Hoi dames, Ik ben nu 21 weken zwanger en alles gaat hartstikke goed met ons kleintje, heel fijn!! Alleen iets minder met mij vorige week woensdagnacht wakker geschrokken van een enorme pijn links in de flanken/niergebied. Ik kon alleen nog maar kruipen, rollen, huilen en wist niet meer waar ik het zoeken moest. Dit heeft zo 4 dagen aangehouden en het kwam en ging in “aanvallen” zelfs ook 2 nachtjes in het ziekenhuis geweest en na wat echo’s niks kunnen vinden! Alles zag er normaal uit, men vermoedde namelijk nierstenen. Nu is het op nierstuwing gegooid maar op de echo was op dat moment mijn nier ook niet vergroot of iets maar door alle symptonen etc. Denk ik dat ze zo het beestje toch een naam hebben willen geven. Ook aan het infuus gelegen en buscopan gekregen maar hielp helaas niks. Momenteel ben ik echt uitgeput van alle slopende nachten, en vanacht schrok ik weer wakker van een pijnaanval alleen dit keer aan de rechterkant!! Warme kruik erop en proberen te ontspannen maar.. Werken of de deur uitgaan durf ik bijna niet, in de uren dat ik geen pijn heb voel ik me redelijk prima maar tijdens en na zo’n aanval kun je me opvegen. Voel me megaschuldig vooral naar m’n werk vooral omdat er niet helemaal helder is wat nu precies de oorzaak is. Zijn er vrouwen die nierstuwing hebben gehad die zich hierin herkennen? Of met een soort gelijk verhaal? Knuf.
Wat vervelend zeg! Ik heb geen nierstuwing gehad, maar wel vanaf week 6 van de zwangerschap heeel veeel pijn waar maar geen oorzaak voor bleek te zijn. Ook vanaf week 6 in de ziektewet gelopen, hoe rot ook het was niet anders......... bij mij is er nooit een officiële diagnose gekomen, hopelijk bij jou wel zo dat ze gericht wat kunnen doen. Sterkte!
Helaas heb ik ervaring. Gelukkig wel in een later stadium als jou en nu nog regelmatig last maar niet zo'n pijn dat ik weer opgenomen moet worden. Ik heb in december totaal anderhalve week in het ziekenhuis gelegen. Wat kan helpen is aan de andere zijde te liggen waar je pijn hebt ook douchen helpt en een kruik. Als de pijn te erg is moet je toch naar het ziekenhuis omdat het kan omzetten naar weeën. Buscopan infuus helpt bij mij, ik heb ook zetpillen maar die helpen alleen als de aanval niet te erg is. Ze wilde bij mij een drain plaatsen maar heb dat tegengehouden en hoop dat ik nog steeds kan volhouden. Sinds deze week weer beetje last en zat bloed in mijn urine dus hij is nog steeds aanwezig. Ik reageer vanavond verder, moet nu helaas weg. Je kan bij mijn geplaatste berichten terug lezen.
Op de andere zij liggen hielp bij mij ook. Ik kreeg koliekpijnen bij 10 weken en na een paar dagen consequent op de andere zij slapen enzo geen last meer gehad.
Hier bij beide zwangerschappen nierstuwing gehad vanaf een week of 20. De aanvallen herken ik niet. Bij mij was het een constante pijn aan Mn rechter nier. Was 24/7 aanwezig. Ook op de echo een duidelijk vergrote nier te zien. Tip van de uroloog was om op knieën en ellebogen te gaan zitten zodat de urineleider ruimte kreeg. Heb heel wat uurtjes zo onder de douche gezeten. En niet teveel te drinken.
Ik herken een groot gedeelte. Bij mn zoontje ben ik met volgens mij 13 weken opgenomen in het ziekenhuis. Kon niet meer lopen, staan zitten alles deed verschrikkelijk pijn. Alleen in bad verzachtte het een beetje. Ik heb bijna een week in het ziekenhuis gelegen buscopan door het infuus, maar dat hielp bij mij helemaal niks, na 3 dagen maar morfine spuiten gekregen en dat nam de pijn weg maar daar ging ik heel erg van overgeven en als gevolg daar van was ik aan het uitdrogen. Op dag 4 kon ik echt niet meer langer en dat zagen ze in het ziekenhuis ook, toen heb ik 2 x een spierontspanners toegediend gekregen en sinds dien kwam de pijn niet meer terug. Bij mij dachten ze aan een niersteentje of dat mijn baarmoeder op mn urineleider lag. We zullen het nooit weten, maar het is echt een vreselijke pijn. Hoop voor je dat het niet heel de zw aan houd. Heel veel succes!!
Helaas nu ook weer pijn met harde buiken. Douche genomen, zetpil buscopan en 2 paracetamol hoop dat ik kan slapen en de pijn niet te erg wordt dan moet ik weer opgenomen worden. Gelukkig help het infuus wel bij mij dus gingen ze akkoord, dat ik geen drain wilde mits mijn nierfuncties achteruit gaan. Ik heb denk ik tot nu toe 7 aanvallen gehad, wel een paar met veel weeën/harde buiken(gelukkig geen ontsluiting) die te zien waren via de ctg scan vandaar dat moet bellen als de pijn te erg of te lang duurt. Niersteentje was te zien trouwens op de echo en ook de verwijding van de nier.
Op je andere zij gaan liggen en geen grote hoeveelheden drinken. Veel van ons hebben er last van helaas.
Hier hydronefrose gehad vanaf 21 weken bij de eerste zwangerschap.. Met 30 weken een drain geplaatst. Ik had constante pijn met kolieken ertussen door. Wel gek dat ze op de echo niks zien.. Als er sprake is van hydronefrose dan moet de nier ook gestuwd zijn! Succes en sterkte ermee..
Pff wat een nacht, na 3 dagen kleine beetjes te hebben geplast(maandag zat er bloed in urine) 2 paracetamol en buscopan genomen pijn nam niet af, man een kruik gemaakt en om 1 uur nog wezen douchen toch in slaap gevallen. Ik was op het punt om naar het ziekenhuis te gaan. Vanacht 4 keer wakker geworden om te plassen en echt te plassen behoorlijke veel terwijl ik niks gedronken had. Vanmorgen vanaf 7 uur weer 3 keer een behoorlijke hoeveelheid. Gelukkig geen pijn op dit moment meer.
Jeetje!! Dus toch.. zoveel anderen die ook dit soort klachten hebben gehad. ergens ben ik blij dat ik een beetje herkenning lees.. sorry dames want inderdaad de pijn is HELS. Vandaag nog geen last gehad, wat bij mij ook helpt is de plek masseren ben ik dus achter gekomen en rustig blijven zodat er niet nog meer spanning op komt te staan, misschien heeft iemand hier nog iets aan.. meestal ontstaat t snachts bij mij, lijkt wel alsof ik dan te lang heb gelegen ofzo of net een verkeerde beweging maak. Alles voor ons kleintje
Ogh meis!! Je moet gesloopt zijn van die nachten! Wat heb ik met je te doen, ik heb 3 van dit soort nachten gehad vorige week en ben er nog niet van bijgekomen. Hou vol!!
Was er bij jou ook niks te zien op een echo? Herken me heel erg in je verhaal, vooral na de morfine spuiten en spierontspanners gaat het ook beter hier.