Hoi... Iedere dag denk ik, vandaag ga ik het anders doen! Meer rust en regelmaat creeren.. Maar het lijkt wel of er iedere dag wat tussen komt. Nick is erg onrustig sinds zondag. Meestal vanaf een uurtje of 17.00, als mijn vriend thuiskomt (vervelend voor hem), begint hij te huilen en jengelen. Vaak blijft hij wakker tot 22.00uur! Dinsdag was zelfs een dag waarop hij ook overdag bijna niet geslapen had. Gister kreeg Nick zijn eerste prikjes, daar had hij ook wel last van; verhoging en huilen. Zo zielig. Hij heeft vandaag trouwens nog steeds 37.6. Zal toch niet erg zijn? Verder is hij wel goed wakker en geregeld ook vrolijk. Maar ook vandaag klopt er weer niks van mijn ritme. Wel twee keer snel ingeslapen in zijn eigen bedje, maar 1x een uurtje en 1x een half uurtje! Ik heb ook een hond dus moet er in de tijd dat mijn vriend van huis is ook twee keer uit, dan gaat hij uiteraard mee in de kinderwagen. Ik probeer hem sóchtends mee te nemen in de kinderwagen en in de namiddag, zodat hij ook een slaapje in zijn eigen bedje heeft. Zou hij ook vandaag nog last kunnen hebben van zijn prikjes? Mischien weer een sprongetje? Soms heb ik het idee dat hij blijft springen! Genoeg gespuwd, want over het algemeen gaat het best heel goed, bal nu zo dat hij ss'avonds niet meer zo makkelijk wil slapen. Oh, nog 1 dingetje. Zaterdag ga ik voor het eerst een avondje uit! Daar heb ik zin in, maar ben er ook onzeker over. Hij blijft bij mijn vriend. Ben afgekolfde melk aan het sparen. Maar zal hij dat misschien ook voelen, dat ik daar zelf ook een beetje onrustig over ben. Heb vertrouwen hoor dat het goed gaat, maar toch... Vind het nu al moeilijk om het los te laten! Herkenbaar? Nu stop ik er echt mee, ben benieuwd naar reacties. Misschien herkennen jullie mijn verhaal en hebben jullie tips! Groetjes
alyssa is nu ook bezig haar ritme meer te veranderen. zoals nu wil ze ook echt niet slapen, terwijl ze normaal gesproken van 14.30 - 17.30 slaapt. ik geloof dat er rond deze periode ook weer een sprongetje is, dus dat zal miss ook meespelen. en idd die kleintjes voelen meer dan wij weten. dus het zou zomaar kunnen dat hij aanvoelt dat je weggaat en daar (onbewust) toch een beetje gespannen door bent. ik baal er zelf ook erg van dat alyssa juist nu haar ritme aan het veranderen is. ik moet vanaf zaterdag weer werken en vanaf dinsdag gaat ze naar een gastouder. was dus wel prettig geweest als ik haar een duidelijk ritme kon geven. succes ermee, en vaak is het met dit soort dingen een periode. liefs doris
Vond het in het begin ook best moeilijk hoor, je bent nog onzeker en moet je baby leren kennen, dat loslaten, het huillen. De eerste maanden leken een grote sprong. Nee, toen onze kleine meid geboren werd, voelde ik me niet echt een oermoeder die meteen wist wat ze moest doen. Gaandeweg is dat moedergevoel gekomen. Nu merk ik dat ik intuïtief veel beter weet wat ik moet doen in bepaalde situaties. Maar als ik je verhaal lees dan doe je het echt goed! Een kleintje van die leeftijd heeft gewoon veel mamahonger en er is niets mis mee om er aan toe te geven. Gewoon lekker zo doorgaan. En dat huilen in de avond, dat hoort er echt bij. Heeft onze kleine ook gedaan. Na een maand of drie was dat helemaal over (tis vermoeiend, zeker als je gewoon even lekker wilt eten en bijpraten over de dag). Verder is 37,6 een prima temperatuur, en ze kunnen wat huilerig zijn na een prikje. Lekker genieten van je avondje uit zaterdag, niet vervelend over voelen. Hij is lekker bij papa, na jou de meest betrouwbare persoon waarbij je hem achter kunt laten!
