Structuur is heel belangrijk als je niet lekker in je vel zit. Voorspelbaarheid is heel fijn en geeft rust. Succes!
Klopt, ik heb daar ook heel erg behoefte aan. Helaas lopen de dingen toch steeds anders dan gepland. Dat brengt mij erg uit balans. Ik probeer al 1,5 jaar de balans terug te vinden en structuur aan te brengen, maar op de een of andere manier krijg ik het niet voor elkaar
Structuur is fijn, ben zelf ook van de planning, maar wat je zegt...het gebeurt vaak dat het toch net ff iets anders loopt en is het eigenlijk zaak om je daar niet door van slag te laten maken. Ik heb ook dagen dat ik mezelf gek loop te maken met 'dit moet nog en dat moet nog en ik sta er alleen voor en ben moe en oooh pffff' maar kan het ook steeds vaker naast me neer leggen. Er zijn veel dingen die ook niet perse NU moeten, dat praten we onszelf vaak aan. Leg jezelf niet teveel druk op en blijf realistisch in wat moet en wat je kan op een dag en hoe moet ik het zeggen, lees bij jou ook dingen waarbij je eigenlijk niet lang stil bij zou moeten moet staan. Ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel, ik bedoel het goed in ieder geval...laat dat duidelijk zijn Wat je ook kan doen is een dagboek bijhouden, wat die dag je opgeleverd heeft en waar je tegenaan gelopen bent...lees het na een tijdje terug en dan kom je misschien dingen tegen waar je niet meer bij stilstaat of waar je nog steeds tegenaan loopt en wat dus extra aandacht verdient...en als je het moeilijk vindt om erover te praten, laat het je man lezen....tip die ik zelf heb gekregen maar waar ik eerlijk gezegd geen gebruik van heb gemaakt maar misschien is het wat voor jou.
Ik had op een gegeven moment als doel: ik zet het avondeten klaar en alles wat ik er verder bij kan doen en meer kan doen dat is extra mooi meegenomen. Zo werkte dat echt bij mij.
Hoi, ik heb lang niet alles gelezen. Maar dapper dat je hier een topic over hebt durven starten. Ik ben nog niet zolang mama, maar mijn dochtertje is van het begin af aan een onrustige (huil)baby. Ik heb de afgelopen 12 weken regelmatig gedacht: was ik er maar niet aan begonnen. Bij ons begint er nu een klein beetje een balans te komen. (Ik heb maar geaccepteerd dat ik gewoon geen tijd meer heb voor mezelf. Ben volledig toegewijd aan mijn dochtertje, benut ieder moment dat ik vind om een huishoudelijke klus te doen, en het voelt echt als een luxe als ik opeens vijf minuten mijn handen vrij heb!) Sinds mijn dochtertje naar me lacht, en de wereld om zich heen begint te bewonderen en ontdekken, haal ik daar mijn beloning uit. Ik ben zodoende gelukkig, maar ik kan me voorstellen dat jij dat niet bent. Heel veel sterkte.
Heb ik gedaan inderdaad....even goed lezen Heeft even geduurd door twijfels, maar zit nu in de opstartfase.
Goed van je, ik hoop dat de praktijkondersteuner je goed verder kan helpen. Vraag ook gerust kortdurende hulp bij het centrum jeugd&gezin. Juist door nu ook te investeren in het contact tussen jou en de kinderen, zal je je ook fijner gaan voelen. Goed dat je vriend/man meegaat zodat hij ook kan vertellen wat hij ziet en dat hij ook kan kijken wat hij kan doen voor jou en de kinderen. Sterkte
Ik had je verhaal van de week gelezen en wat goed van je dat je je gevoel erkent, ik denk dat dat al veel over je verteld. Ik denk dat er best wat mensen hetzelfde hebben maar er niet zo eerlijk over durven zijn. Verder vind ik het heel goed dat je de stap hebt durven zetten ik wilde je even een hart onder de riem steken! Het moederschap is niet alleen rozengeur en maneschijn maar een keiharde fulltime baan en de 1 heeft het daar psychisch moeilijker mee dan de ander. Ik hoop dat je hulp die je gaat krijgen je een goed gevoel geeft en dat je helemaal lekker in je vel komt te zitten en dat je lekker van jullie kindje kan genieten want ze worden zo snel groot en je kan de tijd niet overdoen. Heel veel succes en een dikke knuffel!