Deze morgen om 7.30u ging de vaste telefoon. Zo vroeg al telefoon hebben is meestal geen goed nieuws. Het was mn schoonmoeder,of we al wat gehoord hadden van K.? Ik val compleet uit de lucht. Ze heeft slecht nieuws zegt ze. Gisterenavond is K zn dochtertje uit de stoel die op tafel stond gevallen. Het was een oude maxi cosi waar ze altijd in zat als ze aan het eten waren. Ze was met haar hoofd op de grond gevallen en is in allereil naar het ziekenhuis gebracht. Die nacht hebben ze haar schedel eraf moeten halen omdat ze een bloeding had en de druk te groot was in de hersenen. De operatie is geslaagd,maar nu is het bang afwachten. Ik stond daar terwijl de tranen over mn wangen liepen. Vlug de telefoon aan mn man gegeven. K is mn man zn neef,peter van mn dochter. We hebben een ontzettend goede band met hen. Samen op huwelijkreis geweest en we ondernemen ook veel dingen samen en nu dit. Ik zit met zoveel vragen,komt alles goed? Zal ze er iets aan over houden? ... Ik heb hen al proberen te bellen en smsen maar hun gsm stond af. Begrijpelijk. Alleen moet ik deze namiddag met mn zoon naar de kinderarts in het ziekenhuis waar zij ligt. Zou ik even naar hen toe gaan,al was het maar om een knuffel en enkele troostende woorden? Of moet ik hen met rust laten? Ik weet het niet,ik wil hen helpen maar ik weet niet wat ik kan doen voor hen. Ik wou mn verhaal gewoon kwijt...
vreselijk! Mijn ervaring in dit soort dingen is: Een knuffel is altijd fijn. Komt het op dat moment niet uit, dan moet je daar begrip voor hebben. Maar weten dat er mensen met je meeleven is belangrijk! sterkte!
Ik denk persoonlijk dat je best heel even langs kunt gaan. Snap dat je dat wilt en zou dat zelf ook hebben. Geef ze een dikke knuffel en ga dan weer, dan loop je niemand voor de voeten, maar heb je wel even laten zien dat je er bent. Heel veel sterkte meid, wat ontzettend rot dit! Ik hoop van harte dat alles goed komt!!
Pfoeee wat een ontzettend heftig nieuws. Een ongeluk dat in zo'n klein hoekje zit. Jeetje mina, m'n maag draait om. Ik hoop dat het goed komt met het kleine meisje. Hoe oud is ze? Ik zou ze voor nu even met rust laten. Af en toe een smsje en even laten weten dat je er voor ze bent, is voldoende. Je kan even smsen dat je ook in het ziekenhuis bent, maar ik zou er niet op eigen houtje naar toe gaan. Heel veel sterkte! Mijn duimen draaien voor haar.
Mocht je niks horen zou ik vragen waar ze ligt, en eventueel op de afdeling vragen of de ouders behoefte hebben aan jouw bezoek. Als het via de zuster gaat voelen ze zich misschien minder opgelaten om het af te wijzen als hun hoofd er (begrijpelijk) niet naar staat. plus je hebt zelf je kleine bij je, ik zou het dan niet doen. Je kan ook een kaartje met bemoediging achterlaten op de afdeling voor hun?
Wat erg voor jullie, ik hoop dat alles goed komt. Als je langsgaat zeg dan gewoon dat je er toch moest zijn en ze in elk geval even een knuffel wilde komen brengen, ik kan me niet voorstellen dat ze dit niet kunnen waarderen.
Jeetje wat heftig, een nachtmerrie Ik zou zelf niet zomaar langsgaan zonder aankondiging. Misschien even een sms'je sturen want ik kan me wel voorstellen dat ze hun telefoon niet opnemen. Of een kaartje sturen. Laten weten dat je meeleeft en aan ze denkt en dat je altijd beschikbaar bent voor een knuffel. Dan kunnen ze zelf beslissen of ze die knuffel nu willen of later als de ergste schrik een beetje gezakt is.
Hun dochtertje is bijna 6 maand. Ik dacht ook, om even een blitsbezoek te brengen zeer kort want zoonlief is mee. Hebben ze daar geen behoefte aan dan begrijp ik dat volkomen.
O wat verschrikkelijk, Als je een hele goede band met hun hebt zou ik ook langsgaan of is het maar om ze even vast te houden en sterkte te wensen
Wat vreselijk zeg! Ik denk dat een knuffel wel gewaardeerd word. Sterkte, ik hoop dat ze er boven op komt.
Zeker gezien de band die je met hun beschrijft zou ik even snel een knuffel komen brengen. En dan gauw weer gaan.
jeetje zeg, wat erg. Ik zou wel even contact met ze opnemen en vragen of het ze wel uitkomt als je bijv. even langskomt. Zoniet, dan zou ik een kaartje oid sturen. Sterkte.
Jee vreselijk!! Heel veel sterkte..ook voor de papa en mama. anders stuur je eerst een whatsapp of sms dat je even heel kort langs wil komen om ze te steunen. Dan kunnen ze altijd aangeven of het uitkomt.
Het probleem is dat ze onbereikbaar zijn. Hun gsm mag niet aanstaan op intensieve zorgen. Nuja dochterlief is bezig een tekening aan het maken voor haar peter en nichtje. Moest ik hen niet zien,kan ik vragen om hen dit te geven. Het rare is dat ze maandag de ganse dag hier was. Ze was ziek en mocht niet naar de opvang. Ik en mijn man hebben dus een ganse dag voor haar gezorgd dat maakt het nog pijnlijker.
Allemachtig .wat vreselijk Ik krijg het er even benauwd van. Je geeft aan dat jullie een goede band hebben, veel ondernemen en samen op huwelijksreis geweest. Ik denk dat je wel even langs kunt gaan om ze sterkte te wensen en een knuffel te geven. Een arm om je heen en weten dat er mensen zijn die je steunen en aan je denken, geeft kracht. Het hoeft niet lang, je merkt vanzelf hoe het loopt. Wat je eventueel ook kunt doen, is bij de balie van de verpleging melden dat je er bent, dat zij het aan de ouders vragen of het uitkomt. Sterkte!
Zo'n klein meisje, zo onschuldig! Verschrikkelijk! Veel sterkte gewenst! En ik duim en bid voor een goed herstel! Ik lees dat jullie erg close zijn. Misschien kun je hen helpen door wat huishoudelijke dingen op je te nemen. Hun eten brengen in het ziekenhuis. Schone kleertjes brengen?