Fijn om te lezen dat ik niet de enigste gek ben die wel eens kijkt of ze nog ademt Ik moet zeggen dat de eerste twee jaar volgens mij gewoon zwaar zijn. Je kindje is mega hulp behoevend en er kan van alles gebeuren. Toch voel ik me steeds beter in mijn vel zitten en ik betrapte me laatst op de gedachten: "en nu kappen met die gedachten, als het dan toch moet gebeuren zie ik het dan wel" * en loslaten! *
Ik herken t ook hoor, maar kan ook zeggen dat het wel minder is geworden nu ze ouder wordt. Voorheen ging ik echt elk uur kijken ofzo, dat doe ik nu niet meer. Maar ik kan 's avonds echt niet gaan slapen als ik niet bij haar gekeken heb. En vaak ligt ze in een hele rare houding en zie of hoor ik haar niet ademen en dan raak ik haar altijd even lichtjes aan, zodat ze (reflex) even beweegt. Dan ben ik weer gerust gesteld. Maar ben altijd bang dat ze dan echt wakker zou worden haha. Mijn neefje is overleden toen hij 10mnd oud was en rond die leeftijd was ik extra 'bang' zeg maar. Hij is heel snel, heel ziek geworden en dat houdt me nog steeds bezig. Ik kan t nu wel steeds beter loslaten, maar toch...echt weg zal het nooit zijn hoor, maar dat hoeft ook niet vind ik
tsja nou in iedergeval fijn dat ik niet de enige ben haha Ik hou het ook nog wel onder controle maar ze gaat steeds engere capriolen uithalen, nu draait ze op haar buik en ze krijgt haar armen dan niet goed waardoor ze met haar snufferd in het boxkleed komt en het op een krijssen zet. dan draai je haar terug en doet ze het weer, want ja het is ook zo leuk als je weet hoe het moet! maarja tot nu toe lukt het haar niet in de trappelzak maar stel dat het haar wel lukt en ze het in bed doet? nu zit ik steeds in bed, goh had ik nu die nannycare maar hahahaha dan had k me geen zorgen gemaakt... pfff wat ben ik toch vreselijk erg!
Mijn zoontje doet dat dus in bed... en wat dan nog? Hij is 6 maanden, dat loopt wel los hoor. Wat ik me nou afvraag.. dan ga je 2 of 3 keer kijken op een avond / nacht maar wat doe je in de tussentijd? Je kijkt... dan een uur of 2 niet (?) en dan ga je weer kijken. In die twee uur dat je niet kijkt, kan er natuurlijk ook van alles gebeuren. Ik snap niet waarom je zo de behoefte voelt om steeds te gaan kijken (zeker als dit je kind in z'n slaap verstoord). Ga er dan gewoon de hele tijd naast zitten.. Het onderwerp is "Neurotisch?"... Ja, in mijn optiek wel. Ik herken wel de spanning of het allemaal goed gaat en de wens om te willen kijken maar ik laat het los.. Iemand zei de eerste twee jaar? De kans dat een kind zomaar in z'n slaap stopt met ademen is in de eerste twee jaar marginaal hoger dan daarna.. dus waarom stop je na 2 jaar met kijken.. Als je dan toch het zekere voor het onzekere wilt nemen, zou je dan ook moeten kijken. Naar mijn idee gaat dit te ver... arm kind, wakker worden omdat mama het niet vertrouwt...
arm kind...? jeetje je doet net alsof ik de meest slechte moeder ooit ben, terwijl als je dit onderwerp leest er wel meer moeders zijn die zo zijn. Ik ben gewoon omringt met gebeurtenissen die je niet in de kouwe kleren gaan zitten en dan ben je bang dat jou hetzelfde overkomt. en wat ik in de tussentijd doe? gewoon mn ding, huishouden, werken, schoonmaken of gewoon boek lezen, eten. ik ga echt niet zitten kniezen alleen soms als ik haar een tijdje niet hoor ga ik stiekem even kijken ja. Blijkbaar is het in jou omgeving niet voorgekomen, dus ben jij er niet bang voor. Dus laat jij je kind lekker liggen en al hoor je hem 36 uur niet, jij laat het lekker gaan tot je z'n rotte lichaam ruikt... over arm kind gesproken, een moeder die absoluut niet naar hem omkijkt en even checkt offie lekker ligt toegestopt voor ze naar bed gaat, of gewoon omdat ze vindt dat hij mooi is en vredig ligt als hij slaapt. erg jammer dat er zulke moeders bestaan voor zo'n kind! nee dan mag ik misschien wel TE zijn, maar ik heb liever dit dan iemand die er totaal niet naar omkijkt zoals jij. zometeen stikt je zoontje wel en dan hoor ik jou al zeggen: "ja ach, hij draaide zelf op zn buik, kan ik het helpen." ik geniet ook van haar, ik stop haar soms nog even extra in voor ik ga slapen of als ik kleertjes op haar kamer leg die net gewassen zijn blijf ik nog even kijken naar haar, gewoon omdat ik haar mooi vind. soms trekt ze de dekens helemaal over haar heen en ben ik blij dat ik ben gaan kijken, dek ik haar opnieuw toe, anders moet ze de hele nacht door de dekens heen ademen. pff sorry hoor maar met zulke antwoorden maak je me echt heel giftig!
