Hm hier ook een beetje een probleem met eten. Mijn zoontje was een moeilijke eter maar de laatste maanden gaat het wat beter. Hij moet gewoon aan tafel blijven als we eten,tenzij we lang tafelen maar dat doen we nooit. Mn dochter is nu net 2 en eet geen warm eten (alleen patat en pasta). We hebben ons deze keer voorgenomen er geen aandacht aan te schenken want (dat zagen we destijds bij onze zoon,het helpt toch niet). Maar zij wil nu dus ook niet aan tafel blijven zitten. Ik dwing haar dus nu,en dat resulteert in dikke tranen en krijsen. Oke,dan mag ze rondlopen maar daar is zoonlief het niet mee eens,die wil dan ook rondlopen. weet dus ook niet hoe of wat. Als je 1 kind hebt zou ik zeggen,lekker rond laten scharrelen en dan komt er vanzelf een leeftijd dat je ze kan uitleggen dat ze aan tafel moet blijven en dan kan je dat ook belonen. maar met meer kinderen wordt dat lastiger.
Bij mij gaat die vergelijking zeker op, ik behandel mijn kinderen als ieder ander mens waar ik respect voor heb. En er zijn genoeg dingen die inderdaad even 'moeten', maar die dingen hebben altijd een voordeel voor het kind zelf (anders MOET het zeker niet). Ik vind dwingen om aan tafel te blijven zitten, hetzelfde als dwingen om te eten. Je macht opdringen aan het kind, meer niet. En het rare is: hier meerdere peuters, geen gordels om ze vast te binden, geen straffen bij niet blijven zitten enz.. En ze gaan amper weg van de tafel. Of er loopt één naar de woonkamer, merkt dat het aan tafel toch gezelliger is, en komt vanzelf weer terug. Oh, en hier wordt zeker niet rondgelopen met eten of drinken. Dat doen we aan tafel, dat vind ik een prima gezinsregel. Van tafel willen betekent klaar met eten, meer niet.
Helemaal eens met Adi! Fatsoen vind ik namelijk ook idd respect hebben voor je kindje als mens! En niet alleen volgens wat mama fatsoen vindt...
Misschien ligt het ook aan wat voor een kindje je hebt. Ik zie bijvoorbeeld bij Adi dat jouw kindjes zelf terug komen. Maar ik denk dat het bij vele anderen niet is. En dat ze een uur later wel willen eten, zo'n situatie wil je dan natuurlijk voorkomen. Natuurlijk moet een kind niets, zoals in de trant van ik stop het wel bij je naar binnen. Maar wel af en toe proberen aan een regeltje te houden..
dus jouw kinderen hebben helemaal geen regels?? want dat is ALTIJD je macht opdringen aan een kind natuurlijk daarom zijn wij ook volwassen omdat wij het beter weten , hoe dingen horen en dit proberen mee te geven aan onze kinderen, een kind kan niet bepalen wat het beste voor hem of haar is daar heeft het nog geen ontwikkelde hersens genoeg voor dus daarom heeft ie volwassen mensen die voor hem zorgen en regels hebben.
Dat zie je helemaal goed ja. Soms moeten dingen nou eenmaal, dat is mijn mening. Ik vind dat mij zoon moet leren dat sommige dingen nou eenmaal zo 'horen'. Ik probeer hem op deze manier sociaal gedrag aan te leren. Mijns inziens is het niet kloppend om het eerst een jaar of 4 goed te keuren dat hij lekker z'n gang gaat als wij aan het eten zijn, om het vervolgens ineens om te draaien. Dat is pas verwarrend. Ik zie het probleem ook niet zo, want hij gaat nu elke avond uit zichzelf aan tafel en hij heeft het ook echt gezellig...
Bij ons hoeft ie gelukkig ook niet slaafs te gaan zitten wachten, maar wij maken er een gezellig moment van: liedjes zingen, spelletjes, grapjes, etc.. Als hij het echt zo erg zou vinden, zouden we er nu nog wel strijd om hebben. Ik ben er alleen maar trots op dat ik mijn zoon weer een stukje fatsoen heb aangeleerd.
Aan tafel zitten is een must hier! Nu eet mijn dochter erg goed maar heb weleens etertjes die niet aan tafel kunnen blijven zitten maar mijn huis en mijn regels. De kans dat er iig een hapje meegegeten word is groter als er aan tafel gezeten word dan niet en vind eten belangrijk. Hier geef ik wel vaak de keuze aan een kindje wat ie wil eten. Bijvoorbeeld geprakt of apart van groenten aardappel rijst pasta en saus etc. Zo laat ik zien dat ik hey kindje respecteer en erkend in hey gevoel niet gedwongen te willen worden maar eis hiermee ook respect voor mijn regel. Komt harder over dan ik bedoel maar kinderen horen nu eenmaal van ons te leren en er zijn 3 belangrijke momenten op de dag die toch goed aangeleerd horen te worden zodat ze rustig en iig iets binnen krijgen.
