Hoi allemaal, Mijn man (28) en ik (27) zijn nu bijna 4 jaar bezig om zwanger te worden, maar na 2 miskramen heeft het helaas nog niet zo mogen zijn. We hebben zo lang gewacht om naar het ziekenhuis te gaan, omdat ik zo bang was dat we te horen zouden krijgen dat het niet mogelijk was om zwanger te worden. We zijn afgelopen november naar het ziekenhuis gegaan en beginnen volgende maand met IUI behandeling. Het blijkt dat we beide niks mankeren, alle onderzoeken zijn positief dus snap niet waarom het niet lukt. Ik merkte wel aan mezelf dat ik het na de uitslag heel erg opgelucht was, hier liep ik al zo lang mee. En blijkt dat we dus gewoon zwanger zouden kunnen raken. Maar nou is het dus zo dat ik denk dat ik zwanger ben, ik heb symptomen die ik nog nooit zo sterk gevoeld heb. Morgen is mijn 1e dag van mijn menstruatie dus ik twijfel gewoon ontzettend omdat dit onze laatste kans is dat het "natuurlijk" gaat. En ben bang dat ik het gewoon teveel hoop en mezelf gek aan het maken ben. Ik ruik alles enorm sterk, kan geen vlees bakken zonder mn neus dicht te houden, mijn borsten zijn gespannen maar niet echt pijnlijk, ik ben vorige week wat roze/rode afscheiding verloren, ik ben veel duizelig, last van maagzuur opboeren en heb heel erg last van windjes laten (enorm gênant) en ben vooral heel erg moe. Ik weet dat ik gewoon moet wachten en dat ik waarschijnlijk gewoon ongesteld ga worden, maar ik moest het even delen met iemand. Ik wil het nog niet tegen iemand zeggen omdat ik bang ben dat ik straks moet zeggen dat het niet zo is, dus vandaar dat ik hier even alles eruit gooi hihi. Ik hou jullie op de hoogte en ik duim dat het raak is zodat we heerlijk kunnen genieten van dit wondertje, zo niet dan hoop ik dat de IUI aanslaat en dat we alsnog zwanger mogen raken.
Als ik maandag nog niet ongesteld ben, ga ik testen. Is wel heel spannend idd. Mijn moeder heeft bij mij en mijn zussen nooit een positieve zwangerschapstest gehad met urine, altijd met bloedonderzoek dus we zullen zien.
Hou je niet teveel vast aan hoe het met je moeder is gegaan. Je bent je moeder niet Hoop van harte dat je spontaan zwanger bent geworden en dat het hele traject niet meer nodig is. Duim voor jullie!
Spannend! Zou geweldig zijn als het op de valreep nog wel zelf lukt! Heel spannend, wij krijgen als het goed is morgen ook een doorverwijsing voor iui (denk ik) Zal voor je duimen!!
Bedankt allemaal, ik hoop het ook zo. Ja ik durf niet te testen omdat ik zo bang ben voor een negatieve test. Dus ik wacht het gewoon af, als ik niet ongesteld word de komende dagen ben ik er wat zekerder van. Dank jullie voor het duimen, hopelijk helpt het! @sterre01: spannende tijd voor de boeg dus, zijn jullie al lang bezig? Ik zal ook voor jullie duimen!
Ik snap dat je niet durft & bang bent voor een negatieve test! Wij zijn al bezig sinds oktober 2012, alle onderzoeken al gehad & alles blijkt bij ons goed te zijn. Waarom het bij ons niet lukt is een raadsel
@ Sterre01 Ow ja stond eronder, hihi ben nog nieuw hier. Jullie zijn ook al een tijdje onderweg dus, wij hebben idd hetzelfde, alle onderzoeken zijn positief, dus ik snap ook niet waarom het bij ons tot nu toe nog niet gelukt is. Maar we hopen dat het nu raak is zodat we de medische molen kunnen overslaan, zo niet dan gaan we daar gewoon vol goede moed in! Ik duim dat het bij jullie snel raak mag zijn! @maris22: dank je wel, wij ook, nog even geduld hebben (is zoooo moeilijk) en dan hopelijk goed nieuws!
Ik was even nieuwsgierig, heb je al getest? Zou heel mooi zijn als het net voor iui voor jullie zou lukken. Hier vandaag posigetest!
Helaas ben ik 4 dagen later ongesteld geworden, was balen, maar het had ook wel heel bijzonder geweest na 4 jaar. Ik heb afgelopen donderdag een HSG gehad en alles was goed. Dus donderdag ook begonnen met de eerste hormoon behandeling. Was best eng om de spuit te zetten, maar is gelukt. Ben erg benieuwd of het nu mag lukken via deze weg. Bedankt voor jullie steun!