Oh ja sorry, ook warmhouden en ademen Cay kon in het ziekenhuis zich goed warmhouden toen hij weg mocht, maar thuis helemaal niet. Uiteindelijk met tig lagen lukte het
Wat fijn dat je weer thuis bent. Wat een geweldige foto's. Dat lachje gewoon om verliefd op te worden😍. Fijn dat je man vakantie neemt als ze thuis komen. Hopelijk lukt het met je vervoer naar de jongens. Hoe lang mag je geen auto rijden? Jammer dat jae toch even aan een snorretje moet. hopelijk mag hij er snel weer af en helpt de antibiotica om een infectie te voorkomen. Probeer ondanks je gereis dadelijk ook naar je lichaam te luisteren. Misschien doet het nu geen pijn maar je lichaam heeft een flinke operatie ondergaan en moet hier ook van herstellen. Zijn de opa's, oma's en ooms, tantes en neefjes en nichtjes ook al wezen kijken naar jullie mannen?
Senn is nu al een harten verover, wat een heerlijk lachje! Ik ben eigenlijk wel benieuwd straks naar een foto met z'n drietjes. Idd op foto's lastig verschillen zoeken, hihi. Maar gelukkig krijgen ze straks alle drie een ander karaktertje, dan wordt het vast makkelijker Geniet van je mannen en fijn dat je weer thuis bent!
Poeh, wat een bekende beelden zeg, met al die infusen en draadjes overal. Maar wat een schatjes! Ook ik stond ervan te kijken hoe "normaal" ons meisje er eigenlijk uitzag voor haar termijn. Maar zij was ook een knoeperd, met 2750gr op 34+4 weken. Ook echt een baby-bikkel, net als Vince, zij had ook helemaal geen ondersteuning nodig. Nou ja, ze moest wel de couveuse in voor haar temperatuur huishouding, heel even een infuus de 24 uur na de bevalling, en uiteindelijk ook 2 dagen onder de lamp. Maar achteraf gezien was die couveuse helemaal niet nodig geweest, want ze kon prima haar temperatuur zelf regelen (was niet opgemerkt, omdat haar temperatuur meten lastig ging). Ze heeft een weekje aan de monitoren gelegen, en volgens mij maar 2 of 3 keer een klein dipje gehad in haar saturatie. Na dat weekje was ze eigenlijk al klaar om naar huis te gaan, maar dat mocht niet, puur alleen door de 36-weken grens. Vonden de artsen en verpleegkundigen wel sneu voor ons, maar dat gaf ze wel een paar dagen extra om ons meisje eens flink te knuffelen, haha. Een verademing voor hen om eens te kunnen zorgen voor een prematuurtje die het zo ontzettend goed deed. Voor ons waren overigens dit de voorwaarden om naar huis te mogen: - Zelf haar temperatuur kunnen houden/regelen - Alle voedingen zelfstandig, en flesjes binnen een normale tijd (zeg 20min) op hebben (uiteindelijk ging ons meisje zelfs volledig aan de borst naar huis) - Van de monitoren af (dat mocht als ze 48 uur lang geen dipjes had gehad) - Goede bloedwaarden (i.v.m. de geelzucht) - En natuurlijk geen ondersteuning meer nodig, zoals beademing. Maar dat had ze sowieso nooit nodig gehad. Omdat ons meisje in het ziekenhuis moest blijven (prematuur), moest ik ook mijn kraamtijd in het ziekenhuis besteden. Dat was verplicht, daar had ik geen keuze in. Dus ik sta ervan te kijken dat jij al thuis bent? Misschien een ander ziekenhuis beleid? Ik had het geluk dat er op de couveuse afdeling speciale suites waren, waar ik samen met mijn meisje in een eigen kamer kon verblijven, couveuse en draadjes en al. De verpleegkundigen/artsen/lactatiekundigen/bloed prikken kwamen dan gewoon in onze kamer de