Dag iedereen, Ik heb een stiefzoontje van 13 en we vinden dat hij té veel met eten bezig is. - Hij zit NOOIT vol - Hij steelt geld om eten te kopen en steelt ook eten - AL zijn geld gaat op aan eten als hij de kans krijgt - al vóór een maaltijd is hij alweer aan het praten over de volgende (voorbeeld: we moeten nu nog avondeten en hij vraagt nou al of we optijd thuis zijn zodat hij thuis nog een toetje kan pakken) - Laatst waren we op het strand en meneer wou eten, 10 minuten daarna gingen zijn vader en ik eten en meneer was aan het huilen omdat hij NOOIT wat krijgt. Hij kan er niet tegen als iemand aan het eten is en hij op dat moment niks heeft. Zelf vinden wij dit gewoon NIET normaal, continue aan eten denken, als 13 jarige erom moeten huilen terwijl je net 6 bruine boterhammen ophebt en stelen om aan snoep en eten te komen. Wat vinden jullie en hoe moeten wij hiermee omgaan? Hebben jullie ideeën of tips? (hij heeft ADHD, NLD en is wat autistisch, *puur ter extra informatie)
Ik neem aan dat jullie begeleiding hebben van professionals. Ik zou het daar aankaarten, omdat dit natuurlijk niet goed is. Misschien is het een soort fascinatie van hem. Ik heb verder geen tips.
mijn broer is autistisch en ik herken dat eten wel Je ziet dat vaak bij mensne met (een vorm) van autisme. Er zit geen stop op. Wat er is , moet op. ook zo met drinken. Mijn broer woonde voorheen in een groep met allemaal autisten en dan zie je bijvoorbeeld: Een glas drinken zullen ze nooit een slokje pakken en dan op de tafel zetten, aar dat moet meteen geheel op. Ik vind dat je stiefzoontje het wel in extreme mate heeft, omdat hij het dus ook steelt. ik zou daarin dus wel hulp gana roepen. Vaak is structuur erg belangrijk, het moet dus in zijn structuur ingesleten gaan worden wat een eetprogramma op een dag kan zijn. Zit zelf ook in de zorg voor mensne met ene verstandelijke handicap, dus weet er wel wat van! Sorry voor mijn bemoeienissen
Ik vraag om deze bemoeienis dus je hoeft geen sorry te zeggen Hij is waarschijnlijk ook autistisch en heeft last van ADHD, hij is momenteel al enkele weken in behandeling op het ziekenhuis, alleen nu hebben ze het tijdelijk stop gezet omdat zijn moeder toestemming moet geven volgens het ZKH. Maar die moet nog even worden gezocht, daar heeft hij al 10 jaar geen contact meer mee. Maar advocaat is daar mee bezig dus binnen nu en een maand verwachten we dat hij verder onderzocht en behandeld word. Ow ja, blijkbaar heeft hij weer iets nieuws erbij "Agressie" Hij vecht bijna elke dag en gooit op school met passers, tafels en stoelen. Hij krijgt nu dus ook trainingen om zijn agressie in bedwang te houden.
Ik heb helemaal geen verstand van kinderen met zijn aandoening, maar dat eten herken ik van jongens van die leeftijd wel. Mijn zwager kon wel 1 brood per dag opeten op die leeftijd. En dat deed hij ook ( mocht ook) en hij schoot omhoog en is nu 1.95 a 2 meter. Hij is ook wel druk, maar ADHD heeft hij niet ( of is nooit zo gediagnosticeerd) Mijn broertje at ook erg veel op de leeftijd. Mijn schoonmoeder bood gewoon brood aan, in plaats van snoep en koek. En dat ging goed. Maar goed, in dit geval moet je misschien denken aan iets wat met zijn aandoening te maken heeft. Of misschien niet en is het een gezonde puber trek.
Ik weet ook nog goed dat mijn broertje op die leeftijd heel wat naar binnen sloeg. Wij noemde hem de kliko. Als hij in het weekend opstond begon hij met een blik tomatensoep, ook zoiets raars. En nee.. het is geen boom van een kerel geworden, hij is maar 1.72. hihi.. Misschien kan je een voedingsdeskundige om raad vragen wat normaal is op die leeftijd.
Ik denk dat je dit het beste met een professional kunt bespreken, maar ik wil je wel vertellen hoe ik hierover denk. Ik werk al een aantal jaren in het speciaal voortgezet onderwijs en herken wel het één en ander in je verhaal. Een kenmerk van autisme is natuurlijk het niet hebben van een rem, zoals hier al eerder werd genoemd, maar ik ken je stiefzoon niet en weet dus niet of dit op hem van toepassing is. Ook zit hij nu natuurlijk in de groei, dus dat hij wat extra honger heeft is begrijpelijk. Zijn uitbarstingen (als ik het zo mag noemen) kunnen best te wijten zijn aan zijn ADHD en NLD. Misschien helpt het (met NLD in mijn achterhoofd) om te werken met een duidelijk dagritme, dit zou je bijvoorbeeld met pictogrammen kunnen doen. Zo ziet hij precies wanneer hij weer iets mag eten, en gaat er een hoop "gezeur" verloren. Ik zie nu dat je dit al een tijdje geleden hebt geplaatst. Hoe gaat het er nu mee?