Ik maak me er niet zo druk om, vooral niet bij de jongste. We hebben een paar regeltjes en daar moet hij zich aan houden. Hij mag van tafel tussen het hoofdgerecht en het toetje om even te spelen, maar dat is maar 1 x en hij moet het wel vragen. Zijn bord haal ik dan weg, ik heb geen zin in constant heen en weer geren om een hapje te nemen, nee, klaar is klaar. Werkt hier prima. De oudste blijft al een tijd gewoon zitten tot we klaar zijn, maakt haar meestal weinig uit. Soms als we uitgebreid tafelen mag ze ook wel even tussen verschillende gangen van tafel om te spelen.
Wat interessant om te lezen dat de meeste kindjes moeten blijven zitten tot iedereen klaar is. Ik vind ook dat je je kind fatsoen moet aanleren, en sociaal gedrag, maar ik vind nog veel meer dat het gezellig aan tafel 'moet' zijn. Bij veel van jullie is het eerst aan tafel blijven zitten en dan maken we het gezellig. Bij ons is het andersom: als het gezellig is, blijven ze vanzelf aan tafel zitten. Allebei prima in mijn ogen, als je maar zorgt dat het leuk blijft. De jongste is nog geen 1, dus die kan alleen maar blijven zitten. De oudste is 2,4 en als hij klaar is met eten mag hij van tafel. Dat is na ongeveer 10 minuten, vinden wij lang genoeg. Meestal hangt hij dan rond de tafel totdat wij ook klaar zijn. Peuters kunnen meestal niet hun aandacht zolang ergens bijhouden, hier zou het echt niet gezellig blijven als ze moesten blijven zitten hoor. Ergens anders gaat het trouwens altijd heel goed: hij vindt het daar zo gezellig dat ie veel meer eet dan thuis en altijd blijft zitten omdat het zo leuk is aan tafel. (nu klinkt het alsof het thuis niet leuk is, maar ik bedoel dat ergens anders eten toch een soort feestje voor hem is)
Wij hebben de regel dat ie van alles dat op zijn bord ligt minstens 1 hapje moet proeven. Dat is soms even zeuren, maar hij doet het altijd. En hij is nu nog zo eerlijk om als hij het toch lekker vindt met smaak te gaan eten .
Hier trouwens ook de regel, vóór het eten naar het toilet en onder het eten niet dus ik vraag hier altijd voor het eten of er iemand nog naar het toilet wil. (Ligt wel aan de situatie die je als ouder kunt inschatten trouwens maar over het algemeen geld deze regel)
Misschien verschilt het inderdaad wel erg per kind en per gezin, mijn zoontje wordt niet vervelend aan tafel en is ook niet na 10 minuten zn aandacht kwijt. En wij zitten geen uren te eten, ik denk gemiddeld een minuut of 20 tot een half uur, dat houdt ie prima vol. Dus het hele idee van 'gezellig moeten doen' gaat hier niet op, het ís gezellig, er is geen ruzie, geen strijd, geen vervelend gedrag.. we eten gewoon met zn drieën, kletsen een beetje over die dag en als we klaar zijn gaan we van tafel. Misschien is mn tweede kindje straks minder makkelijk of sneller afgeleid en zal ik dan begrijpen wat jullie bedoelen, maar ik denk eerlijk gezegd dat het meer met gewenning te maken heeft. Al sinds mn zoontje kan zitten, zit hij er zo bij en dat is nog nooit een probleem geweest.
Als onze dochter klaar is met eten, hoeft ze van mij echt niet te blijven zitten hoor. Ik ga er absoluut niet meer vechten.
En ik vind het heel raar dat jij hiermee dus claimt dat mijn zoon geen fatsoen heeft! Sorry hoor...maar je kan niet zien hoe het hier gaat! Ik heb dus liever dat het echt gezellig is, dan dat hij zit te mokken aan tafel! Ik heb liever dat hij niet vastgebonden wordt, en dat hij 3 minuten later komt zitten. En in een restaurant gaat dat gewoon goed hoor. Over fatsoen gesproken, als je vraagt om meningen en adviezen, accepteer die dan ook! Mijn zoon zei net nog heel netjes bedankt, toen we eten gingen kopen. Zeker ook geen fatsoen? Edit: eerder wordt er nog gezegd dat je geen mag spelletjes doen? en dat ze dat op een kdv ook niet doen? Erg raar! Zo doen wij het ook, en dan zeg je de eerste keer dat hij dus niet aan je fatsoennorm voldoet.
Jeetje...ik maak me hier echt kwaad over! Kan er niet bij dat mensen zonder je te kennen insinueren dat je je kind geen fatsoen meegeeft, terwijl je alleen probeert te helpen! Echt respectloos!