gelukkig ik ben toch niet de enigste hier die regelmatig terug keer hihi en gelukkig ook niet de enigste die de eerste paar weken moeite hadden en emotioneel waren. want jeetje ik leek wel zo vergiet die waterlanders bleven maar stromen. eigenlijk begon ik pas echt te genieten 4-5 maanden NA geboorte. had wat problemen met me ritme weer te vinden. de mirena die na 6 weken geplaatst werd( maar na 6 maanden weer verwijderd werd) en borstvoeding die na 3 maand door mijn gestressde gedoe terug liep. maar nu is vind ik het NOG leuker. mijn kleine meid (1,5 )praat me de oren van me hoofd af en rent en springt de hele dag door het huis heen. en kan niet wachten nu tot er nog eentje straks bij is. hopelijk kan ik ookgenieten van het kleine frummeltje en heb ik wat minder last met het aanpassen aan het ritme.
Tja hoe dat bij mij zal gaan weet ik natuurlijk nog niet, maar het valt me op dat heel veel meiden in het begin even tijd nodig hebben om te wennen aan hun kindje. Er is dan natuurlijk ook zo veel gebeurd!!! Ik vind een zwangerschap al best heftig (ben heel erg misselijk), laat staan een bevalling, veranderd lichaam, een kleintje om voor te zorgen en alle emoties die daarbij komen kijken. Kan het me helemaal voorstellen! Zijn er dingen die jullie achteraf gezien graag anders gedaan zouden hebben? Om het voor jezelf makkelijker te maken?
ik was ook netee nvergiet hoor! pfoe jeetje wat hormonen met je doen.. elke keer als ons mannetje huilde (en dat deed ie veel en hard!) zat ik mee te bleren. Vond mezelf een slechte moeder enz.. Ik werk op een kdv en had vantevoren zoiets van.. ik weet heus wel hoe een baby werkt! Maar van jezelf is het zo anders. de eerste weken vond ik het echt tegenvallen.. maar nu word het idd steeds leuker. Ons mannetje is vrolijk, hij bleek koemelkallergie te hebben en dat was de oorzaak van het huilen, hij begint te brabbelen en ik heb een beetje zijn gebruiksaanwijzing door! Heerlijk.
ik ook !! ik was nog maar 4 maanden samen met mijn vriend toen ik zwanger bleek te zijn.. toch hebben we ervoor gekozen haar te houden en zijn we sinds 11 dagen papa en mama van een gezonde dochter
jayenna Gefeliciteerd met jullie dochter !! goh had je niks te doen hihi kwart over 12 nog een berichtje plaatsen of is de nacht zo'n ramp? was de kleine meid wakker? suze ik had ook dat ik vaak moest huilen eigenlijk. op het consultatiebureau was het eigenlijk het ergste hoorde ik die kindjes huilen. en moest ik ook meteen. toen emy ging huilen met de hielprik was ik niet meer te houden ik ging bijna mee krijsen ! en zelfs een reclame van diernbescherming of page met die hond moest ik huilen. vreselijk maar ja hormonen hormonen he niks aan te doen. amaryllis ik denk dat ik NOG meer had gaan wandelen bij nader in zien. ik was ondanks het mooie weer niet vaak gaan wandelen maar thuis gebleven omdat ikniet durfde in het openbaar borstvoeding te geven. maar ik kijk daar nu heel anders over. ik neem een dunne sjaal mee en ga gewoon met kinderwagen met 2 kids op pad als het mooi weer is. dus dat zou ik wel anders doen. Verders had ik NOG meer borstvoeding willen geven nog langer bedoel ikd aar dan mee. ik heb volledig borstvoeding gegeven tot 3 maand en daarna nog borstvoeding met 1 fles op een dag flesvoeding. ik had minder borstvoeding omdat ik zo druk was dus ik moet minder druk zijn met alles en meer concentreren op de kleine. en genieten. misschien dat ik ook wel ga baby zwemmen. zwemmen vind ik ook fijn maar heb dat eigenlijk met emy niet gedaan behalve dan toen ik naar centre parcs was geweest. vind ik wel jammer dat ik daar niet meer aaandacht heb besteeds aan het leuke dingen doen met de kleine. maar dat gaan we deze reis helemaal goed maken
Ik meld mij ook aan Ik ben 19 Jaar, mijn man is 25 Jaar. We zijn in Juli 2009 getrouwd. En zijn inmiddels helaas 2 miskramen verder. Maar hard aan het werk
Ik ben niet alleenstaand en toen ik wist dat ik zwanger was .. had ik alweer 4 jaar met me vriend ..Maar het was verder niet bewust ofzoo . Uiteindelijk was de keus natuurlijk wel een keus ..
bonkie en sgaaphoofd welkom lekker weertje vandaag he !!! loop gewoon in een t shirt en jeans rokje !!! SUPER !!!
