Hallo dames, Ik zit even met een vraag en hoop dat er meiden zijn die in het zelfde schuitje zitten of zaten. Over 2 weken begin ik aan mijn eindstage van het HBO, kantoorbaan en scriptie schrijven. Op school heb ik alles gehaald dus ik hoop in juni mijn diploma te halen. Nu is het zo dat ik al een aantal jaar weet dat ik PCO heb, en helaas behoorlijk zware variant. We zijn al een jaar de behandelingen aan het uitstellen omdat ik mij afgelopen jaar wou richten op school en dat ik alles haalde zodat ik in mijn laatste half jaar alleen mijn stage hoef te halen. Nu zijn we op een punt gekomen dat het echt tijd wordt om te proberen, en dat willen mijn vriend en ik ook erg graag. We zijn er klaar voor, vriend heeft een vast contract gekregen en we wonen nu 2 jaar samen. Alleen is mijn vraag, moet ik open kaart spelen tegen mijn bazin op stage? Ik moet namelijk als ik de MM in stap, meerdere keren 's ochtends naar het ziekenhuis, als goed is wel voor werktijd, en ik denk dat de hormonen ook wel een aantal bijwerkingen gaan krijgen. Mag mijn bazin mij om deze reden de stage plaats afpakken? ik ben namelijk echt bang, dat mocht het lukken tijdens stage, ik op straat wordt gezet en dus mijn studie niet kan afronden. En vanaf hoeveel weken moet ik het haar vertellen op het moment dat het zover is? Hopelijk kan iemand mij helpen.
Dit wil je waarschijnlijk niet horen maar ik Zou eerst eens je eindstage afmaken ( of in ieder tot mei wachten).
Ik zelf loop nu stage, en ben in maart klaar. Ik ben onverwachts zwanger geraakt en ik ben in September uitgerekend. Ik heb nog niets gezegd op mijn stage, ik hou het nog liever stilletjes. Als ik jou was zou ik dat ook doen en je van je beste kant laten zien. God weet of je er een baan aan overhoudt.
Volgens mij heeft iedereen het recht om zwanger te worden. Of je nu werknemer bent of stagiaire. Mocht het nu in het gunstigste geval meteen lukken ben je al afgestudeerd op het moment dat je met verlof zou gaan. Dus in die zin hebben ze er geen 'last' van op je stage. Voor mij zou het geen reden zijn voor uitstel, helemaal omdat het in jouw situatie niet zo makkelijk gaat. Ik kan me wel voorstellen dat ze niet zo blij gaan zijn als je heel vaak onder werktijd weg moet. Daar zul je wel openheid over moeten geven vrees ik. Misschien kun je die uren inhalen en bijvoorbeeld langer blijven. Ik zou niet weten waarom je bazin de stageplaats zou intrekken. Als jij gewoon goed werk levert zullen ze dat echt niet doen hoor!
Zouden die paar maanden echt zo'n wereld van verschil maken? Omdat je zegt dat het nu echt wel tijd wordt? Anders zou ik toch nog een paar maanden wachten (april/mei), en geen risico lopen met je opleiding... Dat zou zo mega zonde zijn...
Ze mag niet je stageplek afnemen omdat je zwanger bent, maar ze kan wel verwachten dat je de tijd die je naar de dokter bent gaat inhalen op andere momenten. Ik weet niet hoe vaak dat zal zijn.. Wat eerder wordt gezegd is misschien wel iets om over na te denken, als je een paar maanden wacht dan kan je er misschien een baan aan overhouden. Ik heb vanuit mijn stage een baan aangeboden gekregen en dat is toch wel een erg fijn begin van je carriere. Vanuit die baan heb ik ook mijn huidige (betere) baan gekregen (via via). Stel dat het gelijk lukt en je bent in juni al 4 maanden zwanger (en vertelt het op je stage) dan is de kans zeer klein dat ze je een baan gaan aanbieden. En als je zwanger bent en gaat dan solliciteren dan maak je het jezelf ook heel moeilijk om een baan te vinden. Helaas zijn werkgevers ondanks alle wetgeving toch best moeilijk over zwangere vrouwen, of over vrouwen met hele jonge kinderen. Dit zijn misschien dingen om eerst goed over na te denken.
Ik ben ook zwanger geraakt tijdens mijn eindstage en zie geen reden om het uit te stellen.. Ik weet niet hoe vaak je naar het ziekenhuis moet, maar totdat je niet meer weet zou ik er niets over zeggen op je stage.. Misschien is het ook verstandig om je bazin beter te leren kennen dan kun je op een later tijdstip altijd nog inschatten hoe ze zal reageren en of je het wil vertellen of niet..
De kans is klein dat ik hier een vaste baan aan overhoud, is mij ook al verteld daar. en het is te overbruggen als ik tijdje thuis zit. Ik denk namelijk niet dat een baas het ziet zitten als die mij aanneemt en ik binnen een jaar alsnog met verlof moet. Heeft zo zijn voor en nadelen. het naar het ziekenhuis gaan wordt geen probleem, voor de echo's kan ik tussen half 8 en half 9 terecht, en ik mag zelf weten hoelaat ik op stage begin als het maar tussen 7 en 9 is. zkh en stage liggen 2 straten van elkaar vandaan. Ik kijk eerder op tegen de bijwerkingen van de hormoon medicatie?
