Wij hebben in 2008 een huis gekocht. Was er op dat moment helemaal happy mee, omdat wij gewoon echt moesten verhuizen. We hadden buren die zwaar in de drugs zaten, elke keer rare lui om ons huis heen, buren bedreigde ons zelf. Politie deed niks, zolang ze het niet waar maakte konden zij niks doen. Ik was overdag wel altijd alleen met 2 kleintjes en een baby in me buik. Voelde me totaal niet veilig en hield de deur altijd flink op slot. Door alle angst en stress wou onze kleine meid er met 24 weken al uit, maar met veel bedrust en hulp heb ik dat gelukkig kunnen voorkomen. We hebben dit huis dus gekocht tijdens mijn zwangerschap. Onze 2 oudste wouden samen op een kamer wat mij best was, en eigenlijk ook wel moest want we hebben maar 3 slaapkamers. De baby had dan een eigen kamer en wij. Hardstikke leuk allemaal, helemaal happy ons eigen huis, man kan kruipend na het werk als t zou moeten, leuke buren, veel kinderen, school dichtbij, wat wil je nog meer? Alles is goed, kleine meid geboren. Dacht dat alles nog steeds goed was, maar later bleek ik depressief te zijn (1e diagnose) hulp bij gehad. Toen kwam ineens na boven dat ik een postnatale depressie had. Afijn ik vond het allemaal wel best, als het maar goed kwam. Toen de kleine meid zo 1,5 was dacht ik dat alles wel weer goed was. Nu me kleine meid bijna 4 word ben ik er dus achter dat het nooit goed is geweest, maar dat het NU pas echt goed gaat. Ik zit lekker in me vel (na ja buitenom me overgewicht dan) ik onderneem weer dingen, heb overal weer zin in. Plan leuke dingen, zoek hobby's, ga dagjes weg met me man/vader/moeder of zusje.....kortom geniet dus aardig weer van het leven jiippie!!!! Maar.........nu kom ik dus ook achter dat dit huis me helemaal niet aanstaat. Het is te klein, te onlogisch ingedeeld, ik wil de kinderen een eigen slaapkamer hebben (omdat ik merk dat de oudste daar nu ook behoefte aan krijgt), ik kan geen kant op met dit huis. Ik heb niet eens zin om er aan te klussen. Nu wil ik hier dus heeeeeeeeeeeeeeel graag weg, maar; 1.Me man wil de komende jaren nog niet, 2.het huis moet nog vanalles aan gebeuren, 3.probeer nu maar eens een huis te verkopen! Ik woon hier dus echt met tegenzin, en voel me dus ook echt niet thuis. Ik weet niet wat ik er nou mee aan moet. Afmaken gaat niet zo rap man werkt hele dagen, geld voor anderen het te laten doen hebben we niet wat overigens ook overbodig is omdat me man het zelf wel kan. Maar tijd weer niet heeft......Slaapkamer bij kan ook niet, want dan moet er hier heel wat gebeuren wat een beste kostenplaatje mee brengt. Zelf ben ik helaas helemaal niet handig. Wil wel verven of behangen maar dat komt met mij niet goed. Na me zin maken probeer ik dus al jaren maar het lukt me niet. Omdat ik me hier gewoon echt niet thuis voel...... Sorry voor me langdradig lang verhaal, weet ook niet echt wat ik hier mee wil bereiken, maar misschien zijn er tips......want als ik hier nog een paar jaar moet wonen dan weet ik zeker dat het weer de verkeerde kant met mij zal opgaan......
zo, dat is inderdaad dan echt een vervelende situatie. Het is vreselijk als je huis niet je thuis voelt. Ik denk dat het verstandig is dat je met je man praat over hoe je je voelt en dat echt aan zijn verstand brengt. Misschien door erover te praten vinden jullie een oplossing!? Meer tips weet ik niet voor je. Maar ik wil je wel heel veel succes wensen!
het eerste wat in mij opkomt is john williams help mijn man is klusser zou je je daar niet kunnen aanmelden, idd lastige situatie als je je niet thuis voelt, maar zie je wel mogenlijkheden in het huis zelf want als je die wel ziet, zou ik gewoon denken aan dat mooie plaatje en dat samen met je man tot realisatie maken, voordeel is dan ook dat je het echt samen heb gedaan
Het is wel zo dat je wel zelf moet betalen wat er dan in je huis allemaal opgeknapt is. En ik weet niet hoe jullie situatie nu is en of je dat in 1 keer kunt betalen... Maar anders zou dat wel een goed idee zijn. Je kunt je dan in ieder geval opgeven.
