Ik ben nog maar heel pril zwanger nu maar bij me eerste zwangerschap is mijn kindje geboren met 24 weken en heeft het niet overleefd. Dit heeft te maken gehad omdat mijn baarmoedermond een stukje heeft open gestaan en er zo een infectie is binnengekomen. Met mijn 2de kindje is dit goed gegaan door de injecties en vele controles in het ziekenhuis. Beide kindjes zijn gekomen door icsi. Nu zwanger zonder icsi ook totaal onverwachts dit voor ons maar ben toch weer heel bang. Ben ook bang om sex te hebben en dat snapt mijn vriend niet!!! Bang om zwaar te tillen straks enz. Het nu zo’n wonder dat het natuurlijk gelukt is !! ik weet niet hoe ik dit op moet lossen.
Ik snap je zorgen. Ik zou eens contact opnemen met de gynaecoloog of je in aanmerking kan komen voor een (preventieve) cerclage. Dat kan je een stuk meer rust geven. Vraag dan ook advies over de zaken waar je je zorgen om maakt als tillen en gemeenschap. Dan weet je of je zorgen terecht zijn.. Maar gefeliciteerd! Wat een wonder jullie spontane zwangerschap!
Gefeliciteerd met je Zwangerschap,wat een verassing! K zou ook zsm een afspraak maken bij je gyn. Weet je wel hoever je bent? Aangezien t een verassing is? Je vriend, ik zou t goed aan m uitleggen, dan moet hij dat maar accepteren. Je zorgen zin heel begrijpelijk en ik kan me niet voorstellen dat hij er geen begrip voor kan opbrengen als je je gevoel goed uitlegd... En anders pech. Seks moet voor beiden fijn zijn. Ik hoop op een mooie zwangerschap voor je!!
Begrijp je gevoel helemaal! Ik ben ook uit voorzorg met werken gestopt omdat ik het zware werk niet meer aandurfde. Zoals de andere ook zeggen, even contact leggen met het ziekenhuis! Of even via de verloskundige. (Hier in de regio moet je sowieso met 8wkn eerst naar de verloskundige ook als je medisch bent.)
Van harte! Hoever ben je? Een cerclage een optie? En je man, die moet dit maar even accepteren lijkt me..
Gefeliciteerd!! Ik hoor uit je verhaal dat je goed wordt opgevolgd in het ziekenhuis? Bespreek daar al je twijfels en onzekerheden, ook met je vriend er bij. Kan me helemaal voorstellen dat je niet durft om seks te hebben, voel je ook alsjeblieft niet gedwongen oid omdat je vriend graag wilt en het niet snapt! Mag toch hopen dat hij snapt hoe moeilijk dit voor je is. Sterkte!
Van harte gefeliciteerd! Ik begrijp je spanning. Misschien als je het goed uitlegt aan je vriend, waarom seks nu voor jou niet goed voelt/niet verstandig is, dat hij het begrijpt? Ik ben ook benieuwd of je een cerclage krijgt, en of je al bij de gyn bent geweest. Lekker rustig aan doen meid!!
Wat een lieve reacties bedankt allemaal!! Ik heb geen cerclage op dit moment maar ben pas 6 weken zwanger over 2 weken moet ik naar het ziekenhuis. Bij mijn vorige zwangerschap gingen ze om de week mijn baarmoedermond opmeten dus dat gaan ze nu weer doen en zodra die korter word gaan ze actie onder nemen vorige keer bleef hij goed dus was cerclage ook niet nodig. Wel moet ik elke week injecties hebben!! En dus niet te zwaar werk verichten. Mijn dochtertje optillen word dus straks ook een probleem. Die is 13 maanden bijna en weegt 9,7 kilo
Meid wat een wonder dat je nu spontaan zwanger bent geworden. Ik snap heel goed dat er angsten bij een zwangerschap kopen kijken! Het is niet niks om een kindje te verliezen en dat zorgt er voor dat je nooit meer onbevangen in een zwangerschap kan staan. Ik zou inderdaad je zorgen met je gyn bespreken (zoals de andere meiden ook al gezegd hebben) en dan je vriend evt mee nemen. Maar met hem zou ik sowieso nu het gesprek aangaan. Leg uit waar je bang voor bent, het lijkt mij dat hij ook snapt waar dit vandaan komt. (Mijn vriend is “angstiger” dan ik ben tijdens de vervolgszwangerschappen en wilt mij juist remmen in bepaalde zaken) Ik hoop dat je ook een beetje kan genieten van je zwangerschap, ondanks dat het ook zorgen met zich mee brengt!!
