Hallo allemaal, Ik ben 29 jaar en weet sinds een week dat ik zwanger ben. Dit kwam totaal ongepland en onverwacht (maar zeker niet ongewenst). Echter heb ik geen vaste relatie en is het van een laatste scharrel/ex-vriendje. Omdat ik mijn laatste menstruatie niet exact meer wist heb ik meteen vrijdag een echo laten maken en nu blijk ik 7,5 week zwanger te zijn. Bij de echo zag ik een klein ieniemini wezentje en een kloppend hartje. Wow wat bijzonder! Vrijdag heb ik het aan de (vader in kwestie) verteld. Hij reageerde geschokt en weet zich er ook even geen raad mee. Vandaag hebben we erover gepraat. Als het aan hem ligt wilt hij het weg laten halen omdat hij vindt dat een kind uit liefde gemaakt moet worden en ook in een normaal gezin moet opgroeien. Nu begrijp ik hem daarin en heb hem ook meteen verteld dat ik wel benieuwd ben hoe hij het ziet als ik wel door wil en hij niet. Wilt hij er dan niets mee te maken hebben of toch wel? Jeetje wat is dit een vervelende situatie!! Ikzelf wil de kleine kruimel graag houden en de toekomst geven die het verdient. Maar zie ook wel in dat dit alleen zwaar zal zijn. Waar doe ik goed aan? Abortus kan ik niet over mijn hart verkrijgen. Maar alleen zonder partner moet ook best pittig zijn. Iemand tips! Meedenken! Ideeen!? Even ter verduidelijking: ik heb een koopappartement (met genoeg ruimte voor 2/3 pers). Werk in het onderwijs en heb een vast contract. Wat nu?! En hoe ga ik verder als mijn ex (vader in dit verhaal) er niet in mee wil?? Liefs L
Ben je er aan toe om een kindje op te gaan voeden en heb je een achterban, bijv. ouders in geval van nood? Gefeliciteerd!
mijn ouders en mijn zusje staan achter de keuze die ik maak. Vrienden weten er een paar nu van en die zullen me helpen en steunen. Ja, ik ben er wel aan toe om een kindje op te gaan voeden. Al moet ik wel even flink omschakelen
Gefeliciteerd! Zo te lezen ben je er heel blij mee,dus zeker niet in zijn wensen mee gaan. Snap dat het heel vervelend is voor hem,maargoed jouw leven gaat extremer veranderen dan dat van hem. Ik ben ook alleenstaande mama en het is echt wel te doen alleen hoor! Ja het is zwaar,maar het is het echt waard!! Ik hoop dat jullie eruit komen. En mocht hij kiezen om niet betrokken te worden is dat uiteindelijk zijn verlies. Een kindje kan echt wel opgroeien met 1 ouder,zolang die vol liefde voor hem/haar zorgt komt dat echt wel goed,en liefde is tenslotte het belangrijkste,toch?!
Saskia, bedankt voor je positieve reactie! Een alleenstaande moeder kan het volgens mij ook prima doen! Wel vraag ik mij af hoe dat dan moet met de registratie bij de geboorte. Als hij er niks mee te maken wil hebben wat registreer ik dan? En als hij wel af en toe het kindje wil zien? Jij daar ook ervaring mee? Of anderen hier op de site?
ja zoals ik kan lezen denk ik toch dat je 'blij' bent met de komt van je wondertje.. Ook vind ik niet dat je deze ex-vriend nodig hebt om je kindje op te voeden. Je kan dit gerust alleen aan al zal het wel een pittig ritje worden . Maar je hebt al een mooie basis! Ik was 3 maanden samen met mijn vriend toen ik zwanger bleek van men eerste zoontje en hij wou liever abortus en ik niet...Heb het kindje gehouden en mijn vriend is bij me gebleven en nu 4,5 jaar later, zijn we nog steeds samen en zijn we in verwachting van ons 2e kindje... Zo zie je dat er ook wel eens positieve verhalen zijn ! Ik wens je heel veel succes en een dikke proficiat met je zwangerschap!
PinkSky, mijn moeder was bij mijn bevalling en heeft mijn zoontje aangegeven. Vader had het niet erkend,dus zoontje heeft mijn achternaam. Verder op papier heeft hij er niks mee te maken. Qua omgang,dat kan je altijd zelf regelen mocht dit ter sprake komen tussen jullie. Daar hoeft je kindje niet voor erkend te worden. Voor alimentatie wel,maar dan heeft hij dus rechten en plichten. Overigens,mocht het zover komen dat hij een betrokken vader wil zijn,zelfs na de geboorte kan nog erkend worden! En echt hoor,alleenstaande moeder zijn heeft ook voordelen! Alles alleen bepalen,zonder rekening te houden met iemand anders. Alles op jouw manier kan enorme rust geven! Nooit geen verwachtingen van een man,je weet dat je het alleen moet doen en dat gaat vanzelf. Ik weet niet beter of ik sta er alleen voor,voor mensen die na geboorte uit elkaar gaan lijkt me die omschakeling moeilijker. Jij hebt nu alle tijd om aan het idee te wennen.(ik werd in de steek gelaten met 38 weken zwangerschap,maar doe sinds de geboorte alles alleen dus ik weet niet beter) En als je kindje geboren is,wordt er tegelijkertijd een oergevoel geboren! Dat gevoel is enorm,en zorgt ervoor dat je er echt voor gaat!