Hai hai. Hier een BEWUST jonge moeder die nog samen is met haar partner. We zijn al ruim 7 jaar samen. Ik ben in januari 23 jaar geworden.
heeft iemand hier een lijst bij gehouden eigenlijk ? want hoeveel jonge moeders zijn er nu allemaal ?? het loopt nog een beetje stroef allemaal helaas. LOTTE welkom welkom !! das al een ruime tijd dat jullie samen zijn. word jij ook zo scheef aangekeken nu je moeder ben? k kreeg soms rare gezichten toen ik zwanger was en nu soms nogsteeds nu ik moeder ben. en allemaal rare opmerkingen ook achter mijn rug om. vrienden die opeens geen vrienden blijken te zijn omdat ik een kindje heb. en nu ik weer zwanger ben. Krijg ik gewoon weg te horen van jij zit ook niet stil he. Hebben jullie nog vrienden en vriendinnen van vroeger? van school, oud collega's of in die richting of zijn hun allemaal met andere dingen bezig dan het moeder zijn/worden ?? hopelijk word het lekker weertje dan kan ik tenminste wandelen strakjes.
Hallo Zo, dat is alweer even geleden dat ik hier wat het gepost Hoe is het met iedereen? Lijkt me leuk om weer wat meer mee te kletsen! Hier kan ik het tenminste nog een beetje bijhouden, sommige topics gaan zo snel! @denicepino1: Ik heb nog wel een paar vriendinnen van vroeger, maar wel een stuk minder. Maar de vriendinnen die ik nog heb van vroeger, praten alleen over zichzelf en vragen amper naar mij. Maar ik heb er wel een paar hele leuke nieuwe vriendinnen bijgekregen, dus ik heb niks te klagen. Ook een vriendin waar ik een tijd geen contact meer mee had omdat ik een kind had gekregen, zie ik nu weer om dat ze zelf een kindje heeft gekregen. Maar heb jij veel contact met oude vrienden of ga je meer met anderen om nu?
mamalinny ja dat zie ik dus hier ook omdat ik jong moeder bengeworden. had ik andere intresses op 21 jaar dan mijn vriendinnen. hun gingen naar school gingen uit hadden bijbaantjes. en ik was zwanger en daarna een kind. dus hele andere intresses. daar ben ik dus heel veel vriendinnen in verloren. maar daarnaast nu een vriendin zelf ook een kind heeft en nu ook zwanger is heb ik daar weer contact mee is wel raar dat een mens zo kan veranderen. eerst je eigen gewoon weg dumpen. omdat je een kind krijgt en dan toch weer spreekt nu ze EINDELIJK zelf ook snappen hoe het is om een kind te hebben . je gaat dan niet even naar een discotheek in de avond tot diep in de nacht. dat doe je gewoon weg niet omdat je graag thuis wil zijn bij je kindje. ik heb weinig tot geen vriendinnen eigenlijk ik spreek ze op hyves en hier op zwangerschapspagina en op msn. maar afspreken doen we eigenlijk niet. soms baal ik daar flink van dat ik niet zo eventjes kan afspreken met vriendinnen. maar andere kant heb ik daar op het moment ook totaalgeen behoefde aan want ik ben graag thuis bij me kleine meid. en lekker spelen enzo. ik weet niet eens of je het wel vrienden kan noemen als je ze nooit in het echt ziet.
Hai Denicepino: Nee, eigenlijk valt het me heel erg mee. Heb toen ik zwanger was wel 2 keer de vraag gekregen of het geplant was, maar verder geen rare opmerkingen. Nu ik mama ben ook helemaal niet eigenlijk! Toen ik zwanger was twijfelde ik wel eens of mensen raar naar me keken, dat dus wel ja...
lotte hier waren de vragen ook duidelijk die zeiden gewoon weg : het was een fout he ? je doe het zeker weg laten halen ? owh ben je zwanger doe je het ter adoptie? ze keken me niet alleen scheef aan maar ook echt gewoon het midden in je gezicht zeggen wat ze dachten.