dat is echt bedoeld voor mannen die te lui zijn om te klussen en het allemaal maar best vinden en het echt een bouwval is voor gevaar van vrouw en kind. vorig seizoen ook iemand die meedeed en ''betrapt'' werd omdat ze meededen terwijl het allemaal wel meeviel en er een gratis verbouwing uit wilde slepen @ TS; ik zou sowieso nu blijven zitten in het huis. stel je zet het nu te koop in deze tijd heb je misschien wel 20.000 of meer verlies en een dikke schuld, en kun je dus geen nieuw groter huis voor kopen. ook zijn de hypotheekregels ten opzichte van 2008 zeer sterk aangescherpt waardoor je nu sowieso minder kan lenen als toentertijd. dus stel je verkoopt het met verlies, én kan minder hypotheek opnemen als toen in 2008 dan ben je denk ik nog verder van huis je zegt dat een extra slaapkamer erbij bouwen technisch gezien wel kan, maar een flink kostenplaatje aan zit, maar ik denk dat nu verhuizen en met schuld verkopen nóg duurder is. ik zou dus toch de mogelijkheid onderzoeken om het huis toch niet naar je eigen zin te kunnen maken, en mocht de markt weer flink aantrekken het alsnog te koop te zetten mocht je je nog niet thuis voelen
Een huis verkopen dat je in 2008 hebt gekocht is nu niet slim. Als je de kosten koper hebt meegefinancierd ga je zeker een restschuld overhouden, tenzij je veel spaargeld hebt om dat op te vangen. De tijd van een paar jaar in een huis wonen en dan weer verhuizen naar iets groters is gewoon (voorlopig) voorbij, lullig maar waar. Dus ik zou er toch maar het beste van maken... misschien hard gaan sparen voor een klusjesman, zodat je man het niet zelf hoeft te doen?
Ga met je man praten. Je huis te koop zetten waarom niet?! Wij hebben vorig jaar onze woning gewoon verkocht met winst. Je hoeft maar 1 koper te hebben die verliefd is op je woning.
Werkt jouw man ook in het weekend dan? Hij is toch wel 1 of 2 dagen vrij in de week? Je hebt in de bieb genoeg boeken en tijdschriften met allerlei klus en opknap tips. Zo kan je ook zelf leren hoe je iets op knapt. Heb je vrienden of familie die je kan helpen? Dan maak jij een lekkere maaltijd en haal je een krat bier om ze te bedanken? Daarnaast denk ik dat je al een heel eind bent en niet zo moet zeuren, er zijn helaas teveel mensen die het veel slechter hebben Succes!!
Help mijn man is klusser hoeft nog net niet, het is niet zo dat het hier een bouwval is. Er is zeker te leven alleen er zijn wel dingen die moeten gebeuren voor je een huis te koop wil zetten..... Ik zie helaas geen mogelijkheden in dit huis. Ik weet dat we er een kamer bij zouden kunnen maken eventueel maar daar moet enorm veel voor gebeuren, en ook zeker een kostenplaatje...... Wij hebben dit huis voor 35 duizend minder gekocht dan diegene in eerste instantie wou hebben. Wij hebben het een en ander al gedaan hier, laten taxeren en we hebben nu al winst. Maar goed dan is het de vraag krijg je dat er nu ook voor. Me man wil liever pas over een paar jaar verhuizen als de kids wat ouder zijn. Maar ik heb helemaal geen gevoel met dit huis, alles staat me tegen, ik voel me hier absoluut niet thuis. Als ik thuis kom denk ik niet ahh lekker weer in me eigen huisje. Nee ik stap in me huis en doe me ding en voor de rest kijk ik maar nergens na. Mijn man werkt op dit moment zelfs in het weekend omdat het zo enorm druk is op t werk. Familie heb ik amper, vrienden heb ik helaas niet. En ik heb wel een boek met dingen waar klussen in staan, maar ik durf er ook niet zo goed aan te beginnen, omdat ik bang ben dat het toch weer fout loopt. Ik wil vanalles wel doen, maar......En ik weet dat vele mensen het veeeeeeeeel slechter dan mij hebben, en je hoort me ook niet zeggen dat ik het slecht heb. En ik wil ook zeker niet klagen, maar ik voel me absoluut niet thuis helaas, en ik vind dat je dat wel hoort te hebben als je thuis komt of thuis bent.....
Zo kan je het ook bekijken ja Maar er zijn altijd mensen die het minder hebben, dat betekent niet dat je zelf niet af en toe even mag klagen over je eigen situatie. Ik ben een echt huismus, ik vind mijn huis heel belangrijk en ik kan me niet voorstellen dat ik me in mijn huis niet thuis voel en niet fijn voel. Dat is wel een basissituatie die in orde moet zijn. En ik denk echt dat je met je man nog even goed om de tafel moet om hierover te praten.
