Mijn kleine man nu 20 maanden heeft 1 jaar op kdv gezeten. Dit ging heel goed maar hij was steeds ziek dus op advies KA en KNOarts kind van kdv afgehaald. Kleine man veel minder ziek. Nu werk ik 'savonds als mijn man thuis komt dit gaat ook goed. Maar nu had ik net weer een discussie met mijn schoonmoeder. Mijn man moet gaan overwerken dus dan moet ik stoppen met werken maar dit het is nog maar de vraag hoeveel hij moet overwerken. Dus ik blijf nog even werken. Lastig want ik kan pas werken als man thuis is. Nu zei mijn smoeder net dan ga je toch 's-morgens werken en dan breng je hem hier. Ben ik nu de enige die dat niet wil. Kleine man gaat nooit naar een oppas 1 keer is ie bij mijn vriendin geweest bij zijn grote vriendin die 9 maanden ouder is. Maar verder nog nooit. Het is mijn kind en hij is eigenlijk altijd bij mij. Nu zie ik om me heen iedereen zijn kind droppen bij opa en oma om zelf er lekker tussen uit te gaan. Ik wil dit niet ben ik nu zo raar? Ook niet om te werken. Opa en Oma willen met hem pronken dat snap ik maar dat kan toch ook als ik er bij ben. groetjes kim
Ik vind je reactie wel een beetje (boel) overdreven ja. Het lijkt mij nogal onzin om te gaan stoppen met werken puur omdat je man moet overwerken en jij oma niet op wil laten passen. Ik werk nu 2 dagen in de week, de kids gaan 1 dag naar het kdv en 1 dag past mijn moeder op. Zo vinden het op zowel het kdv als bij mijn moeder erg leuk. Je s.m. wil vast niet met hem pronken, maar vindt het waarschijnlijk gewoon leuk om ook wat tijd met hem door te brengen. Dat is toch alleen maar hartstikke leuk. Bovendien ben ik ervan overtuigd dat het voor je zoontje ook hartstikke leuk is om tijd met oma te hebben. Als ik zie wat voor band mijn kinderen (vooral mijn dochter, die is 2) met mijn moeder hebben...nou, dat is echt fantastisch.
Mijn zoontje gaat elke woensdag naar zijn opa en oma (schoonouders) op maandag naar KDV en de rest van de week is hij thuis. Zowel hijzelf als opa en oma vinden het altijd erg leuk en ik heb er totaal geen moeite mee. Vind het juist superfijn dat ze dat willen doen Ik vind het eerlijk gezegd ook een beetje overdreven
ook ik zie niet in wat het probleem is dat hij bij oma blijft . kijk als hij 3 mnd zou zijn dan ligt het heel anders maar hij is al een jaar naar kdv geweest en nu bijna 2 is. Als jij die stap zo kan maken van s avonds naar s ochtends werken en je man kan ook overwerken doordat jij s avonds thuis bent, zou ik het gewoon doen en ook blijven doen als oma dat goed vind, als je man dan niet meer zoveel hoeft te werken hebben jullie weer avondjes samen.
Hoi, Ten eerste, natuurlijk ben je geen muts. Als dit is waar jij je goed bij voelt en je man en jij hebben verder ook geen behoefte om er samen op uit te gaan, dan is het toch prima zo? Aan de andere kant vind ik je tekst over mensen die hun kinderen 'droppen' om er zelf 'lekker' op uit te kunnen gaan nogal veroordelend. Mijn man en ik vinden het wel fijn om er soms samen op uit te gaan en dan past mijn moeder eigenlijk altijd op. Ik ben daardoor echt geen slechtere moeder dan jij, maar zo voelt het wel als ik jouw tekst lees. Dus: je kind niet bij een oppas laten als je daar geen behoefte aan hebt, daar is niks mis mee, maar iets minder veroordelend over mensen die dat weleens doen mag wat mij betreft wel. Ieder zijn keuze!
