Ik zou graag even jullie raad / ervaringen vragen. ben intussen 'dik' 6 maand zwanger en heb net mijn energiektste trimester achter de rug. Was nog tot alles in staat, met af en toe de nodige bekken en rupgijn. Af en toe eens rusten, eens een dagje wat minder energie, maar al bij al was/ben ik nog tot alles in staat. Ik heb nog 2 kleuters in huis, werk full time, manlief ook plus die is ook in de weekends veel weg. In de week zijn we meestal samen thuis voor de ochtend- en avondspits ivm klaarmaken kids. Nu heb ik net een weekje ziekenverlof achter de rug, mijn bekkenpijn begint meer en meer parten te spelen, en de enige raad die ik krijg van huisarts en kinesist is: doe het rustig aan, je bent (hoog)zwanger, je moet leren omgaan met je beperkingen... maar ik weet helemaal niet hoe ik het nog rustiger aan zou moeten doen... mijn man doet al wat hij kan. poetswerk wordt uitbesteed en ook groot deel v strijkwerk. Koken doe ik minimaal (aardappels schillen of bereid aardappelgrecht, snelle rijst of pasta, groenten/vlees uit diepvries). Verder hou ik me bezig met voorbereidingen baby (geboortekaartjes, dingen bestellen, doopsuiker...) en het hoogstnodige voor de kids (in bad doen, aankleden) en een minimum aan spelen. Ik zie mezelf echt niet hele dagen (avonden) op de sofa liggen, want daar word ik gewoon helemaal gek van en daar gaat m'n rugpijn trouwens niet beter van worden. Ik weet dus geen raad van hoe ik het rustig aan zou moeten doen, hoe ik daar beter van wordt en al zeker niet als ik dat nog (bijna) 3 maand moet volhouden...
Ja balen soms he, dat je op de rem MOET staan. Wat bij mij hielp tegen de bekkenpijn: echt niks tillen (ook niet even snel toch stiekum...), en wat suffe bejaardenoefeningen opzoeken (internet, of fysio) (wonderbaarlijk, ze werkten nog ook). Bekkenpijn is bij mij nu een stuk minder dan 1, 2 maanden terug. Hoewel omdraaien in bed nu echt wel een nachtmerrie is hoor, maar ik kan tenminste nog de trap op lopen naar bed savonds, dat ging eerder niet meer. Probeer te koken voor meerdere keren. Hoewel koken geen inspanning is, voelt het wel zo aan het einde van de dag... pfff Hoe oud zijn de andere twee? Ik geef onze 5jarige een stuk meer opdrachten en verantwoordelijkheid. Daarmee voorkom ik dat ik de sokken onder het bed vandaan moet halen bijv. Als je je beter voelt niet verloren tijd in gaan halen!!! Die krijg je drie keer zo hard terug. Hier ook zorg voor kind, huishouden, en twee parrtime jobs vanuit huis en met meetings. Man werkt flexibel maar is veel weg, ook in weekend. Geen verlof, want eigen zaken en in buitenland, dus de druk is soms best stressvol. Gewoon maar over je heen laten komen, en zo goed als mogelijk uitrusten, dan maar een keer niet alles piekfijn in orde. Zolang jij maar wel in orde bent, want er staat nog genoeg te gebeuren de komende maanden.