Ik vond zelf mijn eindstage best zwaar. Als ik er aan denk dat ik nu stage had moeten lopen dan had ik dat niet gekund. Je moet je bedenken dat je je heel moe kan voelen als je zwanger bent. Het zou zonde zijn als je het niet haalt. Ik snap ook wel dat je niet wilt wachten met zwanger worden. Je kan beginnen met proberen, maar je moet niet vergeten hoe zwaar het zal zijn. Helemaal in combinatie met de hormoonbehandeling.
Ze moeten dan wel net plek hebben. Ik was ook medisch en ik zat wekelijks in het ziekenhuis (om heel andere redenen) en ik heb vaak genoeg gehad dat mijn voorkeurstijdstip al vol zat. En ver vooruit plannen kan ook niet, want dan zijn de roosters van het ziekenhuis nog niet bekend. Naast de bijwerkingen van de hormonen, weet je ook niet hoe je lichaam op je zwangerschap reageert. Als je heel misselijk wordt en je kan je afstuderen daarom niet afronden, terwijl je al die tijd wel voor een diploma ging, zou ik ook tot mei wachten. Ik snap dat dat moeilijk is, maar aangezien je om advies vraagt, is dat hetgeen dat ik zou doen. Je bent als ik naar je naam kijk 22 jaar, daar zijn veel vrouwen jaloers op😊.
Ik heb mijn scriptie mogen verdedigen toen ik 38 weken zwanger was en alhoewel ik het prima te doen vond (en het een bewuste keuze was) zou ik het afstuderen niet onderschatten. Ik ben namelijk nog geen week later bevallen en behoorlijk moe in de weken na de bevalling.
Na juni zou je dan klaar zijn met je stage? Dan zou ik, hoe moeilijk ook, het nog een paar maanden uitstellen. Wie weet duurt het een jaar voordat je zwanger bent, wie weet ben je meteen zwanger. En het is zonde als je door kwaaltjes/teveel ziekenhuis bezoeken je stage niet haalt. Als het nog 2 jaar zou duren dan snap ik dat je niet meer wil wachten, maar nu is het 'maar' een half jaar. Volgens mij ben je trouwens pas uiterlijk met 6 maanden verplicht door te geven dat je zwanger bent (met werk is dit iig wel zo). Maar meestal is het daarvoor al duidelijk natuurlijk Ik heb mijn studie ook afgerond tijdens mijn zwangerschap, alleen had ik mijn praktijkstage al afgerond voordat we er aan begonnen. Ik moest alleen nog mijn scriptie schrijven en dat kon ik gewoon thuis doen. Maar als ik het over kon doen zou ik er nooit meer voor kiezen Want ik was zo ziek tijdens mn zwangerschap, dat ik amper aan mn scriptie toe kwam.
Hier ook PCOS. Ik zou het ook echt even uitstellen. Dit is je laatste jaar, je eindstage.. De tijden voor de afspraken zullen dan misschien het probleem niet zijn, maar onderschat het niet. Als ik naar mezelf kijk zat het echt 24/7 in mijn hoofd. De dagen waarop ik afspraken had was ik in mijn hoofd alleen maar daar mee bezig. Bij Clomid had ik echt enorm last van bijwerkingen.. Hoofdpijn, opvliegers, trillerig, chagrijnig, aura's zien (soort lichtflitsen icm soort van slow motion zicht. Beetje lastig uitleggen, maar echt super vervelend). En als je dan ook nog stage moet lopen/afstuderen is dat echt wel enorm pittig. Ik zou er dus echt nog even mee wachten.
Ik wilde ook nog even zeggen dat, stel dat je gelijk zwanger wordt, het best zwaar kan zijn. Ik moet zeggen dat ik de zwangerschap heel erg onderschat heb en alleen de leuke kant zag. Ik merk nu dat ik heel erg moe ben, al 25 weken lang, de eerste 14 weken misselijk geweest inclusief meerdere keren spugen per dag, en nu ook bekkeninstabiliteit. Ik hoorde vooraf altijd de mooie verhalen over het stralen en de baby voelen, en dat zijn zeker leuke dingen!! Maar er zijn een heleboel dingen die heel zwaar kunnen zijn. Als je dan ook nog stage moet lopen en een scriptie moet schrijven is dat heel pittig. (ik heb een kantoorbaan, dus ook niet fysiek zwaar werk, maar toch pittig) Hier zou ik ook even over nadenken voordat jullie ervoor gaan. Het zou, ook met PCOS, heel snel kunnen gaan.
Ik snap je gevoel. Ik zit vanaf volgende week met hetzelfde. Ik ben door de pil heen zwanger geworden en dus zeker niet gepland maar ontzettend gewenst. Ik heb 25 jan me echo en geschat ben ik dan rond 7 a 8 weken. Op de 25ste begin ik ook aan mij afstudeerstage van 6 maanden, 36 uur in de week op kantoor. Ik zal dan met 8 maanden zwangerschap pas klaar zijn. Daarnaast werk ik nog 20 uur ernaast en moet ik dan elke ochtend 50 min reizen om bij mijn stage aan te komen. Dit gaan zware maanden worden maar ik weet waar ik het voor doen. Wel ben ik bang om het aan hun te vertellen maar het zal wel moeten. Succes!