als je man toch pas over een paar jaar verhuizen wil zou ik gewoon in de tussen tijd je huis in de verkoop gooien. en wie weet krijg je over een tijdje wel iemand die het huis heel graag wil hebben met de gebreken die het huis heeft? nooit geschoten is altijd mis. en lukt het over een tijdje niet om je huis te verkopen of je krijgt er te weinig voor terug dan zou ik gewoon een kamer bij bouwen. succes
Ik kan me je gevoel heel goed voorstellen want zo voelde ik me ook in 'ons' vorige huis. Ik schrijf bewust 'ons' want het heeft nooit als mijn thuis gevoeld. Mijn man (destijds vriend) had het gekocht voordat we elkaar kenden en omdat ik een huurwoning had ben ik na een tijdje bij hem ingetrokken. Op zich dacht ik 'ik mag niet klagen' maar toch voelde het gewoon zo ontzettend naar... ik was er niet thuis... Gelukkig was dit allemaal voor de crisis en konden wij een woning kopen waar we ons allebei thuis in voelden en waar we, zoals het nu staat, tot ons pensioen wel willen blijven wonen. Maar die luxe hebben jullie niet proef ik een beetje uit je beginpost... En eerlijk gezegd zou ik in deze tijd de gok niet durven nemen gezien de huizenmarkt. Ik zou denk ik in jouw situatie toch goed kijken hoe je van je huis wel een thuis kunt maken. Misschien iemand in de arm nemen die tips kan geven over een verbouwing? (Je ziet dat ook wel eens in woonprogramma's, met zo'n computerprogramma wat dan een beeld geeft van je huis na zo'n verbouwing.) Misschien helpt het om kleuren te veranderen, indelingen anders te maken of je woonkamer om te gooien? Zijn maar een paar ideetjes hoor. Als je je echt zo fijn voelt in de buurt en omgeving dan zou ik eerst daar eens iets mee doen!
Het is jammer dat je je niet thuis voelt in je eigen huis, maar verhuizen moet je wel samen willen. Ik wilde een paar jaar geleden ook dolgraag verhuizen naar een wat groter huis, maar mijn man wilde (nog) niet. We hebben nu besloten om dit huis op te knappen en dat is al aardig gelukt We hebben van de zolder een mooie kamer gemaakt voor Justin en Samira slaapt nu op de oude kamer van Justin, de baby gaat weer op haar oude kamer. Het volgende project wordt de badkamer Hiermee wil ik zeggen dat er altijd wel mogelijkheden zijn om je huis op te frissen/op te knappen. Misschien kan je beneden je huiskamer anders inrichten of opleuken met nieuwe accessoires De huizenmarkt ligt gewoon echt totaal op zijn gat, huizen verkoop je momenteel gewoon echt niet voor de vraagprijs, het zou zonde zijn als je daar op moet inleveren alleen omdat jij een ander huis wilt. Misschien nog even doorbijten dus en wachten tot de huizenmarkt weer wat meer aantrekt? Sterkte en succces in ieder geval.
Je kunt je huis toch in de verkoop zetten mits jullie dat alletwee willen. Nee het zal misschien wel niet storm lopen of je heb geluk maar het is dat of verbouwen.
Ander verfje of behang zou kunnen, maar daar zou ik dan wel iemand voor nodig hebben omdat me man er op dit moment gewoon niet aan toe komt. Anders indelen lukt hier niet, omdat we een hele onlogisce indeling hebben hier. Het kan eigenlijk maar op 1 manier allemaal staan. Verbouwen kan hier ook wel, maar dat is op dit moment wel een flinke kostenpot die we nu even niet kunnen neerleggen op t moment. Dus ja ik heb eigenlijk maar 1 keus en dat is het voorlopig doen met wat ik heb. Kijken of ik er wat van kan maken tot me man wel overstag gaat. Ons vorig huis was echt mijn huis, alle ruimte en kon er alle kanten mee op, maar daar voelde we ons echt niet veilig, dat kon gewoon niet langer meer. Ik had het huis graag meegenomen hier heen hihi, maar dat kan helaas niet......
Als dat andere behangetje of een andere kleur verf je in de huidige woning niet gaat lukken, gaat een ander huis kopen helemaal niet lukken. Hoe goed opgeknapt ook, er moet eigenlijk altijd wel geverfd/behangen worden en ook in een nieuw huis zijn er altijd weer dingen die je liever anders ziet. Mag ik een brutale vraag stellen... Is er geen link met je depressie? Ik ken iemand in mijn omgeving die last had van depressies en die zich ook nooit thuisvoelde in haar huis, ook niet toen ze verhuisde. Ze was ook altijd bezig om dingen te veranderen en te klussen maar uiteindelijk kan een huis je het 'gelukkige gevoel' niet geven. Neemt niet weg dat dit natuurlijk heel vervelend is! Sterkte!
dit zijn eerlijk gezegd ook mijn gedachten. volgens mij ben je je gevoelens aan t weg stoppen achter "problemen" en als je dan denkt dat je die geaccepteerd heb ga je naar t volgende probleem... (gewicht, relatie, 4de kindje, huis) misschien ben je toch nog niet zo over je depressie heen als je denkt. Kan best zijn dat die dingen niet zijn zoals je zou willen. maar ik denk dat wil je gelukkig worden je dan eerst tevreden moet zijn met wat je hebt en wie je bent. en dan kan je heus wel verbeteringen aanbrengen. sterkte meid. ik heb verder geen advies voor je. ik herken je gevoel wel. maar ik denk dat het ergens anders vandaan komt.