Hoi allemaal, Mijn eerste berichtje hier en niet meteen een postief vrees ik. Ik ben as donderdag 37 weken zwanger en tot een maand of 7 heb ik een prima zwangerschap gehad. Daarna wat gerommel met een te hoge bloeddruk aar verder mag ik niet klagen. Tot een maand geleden. Ik kreeg heel veel pijn in mijn zij met mega krampen. Na wat lakse reacties van div. gyn`s (ik loop voor controle in het ziekenhuis) is er vorige week bloed geprikt en urine gecontroleerd. Ik heb nierbekkenontsteking. Gelukkig.... er kon in ieder geval wat aan gedaan worden. AB kuurtje en verder hobbelen. Vandaag weer controle. Ik gaf aan dat de pijn niet te harden is. Gyn kijkt naar de beeb, die doet het prima. Dan slaat hij zonder te waarschuwen met een vuist in mijn rechterzij. (ik gillen en huilen dit deed zo een pijn) Hij wist het al, nierstuwing. Kan niets aan gedaan worden tot na de bevalling. Daar kan ik nog wel wat mee. Maar niet de manier hoe hij mij "onderzocht"(zo kan ik het niet eens noemen). Ik heb nu nog meer pijn en zie alleen maar het beeld voor me toen hij dat deed. Mijn man was erbij en durfde niets te zeggen, van schrik denk ik. Kortom ik heb veel pijn en nog erger, ik heb gewoon een rotgevoel over dat consult vanmorgen. Ik moet er niet aan denken om onder deze slager te bevallen en durf ook niet te bellen. Ik jank alleen maar veel. Kunnen jullie met mee mee denken? Liefs Biene
ik denk dat het beste is om even met hem in gesprek te gaan, en er toch over te praten, het is niet netjes maar mischien is er een rede geweest dat hij het zo deed ... ik weet dat ik blindedarm ontstekking had en de arts bij mijn aan bed kwam en mijn een hand gaf en gelijk een flinke stoot tegen het bed ik ging door de grond en zei toen , van je weet toch dat , dat mijn pijn doet , ja zegt hij maar door dat je het niet verwacht zie ik precies hoeveel pijn je hebt mischien was dit de gedachten er ook wel achter je kan natuurlijk ook altijd een klacht indienen maar je moet in dat ziekenhuis bevallen !
Dat is ook het probleem. Als ik niet zwanger was dan had ik die klacht al ingediend. Maar ik moet daar bevallen en met een beetje pech onder zijn verantwoordelijkheid. Ik voel me net vee en ben er emoitoneel een beetje stuk onder. Daarom heb ik ook gekozen om het hier eerst van me af proberen te "praten" want huil nu alleen maar. (van de pijn èn van frustratie) En een ander ziekenhuis terwijl het ieder moment kan gebeuren? Dat is zo moeilijk want daar ken ik niemand. En een andere gyn is geen probleem ze hebben hier een blik vol geloof ik. Maar ik zit toch wel met een rotgevoel.
weet je wat je moet doen , stuur hem een mailtje ( mailadres is vast wel te achterhalen op internet of anders er over bellen) en zeg dat je geschrokken bent van de manier hoe hij met je om is gaan , desnoods laat je man hem schrijven ..... het belangrijkste is dat je het uitspreekt want stel je bevalt wel onder zijn toe ziende oog wat de bevalling ook niet fijner ! en ik denk dat hij er een verklaring voor heeft en ze excuus maakt en uitlegt waarom hij het zo heeft gedaan
Dat is idd wel een goed idee. Dan kan ik mijn emoties uitten zonder dat hij ziet dat ik aan het janken ben.
niet bellen op papier zetten hij reageert ook dan weer op papier ... mocht hij dan lomp reageren dan heb je het op papier en kan je het bij je klacht toevoegen
Mijn man had geen tijd om te bellen zegt tie:x en ik denk dat hij het een beetje onzin vind. Maar ik ben al bezig met een mail. Moet zometeen alleen nog even het zhuis bellen voor zijn mail adres.
heb je al op google gekeken met zijn naam en ziekenhuis en emailadres vaak vind je dat ook wel .... ik vind het super goed dat je het doet ..... je eigen grenzen bewaken en mischien heeft hij het hellemaal niet zo gevoelt en is dit een leer moment voor hem