Natuurlijk vraagt niemand om ontslag, maar jullie zaten in de schulden toen het kamertje werd aangeschaft. Dat geld had je dan toch beter kunnen gebruiken voor het aflossen daarvan?
Dat geloof ik niet. Ik zie bedje,commode,badje ed allemaal staan. Zelfs in de kringloopwinkel ben je meer kwijt.
Ik wil je echt niet afkraken maar ik lees hier echt typische dingem van iemand in de schuldhulp. Je bent nog niet zwanger meid. 40 euro kun je een week van eten.
Ts. Ik ga verder niet in op wat ik vind van de kinderkamer ed. Ik zou in jullie geval de kinderkamer elders opslaan. Desnoods verkopen (zodat je dat geld misschien kan besteden aan aflossen, elk beetje helpt). Ik zou de tekst op de wand weghalen. En de kamer een andere invulling geven. Mijn mening is dat je jezelf nu onnodig kwelt. En ik begrijp dat je hier nu niet om hebt gevraagd. Maar je leeft wel in het nu.. En ik zou buitenom de pittige periode waar jullie nu inzitten jezelf echt niet onnodig verder kwellen.
Volgens mij lees je dan niet goed! : Mijn moeder had een bedje staan, moest geverfd worden maar dat vind ik leuk dus ben ik gaan verven, commode van kennissen, moest ook geverfd worden dus alles in 1 keer geverfd, matras, hemeltje, beddengoed en kleine textiel van de buurvrouw die het niet meer nodig had, en kinderwagen van marktplaats voor 15 euro omdat ze niet wisten waar ze het moesten laten. Ik had gehoopt op een beetje medeleven maar heb spijt dat ik het gevraagd heb. Daarbij, we hebben geen nieuw huis gekocht maar gehuurd, wij konden niet terug naar ouders ivm mijn werk
Maar is het dan nooit in je opgekomen dat je mogelijk niet binnen een maand, half jaar, jaar of zelfs wel helemaal niet zwanger zou raken? Ik zou het gevoel hebben de goden te verzoeken wanneer ik een hele kamer klaar zou hebben staan, maar dat is persoonlijk natuurlijk. Wel had je er bij stil kunnen staan dat je het jezelf onnodig moeilijk zou maken wanneer je niet direct zwanger zou raken en het kamertje dus leeg zou blijven staan voor een tijd.
Ik wil je even een compliment geven dat je 3 jaar wacht en het belang van je toekomstige kindje voorop zet door te wachten en eerst de problemen op te lossen Ken er zat die in de schulden zitten en toch besluiten een kind in die situatie erbij te nemen jullie zijn erg verstandig zo te horen om dat in elk geval niet te doen Succes met het oplossen can de schulden!
Ik ben daar misschien heel apart in (wij hebben een paar jaar van heeeel weinig moeten leven), maar of het nou 4, 40 of 400 euro is... geld wat er niet is kun je niet uitgeven. Sorry ik bedoel het niet gemeen, vals oid.. Heeft je vriend al werk weer gevonden?
Ja tuurlijk is dat bij ons opgekomen, maar dan hadden we er wel mee bezig geweest, en nu 3 jaar niet. En vriendin van mij is haar kindje verloren bij de bevalling, die vind het moeilijk om het kamertje van haar te zien, ik vind het verschrikkelijk voor haar, maar ik zeg dan toch ook niet van ja dan had je moeten wachten tot na de bevalling. Is niet verkeerd bedoeld! Maar je kan wel altijd uitgaan van ja wat als, want dan kan je je huis niet meer uit want wat als ik een ongeluk krijg. Mischien te makkelijk gezegd maar jullie snappen vast wel wat ik bedoel
Wat heeft het nu voor een zin om met het vingertje naar ts te wijzen hoe onverstandig ze wel niet is geweest om al een kamertje te kopen? 40 euro zijn niet bepaald veel en mischien was het handiger geweest om te wachten maar dat is toch aan haar. Ik geloof dat we allemaal wel eens te enthousiast zijn en of impuls aankopen doen..... Meis ik vind het echt rot voor je dat je jou kinderwens moet uitstellen zoiets is nooit makkelijk. Ik hoop voor jullie dat er een mogelijkheid is om sneller uit de schulden te komen. Ik weet niet of jullie nu beide een baan hebben zo niet dan weet je het zelf wel dat je moet blijven zoeken en tot die tijd zou ik alles aanpakken wat ik maar kon krijgen. Al is het maar een krantenwijk alle beetjes helpen. Werken jullie wel allebeide dan is het mischien nog mogelijk om nog iets erbij te zoeken en nog eens goed te kijken waar je nog op kunt besparen.
Ik vind het net wel verstandig dat je nu wacht. Er zijn er genoeg die zich op zo'n moment ook nog es in 't baby-avontuur smijten en dan is de miserie vaak helemaal compleet. De spullen van de babykamer die je nu al hebt ... kan je die ergens opslaan de komende 3 à 4 jaar? Bij iemand (ouders, vrienden, kennissen, ...) op zolder ofzo? Nu gaan verkopen om dan over een paar jaar mogelijk nieuwe te kopen vind ik te gek. Voor 40 euro vind je - zelfs tweedehands - echt geen heel nieuwe babykamer over een paar jaar. Maar zo staan de spullen niet in de weg en zie je ze tenminste niet constant staan. Desnoods leen je ze nog eerst uit aan iemand uit je omgeving. Ik zou de komende jaren echt keihard proberen af te betalen in elk geval en eens de schulden afbetaald ook ineens een buffer(tje) proberen op te bouwen. Desnoods voor nu - de komende 3 jaar - er nog een job in 't weekend bij proberen te zoeken? Denk bijvoorbeeld aan horeca. Want als je dan zwanger raakt, stoppen de kosten van je kind niet bij een kinderkamer alleen. Veel succes en sterkte!
