Hoi allemaal, Ik heb gister de eerste afspraak bij de verloskundige gehad. Heel erg blij, want het hartje hebben we zien kloppen Alleen nu stelde ze ook de vraag, wil je thuis bevallen of in het ziekenhuis... nu twijfel ik hier erg over.. In het ziekenhuis bevallen lijkt me gewoon veilig, omdat als er dan iets gebeurt alles bij de hand is. Thuis bevallen lijkt me daarintegen weer heel erg mooi en bijzonder, je eigen douche en dan in je eigen bed.. alleen als er dan iets gebeurt moet je alsnog naar het ziekenhuis... Wie wil haar ervaringen delen met mij??? Liefs, Knorretje
ik heb helaas geen keuze, ik moet in het ziekenhuis bevallen. Altijd heb ik geroepen dat als ik ooit zwanger zou zijn, ik toch naar het ziekenhuis zou willen. Dat idee heb ik nog steeds wel een beetje, dan weet ik gewoon zeker dat alle zorg bij de hand is. Zeker omdat het vanaf hier toch zeker 20 minuten rijden is naar het ziekenhuis en ik het niet zie zitten om hals over kop met weeen in de auto te moeten zitten. Van de andere kant hoor ik veel vriendinnen zeggen dat thuis bevallen heel fijn is omdat je dan lekker in je eigen omgeving bent. Je kunt de tijd doden door dingen te doen die je leuk./ fijn vind. En als je bevallen bent, hoef je niet nog eens in de auto terug naar huis. Een overweging die je echt zelf moet maken denk ik. Succes in ieder geval, je hebt nog even de tijd om dat te beslissen toch?
Van de eerste zou ik thuis bevallen omdat de HA het toen nog deden. Maar meneer wou er na 24uur niet uit dus moest ik na het ziekenhuis met persdrang vreselijk! In het ziekenhuis kwam ie er zo uit, maar ik voelde me er niet op me gemak maar ik ben ook niet zo ziekenhuis mens. Bij de 2e werd ik ingeleid in 1,5uur bevallen maar ik vond het vreselijk. Hoeveel mensen ik wel niet aan me bed heb gehad, steeds aan de hartmonitor de kleine, kon nergens heen alleen maar liggen werd echt gek. Bij de 3e ben ik heerlijk thuis bevallen in 3uurtjes. Lekker in me eigen omgeving kon doen wat ik wou, als ik wou lopen deed ik dat, nog een wasje gedraaid enz....ik hoefde pas te liggen toen ik moest persen. het was heel rustig alleen me man, vk en de kraamverzorgster. Was heel blij met de bevalling. Nou zou ik graag nog een 4e willen maar op de een of andere manier durf ik niet meer thuis te bevallen. Maar met persdrang na het ziekenhuis wil ik ook niet weer dus mocht ik ooit weer zwanger raken dan heb ik nog 9 maanden om erover na te denken haha....
Bij de 1ste in het z'huis bevallen(poliklinisch). Was helemaal goed, toch wilde ik het de 2x thuis proberen en dat is gelukt. Ik vond het heerlijk en hoe raar het ook klinkt het was gewoon soort van gezellig. Lekker je eigen spullen om je heen, je eigen douche. Ik zou het zo weer doen. Ik was om om half 3 bevallen 's nachts, tot half 6 is de kraamzorg nog gebleven en daarna hebben we nog heerlijk geslapen tot 8uur. Had het geluk dat mijn oudste mannetje overal doorheen heeft geslapen en zelfs nog wat langer doorsliep dan normaal. Een hele goede ervaring dus.
