Hallo allemaal, Ik heb vandaag mijn 20 weken echo gehad en ze zagen dat de niertjes van mijn kindje iets te wijd waren. Volgens de vrouw die de echo deed kon het niet heel veel kwaad maar had mijn kindje dan sneller een kans op een urineweginfectie. Ze gaan over 30 weken kijken of de niertjes nog steeds te wijd zijn. Nou vroeg ik me af of er hier mensen zijn die dit ook hebben gehad en die ofwel na een tijdje te horen kregen dat de niertjes waren bijgetrokken of die een kindje hebben gekregen met te wijde niertjes en hoeveel merk je daar dan van? Ik zou graag van jullie horen Thanx Amilah
Hoi Amilah, ja dat is schrikken he? Ik heb hetzelfde meegemaakt en weet nog dat ik jankend in de auto terug naar huis reed. Maar ze hebben gelijk. Vaak trekt het uit zichzelf weg. Het komt vaker voor bij jongetjes dan bij meisjes. (Krijg je een jongetje? Of weet je dat nog niet?) Ik zelf ben heel erg blij dat we het bij toeval tijdens de zwangerschap al hebben ontdekt. Want bij ons zoontje is het dus niet uit zichzelf weggetrokken en kunnen we er nu tenminste goed op inspelen. Ik denk ook dat je het vanuit die visie moet bekijken, hoor. Mag ik vragen of je bedoeld of de nierbekkens verwijd waren of dat het niertje zelf te groot is? Als het om de nierbekkens gaat, staat er teveel vocht in de niertjes. Nog een vraag: ging het om 1 of 2 niertjes? En hoe groot was die/ waren die? Groeten van Renate.
er staat hier, ik hoop dat je begrijpt wat dat betekent, het linker pyleum is 5,6 mm verwijd en het rechter is 6,7 mm verwijd. Zegt jou dat wat? Ik krijg trouwens een meisje..
Ja, dat betekent dat het hier om een verwijd nierbekken gaat. Het is dus niet zo dat de niertjes zelf te groot zijn, maar dat het nierbekken ietwat verwijd is door het vocht dat er in staat. Een 'normaal' niertje heeft de maten tot 5 mm. Tussen de 5-10 mm is het inderdaad wat verwijd, maar nog niet zorgelijk. Wel houden ze het dan in de gaten, om te kijken of het niet groter gaat worden bijvoorbeeld. Pas boven de 10 mm is het zorgelijk en dat betekent dat ze het heel goed in de gaten gaan houden, ook na de geboorte. Dan komt het onder controle van een kinderarts, zoals bij ons het geval is. Het is goed dat ze het in de gaten houden, omdat het toch nog kan toenemen. Bij onze eerste echo waarop ze het zagen was het rechterniertje normaal (minder dan 5mm) en het linkerniertje 7 mm. Bij de daarop volgende echo was het rechterniertje 6 mm en het linkerniertje 12 mm. En bij de laatste echo tijdens de zwangerschap was het rechterniertje 8 mm en het linkerniertje 18 mm. Na de geboorte bleek het rechterniertje weer helemaal 'normaal'. Dit was dus vanzelf weggetrokken. Dat kan namelijk na de geboorte ook nog gebeuren. Wat hebben ze je verder nog verteld? En heb je nog meer vragen? Kom maar op! Vuur ze maar af! Ondertussen ben ik een zelfbenoemd expert geworden...hahaha!
So heej ik zie idd dat je een expert bent hihi.. Heel erg bedankt voor de uitleg.. Wat voor gevolgen heeft het nu voor je kindje? Merk je nu al iets aan hem? Moet hij vaak naar de dokter ofzo?
Het hoeft helemaal geen gevolgen te hebben, maar bij ons zit het zo: 2 weken na zijn geboorte moesten we op consult komen bij een kinderarts die gespecialiseerd is in nieren. (een nefreoloog) Die stelt vragen over hoe hij plast (een fonteintje ter hoogte van jouw gezicht?, enz....) en hoeveel hij plast. N.a.v. onze antwoorden besloot hij toch om ons zoontje uitgebreider te onderzoeken om te kijken wat de oorzaak van de stuwing in zijn niertjes was. Een maand na z'n geboorte kregen we te maken met onderzoeken om te kijken hoe de situatie nou precies was. Dat hield in: een infuus voor een renogram (dat is een isotopenonderzoek, hierbij spuiten ze via het infuus een minimale hoeveelheid van een radioactief stofje in, dat ze kunnen volgen via een scherm. Zo kunnen ze de functie van de niertjes beoordelen en bekijken hoe lang het duurt voordat de vloeistof uit zijn niertjes wordt weggevoerd), een bloedonderzoekje en een echo. Hieruit bleek dat de niertjes zijn functie goed deden, maar dat wisten we al, omdat ze dat ook al op de echo's tijdens de zwangerschap kunnen vaststellen vanaf week 34. Ze konden ook de mate van stuwing vaststellen en/of kijken of ht eventueel uit zichzelf was weggetrokken. Dat was niet zo. Een operatie om de stuwing te verhelpen was (nog) niet nodig, omdat de functie dus goed was en het uit zichzelf ook nog steeds kan verdwijnen. Nu herhalen ze die onderzoeken om het half jaar om te kijken of de nierfunctie niet onder de stuwing lijdt. Dat zou kunnen namelijk... Mocht de nierfunctie achteruit blijken te gaan door de (constante) stuwing, dan gaan ze toch een eventuele operatie overwegen. Mocht het nou NIET ontdekt zijn tijdens de zwangerschap, dan zou de kans dus aanwezig zijn dat de nierfunctie langzaamaan beschadigd zonder dat je daar weet van hebt. Dan komen ze er vaak pas achter als ze ouder zijn. Puber, adolescent....en als de nierfunctie beschadigd is, is daar vrijwel vaak niets meer aan te doen. Eigenlijk hebben wij dus mazzel! Bij mijn baby merk ik er weinig van, moet ik eerlijk zeggen. Hij heeft wel heel erg veel gehuild in het begin, maar dat kwam achteraf door een oorontsteking. Maar eerlijk moet ik er wel bij zeggen dat ik in het begin wel eens getwijfeld heb of hij er pijn of last van had, omdat hij vaak moest huilen voor/ tijdens of na het plassen... Maar nu? Ik merk er echt helemaal niets van!
Heel erg bedankt voor al de informatie. Het is toch fijn om er wat meer van te weten. Ik zie wel wat er gaat gebeuren. Hopelijk trekt het natuurlijk nog weg, zo niet dan zie ik het wel weer. Dan komen er misschien wel weer vragen dus je bent gewaarschuwd
Ik maak me er gelukkig niet heel veel zorgen over.. Dat komt ook omdat er nog van alles kan gebeuren en het is niet het einde van de wereld als het niet helemaal verdwijnt.. Mijn volgende echo is met 30 weken.. Dus over een week of 9. Dan zien we wel weer verder...