Ik zeg ook maar niets van het kamertje omdat ik zelf altijd er rekening mee heb gehouden dat ik weleens tot de pechvogels kon behoren en geen of pas vele jaren kater een kindje zou mogen krijgen. Nog even buiten de kosten om. maar goed 3 jaar wachten op iets dat je heel graag wilt is lang. In die zin kan ik je prima begrijpen. De schuldhulp is niet niks nee. Maar goed laat je kinderwens dan een stimulans zijn om extra goed af te lossen en zuinig aan te doen.
Zo denk ik er ook over. Alleen ik zou ze niet uit lenen gewoon omdat jij ze zelf al mooi hebt opgeknapt en straks raakt er wat beschadigd en dat zou jammer zijn. En ja 40,- zou je een week van kunnen eten, maar nu heb je voor dat zelfde geld een babykamer waar je (als jullie een kindje krijgen) wel wat langer mee doet dan een week dus ja ik had het ook gedaan.
Het bed en commode passen wel precies bij elkaar. Had je moeder dan het bed staan en je kennissen de commode van dezelfde soort slaapkamer? Het is dan wel misschien geverfd maar past identiek bij elkaar. Ik geloof niet dat het maar 40 euro gekost zou hebben. Ja de verf misschien in totaal 40 euro. Als je schulden hebt moet je eerlijk zijn. Er zijn best dames hier die je kunnen helpen maar dat kan alleen maar als je eerlijk bent. Anders kunnen ze je niet de juiste raad geven.
Zie die drie jaar 'wachttijd' juist als iets nuttigs TS, hoe moeilijk gevoelsmatig ook. Je komt nog erg onvolwassen, naïef en impulsief over dus gebruik die tijd om daaraan te werken en geestelijk en emotioneel wat meer volwassen te worden. Dan kunnen jullie eventueel toekomstige kinderen een veel betere basis meegeven en dat maakt ook weer gelukkiger kinderen.
Ik vind het eigenlijk heel sneu voor je Je wilt het heeeeeel graag, te graag. Daardoor zag je de beren op de weg niet. Ik gun iedereen een kindje, en als je heel graag wil duurt die 3 jaar ook heel lang. Ik vind het wél heel verstandig dat jullie 3 jaar willen wachten. Een kindje is heeeel veel geld. Je kan het natuurlijk zo duur maken als je zelf wil, maar een kindje heeft wel primaire basisbehoeftes. Als het zover is, dan wil ik je wel helpen met de basisbehoeftes. Ik heb hele plastic boxen vol met Petit Bateau rompertjes, baby's Only denkentjes, een bad met standaard, tummy tub, badcapes, verzorgingkussen, nieuwe lakens. (Ik heb alles zoveel mogelijk in neutrale kleuren) Ik wilde alles bewaren, maar als ik je kan helpen dan geef ik het graag aan je weg. Pb me maar als het zover. Heel veel succes en sterkte de komende tijd
Dit is nou een super lief reactie/gebaar! Wordt er helemaal blij van...dat er nog zulke lieve mensen bestaan!
Pfoe dat is niet niks allemaal... Ik zou sowieso de babykamer uit huis halen, waarschijnlijk zelfs verkopen. Dan levert het tenminste nog wat geld op dat jullie nu goed kunnen gebruiken, maar vooral vanwege het emotionele aspect. Elke keer dat je dat kamertje ziet word je er weer aan herinnerd dat je nog zo lang geduld moet hebben, ik zou er echt niet tegen kunnen. Als je dan eenmaal uit de schuldhulp bent en hopelijk daarna zwanger raakt dan heb je nog tijd genoeg om spulletjes te verzamelen en een kamertje in te richten. Bedenk je ook dat, zelfs als je vrij snel zwanger raakt na die drie jaar, het nog wel zo'n vier jaar duurt voor er een kindje is. Tegen die tijd is de mode en je smaak vast wel veranderd en zit je ook niet meer zo te wachten op die spullen van nu, die ook nog eens emotioneel beladen zijn.
Aller eerst vind ik het erg dapper dat jullie de stap hebben genomen om hulp te zoeken bij jullie schulden. Er zijn genoeg die de kop in het zand blijven steken. Een kinderkamer op voorhand vind ik voorbarig of er nu schulden zijn of niet. Je weet nooit hoe lang het duurt om zwanger te worden. Wat betreft die drie jaar.. denk dat je daar wel te makkelijk overdenkt. Voordat je werkelijk in het traject zit minnelijk of wettelijk gaat een heel proces vooraf en dit kan een jaar of langer duren. Ik raad je aan om je daar in te verdriepen en te richten. En probeer niet alle reacties als kritiek te zien maar doe er je voordeel mee!