Hoi Zijn er nog mensen die een beetje ongerust zijn over hoe de hond in huis gaat reageren wanneer de baby er is? Nogal wat mensen maken me bang. Anderen wuiven het probleem te makkelijk weg. Wat zijn jullie ervaringen hierover?
Wij hebben ook 2 hondjes. En toen ik geboren werd hadden mijn ouders ook al 7 jaar een hond is goedgekomen hoor. Maar wel belangrijk is , word me steeds weer gezegd, dat je hem niet aan de kant schuift dan kunnen ze zich verstoten voelen. Mijn nicht heeft zelfs al haar kinderen de eerste dag op een dekentje ff op de vloer gelegd en de hond laten ruiken en schoonlikken ( dit zou ik ook niet zelf doen maar oke) kindjes waren zo geaccepteerd zegt ze. Laat je niet bang maken door mensen!
ik heb er eigenlijk ook wel een goed gevoel bij. 'k Weet natuurlijk wel dat je ze nooit alleen mag laten. Misschien ga ik een extra slotje op de keukendeur steken want die gaat makkelijk vanzelf open. Als het nodig is kan ik dan even de keukendeur toedoen (wel opletten dat ik mezelf niet buitensluit dan natuurlijk). Af en toe ligt de hond nu echt met haar oor op mijn buik te luisteren
Ook wij hebben een hond, een Golden Retriever reu van ruim 12 jaar en ik ben totaal niet ongerust eigenlijk. Ik kijk er naar uit om hem straks aan zijn 'kindbroertje' te kunnen voorstellen. Maar hij is al oud en ik kan alleen maar hopen dat ie er straks nog is als het zover is. Onze Joy is trouwens helemaal van de kinderen, is stapelgek met ze en zal ze nooit (oké, ik zeg nooit nooit ) iets aandoen. Natuurlijk moet het niet te gek worden (ogen prikken, oren trekken etc. etc.) maar dat lijkt me logisch en daarbij komt nog dat we hem nooit zomaar alleen zullen laten met kleine kinderen en dus ook niet met de baby strakjes. Ik heb ook nog 2 neefjes en die hebben hem ook meegemaakt vanaf dat ze een jaar of 2 / 4 waren en het enige wat wel eens kon gebeuren toen is dat ie ze door zijn enthousiasme zowat omver liep, maar zelfs dat lukt 'm nu niet meer. Mijn stiefzoontje is nu 10 en die gaat geweldig met hem om, het vertedert me altijd hoe lief en beschermend ze voor elkaar zijn. Het kan misschien wat uitmaken welke soort hond je hebt en hoe oud ie is (een puberhond is wat moeilijker te handhaven dan een ouwe sok natuurlijk) maar je moet hem / haar goed leren wat zijn haar plaats is binnen het gezin en -zeer belangrijk- altijd consequent blijven, dan komt het denk ik altijd goed.
ik vond het in begin erg eng...wij hebben een zeer dominante/waaks hond (akita inu)..maar het gezin is haar alles...dus ook baby..maar toch...je blijft huiverig.. Ik liet mijn man ook altijd de hond aan de baby ruiken...ze wlikt heel zn handjes schoon..(k sta natuurlijk altijd paraat met natte doekjesss bleh hihih) en als hij huilt komt ze naar me toe of kijkt me aan...denkt dan dat er heel wat is...soms als mn zoontje in de box ligt en k bijv moet plassen...deur tegenover huiskamer...dan kijk ik altijd eerst even stiekum..maar mn hond blijft gewoon liggen... dan plas ik ff stil..maar als k ga douchen slaapt mn zoontje altijd in zn kamer...hond is altyd in de woonkamer... gaat ook nooit uitzichzelf naar zn kamer oid
niet al te druk om maken, ik heb hier 3 honden rondlopen superlief kinderen kunnen er alles meedoen (soms heb ik zoiets van grom of snauw een keer ofzo) ze doen nooit niks. Enige wat ik wel heb is dat ik wat angstig ben hoe ze tegenelkaar gaan reageren, dus dat ze de baby tegen elkaar willen "beschermen"
wij hebben een bruine labrador reu (vrij dominant) en ook nog eens erg druk want hij is nog maar 2,5 jaar. Maak me nog niet te druk over straks maar wat we wel hebben besloten is om hem overal bij te betrekken en hem zeker niet aan de kant te schuiven! Dat vind ik erg belangrijk en denk dat dit voor de hond ook goed is. Hij hoeft niet overal zijn snufferd tussen te duwen maar hij mag best komen kijken zonder dat hij telkens op zijn plaats wordt gestuurd. Ik denk dat hij het allemaal erg leuk gaat vinden in ieder geval!