ik was 20 toen ik zwanger was van mijn eerste kindje en was ook aleen en ik heb ook ales aleen gedaan en mijn moeder was er altijd om me te helpen de vader heeft mijn dochtertje toen ook niet erkend nu ben ik getrouwd en heeft mijn man mijn eerste dochtertje erkend zij is eigelijk mee getrouwd en zij noemt hem ook gewoon papa en ik heb 2 kindjes bij hem gekregen en dat zijn gewoon een zusje en broertje voor haar
Mijn moeder raakte ook zwanger van haar ex-vriend, Ik was het resultaat De eerste 4 jaar van mijn leven waren we samen en ik weet niet hoe zwaar dat precies voor haar geweest is, maar ik heb er iig echt niets aan over gehouden hoor! (en volgens mij had mijn moeder het nou ook weer niet zo zwaar) Ik ben niet erkend, en heb dus officieel geen vader. (ook al woont ie ongeveer 400 meter bij mijn schoonouders vandaan, en herkennen we elkaar echt wel op straat, ik heb nooit wat met hem te maken gehad en ook geen enkel gevoel hierbij). Ik heb dit als kind nooit gemist, maar ook al vanaf mijn 4e een stiefvader die ik als mijn vader beschouw. Mijn moeder had wel een heel vrienden netwerk, en ik ben ook heel veel bij mijn opa en oma op de boerderij geweest toen ik klein was en zij haar hbo afmaakte/aan het werk was. Zonder mijn opa en oma was het voor haar denk ik wel weer veel lastiger geweest. Maar ja, dat was in een tijd dat kinderdagverblijven volgens mij nog niet echt bestonden, dus dat is tegenwoordig ook al een heel verschil. Ik heb wel altijd een een specialere band gehouden met mijn ooms en tantes en opa en oma dan de andere kleinkinderen, en dat is eigenlijk wel heel erg leuk, dus het heeft zeker ook voor je kind voordelen! Het klinkt verder alsof je het uitstekend voor elkaar hebt, wij krijgen ons kindje in minder zekere omstandigheden, ook al zijn we dan met z'n 2! Dus van harte gefeliciteerd en met genoeg liefde komt het altijd goed!
Nou gefeliciteerd dan en lekker genieten van je zwangerschap! Natuurlijk wil je dat je kind opgroeit met een vader maar als deze dit niet wil dan sta je er "alleen" voor en gelukkig ben je niet de enige op deze wereld gaat helemaal goed komen hoor! Ben wel benieuwd wat de vader uiteindelijk gaat beslissen.
Bedankt voor al jullie goede en positieve reacties! Ik heb nu uiteindelijk ook helemaal besloten om er voor te gaan. En ben zo blij en gelukkig Zo'n zin om het kindje alles te geven wat ik heb en wat het verdient. Ook m'n beste vriendinnen weten het nu en die staan 200% achter me. Dus dat komt helemaal goed. Nu moet ik donderdag met de vader in kwestie nog eens om de tafel zitten. Kijken hoe hij dan reageert en hoe we het of samen of ik alleen ga aanpakken. Ben benieuwd! Zo kan ik dan eindelijk van de zwangerschap gaan genieten (al mag die misselijkheid wel weggaan..pff. Heb echt totaal geen zin in eten)
Hee meis, Zo volgens mij heb je je keus gemaakt. Ik wil je feliciteren met je zwangerschap. Laat je ons weten hoe het gesprek is gegaan met je ex vriend? Trouwens waarschijnlijk moet je er nu niet aan denken maar ik heb altijd heel veel sjans als ik met die kleine meid van me vriend alleen ergens ben komt vooral door dat ze zo lekker bijdehand is maar is wel erg leuk Hahaha... Knuff
Van een kindje krijg je nooit spijt! Het is het mooiste wat er is! Gefeliciteerd dus met je zwangerschap! En zwaar zal t wel worden, maar wat iedereen zegt, dat is het allemaal dubbel en dwars waard!
Dan zou ik er volledig voor gaan! Je hebt de boel voor elkaar om het alleen te doen, het is dan aan de vader hoe hij zichzelf in dit plaatje ziet. Maar je komt als een sterke, zelfstandige vrouw over die uitstekend haar eigen boontjes dopt. Gefeliciteerd!!