Ik lees hier dat je een uitzondering ben als je geen voorkeur heb? Ben ik toch een uitzondering heb nog nooit een voorkeur gehad. Heb al 2 kids met hetzelfde geslacht nu (hopelijk nog steeds) zwanger van de 3e. En Echt geen voorkeur als het weer hetzelfde geslacht is lijkt me helemaal te gek. Maar van het andere ook helemaal te gek.... Ik snap niet dat mensen echt telleur gesteld kunnen zijn. En er ook gewoon echt van balen? Maar dat zal wel aan mij liggen dat ik dat niet kan begrijpen ofzo.
Ik had ook heel sterk de voorkeur voor een meisje, en veel mamas hebben dat. Logisch, wij zijn meisjes dus het is bekend en vaak houden we gewoon zelf al van roze ed. Ik heb twee jongens gekregen. Tijdens mijn eerste zwangerschap moest ik wennen, bij de tweede wist ik het geslacht niet en was ik superblij bij geboorte. Ik vind het heerlijk, ben er inmiddels achter dat jongens veel beter bij me passen dan meisjes. In mijn ongeving zijn meisjes veel pieperiger en daar kan ik niet tegen. Mijn oudste is nergens bang voor en daar hou ik van. Oh ja, mijn oudste is gek op k3, speelt met mijn oude barbies en zijn lievelingskleur is "pinses" (ofwel, prinses, roze) dus dat meisjesachtige heb ik toch wel
ik wilde eigenlijk niet meer reageren omdat ik dit topic walgelijk vind, maar wat wil je hier in hemelsnaam mee zeggen?? Dat je een complimentje moet krijgen omdat je het niet weg laat halen, of dat mensen die dr baby weg laten halen slecht zijn?? Daar gaat dit topic niet over, ik vind het geen vergelijking. Nee, ik heb niks ergs meegemaakt. Ik kan en zal hier nooit bij kunnen. Het lijkt verdomme china wel, straks worden hier ook baby's weggehaald/gedood om hun geslacht. Ik moet ervan kotsen. Soms lees ik hier verhalen over meiden die het echt moeilijk hebben en dan schieten hier de tranen van in mijn ogen. Ik besluit met de woorden van eefke en dan moet ik mij hier voor mijzelf echt buiten gaan houden: je moet je doodschamen.
Toen ik zwanger was, wist ik zeker dat ik een jongen zou krijgen. We wilden het echter niet weten, dus heb ik al die maanden in spanning gezeten of ik gelijk had. Gedurende die maanden veranderde mijn voorgevoel in een onvervalste voorkeur. Ik weet dus niet hoe ik gereageerd zou hebben als mijn zoon toch stiekem een meisje was geweest. Daar zou ik best even moeite mee hebben gehad, denk ik, want ik voelde me ook al helemaal een jongens-mama en kon me dat getut met jurkjes, strikjes en vlechtjes etc totaaaaal niet voorstellen. Gelukkig klopte mijn gevoel helemaal en ben ik verblijd met een prachtige jongen. Natuurlijk zou een meisje ook welkom zijn geweest, want toen ik zwanger raakte had ik echt geen voorkeur, dus ik zou er vast zo aan gewend zijn, maar het gevoel van een voorkeur kan ik me dus echt wel voorstellen. Je moet maar zo denken: je hebt nog een halve zwangerschap om te wennen en te ontdekken wat er allemaal voor leuks te vinden is voor die stoere kleine ventjes. En als ik je laatste reacties zo eens lees denk ik dat dat sneller gaat lukken dan je zelf nu denkt Veel plezier!
Een klein beetje begrip heb ik wel, ik droomde vroeger ook altijd van meisjes met lang haar lekker tutten. Maar ik moet eerlijk toegeven sinds ik zelf (ook ongepland zwanger ben door de prikpil heen) ook regelmatig zit te dagdromen over een stoer jongetje met stekeltjes. Ik weet nog niet wat het geslacht is en moet nu zeggen dat ik geen echte voorkeur meer heb. Wat het ook wordt ik ben helemaal in love sinds afgelopen maandag toen ik hem/haar naar ons zag zwaaien bij de echo.