Wij hebben een labrador. Die veel aandacht opeist, en wat ze ook altijd wel kreeg. Mijn jongens zijn 3 maanden te vroeg geboren en lagen in de couveuse. Iedere dag mochten hun een schoon knuffeltje in de couveuse hebben. De knuffel die een dag in de couveuse lag namen we mee naar huis om te wassen. Deze lieten we iedere dag even aan de hond ruiken. Toen de jongens thuis kwamen hebben we de maxi cosi's op de grond gezet en de hond zijn gang laten gaan. Ze heeft flink gesnuffeld en vond het erg interessant. Toen de jongens rond de 8 maanden waren hebben we wel wat problemen gehad omdat onze hond ineens minder accepteerde. Dit bleek met de rangorde te maken te hebben. Misschien kun je je daar wel in verdiepen voordat de kleine komt want dat is namelijk wel heel belangrijk voor een hond. Veel mensen passen de rangorde niet aan of weten er weinig van, waardoor het mis kan gaan. Wij hebben contact gehad met een gedragstherapeut en met die tips is het allemaal weer goed gekomen. De kinderen zijn stapel gek met de hond en de hond stapel gek met de kinderen. Ik laat ze echter nooit alleen bij elkaar. Ga ik naar de wc ofzo dan zit de hond in de gang te wachten.
Wat ik ervan weet is dat je honden/huisdieren, gewoon optijd moet laten wennen aan nieuwe spullen. Helemaal als ze er niet bij, op of in mogen. Dus niet te laat mee beginnen. En als de kleine er straks is, niet weg houden. Laten snuffelen, kijken, en probeer de aandacht te verdelen. Misschien kun je je hond nu ook vast laten wennen aan niet alla minute aandacht te geven als hij vraagt. Als je dat nog niet deed. Maak je niet te druk, komt vast helemaal goed!
Wij hebben een American Staffordshire Terrier een grote, actieve hond. Veel mensen zeiden dat dit een gevaarlijke hond is maar das echt niet zo. Wij hebben vanaf dat we thuiskwamen de maxi-cosi's met de jongens op de grond gezet en onze hond laten 'kennismaken' met hen. Wel erbij blijven natuurlijk! Als je je kind gaat afschermen zal je hond enkel nieuwsgieriger worden en zou hij agressief kunnen worden. Nu zijn onze jongens en de hond de beste maatjes en wij hebben nooit problemen gehad. Zeker dat we bij deze nieuwe ukkies het opnieuw zo zullen aanpakken!
Wij hebben een Bull Terrier en een Engelse Stafford. Allebei hartstikke leuk met kinderen (zolang de kinderen ze met respect behandelen). Natuurlijk moet je altijd alert blijven. Lees gewoon van te voren eens het een en ander over hoe je het het beste kunt aanpakken en wat je absoluut wel en absoluut niet moet doen, dan komt het vast goed. Vond het trouwens zo raar tijdens mijn zwangerschap vroegen mensen wel eens "En wat doe je nou met de honden?". Tja ehh.. dachten die mensen dat ik ze weg ging doen omdat er een kleine op komst was ofzo. Zei ik altijd maar dat we maar kijken of ze die kleine accepteerden en zo niet, dan moest die kleine maar weg, die kwam er immers als laatste bij wisten ze meteen niks meer te zeggen
Hahaha...dat zeiden mensen ook tegen mij over onze drie katten. Wat ga je er nou mee doen? Ik antwoordde altijd dat ik ze zou laten inslapen.... Stomme vraag, stom antwoord! Idd, de hond op tijd laten wennen en na de bevalling echt af en toe tijd uittrekken om de hond aandacht te geven zodat die zich niet buitengesloten voelt. Gaat vast helemaal goedkomen hoor!
Ik heb 2 "pleeg"kindjes in huis en zelfs ik krijg de vraag wat wij daarmee gaan doen nu ik zwanger ben Terwijl wij ook 2 honden (labrador en jack russel) en 3 poezen hebben. Ons huis is altijd harig! Stofzuiger moet ik soms wel 6 keer erbij pakken om de haren weg te halen, maar daar valt niemand over... Nee hier beginnen ze over 2 kinderen die hier al 2 jaar wonen! Wij willen trouwens ook de maxi cosi bij de honden houden als we thuis komen. Alleen weten we nog niet hoe we het bij onze hyperactieve labrador van 1 jaar gaan doen. Hij is zo lomp en onbehouden hihi, maar wel een hart van goud!
