Hmm ik denk niet dat de toon het probleem was. Er kwamen veel nare reacties en mensen bleven maar rellen. Gelukkig heeft het wel iets veranderd hier
Wij wilden 2 kinderen. Niet meer. De eerste een jongen, vond ik superleuk! Hoe stoer, de oudste een jongen, zou leuk zijn als de tweede een meisje was. Dat was het niet, en ik heb na de geslachtsbepaling echt moeten huilen. Ik zal nooit weten hoe het is om een dochter te hebben! Gelukkig werkt het in zwangere hersenen volgens mij zo dat je heel snel went aan het geslacht als je het eenmaal weet. Na een paar dagen vond ik het fantastisch, 2 jongens. Makkelijk kleertjes doorschuiven, zelfde speelgoed, het is bekend terrein voor me. Het zijn 2 zo verschillende karaktertjes! Nu dan toch zwanger van de derde, en ja ik had wel de hoop op een meisje, iedereen in mijn dichte omgeving ook trouwens (behalve mijn man haha) Maar ik durfde er niet op te hopen want ik wilde niet teleurgesteld zijn. Nu blijkt het dus een meisje (nipt test gedaan) en ik ben echt in de wolken zo blij. Het voelt echt als een cadeautje. Tuurlijk, uiteindelijk hou je van je eigen kind zo superveel ongeacht het geslacht, maar ik vind het gewoon prachtig dat ik een dochter mee zal maken. Legginkjes, rokjes, haartjes doen. Zal het een mini me worden? En toch, was het een jongen geweest, dan ga je daar weer de voordelen van zien en is het ook super!
Zo herkenbaar! Bij mij precies hetzelfde maar dan andersom. Ik had graag nog een jongetje gehad. Als broertje voor mijn zoontje. Ik voelde me dan ook echt heel schuldig toen ik niet enthousiast was toen ik hoorde dat het een meisje is. Maar goed gevoel kan je nou eenmaal niet sturen net als je emoties. We beredeneren alles met onze verstand. En ik denk als je eenmaal bevallen bent maakt het geslacht niet meer uit. Het is nou eenmaal zo en je zal net als bij je eerste helemaal verliefd zijn. Het is nu even schakelen omdat je een andere voorstellen hebt gehad. En geloof mij jongens zijn echt heel lief en leuk! Zeker met een grote zus moet dat goed komen. Ze hebben altijd elkaar en ze zullen niet anders weten.
Voordat ik zwanger werd leek een meisje mij heerlijk om mee te tutten, ik verwacht nu een klein meneertje en ben super gelukkig. Ik zou niet meer anders willen. Het belangrijkste is dat alles goed lijkt en dan maakt het geslacht niet meer uit. Straks als je dat kleine mannetje voelt schoppen komt het vast helemaal goed.
Goed om te lezen dat ik niet de enigste ben! Ik heb mezelf altijd als meisjes mama gezien! Al vanaf kinds af aan en nu met een beetje hulp zwanger geworden en heel blij dat het ons natuurlijk gegund is dat w we zwanger mochten worden maar toch zo gehoopt op een meisje! Toen ze zei het valt niet te missen, ik zag toen een bobbeltje dacht ik van oh nee dit kan niet waar zijn! Ik deed blij maar van binnen kon ik wel janken. Nu een week later ben ik iets meer aan het die gewend maar nog steeds niet heel blij! Als ik bij de prenatal loop zie ik alleen maar roze en jurkjes en leuke meiden dingen! Uiteraard ben ik super blij dat op de pretecho alles goed leek te zijn en zal straks het blije gevoel wel komen.. Maar ik durf het verder tegen niemand te zeggen, ze zullen me wel voor gek verklaren zeker na hulp om zwanger te worden!
Ik dacht ook dat ik een zoon zou krijgen.Ik had echt dat gevoel. Ik ben ook geen standaard meisjes mama. Ik ben heel slecht met haren getut etc. Op de echo was het dus heel duidelijk een meisje. Ook hartstikke leuk. Mij maakt het echt niet uit. Als ik maar moeder word. En dat getut komt vast ook wel goed. Wie weet houd ze er wel niet van.
Herken het wel een beetje!. Wij waren er heilig van overtuigd dat het een jongen zou worden. Mijn man wou ook heel graag een jongen ivm zijn zoontje ( die zien wij helaas niet vanwege moeilijke ex) en ja mijn zoontje is toch anders. Toen we te horen kregen dat het een meisje werd wouden we het ook eerst niet geloven hebben geslachtsbepaling laten doen met 13+1 en het was echt overduidelijk een meisje. Met 14+3 nog een x laten kijken en het is nog steeds een meid!. Mn man was serieus teleurgesteld maar zei later misschien maar beter geen jongen ik zocht een vervanging voor mijn zoontje. En nu zijn we stik blij met onze meid!. We hebben al een meid samen dus het is goed zo. Allebei een jongen bij de exen en samen 2 meiden alsnof het zo had moeten zijn.
Ik dacht altijd een meisjes moeder te zijn. Geen idee waarom. Niet dat ik een voorkeur had maar dat dacht ik. Maar ik heb een zoontje. En nu kan ik mij niet voorstellen dat ik ooit een meisje zou hebben of krijgen. Ik bedoel maar: het is je kind. Het maakt niet uit welk geslacht. Het komt wel goed als het er is!!! Laat het even bezinken. Natuurlijk ben je wel blij!