Ik heb helemaal niets in dit gedeelte van zp te zoeken eigenlijk, want HELAAS ben ik nog niet zwanger. Maar ik kan het niet laten om een reactie te plaatsen. Hoe kun je zeggen dat je kind een ONGELUKJE is? Zeg dan een cadeautje of zo... Onbegrijpelijk! Daarnaast: wat maakt het toch uit wat het geslacht is? Als je kindje maar gezond is toch? Zwanger worden en zijn en blijven is helemaal niet vanzelfsprekend, zie mijn onderschrift. Het is een groot wonder om het te zijn! Waarom dan nog teleurgesteld zijn over het geslacht? Ik snap het niet hoor. En ik zou graag willen ruilen. Doe mij maar een jongetje. Dan ben ik tenminste eindelijk eens zwanger...
Ik heb niet alles doorgelezen, maar ik kan me al wat voorstellen bij de reacties hier Ik wou juist graag een jongetje, maar mijn wereld was niet ingestort als het toch een meisje was geweest. Als het maar gezond is uiteindelijk. Vind het instorten van je wereld een beetje aan de overdreven kant. Ik weet trouwens niet of je wel eens programma's op tv volgt, maar een meisje kan een veel "leuks" in spé hebben hoor. Denk aan: - 16 and pregnant - teen mom - tienermoeders - meiden van de straat (dan heb je eens je dochter op het politiebureau, onder jeugdreclassering etc) Snap niet helemaal waarom veel vrouwen bij een meisje een roze wolk droom hebben. Mijn zusje en ik waren dikke rauswijven. Niks geen strikjes in het haar en rokjes, ging toch stuk door het bomen en daken klimmen. Fikkie stoken vonden we ook prachtig Het is ff omschakelen misschien als je heel graag een meisje wou, maare... jongetjes zijn hartstikke leuk en er zijn zat leuke kleertjes! En uiteindelijk is een gezonde baby toch nog belangrijker dan het geslacht, tenminste voor mij wel.
Tsss..niet blij met het geslacht..als je zoals wij bijna 3 jaar bezig bent denk je daar niet eens meer aan...al kreeg ik 10 jongens, ik zal allang blij zijn dat ik ze kan krijgen..heb nu 1 zoon maar zou met een 2e zoon superblij zijn hoor!!! net zo goed als met een dochter!! ik wil gewoon een kindje!!!
Hier idem dito! Afgelopen vrijdag ben ik bevallen van een (tweede) meisje. We wisten vooraf niet wat het zou worden - kon ons ook geen bal schelen. Eens de baby geboren was na een turbobevalling van 2 uur, was ik gewoon blij m'n kleintje op mijn buik te voelen. Was zelfs totaal vergeten te vragen wat het was! Het was uiteindelijk de verpleegkundige die zei dat we "een poppemieke" hadden. Trouwens, ik koop regelmatig kleertjes voor m'n broer zijn zoontje (2 jr) en moet me steeds inhouden omdat er zóveel leuks te vinden is!
