat. x lisa