zorg geven, zowel voor mijn meisje als voor mijzelf. Toen mijn kraamtijd voorbij was (10 dagen), mocht ik nog een nachtje blijven logeren in diezelfde kamer, zodat ik samen met mijn meisje de volgende dag naar huis kon. Ik heb haar dus nooit achter hoeven laten, zo fijn! Wij hebben ook couveuse nazorg (ook wel uitgestelde kraamzorg) kunnen regelen (zat in mijn zorgverzekeringspakket). Zo kregen wij nog 15u kraamzorg toen wij eenmaal thuis waren (wij verdeelde het over 4 dagen en dan elke ochtend). Eerst vonden we het een beetje onzin om dit te regelen, want we wisten toch heus al wel hoe we ons meisje in bad moesten stoppen, en haar bedje opmaken, etc etc. Maar owh! Wat ben ik blij dat we toch die kraamzorg hebben aangevraagd zeg! We kregen, een half uur na thuiskomst, iemand die speciaal ervaring had met net thuisgekomen prematuurtjes en hun ouders. En zij wist precies de problemen die we zouden tegenkomen. Zoals de emoties die los komen. En hoe pak je je thuisleven op na zo'n heftige start. Wat is uberhaupt het eerste wat je doet zodra je je kindje thuis hebt gebracht. Hoe verwerkt je alle informatie die je vanuit het ziekenhuis hebt meegekregen. Hoe kom je tot rust. Hoe ga je om met bezoek en waarmee moet je extra rekening houden dan. En hoe kan je erop vertrouwen dat je kindje het gaat redden zonder alle controle vanuit het ziekenhuis (dit heeft vooral te maken met jouw vertrouwen in je kindje, niet zozeer of het wel goed zal gaan met je kindje). En zo nog veeeeeel meer dingen, ook veel praktische dingen die minder spelen met voldragen baby's maar wel met prematuren. Oh, en ik kreeg zo trouwens ook nog 4 dagen extra controles van mijn conditie en litteken, ook erg fijn! En ook zeker niet onbelangrijk: even 4 dagen een nórmale kraamtijd! Even geen ziekenhuis, zorgen, onrust, alert blijven. Nee, nu was het tijd om echt te gaan genieten, bijkomen (ik stortte flink in, met koorts en al) en mij heerlijk op mijn wenken bediend te laten worden (ja dat deed de kraamzorg ook! Wat een fantastische vrouw!). Wij zijn lekker met baby 4 dagen in bed blijven liggen en lopen kroelen en hebben veel aan de kraamzorg overgelaten. Dat wilde zij ook zo, omdat zij weet dat couveuse-ouders dit echt nodig hebben na zo'n ziekenhuis periode (ook heel goed voor de hechting). Dus ik weet niet of jij of je vent zulke couveuse nazorg / uitgestelde kraamzorg hebt in je zorgpakket? Zo ja, zeker aanvragen! Meid, wat heb jij (en je vent natuurlijk ook) het goed gedaan zeg! De 33 weken gehaald, ongelooflijk! En wat doen je kereltjes het goed zeg! Wat een mooie mannetjes! Petje af voor jullie allemaal Sterkte de komende tijd, het is niet niks zo'n ziekenhuisperiode. Hopelijk vinden jullie genoeg momenten om ook te kunnen genieten.
Ik kwam op Facebook wat leuke foto's tegen met grappige drieling-kleertjes Weet niet of je ze al gezien hebt, maar het zou jammer zijn als je het nooit gezien hebt
Hier ook een stile meelezer Gefeliciteerd met jullie zoontjes!! Wat een knapperds en wat een gave namen! Heel veel geluk samen!
Nog een stille meelezer. Gefeliciteerd! Wat een mooie mannetjes en wat een leuke namen. Heel veel succes, sterkte en plezier!
Niet terug gelezen dus misschien overbodig.. Hoe gaat het nu met jullie nu je vriend weer aan het werk is? En hoe gaat het met je 3 prachtige kereltjes?