A meid, jammer dat er meiden je gevoel veroordelen.. Helaas is je gevoel iets waar je in eerste instantie niks aan kunt doen.. En het is goed dat je vraagt wat je eraan kunt doen zodat je gevoel neit zozeer negatief staat tegenover een jongen.. Natuurlijk is hetgeen waarom er een aantal meiden hier zo fel reageren, omdat je blij moet zijn met een kind hoe dan ook.. Dat is ook zo.. Maar neemt je gevoel niet weg dat je op dit moment een voorkeur hebt. En het helpt al helemaal niet als er zo kortzichtig wordt gedacht dat je hiermee jou gevoel wegneemt.. Je veroordelen omdat je gevoel niet voelt wat je zou "moeten" voelen is erg kortzichtig.. En voel je daarom niet schuldig, het is juist vervelend als je het zo ervaart en voelt zoals je dat nu doet. Wat je vraagt is of wij jou kunnen laten inzien wat er Leuk is aan een jongen.. Waardoor jij je gevoel kan proberen te veranderen, door leuke voorbeelden.. Lijkt me heel logisch.. Nou hier ook een voorkeur voor een meisje hoor, en na 2 miskramen kreeg ik een gezonde jongen.. Oeh wat was ik blij dat ik eindelijk een gezonde zwangerschap had.. Eindelijk werd ik mama.. Daardoor ging bij mij de voorkeur voor een meisje weg.. Maar ja. Toen ik eenmaal wist dat het een jongetje was en ging shoppen stond ik toch stiekem te kijken naar keukentjes, stofzuigers.. Roze kleertjes en haarelastiekjes.. Tot mijn mannetje geboren werd.. Ik was gelijk verkocht.. Mijn mannetje inruilen voor een meisje? No way! Mijn droom was ver op de achtergrond verdwenen.. En wat zijn jongenskleren toch leuk! Ik koop wel veel merkkleding, dat vind ik dan vaak wel bij een jongen net iets stoerder omdat er iets minder keus is.. Maar ach.. Mijn stoere mannetje gaat de deur niet uit voor hij gel in zijn haren heeft en zwitsal parfum op heeft.. Hhi.. En voor zijn eerste verjaardag kreeg hij het ikea keukentje en van een vriend van ons.. Ja echt.. De stofzuiger.. (jong geleerd) .... Nu ik zwanger ben vd tweede, voelde ook de druk iets groter.. Zou ik dan nu elastiekjes mogen gaan kopen? Heel bizar maar ik was er zo aan gewend dat ik in eerste instantie voor de buikbaby ook blauw kocht.. Tot de echo... Het is een meisje. Mijn droom komt uit.. Maar nog meer hoop ik dat ze gezond is.. En hoe definitiever het wordt.. Kamertje, kleertjes, spulletjes kopen.. Hoe meer ik ga waarderen dat mijn zoontje een gezonde knul is.. Als ik de foto's zie van mijn kleine mannetje als baby, dan zie ik zo'n lief klein stoer ventje en ben ik apetrots dat ik zijn mama ben! Ok geen poppen in huis, geen zwaluwhoeve, maar wel heerlijk ravotten! Ergens maaakt hij iets nieuws in me los wat ik voorheen nog niet kon.. Hij laat me zien hoe hij het leven ziet.. En zo had ik het nog niet beleefd.. En weet je.. Het is fantastisch! Een heel verhaal is het geworden.. Ik heb ook geen zin om veroordeeld te worden om mijn eigen gevoel bij zulke topics.. Het is al vervelend genoeg als iemand even niet uitkomt met zijn gevoel en daar wat hulp in vraagt.. We kunnen alleen maar van elkaar leren, elkaar veroordelen daar leert niemand wat van...
Fijn dat er toch nog mensen bestaan die wat empathie in hun lijf hebben in plaats van alleen woede en afkeer.
Pfff ik heb het topic niet helemaal doorgelezen. Maar ik wordt een beetje naar van dit soort topics. Dat je gewoon letterlijk zegt dat je niet blij met het geslacht bent, vindt ik behoorlijk erg. Je moet blij zijn dat je dadelijk een mooi kindje op de wereld kan zetten. Vrienden van ons kunnen geen kinderen krijgen, en die vinden dat echt vreselijk. En dan lees ik dit, en dan denk ik echt hoe kan iemand nou niet blij zijn met het geslacht. Van sommige lees ik dat ze de ts wel begrijpen, nou dat kan ik dan echt niet snappen eerlijk gezegt.
Het valt me bij al deze topics op, dat iedereen altijd een voorkeur lijkt te hebben voor een meisje. Alsof er, zoals hierboven al werd gezegd, iets mis zou zijn met jongetjes.... Het is gewéldig om een jongetjes-mama te zijn!! Heerlijk knuffelen, bouwen etc.
Ik heb zelf nu een meisje, maar als nu de 2de een jongentje is zal ik net zo gelukkig zijn. Veel mensen zeggen tegen mij, zo je hebt een meisje al binnen. Ik wordt dan even niet goed zeg.