Hier ook poliklinisch bevallen en dus alleen de kraam en VK erbij geweest.. Was ook heel relaxed.. In bad wanneer ik wou en het idee dat als er wat gebeurde, er ook ingegrepen kon worden vond ik erg fijn.. Bij deze weet ik nog niet thuis of in het zkh
Ik heb gekozen voor het ziekenhuis. Had geen medische reden bij mijn vorige zwangerschap, maar wilde graag in het ziekenhuis zijn voor het veilige idee. Uiteindelijk maar goed geweest, want Lars zat vast met de navelstreng om zijn nek en zelfs in het ziekenhuis is het allemaal maar net goed gegaan. Nu kies ik er weer bewust voor en heb ik ook een medisch indicatie dus mag thuisbevallen niet meer. Maar meis, je moet gewoon doen waar je je zelf het prettigst bij voelt. Ik kan me het vertrouwde van de thuisbevalling ook heel goed voorstellen. liefs loes
Het lastige is dat je moet kiezen, terwijl je zelf nog geen ervaring hebt. En de ervaringen van een ander, hoeven op jou niet van toepassing te zijn. Mijn ervaring: het voelde voor mij veiliger om poliklinisch te bevallen. Ik zag er wel tegenop om tijdens de bevalling met de auto te moeten. Ik heb dus bewust redelijk bijtijds aangegeven dat ik naar het zh wilde. De rit naar het ziekenhuis was niet echt "hieperdepiep hoera". Maar dat zijn weeën over het algemeen toch niet. Je eigen houding kiezen is natuurlijk fijner dan in een auto moeten zitten, maar op zich viel de autorit me toch mee. Mijn man moest me met de rolstoel naar boven brengen, want een eind lopen was er niet meer bij. Toen heb ik wel even geduimd dat ik geen bekende tegen zou komen. Ik heb een hele normale zwangerschap gehad. De ontsluitingsweeën duurden lang, maar er was niks abnormaals ofzo. Iets van 15 uur over de eerste 5 of 6 cm. Daarna in ietsmeer dan een half uur de laatste vier. Dat was wel pittig en toen heb ik dus om pijnstilling gevraad. Uiteindelijk heb ik die niet gehad. Ze kwamen net terug met de toestemming van de gyn, toen ze ontdekten dat ik al "persklaar" was. Het bleef dus een poliklinische bevalling, niks aan de hand. Helaas vielen mijn weeën na een paa keer persen bijna weg. Dus heb ik veel op eigen kracht moeten doen. De vk an het zh werd er al bij geroepen om een weeënopwekker toe te dienen. (Dit had thuis niet gekund, dus als ik nog niet in het zh was geweest, had ik op dat moment gemoeten.) Het prikken lukte niet goed. Ik wilde graag dezelfde nacht nog naar huis, dus ben ik terwijl ze met het infuus aan het prutsen waren zonder echte goede persweeën zelf maar gaan persen. Toen besloten de verloskundigen (ik had inmiddels vier dames om me heen staan) dat ze een fundus expressie gingen doen. Dat betekent dat de vk op je buik mee gaat duwen. Geen idee of ze dat thuis ook doen. Maar al met al was ik erg blij dat ik al in het zh was en dat er meer dan één vk bij was, want ons zoontje zat al even klem. Ik had er niet aan moeten denken om op dat moment nog naar het zh te moeten gaan. Hoewel het me handig lijkt om bij een eventuele tweede thuis te bevallen (geen oppas nodig) denk ik dat ik dan toch weer voor het zh zou kiezen. Ik weet niet wat er gebeurt zou zijn als ik thuis was gebleven. Ik denk dat ik dan met persweeën in een ambulance nara het zh had gemoeten. Dat lijkt me vresejk, dus ik ben blij dat ik er al was!
