Hallo allemaal, Even een vraagje: wie heeft er ervaring met nierstuwing tijdens de zwangerschap? Zaterdag begon ik met krampen en veel aandrang voor ontlasting. Ik dacht werkelijk dat de bevalling begonnen was. Maar er was enkel maar een vingertopje ontsluiting. Zondag ging het s morgens eerst nog wel hoewel de krampen bleven. Aan het eind van de morgen kreeg ik vreselijke krampen en pijn in m'n rechterflank. Verloskundige weer gebeld en naar het ziekenhuis verwezen. Kon het gewoon niet meer houden van de pijn. Daar allemaal onderzoeken gehad. Hartfilmpje, echo, inwendig onderzoek enz. Uiteindelijk een zetpil buscopan (als ik het goed schrijf) en paracetamol. Dat hielp ook niet. Uiteindelijk om half 9 s avonds zakte de pijn na een infuus met buscopan waar ik nu nog steeds aan lig. Inmiddels met een echo vastgesteld dat het nierstuwing is. Alle mensen, ik wist niet dat dat zo'n pijn deed. Overgeven van de pijn, niet meer kunnen praten. Enzovoort. Nu heb ik alleen af en toe nog een pijnlijke steek door m'n nier. En ik moet veel op m'n linkerkant liggen om rechts te ontzien. Morgen word de medicijnen afgebouwd om te kijken wat het gaat doen. Graag hoor ik eventuele ervaringen van anderen die hier ook mee te maken hebben gehad. Ik weet niet zo goed wat ik nu kan verwachten en hoe het verdere verloop van de zwangerschap gaat zijn. Want zolang ik zwanger ben kunnen ze zowat niks van pijnstillers geven. Toen ik zo'n pijn had heb ik echt gesmeekt of ze het kind maar wilden halen, dan kon ik tenminste wat voor de pijn krijgen. Maar nu voel ik me weer redelijk. Heb ook al even geslapen enzo. Dus dat is fijn. Hopelijk blijft de pijn weg.
Ja ik! Echt een hel, beval nog liever. Aantal keer in het ziekenhuis gelegen ermee aan het infuus ook.. Heel veel sterkte