Oudste is er 4 en heel flink, moet ik nauwelijks iets tegen zeggen en schakel ik ook veel in voor kleine dingetjes (oprapen, iets uit de kast nemen, tafel dekken)... Jongste is 2,5 en een hevige peuter-puber. Vraagt veel energie en wil ook zo graag nog gepakt worden; 'k ga miss toch eens op zoek naar wat bekkenoefeningen, thanks! En idd, op dagen dat het wat beter gaat niet te veel hooi op mijn vork gaan nemen, dat moet ik wel leren. 't is ook wel zo dat onze weekends best wel heftig zijn met veel uitstapjes, want tja, zolang het nog kan... probeer ik zo veel mogelijk van alles te genieten. mss moet ik eens leren genieten van thuis zijn, en rustige dingen doen met de kindjes in pl v op stap te gaan
Ik merk ook dat dit gewoon een heel hectische periode is, met Sint in het land en de kerst in aantocht. En rustig aan doen is dan moeilijk. Vooral als er ook nog veel gedaan moet worden voor de kleine er is (uitzoeken en wassen van de babyspullen bijvoorbeeld) Zo hadden we gisteren pakjesavond met de familie. Heel gezellig maar wel superdruk. Heb me beperkt tot in een hoekje zitten en genieten van de kinderen. Probeer uitstapjes zoveel mogelijk te beperken, of laat je man gaan met de kinderen. Dan heb jij weer een dag rust. Werk je nog steeds full time? Wat vor werk doeje? Mss kun je op je werk extra pauze inlassen, of gedeeltelijk ziek melden. Ik ging voor mijn verlof iedere ochtend 15 minuutjes in de kolfruimte ontpanningsoefeningen doen. Ik had voor mijn bekkenpijn een balkussentje aangeschaft voor op het werk, en dat heeft mij enorm geholpen met het zitten aan een bureau. Mijn zoon van bijna 5 doet ook veel voor me, maar is ook een aandachtvragertje af en toe, die graag nog even op schoot klimt om tegen mijn buik an te liggen (heel lief, maar niet altijd even prettig). De meest geniale uitspraak van hem: Ik help mama met alles, behalve met plassen en poepen.
't is idd een heel hectische periode met de feestperiode voor de deur. Heb mezelf dan ook als mentale afsluiter gegeven dat ik vanaf januari echt niks extra's meer ga doen maar mijn vrije tijd aan rusten ga besteden en zalig die kinderspulletjes sorteren en uitwassen. En mijn man of (schoon) ouders eens extra opzadelen met de kindjes. maar liefstvan al wil ik ook met hen nog veel quality time. Na de geboorte is daar effe minder tijd voor, en ook al wil ik hen daar op voorbereiden, langs 1 kant wil ik ook nog wat extra aandacht aan hen geven en genieten. 'k ga me zo een balkussen aanschaffen. Doe bureelwerk en langdurig zitten is echt nefastvoor m'n bekken. 'k wil graag zo lang mogelijk blijven werken om na de bevalling zo lang mogelijk thuis te zitten. Hopelijk lukt me dat, en komt de baby ook netjes op de uitgerekende tijd . In m'n omgeving wordt het ook nog als normaal beschouw dat ik alles nog doe, ben dan soms te trots om hulp te vragen en niemand staat er precies bij stil dat ik het toch wel lastig krijg. Misschien moet ik daar wel wat opener in zijn...
Heel herkenbaar! Ik heb ook last van BI, maar merk zelf dat ik me ook graag heel groot houd. Vanmorgen op de fiets boodschappen gedaan, ongeveer 6 km gefietst. Net even de afwasmachine, de was, stofzuigen enz. De klossen werden gebracht, haha, die moet ik natuurlijk zelf onder het bed zetten.. pfff... Dus nu weer pijn en vanmiddag verplicht niets doen, want vanavond nog een verjaardag.. Wat ik wel merk is dat mijn lichaam het nu eerder aangeeft als ik teveel doe, dus kan er wel beter op inspelen dan in het begin van mijn zwangerschap.
Je moet er inderdaad gewoon open in zijn wanneer het te zwaar wordt. Ik had ook altijd de neiging om naar buiten toe de vrolijke energierijke ik-doe-nog-alles-zwangere te spelen. Om vervolgens 's avonds helemaal kapot op de bank te ploffen. OP vragen hoe het gaat antwoordde ik altijd dat het supergoed ging. Maar daar ben ik mee opgehouden. Niet dat het meteen een klaagzang is geworden, maar ze mogen best weten dat die buik heel wat begint te wegen. En dat ik bovenaan de trap eerst even moet uithijgen voor ik verder kan. Standaard antwoord is nu meestal: 'och voor een aangespoelde potvis kom ik nog heel aardig mee'. Dan is het duidelijk dat je echt niet alles meer kan zonder het meteen heel zwaar te maken. Vanmiddag was er een vriendje op bezoek. Best leuk, maar die jongens kunnen elkaar enorm aansteken in druk gedrag. Heb met mijn man afgesproken dat we vanaf nu de speelafspraakjes zoveel mogelijk buiten de deur proberen te houden (dus dat onze zoon bij zijn vriendjes gaat spelen ipv andersom). De meeste andere moeders bieden dat zelf al spontaan aan, maar deze zit midden in een verhuizing, dus die hebben het zelf druk zat.