Ik heb gekozen voor thuisbevalling. Dit omdat dit voor mij de mooiste ervaring was (1ste in zh met vacuum, 2de thuis). Bij de 1ste wilde ik perse thuis bevallen, maar dat werd dus helaas zh. Bij de 2de wilde ik perse in het zh bevallen omdat de 1ste bevalling zo moeizaam is gegaan en onze zoon niet ademde en koorts had bij de geboorte. Dit werd dus een thuis bevalling omdat het heel snel ging en ik de keuze had om lekker naar boven te gaan of met persww de auto in...die keuze was snel gemaakt Maar goed ook want het was een geweldige ervaring. Ik heb bij de vk aangegeven dat ik het nu weer van de situatie af wil laten hangen...hoe ik me voel, wat mijn gevoel me zegt en natuurlijk hoe het vordert met de bevalling
Bij de eerste twijfelde ik. Thuis in mijn eigen omgeving leek me fijn, maar het ziekenhuis voelde veiliger. Mijn man twijfelde niet, hij wilde dat ik in het ziekenhuis zou bevallen. Maar hij liet mij wel de keus, ik moest het tenslotte doen. Maar oa door zijn mening heb ik uiteindelijk wel voor het ziekenhuis gekozen. Doordat ik uiteindelijk ingeleid werd, moest het sowieso in het ziekenhuis. De inleiding was zacht gezegd niet leuk, de bevalling zelf ook niet. J. wilde er niet uit en is uiteindelijk met de vacuumpomp geboren. Dit keer wil ik zeker weten ook in het ziekenhuis bevallen. Vind dat toch een veel veiliger idee.
bedankt voor de vele ervaringen... Ik weet ook dat ik mijn beslissing niet van jullie ervaringen kan laten afhangen, maar toch is het fijn om te lezen waarom iemand de keuze tot thuis of ziekenhuis bevalling heeft gekozen.. Gelukkig heb ik idd nog tot april volgend jaar om hierover de kniezen, maar vind het wel erg leuk om deze ervaringen te lezen.. Dankjewel allemaal
Ik wilde bij de oudste heel graag thuis bevallen. Alles stond klaar, uitgerekende datum voorbij en toen braken mijn vliezen...en bleek ze in het vruchtwater te hebben gepoept. Naar het ziekenhuis dus! En na 24 uur en pas 1 cm opgeschoten te zijn, heb ik 12 uur aan de wee-opwekkers gelegen, met ruggeprik en is het uiteindelijk een spoedks geworden, omdat ze te groot was voor mijn bekken. Tweede moest dus in het ZH geboren worden, maar vanaf 35 weken wisten we dat dit een geplande ks zou worden i.v.m. weer een grote baby. Doe wat je gevoel je ingeeft....er valt voor allebei wat te zeggen!
Ik wilde thuis bevallen, inderdaad omdat het me fijn lijkt in mijn eigen omgeving te zijn. Na 5,5 uur heeft de VK mijn vliezen doorgeprikt bij 8 cm ontsluiting, ons meisje bleek in het vruchtwater gepoept te hebben, hierdoor moesten we alsnog de auto in naar het ziekenhuis... En dat met persweeën!! Maar toch zou ik bij de volgende weer kiezen voor een thuisbevalling; als er iets is ben je snel genoeg in het ziekenhuis....
Van de eerste wilde ik graag thuis bevallen maar durfde niet. Ik ben toen in het ziekenhuis bevallen. Achteraf is dit een goede keuze geweest. Omdat mijn bevalling erg heftig was en ik na de bevalling een week moest blijven koos ik er de 2e keer ook voor naar het ziekenhuis te gaan want wat als het weer zo zou zijn... Hummel twee kwam snel, de bevalling verliep normaal en we mochten meteen weer naar huis. Toen ik zwanger was van nr 3 was de keuze snel gemaakt. Ik wilde altijd al graga thuis bevallen en omdat bevalling 2 normaal verliep durfde ik dat thuis ook wel aan. Achteraf gezien was dit ook een goede keuze want binnen een uur na de eerste wee was ze er al, dit keer had ik het ziekenhuis nier gered. Ik vond het thuis heerlijk. Mijn eigen spullen douche enz. Na de bevalling hoefde ik me ook niet aan te kleden en met de auto naar huis, ik kon weer lekker mijn eigen bed in kruipen.