Een spannende periode voor je. Kan je dochtertje een beetje goed lopen? Misschien kun je haar beginnen stimuleren voor je de trap oplopen? Of is dat nog erg vroeg? Tillen is nu nog niet echt een probleem, word t pas over een paar maanden. En dat ze op de bank klimt voor verschonen e.d.? Komt vast wel goed er zijn hier meer meiden met kindjes en een zwakke baarmoedermond bij een volgende zwangerschap. Misschien dat die ook nog tips voor je hebben.
Hier geen ervaring met zwakke bmm maar wel met een dreumes die je nog veel moet tillen tijdens de zwangerschap, wat bij mij hielp was dat hij graag op dingen klom, ik had dus overal opstapjes en krukjes staan (aan de commode, naast de kinderstoel), en wij hebben m versneld leren trap op en af kruipen, maar misschien is dat nog wat vroeg...
gefeliciteerd met je zwangerschap! En wat snap ik goed dat het zo spannend is! Gelukkig is sex meer dan alleen penetratie, dus misschien kunnen jullie een manier voelen die voor beide kanten bevredigend is, zonder dat er penetratie en dus risico is? Misschien schrok je vriend van het idee 9 maanden geen sexueel contact (zou ik ook van schrikken) en had hij nog niet over andere opties nagedacht? Ik hoop dat jullie eruit komen!
Gefeliciteerd met je zwangerschap. Ik heb ook een zwakke baarmoedermond, eerste is met 21 weken geboren en daarna 3 maal een preventieve cerclage gehad. Ik weet niet hoe bij jullie de zorg verdeeld is, maar ik deed alleen de fysieke verzorging op mijn mama-dag, de andere dagen was het of mijn vriend, of het kdv. Verder mochten wij geen seks van de gynaecoloog hebben, dus daar is bij ons thuis nooit discussie over geweest. Maar dit is een heel normale vraag om straks te stellen in het ziekenhuis.
Ik snap je zorgen. Zelf heb ik met 22 weken mijn kindje verloren dit jaar door een zwakke bmh. vanaf de 20 weken echo was mijn bmh 8mm en kreeg ik verplichte bedrust in het ziekenhuis en gaven aan dat ze niks voor me kunnen doen omdat het de eerste bevalling is. wel gaven ze aan dat ik mee kon doen aan een onderzoek. ik kon vaginale tabletten met progesteron krijgen of een pessarium. zelf had ik de mogelijkheid niet om een keuze te maken omdat het ging op basis van een loting. Gezien dat heb ik het afgewezen en verder geen informatie gehad over andere mogelijkheden want die mogelijkheden worden alleen besproken als het al te laat is. Na 2 dagen in het ziekenhuis te hebben gelegen was mijn bmh 4 cm en mocht ik naar huis. Zij gaven aan dat ik geen zware dingen mocht tillen en dat het hebben van sex niet verstandig is omdat het een bevalling kan opwekken. Ook mocht ik geen huishoudelijke taken doen. Wel mocht ik douche, naar de wc, door het huis lopen en even naar de winkel om de hoek. Door het huis lopen heb ik zo min mogelijk gedaan. Wat ik wel deed was rechtop zitten in bed. Een week later kreeg ik een controle waarbij het ziekenhuis er voor koos om geen inwendige controle te doen. Zij gaven aan dat het niet nodig was zelf gaf ik aan dat ik een drukkende gevoel had bij mijn vagina. De verloskunde gaf aan dat het niet nodig was en heeft verder alleen het hartje van de baby laten horen. Daar was verder alles goed mee. Vanaf week 21+2 had ik in de ochtend uren last van buikpijn. Wellicht waren dat voorweeën. In week 22 + 5 werd deze pijn heftiger en in week 22 + 6 kon ik bijna niet meer opstaan dus belde ik naar het ziekenhuis. In het ziekenhuis aangekomen werd er een echo gemaakt en zagen een open bmh met een uitpuilende vochtblaas. Met een rolstoel naar bevallingskamer gebracht en binnen 5 minuten braken mijn vliezen en was er geen vruchtwater meer over. Daarna geen last meer van heftige pijn( weeën). Na 4 uur probeerde de verpleegkundige ervoor te zorgen dat ik ging plassen, want een lege blaas wekt de bevalling op. Na dat ik had geplast begonnen de weeën na 30 minuten en kreeg ik persdrang. Na zo een 20 minuten in mijn kindje op de wereld gekomen en is na 20 minuten gestorven in de armen van haar vader. Mocht er in de toekomst een volgend zwangerschap komen zou ik graag wat tips/ informatie willen ontvangen. gr xxmonyxx