hier een pittige teckel/cairn terrier in huis van 2½ en een kleintje onderweg... onze reu kan ook aardig dominant doen en dan met name naar mijn vriend... maar ik probeer me eigen niet druk te maken over hoe dalijk als de baby er is.... onze hond is erg druk en zeeer enthausiast tegen alles en iedereen.. dus wordt wel even opletten als we de maxi cosi neerzetten de eeste keer maar ik denk en hoop dat het allemaal wel los zal gaan lopen!.. Mijn vriendin gaf de tip (had ze zelf bij haar bull gedaan) om het eerste rompertje wat de kleine aankrijgt na de geboorte aan de hond te geven om aan te ruiken enzo.. en verder allles wat is van kleertjes ofzow heb gekocht laat ik ook aan onze hond zien en mag hij even aan snuffelen.. voor ons als mensen is en wordt het een hele verandering dus logisch dat het voor de hond net zo is!...
Het valt mij op dat alleen mensen die geen huisdieren/honden hebben drama maken over dat wij een hond hebben en straks een kindje krijgen. Ik verwacht niet zoveel problemen kwa acceptatie van ons kindje door onze hond, al zal ik ze nooit alleen laten. Maar ik verwacht wel problemen in de kraamtijd met het bezoek en onze hond. En daar kan ik al best wel stress over hebben, want ik wil haar niet bij de baby weghouden omdat we bezoek krijgen. Onze hond houd niet van vreemde mensen, is dan erg onzeker en kan erg blafferig zijn. Daar zit je niet op te wachten in de kraamtijd. Plus dat ze het best naar mij luisterd en ik weet niet hoe ik opvoedkundig naar de hond kan zijn in de kraamtijd....
vraagje wij hebben een kat en een poes..hetzelfde doen als bij een hond? ook laten wennen? katten hebben toch weer een ander karakter dan honden en kunnen ook stikjaloers zijn..daar nog ervaringverhalen van? thanx!
Ik maak mij wel ernstige zorgen. Hen een shi- shu een schst van 9 jaar Maar die beagle van 1 vertrouw ik niet. Was voor mij reden om toch gedragsther. En curses in te schakelen. Die hond is vreselijk jaloers.
Wij hebben een Bull Terriër van 2, schat van een beest Toen we thuis kwamen uit het ziekenhuis hebben we kleertjes en dekentjes van Lenn meegenomen om aan te snuffelen (Lenn moest een weekje in het zh blijven).. Toen we Lenn mee naar huis mochten nemen hebben we de maxi cosi midden in de kamer gezet om te snuffelen en te ruiken.. na een paar minuten liep ze weg eerste weken wilde ze wel OVERAL bij zijn. Flesje geven, verschonen (piepen bij de deur), spelen, knuffelen.. Gewoon om te snuffelen en te likken (bah).. Nu spelen ze samen op de grond zij komt met balletjes aanlopen en legt het bij Lenn neer (niet dat hij er iets van snapt maar goed).. Gaat hartstikke goed samen, al laat ik ze nooit alleen.. Af en toe ben ik net te laat om te zien dat meneer aan haar oortjes zit als ik even naar de wc moet ofzo gaat Lenn in de box of de hond gaat met mij mee..
Wij hebben zelf een kat en geen hond dus ik weet er niet helemaal het fijne van, maar ik lees een paar opmerkingen in de trant van als de kinderen er niet al te onhandig mee omgaan, niet in ogen prikken of aan oren trekken... Tsja, ik denk dus dat je er vanuit mag gaan dat dat wel gebeurt... Die kat van ons kan vast echt niet meer zo rustig liggen met een kind in huis en haar staart zal niet meer veilig zijn. Mijn advies; bekijk het ook van de 'andere' kant; je kunt nu wel denken dat jouw huisdier niets gaat doen, maar wat als blijkt dat je kind een klein terroristje is, hoe reageert het beest dan?
Geen ervaring maar wel ervaring met honden en in mijn omgeving. Mijn vader betrok de hond er erg bij toen ik geboren werd. Zei dat hij goed op mij moest passen etc..... Iid wat Elif ook zei, niet aan de kant schuiven. Verder, maar dat kan je zelf ook bedenken, de hond niet alleen bij het kind laten. Hoe lief een hond ook is, het blijven dieren. Dus niet ff de kamer uitlopen en je kind open en bloot laten liggen, doe het dan even in de box. Denk verder dat het heus goed kan gaan hoor, gewoon lekker aankijken, en als het niet gaat kan je altijd nog verder denken.