Even een klaag momentje. En ik maar denken dat ik geen last had van mijn hormonen, tot 2 weken geleden ik spontaan begon te huilen omdat de kinderstoel niet doorging. Sindsdien kan ik om stomme kleine dingen huilen. Maar dan ook echt tranen met tuiten met als vervolg dat ik daarna mezelf gruwelijk sta uit te lachen en me vriend me totaal niet snapt.. Zou je dit in de hand kunnen krijgen. Of is het nou eenmaal een gegeven wat je er zo bij krijgt?
Ik heb het tot nu toe vier keer gehad. Dan vind ik mezelf ont-zet-tend zielig en huil ik ook tranen met tuiten. Als het dan over is, dan is er ook niets meer aan de hand. Buiten dit heb ik ook eerlijk gezegd vrij weinig last van hormonen, dit is echt het enige (beaamt mijn vriend ook, het is niet zo dat ik dat zelf alleen vind )
Haha heel herkenbaar! Van de week was ik volledig over mn toeren, alleen toen ik klaar was wist ik echt niet meer waarom ook alweer
Komt nooit meer goed met die hormonen! Hier nog geen tranen met tuiten maar hang er wel vaak tegenaan. Ben nou bijna 40 weken zwanger van nr 3 en ben er klaar mee dus heb nogal een zelf medelijden en kan wel janken. Eigenlijk is er helemaal niks aan de hand en moet ik gewoon de normaal doen maar ja zeg dat maar tegen mijn hormonen!
Kan hier ook janken om iets wat maar een beetje zielig is. En laatst om een paar filmpjes bij RTL Summer night kwam ik niet meer bij van het lachen... Mijn vriend zat mij weer uit te lachen om mijn idiote lach haha
In het begin van de zwangerschap heb ik er ongelovelijk veel last van gehad, tot grote ergernis van mijn vriend. Nu heb ik er soms met vlagen nog steeds last van maar dit gaat sneller over dan de weken in het begin. Denk eigenlijk niet dat je er wat aan kunt doen, bespreekbaar maken met je man of vriend is het enige.
Gelukkig is het huilen het enige..! Hij zei zelfs dat het allemaal wel meeviel met de hormonen, had denk ik verwacht dat ik mega gruwelijk chagerijnig zou zijn Gelukkig kan hij er wel om lachen, ik iets minder hahah
Haha zo herkenbaar!! Gisteren waren we gewoon aan het knuffelen toen ik plots begon te huilen Snotteren en snikken en ik kon hem niet zeggen waarom! Hihi op dat moment besef ik gelijk ook hoe gek mijn man me wel niet moet vindenhij kan er wel om lachen Voor ik zwanger was had ik dit absoluut niet! Ik ben nu 17weken en heb wekelijks wel zo'n 'emo huilbui' zonder reden.
Ik heb de laatste weken opeens dat ik heel onzeker ben en bang ben dat mijn vriend vreemd gaat, terwijl er echt totaal geen aanleiding voor is, heb er ook nog nooit mee te maken gehad. Sinds een week is het gevoel gelukkig weer minder. Mijn vriend kon me vertellen dat ik dat bij mijn eerste twee zwangerschappen ook heb gehad in de laatste weken haha, was k zelf alweer vergeten.