Nou meiden, ik snap jullie gevoelens heeeeeeeleeeeeemaal! Ook ik maak me soms té druk om het wel en wee van mijn kindje, erg vervelend soms!Maar ik MOET het van me zelf checken, anders voel ik me slecht! Ben niet alleen bang dat hij niet meer ademt, ook bang voor dat ik met hem val van de trap, of iemand anders.Dat er idd brand komt, inbrekers die hem iets aan doen!Tja sorry , ik weet het, té gek voor woorden soms..Soms spoken gewoon hele senario's door mijn hoofd! Denk dat het gewoon moedergevoelens zijn, de één heeft dit nu erger als de ander, de één is er fijngevoelig voor zeg maar, en ja ook heeft er mee te maken wat er in je naaste omgeving is gebeurt met jonge kindjes..TUURLIJK heeft dat invloed erop! Dus Zwaantje ik vind jouwn reactie een beetje te gemakkelijk hoor.Ik bedoel, dat jij er zo over denkt is prima.Maar je begrijpt dus niet dat er MOEDERS zijn die die "bange" gevoelens wel hebben! En dan kom jij ermee: arm kind, wakker worden omdat mama het niet vertrouwt..Tjeeeeezus meid / vrouw, weet ik het! Maar laat ons...ik vind, je kunt beter 1 x teveel kijken als 1 x te weinig en je vind je kindje dood in zijn bedje....Als het ons een beter veiliger gevoel geeft, NOU EN! En we snappen heus wel dat er in de "tussentijd" ook vanalles kan gebeuren, maar ik zou niet kunnen slapen, als ik niet bij mijn zoontje was wezen kijken.En daar komt nog eens bij...HET GAF MIJ ALS KIND EEN PRETTIG / VEILIG GEVOEL ALS MIJN MOEDER BIJ ME KWAM KIJKEN S'AVONDS!werd wel ff wakker jah..nah ja wakker ook weer niet, maar sliep al gauw weer, ook met een VEILIG gevoel van": och er is toch nog iemand die ff naar me komt kijken, en me ff weer lekker toestopt en een nachtzoen gaf".! zo .... en zo denk IK erover!
Ik snap dat je het niet met Zwaantje eens bent, maar moet dit nou? Dit slaat werkelijk nergens op en ik vind dit zeer kwetsend.... Ik ben het ook niet met Zwaantje eens, ik ging heel vaak kijken bij Eva, nu nog maar 2 a 3 keer op een avond. Maar ik zet wel soms het geluid van de tv uit zodat ik haar door de babyfoon kan horen ademen. Soms als ik bij haar ga kijken is ze half wakker en tilt ze haar hoofdje op, zo van, huh, wie is daar? Dan geef ik haar een aai over haar bol en zeg dat ze maar weer moet gaan slapen en dat doet ze dan ook. Haar echt wakker maken doe ik niet, ik hoor haar altijd wel ademen. Maar als ik dat niet zo horen zou ik haar ook wel even een por geven . Ik vind het niet neurotisch, zijn gewoon gezonde zorgen. Het wordt wel makkelijker naarmate je kindje ouder wordt vind ik. Maar de één heeft er wat meer 'last' van dan de ander.
Zo, ik schrok ook behoorlijk van dat zinnetje van vrouwpoohbear. Ik geloof nooit dat dat ze dat zo bedoelde, maar dan nog...beetje heel erg heftig en onnodig.
ja sorry was nogal overdreven maar ik was zo pissig...! :S "arm kind, wakker worden omdat mama het niet vertrouwt" net alsof ik mn kind mishandel en ik een vreselijke moeder ben. vind dat ook een zeer kwetsende en hele belachelijke zin. maar ik denk ook dat hier wel een slotje op mag. ik heb mn antwoord gehad. er zijn gelukkig moeders die net zo denken, moeders die het wel wat makkelijker kunnen, en eentje die helemaal niet naar zn kind omkijkt. dus als iemand hier een slotje op kan doen, zou erg prettig zijn voor ik weer uit mn slof schiet.