Ik vind het ook wel wat overdreven eerlijk gezegd. Ik moet ook werken en ben blij dat mijn moeder oppast. Het is voor werk, niet om je kind te "dumpen". En ik denk dat je kind er ook alleen maar makkelijker en socialer van wordt. Bij oma zijn er ook regels en afspraken. Zo leert het met al deze dingen om gaan. Dat je het geen 5 dagen wilt brengen snap ik helemaal. Ik breng hem ook maag gemiddeld 2 dagen in de week. Maar mijn werk er voor opzeggen? Nooit! Zowel financieel niet als om mezelf. Ik ben nog steeds Wendy en OOK mama.. Maar iedereen is anders.. Jij moet doen wat jij goed/prettig vind. (tenzij schoonmoeder totaal ongeschikt is als oppas maar dat lees ik nergens terug)
En inderdaad de term "dumpen" komt wat cru over. Dat ik soms met mn man even een hapje ga eten en mn uk dus even bij oma/opa breng maakt mij nog geen slechte mama lijkt me. Hoorde van de week op de radio dat het juist goed is dat ouders soms tijd voor elkaar maken, zo hebben jullie meer aandacht voor elkaar. Je kind ziet/voelt dit en plukt hier ook de vruchten van. Dus Dumpen? Nee.. Man en ik even samen, en opa en oma knuffeltijd met de kleine.. Zou niet weten wie hier slechter van wordt..
Sorry voor het "droppen" maar zo voelt dat voor mij als je niet moet werken. Dit bedoel ik niet lelijk maar ik vind het anders als je moet werken. Het moraal van het verhaal is eigenlijk dat IK vind dat ik verantwoordelijk ben voor mijn kind en ik het heeeeeeeeeel moeilijk vind om mijn kind ergens achter te laten. Daarnaast ben ik soms ook wel jaloers op mensen die dat wel kunnen. Maar ik ben in die 20 maanden maar 1 keertje 3 uurtjes weg geweest omdat mijn man een etentje had met de zaak. En dat vond ik niet leuk zonder mijn kleine man want die hoort er gewoon bij. Dit is mijn gevoel en wil daar niemand mee kwetsen en vind ook echt niet iemand die dit wel kan een slechte moeder helemaal niet groetjes kim
Ik ben overigens wel van mening dat je ook aan het belang van je kind moet denken en niet alleen aan je eigen belang. Jouw belang is je kind bij je te houden, maar ik geloof niet dat het in het belang van je kind is om altijd maar bij mama te zijn en nooit bij iemand anders. Dan wordt het wel een erg grote overgang als hij op zijn 4e ineens naar school moet. Ga je hem dan straks ook niet naar de psz doen bijvoorbeeld?
onze kleine man gaat al vanaf dat hij 3 maanden is 2 dagen naar oma, zo dat ik kan werken.. en prachtig dat hij het vind! ik begrijp je probleem niet helemaal.. En ook wij brengen onze kleine man wel eens weg zodat papa en mama even tijd voor elkaar hebben.. Moet toch kunnen... Je bent niet alleen papa en mama.. maar ook man en vrouw en daar moet je ook in investeren.. kunnen we even weer helemaal opladen al is het maar een etentje.. En de kleine man vind het geweldig om naar opa en oma te gaan is 1 groot feest.. maar ieder zn ding.
Niet iedereen is in de luxe positie om je kind te kunnen brengen bij een opa en/of oma. Dat je familie in de buurt hebt wonen die ook nog eens op je kind willen passen. Daar mag je blij mee wezen. Alles wat hierboven is gezegd ben ik het ook mee eens. Het is natuurlijk jouw keuze, maar niemand word er slechter van als je het wel doet.
Mijn dochter van 3,5 kent geen andere oppas dan opa's, oma's en ooms, tantes en mijn beste vriendin. Ik ben daar heel blij om. Ik zou niet snel voor een KDV kiezen. En nu vraagt ze regelmatig wanneer ze weer gaat logeren/spelen bij opa en oma. Het is juist goed voor een kind om verschillende opvoedingen door elkaar te zien en te voelen. Daarvan worden ze zelfstandig. En ook voor de binding met familie is het juist super goed en leuk! Je kunt het toch gewoon eens proberen? Je schoonmoeder heeft al zeker 1 kind grootgebracht. En dat heeft ze zo goed gedaan dat jij voor hem hebt gekozen als partner. Dan zou je haar toch moeten kunnen vertrouwen met je eigen kind?
Ik was er ook niet boos oom hoor! Maar het komt zo wel over op dat moment.. Tsja meis.. Je moet ze eens los gaan laten, en je moet niet stoppen met leven omdat je mama bent.. Dat je het moeilijk vind kan ik goed snappen, maar hoe langer je ermee wacht, hoe moeilijker voor jou maar ook voor de kleine.. Die gaat er straks en nu ook al vanuit dat mama er ALTIJD is. Ik vind dat ze dat ook zeker moeten weten, maar ook dat ze weten dat je ALTIJD weer terug komt. Zo bouwen zo ook vertrouwen op.. Dus ik denk dat het 'probleem' meer bij jou ligt als bij opa/oma en de kleine.. Probeer het gewoon voor elke keer een paar uurtjes maar, zorg dan dat je ook een afspraak hebt dus ook weg van huis bent. Zie je dan na een paar uurtjes een heel vrolijk toetje als je hem/haar ophaalt dan wordt het steeds makkelijker..
