Hoi allemaal, Ik heb hier al eerder over mijn situatie geschreven. Momenteel woon ik met mijn dochter bij mijn moeder en de situatie is niet geweldig. (veel ruzie tussen ons, uiteraard niet waar mijn dochter bij is maar zij krijgt er wel wat van met natuurlijk). Ik ben dus druk op zoek naar een eigen plekje. Nu kan ik een tijdelijke woning krijgen voor ongeveer een half jaar. In de tussentijd blijf ik natuurlijk gewoon doorzoeken naar iets permanents. Ik twijfel alleen een beetje over hoe ik dit naar mijn dochter kan uitleggen. Ik dacht er zelf over na om te zeggen dat we voor tijdelijk op dit huis passen (heb ik vroeger ook eens gedaan bij een vriendin). Ook staan er al meubels in dat huis. Natuurlijk wil ik wel haar eigen spulletjes, bedje, etc mee nemen maar het leek me in het kader van het 'oppassen' misschien juist goed als ik de huidige meubels laat staan? Hoe zouden jullie dit doen/aanpakken? Ik vind het het belangrijkste dat mijn dochter er zo min mogelijk last van heeft...
Wat fijn dat je iets tijdelijks hebt gevonden! Zo zou ik het ook een beetje brengen bij je dochter. Een huis waar jullie in zullen logeren. En inderdaad haar eigen spulletjes mee om het een beetje vertrouwd te maken voor haar. Zou niks over de termijn zeggen dat jullie er wonen want je weet het niet zeker. Misschien vind je eerder al een permanent huis of krijg je na een half jaar toch de mogelijkheid om er wat langer te wonen. Als jij je daar veilig voelt dan zal je dochtertje dat ook snel doen.
Gewoon eerlijk zijn dat het een tijdelijk huis is. Kijk eens schatje, hier kunnen we de komende tijd wonen. En ondertussen zoeken we door naar een huisje waar we net zo lang kunnen wonen als we willen. Vertrouwen is de belangrijkste basis die jullie hebben. Niet gaan liegen over de aard van jullie woning. Dan kan ze er ook gewoon rekening mee houden dat ze er binnen een korte tijd weer weg gaat. Maar klopt je onderschrift nog dat ze pas 3 is?
Ik ben echt van het beestje gewoon bij de naam te noemen. Vertellen dat jullie tijdelijk in een ander huisje gaan wonen. Dat er meubels instaan van de andere mensen en dat jullie daar voorzichtig mee om moeten gaan. Dat jullie ook een paar spullen van jullie meenemen en dat zij ook mag kiezen wat er mee mag. Als ze vraagt waarom dan zou ik daar ook eerlijk antwoord op geven. Dat jij als volwassen vrouw behoefte hebt aan een eigen plekje met je dochter. Ik zou het gewoon kort en krachtig benoemen en haar dan zelf vragen laten stellen.
Mijn zoon is bijna 5 en als ik in de situatie van jiu zou zitten zou ik het hem vertellen zoals ik eerder al schreef. Ze zijn jong maar snappen wel een hoop.