Jeetje, wat erg! Dat soort vragen heb ik niet gehad! Eigenlijk vond iedereen met wie ik sprak het heel leuk! Alleen dus 2 keer op mn werk de vraag gehad of het gepland was... Lijkt me toch niet echt leuk om zulke opmerkingen te krijgen...pfff...hoe oud ben jij dan als ik vragen mag?
ja rot opmerkingen kreeg ik wel te horen toen. vond het totaal niet leuk natuurlijk en alle "goedbedoelde " opdringerige adviezen van de familie... ik ben nu 23 jaar
@denicepino1: Wat jammer he dat je zo in een klap zoveel vrienden/vriendinnen verliest. Ergens snap ik het wel, ze hebben zo'n ander leven dan ik, maar ik snap aan de andere kant niet dat ze zich ook niet maar een klein beetje kunnen inleven, want dat doe ik namelijk wel bij hun terwijl ik hun levensfase ook nooit heb meegemaakt. En ik vond het wel heel fijn dat ik van die ene vriendin die mij toen dus had laten zitten en die nu zelf een kindje heeft, erkenning kreeg over hoe verlaten ik me voelde, nu ervaart ze het zelf namelijk ook. In het begin twijfelde ik nog wel of ik nog contact met haar wilde, maar ik ben blij dat ik dat nu heb. Maar ik snap dat je er af en toe van baalt dat je niet zomaar kan afspreken. Wel fijn dat je hier veel meiden spreekt! En ik heb dat idd ook dat ik het heel erg fijn vind om gewoon thuis te blijven bij mijn kindjes.
leukleukleuk, ik kom aan deze kant niet zovaak omdat mij altijd idd opviel dat het vaak niet m jonge mama's gaat maar om ongeplande zwangerschappen enzo, je ziet dan gewoon echt andere vragen! Verder geen verwijten ofzo maar vond in ieder geval dit topic helemaal tegek! Vaak een feest van herkenning... Ik was bij Kyana net 1 dag 22 toen mevrouwtjes geboren werd! Héérlijk zo jong en mama worden! Vaak de vraag gehad of het gepland was ondanks dat mijn vriend en wij toen ze geboren werd toch echt net gaan 7 jaar bijelkaar waren, oké we woonde wel "pas" een half jaar samen toen ik zwanger werd! {wel geheel gepland} Nu bij de 2e veel minder vragen gehad, ben bevallen in septmber ven Devin ik was toen 24 en een half! Héérlijk echtwaar, dit is de beste keuze die ik in mijn leven gemaakt heb! Zou noooiiiitt anders gewild hebben. Helaas... is het zwanger zijn voor mij nu gedaan, nooit meer een baby van mijn eigen mijn lijf kan het gewoonweg niet meer aan {heb fibromyalgie en ernstige bekkeninstabiliteit gehad bij beiden, na kyana heeft de othopeed al gevraagd of wij nog wel aan een tweede wilde ivm het in een rolstoel terecht kunnen komen} Vindt het moeilijk te accepteren en jammer dat dat nu gedaan is! Maar van de andere kant geniet ik nu vollop, ben blij met onze kids, we genieten van ze en dat is het belangrijkse. Stiekem hoop ik er ooit op om ongepland toch nog zwanger te raken, gewoon omdat ik het toch leuk zou vinden maar het gewoonweg geen slimme keuze is... maar goed misschien heel moeilijk te snappen.
Anniek welkom !! ik snap heel goed dat het moeilijk kan zijn om het niet meer zwanger mogen zijn ineens en het wennen aan het idee. want ja als je zelf de keuze heb gemaakt geen kinderen meer dan ja doe je het zelf. maar het niet meer om medische redenen is het toch moeilijker. je hebt twee mooie kindjes gekregen. als je t risico moet nemen om in een rolstoel te komen lijkt dat voor sommige een makkelijke keuze maar je kan het zwanger willen zijn en een wens naar nog een kindje niet zomaar uit schakelen natuurlijk. erg moeilijke keuze. Ik werd eerlijk gezegt ook gek van de topics. jong moeder en alleenstaand, ongewild en weet ik veel niet wat allemaal.... dus ben ook super blij bij dit topic. en hopelijk gaat het binnekort ietsje drukker worden met schrijven want het is soms wat stilletjes hier maar wel makkelijker bij te houden natuurlijk ! FIJNE PAASDAGEN ALLEMAAL!!
Ik ben ook een jonge mama en niet alleenstaand Ik ben 23 jaar en al 9 jaar dolgelukkig met mijn vriend en sinds 9 weken de trotse mama van Julian. Ik heb eigenlijk geen vreemde reacties gehad van mensen om ons heen. Er waren er wel een paar die vroegen of het gepland was maar dat was meer uit interesse volgens mij! Maar ik heb best een oude kop mensen schatten mij altijd ouder. Vriendinnen heb ik allang niet meer want ben 4 jaar geleden verhuist uit de plaats waar ik opgegroeid ben. Heb inmiddels wel een vriendschap opgebouwd en die heeft zelf nu 2 kindjes dus dat is wel super gezellig. Ik hoop eigenlijk wel dat ik nog nieuwe vriendschappen op ga bouwen want ik heb daar wel behoefte aan. We hebben samen trouwens wel gezamenlijke vrienden waar we eens in de zoveel tijd mee afspreken alleen zijn we daar de eerste van die een kleine hebben. liefs luna