Nicht als verloskundige bij bevalling

ik denk dat echt niemand je hierin kan adviseren, maar ik zou zeggen volg je hart, volg je gevoel en niet alleen nu maar ook zeker tijdens de bevalling, durf jij uiteindelijk tegen je nicht te zeggen dat je haar er toch liever niet bij wilt als het niet goed voelt, en zou ze daar goed op reageren bijvoorbeeld, hoe is de band met je nicht in het dagelijks leven, is ze iemand die bijvoorbeeld snel dingen toe-eigent waardoor zij misschien jou partner in de weg loopt, allemaal dingen om over na te denken, helaas geen advies behalve volg je hart

 

Niet qua begeleiden van de bevalling, maar onze geboorte fotograaf was een bekende, ze heeft ook foto's in actie gemaakt zeg maar, van down under,

Bij ons ging de bevalling van de vierde niet goed, hij ademde niet en met spoed werd Nijmegen opgeroepen, de neonatoloog heeft hem geintubeerd en mee genomen naar Nijmegen, na onderzoeken daar is hij vanwege hernia diafragmatica geopereerd.

We hebben het er met de gyn met de 6 weken echo nog over gehad, ze voelde zich heel lullig vooral ook omdat ze niets gezien had op de echo's we hebben laten weten haar niets kwalijk te nemen, toch liet ze weten dat ALS dit anders was afgelopen, en die kans was heel groot, dat we een zondebok gezocht zouden hebben en dat zij dat dan geweest zou zijn.

Ze liet ons weten dat de gynaecologen en verloskundigen vaak de zondebok zijn wanneer er onverwachte dingen gebeuren en ze niets meer kunnen betekenen, dat je denkt " dit had ze kunnen doen of ze had eerder zo en zo " en dat je in de rouw periode kunt denken "
Dit is jou schuld "

Hoewel ik het een geweldige ervaring zou vinden mijn nicht als verloskundige erbij te hebben wanneer ik een sterke band had met haar .... Zou ik wel overwegen of je haar en haar werk gescheiden kunt houden wanneer er onverwachts toch wat gebeurd...

 

Net wat de anderen al zeggen wat zegt je gevoel. Zelf hoef ik er niemand anders bij dan mijn vriend, hoe goed de band ook met anderen zijn.

 

Ikzou het niet doen. Als dingen niet gaan zoals je hoopt,lees hierboven een heel heftig voorbeeld, maar ook met kleinere zaken dan kan dat een persoonlijke relatie zo ontzettend beïnvloeden. Ik zou werk en privé echt gescheiden houden .

 

Ik zie dat ik 6 weken echo heb geschreven maar dat moet zijn 6 weken controle


Bij ons is het godzijdank goed gekomen met onze zoon, hij heeft qua gezondheid nog een lange weg te gaan maar hij is niet meer in levensgevaar en nu lekker thuis,

De kans is nihil dat er wat gebeurd maar er zou maar wat gebeuren, misschien moet je er met je nicht over praten hoe zij er in zou staan,

Jij kunt een zonde bok zoeken als het mis gaat .... Maar voor haar is het misschien wel zo dat als er complicaties voor gaan doen .... Staat ze te dichtbij om haar werk nog te kunnen doen ? Of zou ze dan haar emoties in de weg laten komen ?

Denk goed na ! Heb het er over met je nicht met je moeder en met je man, hoe zien jullie maar vooral jij dit je ?

Mocht je ervoor kiezen haar als verloskundige er bij te hebben ... en alles gaat goed... Dan denk ik wel dat het een bijzondere ervaring is om je nicht erbij te hebben als verloskundige

 

Hoi,

Ik heb zelf mijn tante als verloskundige bij de bevalling gehad, maar wel duidelijke afspraken met mijn 'gewone' verloskundige gemaakt. Mijn tante heb ik als eerste gebeld, en zij is ook de hele tijd bij me gebleven, tot het menens werd zeg maar, toen hebben we m'n gewone VK ook gebeld. Mijn tante toucheerde, en begeleidde mij, met de afspraak dat wanneer het niet ging zoals het moet de gewone VK het over zou nemen. Helaas hier na 7 cm en uren pijnlijke rugweeën geen vooruitgang meer en dus nam de VK het over en bracht ons naar het ziekenhuis. Eenmaal daar ook nog aan de gynaecoloog overgedragen, maar m'n tante is er wel steeds bij gebleven. Zo had ik ook mooi iemand die me kon helpen met de chronologie na de bevalling.

Voor ons werkte dit fijn: continu een vertrouwde verloskundige bij ons die mij op m'n gemak kon stellen, zonder het risico dat onze relatie zou veranderen mocht er iets fout gaan.

 

iemand heeft mij aangeraden om geen bekende bij de bevalling te hebben (qua vk of kraam) zij vertelde mij dat ze zelf een vriendin had. Na de bevalling had ze er al een beetje spijt van want het is toch iets prive's ergens en toen dat (door iets heel anders) is uitgelopen op ruzie, dat ze helemaal spijt had dat ze haar erbij had.

Dit wil natuurlijk niet zeggen dat jij het daarom ook maar moet laten. maar wel even een puntje om over na te denken! voor iedereen is dat natuurlijk anders.

 

Doe wat goed voelt!

Ik wilde er juist geen familie bij hebben. Zeker mijn moeder en schoonmoeder niet. Mijn band daarmee is niet zo dat ik me dan 100% kan laten gaan. En tijdens de bevalling ben je dan niet altijd charmant. Bij mijn eerste ging het ook niet helemaal lekker. Dan waren mijn moeder en schoonmoeder ook niet rustig gebleven om te ondersteunen, maar eerder in paniek geraakt. Dus dat was geen goede zet geweest.
Bij de eerste had ik nu mijn man erbij. En verder mensen die ik pas tijdens de bevalling heb ontmoet (ziekenhuis-vk, kinderverpleegkundige, gyneacoloog, kinderarts, assistent gyn). Geen moment last gehad dat het vreemden waren..


Nu had ik een VK waarvan de jongste bij mijn oudste op school zat. Toeval, maar dat was prima. Al was het op school de koetjes en kalfjes gesprekken en in de praktijk de echte dingen. Beetje 2 gescheiden werelden. Dat werkte voor mij goed..