Vandaag controle in het zkh gehad en de kleine blijkt in stuit gedraaid te zijn. Lag netjes met het hoofdje beneden en sinds een paar dagen voelde ik al dat de baby gedraaid is. Als de kleine binnen nu en volgende week niet draait gaan ze proberen de kleine te draaien. Nu ben ik wel benieuwd wat de ervaringen zijn van zo'n draaipoging. Kies je in zo'n geval voor een draaipoging, een keizersnee of een natuurlijk stuitbevalling?
Ik heb vorige week een draaipoging gehad. Helaas is het niet gelukt. Wel vooraf overlegd wat de risicos waren voor een versie, dat kun jij ook met je gyn doen. Ik wilde het graag proberen. de gyn zei al snel dat het niet zou lukken met zo weinig vw, maar ik kon het toch proberen. Het was HEEL pijnlijk, maar ja, bevallen doet ook zeer niet dan? Hij heeft geprobeerd voorover en achterover te laten koppelen , maar beiden niet gelukt. Het hoofdje bewoog nog wel iets, maar stuitje zat geen beweging in. Ben je goed in je buikademhaling en ontspannen? Dit helpt. En zorg dat je daarna plat op de bank kan en niks meer hoeft te doen. Lekker met een kruik. Buik was heel beurs en ja ook blauw later. Heeft nog dagen beurs aangevoeld, maar zou het toch zo weer kiezen als ik er nu weer voor stond. En weet je, pijn vergeet je snel he. Als hij stopt met draaien zakt het vrij snel. Het heeft 5 min geduurd, maar leek wel 20 min. Toch later valt het mee, als je rekening houdt met beurs gevoel dan. Nu gaan wij voor een stuitbevalling . Als tijdens nog risico's naar boven komen, wordt het alsnog een ks.
Vorige jaar 2 keer een draaipoging laten doen (2 omdat hij de dag na de eerste weer terug draaide) en ik zou het zo weer doen. Het is best gevoelig/pijnlijk, maar dat duurt maar kort en als je daarmee een hogere risico bij de bevalling (KS of stuitbevalling) kunt ontlopen, lijkt het me dat echt waard. Laat je wel goed voorlichten en laat ze vertellen wat ze precies doen, terijwl ze het doen, dan kun je anticiperen en is het goed te doen.
Hai, Ik heb vorige week een versiepoging gehad, maar die is niet gelukt. Ik keek er best tegenop, maar de gyn. nam de tijd en het viel achteraf gezien mee met de pijn etc. vond ik. Alles bij elkaar duurde het draaien zelf zo'n 5 minuten, waarschijnlijk nog minder. Eerst kreeg ik een echo zodat hij de boel redelijk kon inschatten, en daarna zei hij gelijk dat hij de kans redelijk klein schatte, zo'n 25% tot 30% dat het zou lukken. Ook beloofde hij gelijk te stoppen als ik het tijdens het draaien niet meer zag zitten, logisch misschien, maar je zult maar een eigenwijze hebben die toch nog even doorgaat dan. De eerste keer voelde ik ons ventje een stukje meedraaien, maar wilde daarna niet verder en zakte terug. De gyn vroeg toen of ie het nog een keertje mocht proberen en dat mocht want ik vond de pijn, hoewel het verre van prettig was, redelijk meevallen. Hij kreeg er toen alleen geen beweging meer in en hield gelijk op. Omdat ik al lang het voorgevoel had dat ie niet meer zou willen draaien (hij lag al sinds ong. week 30 zo), had ik me hier al enigszins op voorbereid en kwam het dus niet als gigantische teleurstelling. Daarna de mogelijkheden besproken en voor mij kwam als beste oplossing een geplande keizersnede uit de bus. Een stuitbevalling bracht bij mij meer risico's dan voordelen met zich mee, vandaar ons besluit. Ik heb daarnaast een bijna grenzeloos vertrouwen in de gyn. dus ik heb me er redelijk goed bij neergelegd. Het is zoals het is en voor mij staat de gezondheid van ons knulletje bovenaan.