Ik ben bij mijn 1ste thuisbevallen. Ik vond het heerlijk en erg intiem en ook wel gezellig. Nu had ik ook een droombevalling dus daarom ging alles thuis goed. Ook nu heb ik er voor gekozen om thuis te bevallen..mocht het toch zo zijn dat ik alsnog naar het zh moet is dat ook niet heel erg aangezien we op 5 min afstand wonen. Maar ik persoonlijk vind thuis bevallen erg prettig met alle eigen dingen om je heen
Eerste keer mocht ik thuis bevallen, maar ik was heel blij dat voor het ziekenhuis had gekozen. Nu ging ik met 4cm en nog niet echt pijnlijke weeen naar het ziekenhuis en anders had ik tijdens het persen nog gemoeten, was dus heel blij dat ik er al was. Mijn zoontje is s ochtends om 8.12 geboren en 13 uur waren we al weer lekker thuis. Deze keer wilde ik sowieso weer ziekenhuis, maar loop sinds kort bij de gyn, dus moet ik wel in het ziekenhuis. Van de eerste bevallingen eindigt uiteindelijk ongeveer 50 procent in het ziekenhuis. (ontsluiting die niet vordert, placenta die niet loskomt, totaal ruptuur enz)
Hier in Spanje mag je niet thuis bevallen, dus ik had geen keuze. Als ik die wel gehad had dan had ik toch voor het ziekenhuis gekozen. Gewoon veiliger in het geval van een noodsituatie, ik had spoed keizersnede nodig, en ook in het geval van pijnbestrijding, ruggeprik enz. Ik vond het ook leuk om thuis te komen met mijn baby.
Thuis, als ik niet naar het zh hoef liever niet. Vind het veelste fijn thuis en een super start. Nee hoor tijdens de bevalling hoorde ik dat de ambulance onderweg was. Ik heb toen zo hard geperst dat de kleine uiteindelijk toch nog te wereld is gekomen hier op onze eigen slaapkamer. Succes met je eigen keuze Liefs
Bij de eerste ben ik in het ziekenhuis bevallen. Toen de kleine er was wilde ik zo snel mogelijk naar huis maar we moesten een dag daar blijven. Heb de hele dag en nacht wakker gelegen terwijl ik echt super moe was en smorgens om 8 uur stond ik helemaal klaar om te gaan. Bij de tweede was ik thuis bevallen en wat vond ik dat heerlijk. Onze meid was geboren en ik had echt zoiets van, kom lekker buiten zitten, was mooi weer. Maar echt heerlijk, gewoon je eigen huis, bed en je eigen eten en drinken. Nou wil ik weer thuis bevallen maar dan moet onze meid zich wel nog omdraaien.
Ik zou nooit voor een thuisbevalling kiezen. En staat er nog voor 1000% achter. ik kreeg een stortbevalling, hierdoor kreeg ik zuurstofgebrek en onze oudste dus ook! Ze hebben gelijk kunnen opmeten via zijn hoofdje in mij en met de vacuum gehaald en de kinderarts erbij. Ze gaven aan als dit huis was gebeurd dat hij het waarschijnlijk niet gehaald had of gehandicapt was geweest door zuurstofgebrek. Bij de 2e ook geen risico genomen, ook hij had gepoept in het vruchtwater en zijn schouder bleef hangen, hij is er letterlijk uitgerukt want hij kreeg ook ademhalingsproblemen. Ook hij is ongeschonden mee naar huis gekomen. Het zijn mijn beste keuzes ooit! En gaan tig thuisbevallingen goed, maar als ik de verhalen hoor dat de ambulance met spoed moet komen en dat het allemaal op het nippertje is goedgegaan. Dan denk ik, zo relex vind ik thuisbevallingen niet! Bij de laatste kamer had ik een beval/kraamkamer. Dat is echt een aanrader! gr brenda
Ik ga in het ziekenhuis bevallen. Ik werk zelf in de gehandicaptenzorg en zie té vaak wat er mis kan gaan tijdens een bevalling. En daarom liever naar het ziekenhuis. Hoewel dat zeker geen garanties gaat geven, daar ben ik me goed van bewust. Maar het voelt voor mij wel prettiger. Plus dat het ziekenhuis hier ook 30min. vandaan is, incl. veel drempels haha dus dat zie ik niet zitten als ik halverwege de bevalling daarheen moet! Maar het is een keuze die je zelf maakt. Misschien dat als het ziekenhuis dichterbij was geweest, had ik wel thuis bevallen met de wetenschap dat de zorg dichtbij is. Maar dat is nu niet het geval.