Hallo meiden, mijn nicht heeft een miskraam gehad en ze is hier natuurlijk helemaal ondersteboven van. Ik weet niet goed wat ik moet doen en hoe ik er mee om moet gaan aangezien ik wel zwanger ben. Ik vind dit zo verschrikkelijk moeilijk. Wij waren zo blij dat ze een kindje kreeg, vooral vond ik het leuk dat we toch nog even samen zwanger waren. Ik zoek eigenlijk een heel klein gedichtje voor haar. Ze heeft het er echt moeilijk mee. Groetjes Channie
Lieve Channie! Allereerst mijn complimenten dat je dit zo voelt. Laat alsjeblieft je nicht weten dat je er voor haar wilt zijn en dat je het echt verschrikkelijk vindt. Mijn zusje is ook nog steeds zwanger terwijl ooit bijna gelijk (we scheelden 2/3 weken) opgingen. Zij is nu ruim 30 weken zwanger en bij ons is het gestopt met 10 weken. Het beste voor mij is wat zij doet, mij betrekken in alles, ik mag aangeven tot hier en niet verder en geen geheim houden. Daardoor kan ik de keus maken of ik iets wel of niet wil weten, ergens bij wil zijn etc. Hierdoor creeer je ruimte voor haar verdriet en ruimte voor jouw blijdschap. Op die manier lukt het mij om oprecht blij voor haar zijn. Een gedichtje heb ik niet zo voor je. Een gedicht is prachtig op zich, maar het gedrag van mijn zus is zoveel meer waardevol voor me dan wat een gedichtje ooit had kunnen doen. Heel veel sterkte voor je nicht maar ook voor jou!
Dit gedichtje gaf mij altijd veel troost tijdens een miskraam. Een vlinder vliegt vluchtig over het gras hij is wat verdrietig omdat hij ooit een mensje was. hij is bedroeft , en zijn hartje doet pijn, Hij heeft maar 1 wens en dat is bij zijn mama te zijn. hij vliegt naar een huisje , ver van het veld , want daar woont zijn mama , is hem verteld. hij kijkt door het raampje , en ineens is hij blij niet meer opgesloten in zijn eigen verdriet, maar eindelijk vrij. hij keek door het raampje en zag wat hij wilde weten. zijn mama hield nog van hem en zal hem nooit vergeten. Dan vliegt het vlindertje terug over het gras, Trots en sterk omdat hij ooit een mensje was...... Verder vraag anders aan haar wat ze prettig vindt. Misschien wil ze een paar weekjes even niet geconfronteerd worden met je zwangerschap of misschien vind ze het juist fijn om er heel erg bij betrokken te worden. Ik denk dat dit heel persoonlijk is. Het spreekt denk ik wel voor zich, maar opmerkingen het was toch nog klein, anders was het gehandicapt geweest, het komt zo vaak voor, je bent nog jong etc. vallen over het algemeen niet in goede aarde als je net een miskraam hebt gehad. Hoe goed ze ook bedoeld zijn. Liever hoor je hoe vreselijk kl*te het is en heb je behoefte aan een dikke knuffel. Ik vind je trouwens een hele lieve vriendin! Het is heel goed dat je zo meeleeft, maar vergeet ook niet van je eigen zwangerschap te genieten (hoe dubbel dat misschien nu even voelt).
Jeetje ik krijg gewoon tranen in mn ogen bij dat gedichtje, zo mooi.. Heel veel sterkte Channie natuurlijk ook aan je nicht.
Wat erg voor je nicht en wat lief van jou om zo begaan te zijn. Ik zou heel open zijn, zeg dat je alles wilt doen maar niet zo goed weet wat je kan doen omdat je haar geen pijn wil doen met je eigen zwangerschap. En gebruik geen dooddoeners als ''jouw tijd komt nog wel'' etc... Laat haar praten en uiten over haar gevoel. Tranen biggelen over mijn wagen door het gedicht van Trees...:'(
Moeilijk hoor...mijn zus was 17 weken zwanger en ik 14 toen het bij ons dan toch nog misging. Ik heb daar veel met haar over gepraat en zij heeft me gewoon eerlijk gevraagd waar ik behoefte aan heb en dat ze hoopt dat ik haar niet zou ontwijken omdat haar zwangerschap wel goed ging. Ze heeft ook wel eens geroepen dat ze wou dat het haar was overkomen, omdat ze al twee gezonde kindjes had en wij nog geen. Ik vond het heel erg dat ze dat zei. Het is helemaal per persoon afhankelijk hoe je er mee omgaat. Ik vond het zelf heel fijn om er veel over te praten en mn verdriet te kunnen uiten. Ik heb dan ook nooit moeite gehad met de zwangerschap van mijn zusje, juist omdat we er zo open over waren naar elkaar toe. Dus mijn advies zou zijn: praat met je nichtje en zeg eerlijk dat je nu niet zo goed weet wat je moet zeggen/doen. En vraag haar waar zij behoefte aan heeft. En wat anderen al zeiden: die standaardopmerkingen achterwege laten. Ook al zijn ze goedbedoeld: ze zijn echt pijnlijk.
Zo kostbaar is het ongeboren kind Als een schat koester je het jonge leven Ontroostbaar ben je als het niet van de dood wint Je had het zo graag alles willen geven.
ik heb ook pas eeen miskraam gehad en heb een heel mooi gedicht gehad van een vriendin van mij. Ze had m in een lijstje gaan en heb m op mijn sier haard neergezet ik zal m erbij typen wie weet wil je dat wel doen. Als vreugde omslaat in verdriet Dan word de wereld klein Dan telt alleen je baby nog die niet meer hier mag zijn Al was je zwangerschap nog pril De namen nog niet klaar Dat het zosnel al over was Dat is wel heel erg zwaar HEt kindje is bij jullie weg Maar hij heeft wel bestaan Je leven is veranderd Ook al is hij weggegaan Hij heeft jullie meer mens gemaakt. Een nieuwe pijn ontstaat pijn die je nog niet eerder had gevoelens die je haat Die pijn word minder na een tijd dit kindje krijgt zijn plek zijn eigen plekje in je hart aan ruimte geen gebrek Ieder kiest zijn eigen weg Om hiermee om te gaan Je weet als ik je nodig hebt Ik voor je klaar zal staan!!
Bedankt voor jullie reacties!! Ano ik vind jou gedichtje het beste passen! Ik heb deze meteen gestuurd aan mijn nicht. Ik ga nog even niet langs bij haar vandaar. Ik denk dat het anders te confronterend is voor der.
ik vond dat gedicht ook helemaal passen bij mij. Toen ik m kreeg en heb ook wel wat traantjes gelaten hoor toen ik m las. Maar het deed me wel goed.
Toen ik hem voorlas aan mijn vriend, moest ik ook wel erg veel huilen. Ik zit er dus nog meer mee dan ik dacht. Dan denk ik weer als ik er al zo mee zit, hoe moet zij zich dan wel niet voelen. Jullie natuurlijk ook! Ik vind jullie zo dapper allemaal eerlijk waar! Trees jou volg ik al heel lang en elke keer vertel ik mijn vriend als jij een goede echo gehad hebt! Wij zijn zo verschrikkelijke blij voor jullie!