Oh ik herken je verhaal ontzettend op het moment! De eerste maanden ging het bij ons van een leien dakje, ben verwend geraakt denk ik. Nu is mijn dochter af en toe een draakje! Vooral rond spitsuur 's avonds (ook als mijn man thuiskomt) maakt ze er een potje van! Ze is dan veel te moe, maar blijft maar spelen en alles willen. Na de fles gaat ze ook niet slapen, dus gaat nog vermoeider door met aandacht vragen. Ondertussen eten koken, opruimen en de hond uitlaten, pfff! Gisteren zat ik voor het eerst om 20:30! Ik vind het wel een kwestie van prioriteiten stellen. Het is bij ons nog maar net zo, dus we moeten even de situatie bekijken en hoe we het kunnen veranderen. Eten koken kan ook eerder, dan maar een opgewarmde hap. De hond uitlaten moet ook later kunnen. Niet willen slapen? Dan niet in de box (want oververmoeid) maar op schoot op de bank zitten. Beetje rust creeeren dus! Vandaag ben ik ook express thuis gebleven, want we zijn zelf ook wel erg druk de laatste tijd. En het werkt hoor. Ze slaapt nu voor de 3e keer vandaag 2 uur achter elkaar en dat is lang geleden Houd moed, en blijf lachen! En heel goed dat je een avondje weg gaat, dat doet bij mij wonderen!
Bedankt voor jullie snelle reacties. Fijn om te lezen. Vandaag ging ik express rond 16.00 uur de hond uitlaten. Hij viel meteen in slaap, maar werd om 16.30 weer wakker. Bleef wakker totdat ik terug was om 17.00 uur. Ook daarna gezellig en plezier met papa. Vond papa ook erg fijn. Ik dacht, dat wandelen heeft gewerkt. Om 17.45 samen met Nick gaan douchen, ik denk dat wordt hij lekker loom. Vervolgens de borst en naar bed. Bij het voeden kreeg ik al het gevoel dat het niet ging werken. Onrustig en snel afgeleid, daardoor niet goed gedronken. Gezongen met hem en in bed gelegd. Het gejengel begon meteen wat over ging in huilen. Ik kan hem dn echt niet laten liggen. Gepakt en hij begon meteen te zoeken. Aangelegd en hij begon, veel te gulzig, te drinken. Na wat gespartel en zijn speentje tegen me aan in slaap. Ik hem voorzichtig teruggelegd, nog geen 5 minuten. Huilen wat over ging in krijsen! Hem er weer uitgehaald. Hij zit nu vredig voor me in zijn wipper te lachen, maar ook erg windjes te laten. Denk dat dat komt door het gulzige drinken. Pfff. Laat ons maar even samen bijkomen, straks een nieuwe poging. Vind het zo moeilijk soms, je wilt je kleintje natuurlijk het liefst altijd zo vrolijk zien.. Maar ik weet dat we niet de enige zijn met dit probleem, gaat allemaal over.. (zeggen ze)..
Gewoon even diep adem halen, het komt allemaal wel goed. Ik was ook zo onzeker in het begin, toen Kylian 4 maanden was vonden we een ritme en ging het allemaal wat beter. Nu achteraf had ik me er niet zo over moeten stressen en meer moeten genieten Groetjes Anita
Bedankt pluk voor je reactie, ik hou dat zeker in mijn achterhoofd. Ik probeerde hem gister te troosten in zijn bedje, maar hij ging toen echt krijsen, dan kan ik hem echt niet meer in zijn bedje laten liggen. Dan haal ik hem er dus uit, twijfel dan of dat wel de manier is. Maar vind hetm nog zo klein en verwacht dat dit vanzelf weer over gaat. Ook zoals jullie al zeiden. Maak er geen punt meer van, dan maar wat langer wakker s'avonds, over het algemeen slaapt hij overdag en s'nachts gewoon prima. Bedankt voor jullie reacties, dat doet me weer even goed!