Maar vraag mij wel af of er meer moeders zijn die hun kind ook niet achter kunnen laten bij iemand. Als ik 's avonds moet werken bel ik ook altijd 1 keer naar huis om te vragen of ze lekker hebben gegeten en of het goed gaat Ik kan het gewoon niet loslaten. Buiten de discussie of mijn smoeder geschikt is als oppas. Mijn smoeder vind het vooral leuk om te laten zien dat ze ook op mag passen. En dit is echt waar. Zodra dat mijn kleine man een beetje op dwars gaat vind ze het niet leuk meer. Dan zegt ze ook gewoon zo moet je naar bed ga maar lekker naar huis lekker slapen. Ja je kunt echt aan hem zien dat ie moe is. Hij moet nodig naar bed. groetjes kim
Sluit me bij jouw woorden aan. Voor ons is het een bewuste keuze om onze dochter bij andere mensen te laten (een klein clubje weliswaar, eigenlijk alleen de oma's en opa's): niet alleen omdat we soms graag even samen uit eten gaan; maar ook om onze dochter te leren dat er ook andere mensen zijn bij wie ze terecht kan voor troost, gezelligheid en een luisterend oor. Ik snap TS's gevoel wel - ik vind het bijvoorbeeld moeilijk om mijn dochter bij mijn schoonmoeder achter te laten omdat ik geen fijne band met haar heb - maar in het belang van je kind is het denk ik wel goed om hem iets meer los te laten. Ik vind het persoonlijk een fijn gevoel dat mijn dochter meerdere mensen heeft bij wie ze het heel fijn heeft. En natuurlijk, bij mama is het meestal het fijnst, maar vind je, TS, het zelf niet een eng idee dat jouw zoon gewend is om alleen op jou te vertrouwen? Wat nou als een keer heel ziek wordt of zo? Of erger?
Ik voel het ook echt niet dat ik mijn leven als vrouw op geef. Nee ik ben gewoon moeder geworden en hij is een deel van mij en hij hoort bij mij zo voel ik dat.
Ik vind het wel moeilijk ja. Bij mijn moeder achterlaten geen probleem (alhoewel, de eerste keer was maar 2 uurtjes of zo en ik heb toen 2x gebeld om te vragen hoe het ging...) maar bij mijn schoonmoeder, daar heb ik wel moeite mee. Niet omdat ik bang ben dat ze niet goed voor mijn dochter zorgt (in dat geval zou ik haar zeker ook niet achterlaten), maar omdat wij geen fijne band hebben. Ik zou het zelf nooit doen maar ik zie mijn schoonmoeder er voor aan om subtiel nare dingen over me te zeggen tegen mijn dochter. Dat is nu nog niet aan de orde, mijn dochter verstaat haar nog niet , maar maak me daar wel druk om. Maar, mijn zorgen gaan dus meer over de relatie, en niet over de vraag of ze goed voor mijn dochter kan zorgen.
in het begin is het niet makkelijk om de kleine weg te brengen, vond ik ook niet maar het wordt steeds makkelijker vooral als je ziet dat ze het zo naar hun zin hebben.. Maar ik bel altijd wel even hoor, om te vragen hoe het gaat.. kan ik niet laten haha.. en waarom zou je..
Dit wou ik ook vragen. Bij een kleine baby kan ik het me voorstellen, maar in mijn beleving hoort een peuter ook een band op te bouwen met andere mensen die heel dicht bij hem staan in zijn leven. Hier horen daar opa's en oma's er ook bij. Ik hoef echt niet met mijn neus bovenop te zitten als mijn zoontje met opa gaat vissen, of mijn dochters met oma naar de kinderboerderij. Ik vind het juist geweldig dat ze die zo vertrouwde band hebben. Als ik dat zou verbieden onder de mum 'ik wil mijn kind niet droppen', of 'het hoort bij mij te zijn 24/7', zou ik mijn peuters juist iets tekort doen. Moet er niet aan denken dat man en ik (stel, kan iedereen gebeuren) morgen onder een trein komen, en mijn kinderen geen persoon hebben wie ze blindelings kunnen vertrouwen. Dus, ja ik vind je reactie ook overdreven, helemaal omdat je het niet over een kleine baby hebt.