Wat heb ik hier tegen op gezien en gehoopt misschien in ieder geval opnieuw zwanger te mogen zijn, maar helaas 4 maart was ik uitgerekend en in plaats van uitkijken naar een geboorte of misschien al genieten van een 2e kindje gaan we deze maand beginnen met ICSI, bah wat had ik dit graag anders gezien van mij mag het snel 5 maart zijn Herkennen jullie dit en zagen jullie ook op tegen deze dag? Moet wel zeggen dat ik in het begin iedere keer aan het tellen was hoever ik dan zou zijn geweest en dat ik daar op een gegeven moment mee gestopt ben en ik er ook niet meer zo mee bezig was maar nu ineens weer wel. Helemaal nu ik op facebook zie dat er vandaag iemand bevallen is en dan denk ik dat hadden wij ook kunnen zijn..
Ik kan me heel goed voorstellen dat het een pijnlijke en verdrietige periode is nu! Ik zou 20 augustus uitgerekend zijn dus dat duurt nog wel even en ik heb geen idee wat het met mij zal doen. Voor jou iig een dikke knuffel meis!!
Het blijft een nare datum, ik weet het.. Ik heb het 'geluk' gehad dat ik een maand voor de eigenlijke uitgerekende datum weer een positieve test had en deze zwangerschap gelukkig wel goed gaat. Heel veel sterkte dit weekend..
het blijft een rot datum, absoluut. De dagen ervoor was ik aardig in de stress maar de dag zelf verliep rustig (voor mijn gevoel).
Tuurlijk is dit een vervelende datum voor je. Als je nu wel zwanger was geweest, was het ook nog vervelend, maar anders omdat je ook weer wat had om naar uit te kijken! Helaas ben je nog niet opnieuw zwanger..... Hopelijk heb je snel wel een positieve test in je handen!
Herkenbaar. Ik zie ook in mijn omgeving veel meiden die tegelijk met mij zwanger waren, en al een echt buikje beginnen te krijgen. Het voelt een beetje alsof je in je eentje op het station staat, en de laatste trein in de verte wegrijdt. Volgende maand weer een cryo-tp. Hopenlijk mag ik weer zwanger zijn rond mijn uitgerekende datum van 3 augustus...
Het blijft een moeilijke datum. Ikzelf was uitgerekend op mijn verjaardag dus dat is ook geen datum die je ooit zal vergeten. Dat doe je sowieso niet maar het zal wel steeds meer op de achtergrond raken... Ik zal er ieder jaar hard aan worden herinnerd. Gelukkig was ik opnieuw zwanger op die datum, dat helpt natuurlijk. Maar los daarvan had ik het er niet extreem moeilijk mee. Het is nou eenmaal de situatie en ik kon me er wel bij neerleggen. Uiteraard bedenk je hoe het zal zijn als het wel goed was gegaan maar die gedachte verban ik ook weer snel want dat is nou eenmaal niet zo. Ik hou die kleine altijd in gedachte zoals hij was ( op de echo ) en ouder dan dat is hij/zij nou eenmaal niet geworden. Klinkt miss heel koel maar dit is voor mij de manier om ermee om te gaan, zelfbescherming en dat werkt prima. Maar het is en blijft natuurlijk erg verdrietig!!!
Ik had mijn eerste uitgerekende datum op 5 september, nu had ik gedacht omdat ik toen weer zwanger was, dat het niet zo zwaar was geweest. Maar ik vond het toch best moeilijk en bleef denken 'wat als..' ik vond het niet makkelijker als ik niet zwanger was geweest. Afgelopen maand was de uitgerekende datum van mijn dochter* (8 feb) en die dag is eigenlijk vrij onopgemerkt voorbij gegaan. Heb eerst gewerkt en eenmaal thuis was ik zo moe, dat ik alleen maar heb geslapen. Mijn volgende uitgerekende datum is net voor mijn verjaardag. Niet erg leuk, maar 't was nog maar zo vroeg. Misschien ben ik dan zwanger, misschien niet, we zien wel wat de tijd uitwijst.. Tsja het blijft moeilijk, maar ik vond het fijn toen de datum eenmaal voorbij was. Je loopt er zo tegenaan te hikken! Sterkte meid en heel veel succes met icsi. Het is heel jammer dat het jullie niet bespaard is gebleven maar ik hoop heel erg dat je daarmee wel zwanger raakt en blijft!!
och meid, kan het mij helemaal voorstellen. Ik hoop zo dat jullie weer snel een positieve test mogen hebben en dat het allemaal goed blijft gaan. Ik heb zelf geen exacte datum gelukkig, had nog geen termijnecho gehad en zelf ook niet uitgerekend, maar wel een maand. Voor mij zou het idd veel schelen als ik dan weer zwanger zou zijn, maar ja dat weet je nooit.
Mijn uitgerekende datum was 10 november en een makkie was het niet. 3 dagen voor die datum hadden we dan wel een positieve test in handen (ook heel onverwacht gezien we er niet mee bezig waren), maar de dag zelf heb ik niet door kunnen komen zonder huilen en me kut voelen. En de weken daarna werd het er ook niet makkelijker op. Zou mn lijf nu wel doen wat het moest? Of zou ik weer worden verraden en ook deze kleine kwijtraken? Inmiddels is de 20 weken echo geweest (gisteren) en komt het vertrouwen in mn lijf weer wat terug, maar geloof me, zwanger zijn op de uitgerekende datum maakt het er niet makkelijker op. Voor mij in ieder geval niet. Heeel veel succes!
Bedankt voor de waarschuwing... Nu, met lege buik, lijkt het een soort 'surrogaat-houvast' wat in de praktijk niet altijd werkt...
Dank je wel voor de lieve reacties meiden. Altijd fijn om te lezen dat je niet de enigste bent die het zo ervaart. Morgen is ook mn moeder jarig dus gelukkig genoeg afleiding
Het werkt zeker niet altijd. Hoe graag je op het moment dat de kleine er niet meer zit zou willen dat je toch snel weer zwanger bent (dat had ik tenminste), hebben zowel je lichaam als hoofd/hart tijd nodig om alles te verwerken. Hoe klein de kleine dan ook was, je hebt er van gehouden. En elk houden van brengt pijn met zich mee als je het verliest. Neem de tijd om het een plekje te geven. Heel veel sterkte!
ik heb het ook 16 dec was erg moeilijk vorrig jaar dan zou ik uitgerekend zijn van roos )13+4) ipv daarvan dubbel verlies want op 14 nov raak ik ook mijn tweeling kwijt. nu aanstaande 16 juni zou het weer steken dan zou ik uitgerekend zijn. ookal ben ik nu weer zwanger ik sla het liefst die datum over en mischien ook niet .. het is ook een deel verwerking. op de dag van de bavllingsdag van roosje heb ik er even goed bij sitlgestaan en die dag bijzonder gemaakt maar zwanger of niet een verlies is altijd even erg ....