Hallo VK's, Vorig jaar ben ik ingeleid (vanwege macrosomie). De bevalling ging het echter niet zo soepel en mijn zoontje is geboren met behulp van de vacuümpomp. Toen zijn hoofdje geboren was, bleef hij echter met zijn schouder steken achter mijn schaambot (schouderdystocie). Door snel optreden van de gynaecoloog en iedereen erom heen is hij toch nog vlot 'los gekomen'. Zijn apgarscores waren 4 - 6 - 8. Gelukkig heeft hij er verder helemaal niets aan over gehouden. Ik had helaas wel behoorlijk wat schade opgelopen, maar ook dat is inmiddels genezen. Nu willen wij graag een tweede kindje en ik durf niet meer. Ik wil wel heel graag, maar ben zó bang dat het kindje dan weer vast komt te zitten. En dat we deze keer niet zoveel geluk hebben.. Ik weet ook wel dat iedere zwangerschap anders is en dat je niet mag vergelijken, maar toch.. Zou deze voorgeschiedenis een reden kunnen zijn voor een gynaecoloog om te kiezen voor een keizersnee? Ik weet dat een keizersnee ook niet zaligmakend is, maar het lijkt me wel veiliger. Groetjes, Roosje
hoi, als je zo tegen een tweede opziet vanwege dit verhaal is het verstandig om nu al een gesprek met een gynaecoloog aan te vragen om de mogelijkheden te bespreken. Je angst is reeel, maar een keizersnede is ook niet alles! Bovendien is het vaak niet nodig. Je zwangerschap kan wel extra vervolgd worden met bloedsuiker controles (dat zal sowieso gebeuren als Ruben aan de grote kant was). Op het eind kunnen groei-echo's gemaakt worden waarbij kan worden ingeschat hoe groot het kindje is. Dan kan worden besloten om eventueel eerder in te leiden. Bespreek het in elk geval, dat kan een hoop rust geven! Mirjam